TTC

Zou er ook ergens een gezellige religie kunnen bestaan?

Wanneer we zeggen dat alle opties in dezelfde kiem gevonden kunnen worden, bedoelen we logischerwijs ook diegene die we mogelijks nog niet kennen.

Plotinus laat de mens opgaan in de levensstroom die van Het Ene uitgaat, maar ook andersom. Kenmerkend voor Plotinus' filosofie is namelijk het dynamische aspect, de mens kan ook innerlijk de metafysische 'lagen' ervaren. De lagen zijn niet alleen 'hiërarchisch' (van hoog naar laag) gerangschikt, maar ook 'concentrisch' (cirkel binnen cirkel), met 'het Ene' als het middelpunt van de middelste cirkel.

Alle kikkers hebben eenzelfde bouwplan, waardoor ze van alle andere dieren en amfibieën te onderscheiden zijn.

Aan gerelateerd studiewerk is er net omwille van ‘non-lineair’ nooit schaarste, en dialoog in milde overreding quasi onmogelijk.

Het is bijna zo helder als de besluitvormingstheorie, bestaat uit zeven lijntjes.

Wellicht een kwestie van aandacht en elaboratie, een proces dat ingebakken zit in het leven.

Misschien kan het gebruik van het verstand een handje helpen, maar voel je daartoe nooit verplicht.

De Misjna is de mondelinge leer van de Thora en bevat een toelichting op de geboden en verboden aan het Joodse volk die in de Thora zijn opgenomen.

Ginkgo biloba is iets dat je in potjes kan kopen, meer weet ik daar niet van. Kras, misschien dat we straks allemaal regenwormen blijken, op zoek naar wormgaten. 🔆

Redelijk moeilijk is iets zeggen waarover we niets weten, haast kinderlijk de logica.

Wat we vroeger misschien onbevattelijk zouden kunnen gevonden hebben, kunnen we in alle rust en sereniteit nalezen in de handboeken van de nieuwe ggz. De beuk kan tot 46 meter hoog worden. De stam is glad en grijs en de bast is dun, waardoor de boom bij plotse blootstelling aan zonlicht gevoelig is voor schorsbrand. Het blad is veernervig, licht gegolfd en licht glanzend. De plant is eenhuizig, er zijn dus mannelijke en vrouwelijke bloemen aan dezelfde boom. De knoppen zijn langwerpig en geschubd, de bestuiving vindt plaats door de wind. De beuk kan goed tegen schaduw, het is een climax

Over die epistemologische obstakels is het laatste woord nog niet gezegd, tenzij je ze niet kent.

Over de verwarring die bestaat tussen animo en anima is het laatste woord nog niet gezegd.

Kwetsbare mensen kunnen niet zomaar verzinnen, wat we per abuis te weten kunnen komen.

Gödel vroeg zich nog af hoe het überhaupt mogelijk is dat mensen elkaar begrijpen, maar sowieso situeert het zich binnen een context waar niet altijd aandacht voor gevonden kan worden.

Wanneer je een statistiek vindt die voorbij gaat aan geldmania, mag je er vrijwel zeker van zijn dat je van een andere planeet komt.

Zoals het geschrift laat weten, simpel is het moeilijkst.

Onderhand denkend dat we ons met benchmarks zoals het AQAL-model de rest van het leven kunnen bezighouden, enigszins genoodzakend om sterk te filteren om er zodoende, in de mate van het mogelijke en naar ieders ritme, enige balans en/of helderheid in te realiseren. In relatie tot hulp- en/of onderzoeksvragen krijgen we dan mogelijks meer verwarring en/of onenigheid dan ons lief is, of dat wat ons in verschillende gradaties en/of niches vaak ook zo onbegrepen kwetsbaar maakt.

Kaderen kan zowel onovergankelijk als overgankelijk gebruikt worden.

Soms niet meer dan verwarrend is dat we niet kunnen afleren wat we nooit geleerd hebben, want hoe leg je dan überhaupt het verschil uit aan iemand die door andere studiekeuzes deze of gene materie nooit geleerd heeft?

Gekoesterd tussen de takken van de altijd groene levensboom kan de mens de gebieden leren kennen waaruit zijn wortels alleen dan kracht kunnen putten wanneer hij eerst heeft durven eten van de boom van kennis van goed en kwaad, maar wanneer hij dat heeft gedaan, heeft hij het vermogen verworven het goede te kiezen en ooit zal hij deel kunnen hebben aan de levensboom.

Zo gezien zou je evenzeer kunnen verwijzen naar het collectief onbewuste van Carl Gustav Jung. Maar dan spreken we over het idee van een paradigmashift waarin we geconfronteerd zullen worden met heel wat tegenstrijdigheden die niet altijd even makkelijk te verteren zijn. In andere woorden waar je steeds naar verwijst, dat verhaal van steigerende paarden waarin we het pleidooi van Plato weerspiegeld kunnen zien. Ja, in die zin is er aan hoop en overvloed geen schaarste, zij het, voor wie begrijpen wil, met een bedachtzame kanttekening.

Ontnuchterend is dit, zowaar hartverscheurend voor wie behept is met empathische vermogens, alle hoop ijdel.

Suggestie zou kunnen gewekt worden om te werken met een visieschets, zodat heel misschien ook duidelijker kan worden wat ambiguïteit en ambivalentie nu precies wil zeggen. Op die manier krijg je misschien stellingen die elkaar volledig tegenspreken, en toch logisch te begrijpen zijn door rekening te houden met een aantal paradoxale clusters die zich bij processen van ontluikende visielogica laten opmerken. Gelukkig hebben we daar geen dikke boeken voor nodig, dan wel verklaart waarom simpel het moeilijkst is.