TTC

Paradoxaal is het fenomeen dat we langs de ene kant geconfronteerd worden met een haast onontwarbaar kluwen waarvan slechts de dwaas denkt er ooit doorheen te kunnen komen, langs de andere kant de charmerende kracht van eenvoud en kleine dingen die ons op een fluweelzachte manier doorheen hetzelfde proces zouden kunnen leiden.

Soms werkt het andersom, dat we als nietige ikjes spontaan op een nogal krampachtige manier iets onderzoeken en pas later blijkt dat geijkte ggz-tools dat proces veel sneller hadden kunnen doen verlopen.

In het simpele zit het complexe, in het complexe het simpele.

Tenzij in de fase van het puzzelen, valt bij mandala’s vooral de symmetrie op.

In deze bijdrage wordt de opkomst van nieuwe, de zogenaamde derde generatie, therapievormen besproken en van kritische kanttekeningen voorzien. De auteurs geven aan dat nieuwe therapieën weliswaar veel aandacht krijgen op congressen, via workshops en in de literatuur, maar dat hun empirische onderbouwing beduidend minder overtuigend is. Daarbij komt dat het om methodologische redenen nauwelijks mogelijk is om aan te tonen dat de nieuwe therapieën effectiever zijn dat de meer traditionele cognitieve en gedragsmatige benaderingen.

Ervaring leert dat RFT mindmapping niet alleen wenselijk maakt maar misschien ook noodzakelijk, zodat bomen bomen blijven, en het bos het bos.

Je bedoelt wellicht dat niet alle eikels een eik worden?

Er is geen verhelpen aan, er is geen hoop.

Misschien dat we het eenvoudiger kunnen houden door toch maar de brede weg te volgen, wat finaal op hetzelfde neer zou kunnen komen.

Als je maar genoeg mensen als een baksteen laat vallen, kunnen ze daar samen een huis van bouwen.

Ervaring leert dat je voor sommige hulpvragen tussendoor misschien beter de sterren kan beginnen tellen, want geduld is een mooie deugd.

Haast wonderbaarlijk is hoeveel informatie een computerchip kan herbergen, en dan hebben we het nog niet over vlindereffectjes die met het blote oog amper zichtbaar zijn. Maar hoe dit nu precies zou kunnen aansluiten met de trendbreuk zoals 3GCGT suggereert, vergt wellicht de bereidheid tot nader onderzoek.

Achteraf gezien een beetje Hegeliaans, om niet te zeggen bijna nooit op voorhand.

Circulair wil niet zeggen dat binnenin niet allerhande conflicten en/of spanningsvelden kunnen waargenomen worden, het zegt dat alles zich als een geheel voordoet en toelaat om het idee van een fluweelzachte paradigmashift op een congruente manier te beschrijven.

Het RDS is een getuigenis dat serendipiteit bestaat, als dingen die niet opvallen maar er wel zijn.

Als we ons de bedenking maken van hoeveel variaties er zich binnen een circulair diagram kunnen manifesteren, begrijpen we misschien ook beter waarom we niet twee keer in dezelfde rivier kunnen stappen.

De afgelopen twee decennia zijn we getuige geweest van de opkomst van wat de 'derde golf' of de 'derde generatie' CGT is gaan heten. Belangrijke spelers op dit vlak zijn bijvoorbeeld Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT) en Acceptance and Commitment Therapy (ACT). Op het afgelopen EABCT-congres in Den Haag werd een rondetafeldiscussie gehouden met als thema 'Derde generatie CGT, een vloek of een zegen?'

Moraal heeft in deze wereld nog nooit veel betekent, wellicht daarom dat we het koude oorlog noemen.

Eerder werd al opgemerkt dat fundamentele kennis niets zegt over de toepassing, zo kunnen we terug in de tijd om te evalueren hoeveel mensen dat op een vreedzame manier al eens proberen te zeggen hebben.

Heb het altijd bijzonder gevonden dat wanneer je als eerste een boek leest en dat gewoon doorvertelt, mensen soms denken dat je dat zelf zou bedacht kunnen hebben.

Zeg dat wel, en dan hebben we het nog niet gehad over een reeks tegenstrijdigheden die elke dialoog binnen de linguïstische relativiteit ondermijnt, onbewust lijkt soms.

Ik denk het ook niet, net zoals wormgaten in twee richtingen kunnen doorlopen worden.

We raaskallen ons te pletter, omdat we eerst nog moeten bepalen of deze of gene openbaring wel van onze God is.

Door die verschillende perceptievelden continu door elkaar heen te halen, is me dat volstrekt onduidelijk.

RFT is een mooi voorbeeld van hoe goedbedoelde adviezen nu net tot de marginalisatie van ervaringswerkers kan leiden, tegelijk het ambivalente en precaire van herstel- en/of groeiprocessen benadrukkend. Bedachtzaamheid en onderscheidingsvermogen zijn dan ook geen aandachtspunten die kwetsbare mensen zomaar uit de lucht plukken, tenzij je denkt dat elke dag proberen te overleven een prettige zaak is.