TTC

Het contrast tussen wat we in alle rust en sereniteit kunnen bedenken en hierover een hulpvraag stellen, is in woorden niet te vatten.

Met betrekking tot dat soort zaken volstaat de technische denkbaarheid, en vooral geen hulpvragen over stellen.

Sorry, was even naar de plunderingen in Frankrijk aan het kijken, met hun bedachte ethiek komen ze precies niet ver. Luister naar het principe van de laatste loodjes. Het rijk van de laatste loodjes. Het werk is haast klaar, het doel bijna bereikt, al het mogelijke lijkt tot stand te zijn gebracht, iedere moeilijkheid overwonnen, en toch is de kwaliteit er gewoonweg niet. Het werk behoeft meer afwerking, misschien meer onderzoek. Op dit moment van vermoeidheid en zelftevredenheid is de verleiding het grootst om op te geven, niet te streven naar de hoogste kwaliteit. Dat is het rijk van

Als we ethiek meer toeschrijven aan het vaderlijke en liefde tot het moederlijke, liggen beiden in ons besloten.

Onderhand denkend dat er een wezenlijk verschil bestaat tussen ergens nog een plekje vinden waar het aangenaam vertoeven is, en wat een idealiter vreedzame paradigmashift per definitie betekent.

Misschien is het al kunst om eerst aan te geven waar we willen uitkomen, anders wordt het sowieso dwalen.

Een discours met experten in de economie die niet weten langs welke kant debet en credit staan, kan je uit zelfredzaamheid maar beter aan je laten voorbij gaan.

Het gebruik van ons onderscheidingsvermogen gaat aanzienlijk makkelijker door alles weg te redeneren, en toch blijft alles bestaan.

Bij dorst naar heelheid kunnen we ons veel voorstellen, ik begrijp er vooral geen jota van.

Processen van ontluikende visielogica induceren zonder ook eerst een aantal fundamenten te willen (h)erkennen, is als nietsvermoedende mensen in een moeras storten om achteraf te kunnen zeggen dat je er bent om ze te helpen.

Veel is oude wijn in nieuwe zakken, maar toen bestonden al die labels nog niet.

Inmiddels hebben we van het ELM een matrix gemaakt met horizontaal de verschillende stappen en verticaal de input van informatie, dit kan over gelijk wat gaan. Het gaat vooral om het concept zodat duidelijker mag worden hoe interferentie heel wat nuttige informatie kan verdringen, hiermee de specifieke rol van aandacht en de bereidheid tot introspectie benadrukkend. Simpeler gezegd, het is binnen dit kluwen dat we als ervaringswerkers, in meer of mindere mate doordacht, een hulpvraag trachten te stellen. Geef aub niet op, we zijn immers nooit alleen, hoopvol en vreedzaam.

Geduld koesteren zal wellicht wel van ergens komen, iedereen heeft toegang tot dezelfde informatie.

In de aanloop tot vandaag hebben we misschien kennis genomen van het 4-fasenproces zoals door systeemwetenschappers netjes in kaart gebracht, zodat diverse tendensen op verschillende manieren belicht kunnen worden.

Zo leren we de metafoor beter kennen, zodat de jakhalzen en giraffen verder kunnen.

Misschien dat sommige wormgaten pas beter kunnen begrepen worden wanneer ook het referentiekader waarin ze gevonden kunnen worden, enigszins een beetje kennis over bestaat.

Voor simpele mensen is elke hulpverlener de toegangspoort tot een haast onontwarbaar netwerk van organisaties en wetenschappers met bijhorende verzamelde kennis, zo heel laagdrempelig is dat nu ook weer niet.

Bijzonder aan circulaire diagrammen is dat ze van toepassing zijn binnen gelijk welke context, tegelijk zeggend dat geen enkele situatie dezelfde is.

Over je participatie in psychodramatische exposities, is het laatste woord nog niet gezegd. Een luxeprobleem is dat we niet al die ggz-tools tegelijk kunnen toepassen, om dezelfde reden is het misschien handiger om relevante hulpvragen vooral simpel te houden.

Een andere belangrijke eigenschap van een Gaussische functie is dat de fourier-getransformeerde van een Gaussische functie opnieuw een Gaussische functie oplevert.

Humor is belangrijk, we horen maar bitter weinig over wat niet gezegd wordt. De sterke variant wordt vrij algemeen afgewezen, ook door Sapir en Whorf, maar naar de zwakke versie wordt nog veel onderzoek gedaan.

Een mens kan al eens flagrant missen waar het nu precies over gaat, maar wellicht meer iets voor naakte apen.

Ik weet eigenlijk niet wat er telkens opnieuw verdwijnt, misschien dat het verduisterd wordt.

Die objecten van aandacht verdwijnen hier altijd, nog niet op gelet misschien?

Het element van utopische gespletenheid wellicht, moeilijk om te zeggen of dat het object van aandacht was.