TTC

Dat het allemaal precaire zaken zijn die zonder aandacht quasi onmogelijk begrepen kunnen worden, is wellicht dat wat zonderlinge ervaringswerkers in een aantal hulpvragen trachten te verpakken.

Het nieuwe vervaagt, inmiddels mijmerend over een wereld waarin alle kinderziekten met betrekking tot zelfrijdende auto’s tot het verleden behoren.

Bizar misschien, gaandeweg steeds meer affectie voor de zon opgebouwd, want die gaat samen met een aantal onveranderlijke hulpvragen al een hele poos met ons mee. Niet dat het veel verschil maakt om er ook meer ontvankelijkheid voor te vinden, het is gewoon een verslag van hoe een en ander subjectief ervaren wordt.

En zo zien we dat het meest subtiele door het grofstoffelijke weggeveegd wordt, en daarmee die olifant ook niet opgemerkt wordt.

Binnen dit kader kunnen we beroepen op heel wat modellen die nagelaten werden door zij die zich eerder aan een dergelijke oefening gewaagd hebben, die voortaan, in meer of mindere mate doordacht, als handvaten kunnen dienen voor zij die er op een gezonde manier interesse in tonen. Onder het motto oefening baart kunst kunnen desgevallend vereenvoudigde denkexperimenten deze processen flankeren, in veiligheid en vertrouwen overgeleverd in de vorm van hulp- en/of onderzoeksvragen aan zij die daartoe mandaten dragen, of op z’n minst daartoe veel deskundiger opgeleid zijn.

Soms denk je misschien dat we in cirkeltjes blijven ronddwalen, hierop heeft men de theodiceeën bedacht.

Wat we vroeger misschien onbevattelijk zouden kunnen gevonden hebben, kunnen we in alle rust en sereniteit nalezen in de handboeken van de geesteswetenschappen.

Is dat per definitie niet wanneer reïncarnatie bestaat, in die zin is de ziel waar ook verblijvend onsterfelijk.

Subtiele nuances vallen zelden op, des levens wellicht.

Dat ervaringskennis allerminst een nieuwe trend is laat zich makkelijk verklaren door de overvloed aan prentjes die ons moed willen inpraten, tenzij adviezen, gezegden en/of kritieken die toepasbaar zijn binnen de verschillende niveaus van herstel- en/of groeiprocessen.

In relatie tot bronkennis is voor het zelf nieuw een kwestie van perceptie, in de zin van vergeten-zoeken-herinneren.

Er zijn miljarden planeten, in die zin zou deze planeet als beproeving kunnen gezien worden. Maar dat zijn speculaties, binnen een sfeer waarin koude oorlog het speelveld domineert.

Je bedoelt hiermee elders dan op deze planeet?

Ervaring leert dat het E-pad op de heenweg zich vooral laat opmerken in de vorm van een aantal abstracties die, in de zin van puur wetenschappelijk, nogal rigide kunnen lijken. En op de terugweg, in de zin van dialoog en/of het delen van het resultaat, amper aandacht voor gevonden kan worden.

Dat kan niet, omdat introspectie geen zaak is van woorden maar een proces van desintegratie zodat gaandeweg ook duidelijker wordt wat er nu precies bedoeld wordt met wolven in schaapskleren. Maar dat zijn indien doordacht metaforische beschrijvingen die des levens helemaal niet zo vreemd zijn, net zoals de homo ludens tot puerilist kan verworden, zoals Huizinga beweerde.

Alleen door differentiatie kan een eikel uitgroeien tot een eik. Maar in elk stadium kunnen deze differentiaties ontaarden in dissociatie, zodat diepte wordt omgezet in ziekte, groei in kanker, cultuur in een nachtmerrie, bewustzijn in foltering. Een elke evenwichtige beschrijving van de geschiedenis is niet alleen een kroniek van de noodzakelijke differentiaties van de bewustzijnsevolutie, maar ook van de pathologische dissociaties en vervormingen waarmee deze maar al te vaak gepaard gaat.

Beetje om medelijden te krijgen, vraag het anders eens aan een chirurg die iets meer aandacht aan de dag kan leggen. Kan je eens een circulair diagram voor opmaken, zo kom je uit bij rond de pot draaien.

Probeer het eens, stond er nog bij. Wellicht denk jij aan schaapjes op het droge halen, in de zin van zoveel mogelijk geld binnenrijven.

Die paradoxen staan op Wikipedia, handig in relatie tot onderscheidingsvermogen en diverse anomalieën.

Wikipedia maakt het nog eenvoudiger, door een reeks paradoxen netjes gebundeld aan ons te presenteren.

Kwestie van introspectie, probeer het misschien eens.

Beetje inzicht kan nooit kwaad, dat schaap verwijst naar het innerlijke kind in ons, zonder beperking dus.

Voortschrijdend onderzoek laat schrijlings nog opmerken dat nogal hooghartige termen zoals ‘deus ex machina’ misschien niet zozeer tot stand komen door het gemis aan onderliggende argumentatie, dan wel gelegen in de verwachte onwaarschijnlijkheid dat een reeks anomalieën in milde overreding zouden kunnen opgelost worden.

We wensen je het van harte toe nochtans, dat je het mag redden.

Stel dan maar niet te simpele vragen, of de puzzel klopt niet meer.