Dat beloof ik

Erger nog wel? Wat een onzin. Als iemand jouw kind ontvoert en je ziet hem even later met jouw kind lopen, ga je mij niet wijs maken dat je dan niet alles in het werk stelt om je kind terug te krijgen, of je daar nu een strafbaar feit voor moet plegen of niet. Daarmee maak je de gevolgen van de eerste misdaad (ontvoering) ongedaan. En dat mag, dat rechtvaardigt jouw handelen. Zo kun je ook de (fysieke) gevolgen van een verkrachting eenvoudig deels ongedaan maken.

Dat staat er niet. Er staat 'vervuld'. Gekomen om de wet te vervullen. Vervullen betekent niets meer of minder dan nakomen (zoals in: zijn plicht vervullen). Dan begrijp je zin wellicht beter die daar achteraan komt. nl dat elke jota en tittel van de wet van kracht blijft.

Dat het de bedoeling is? Werkelijk? Veelkleurige waaier is een mooie poëtische omschrijving die toepasselijk zou zijn als alle gelovigen in pais en vree naast elkaar zouden leven. Maar dat is niet het geval. Soms wel, maar vaak is er ruzie over de kleinste zaken, heeft men een diepe afkeer van andersdenkenden en in het ergste geval heeft men er geen enkele moeite mee om iemand te vermoorden, enkel omdat die een ander geloof heeft. Als dat de bedoeling is van een God.....

Je hebt gelijk. Ik zat er volledig naast. Excuses @sjako.

Volgens mij gaat het hier nu om de vraag wat waarheid is. Daarvan stelde jij dat er geen definitie van is te geven. Ik gaf die wel. Het lijkt me relevanter en concreter om daar op in te gaan? Om precies te zijn: Volgens de schrijver van Mattheus was het een stem uit een wolk die dat zei. Nergens wordt gesteld dat het God is die sprak! Overigens kregen de discipelen de opdracht om hier niets over te vertellen tot de wederkomst. Dus: ofwel je hebt de wederkomst 2000 jaar geleden gemist, ofwel de discipelen hebben zich niet aan de opdracht gehouden. Zeg het maar? Nauwkeurig

(Mattheus 8:12) En de kinderen des Koninkrijks zullen uitgeworpen worden in de buitenste duisternis; aldaar zal wening zijn, en knersing der tanden. (Mattheus 13:49-50) Alzo zal het in de voleinding der eeuwen wezen; de engelen zullen uitgaan, en de bozen uit het midden der rechtvaardigen afscheiden; En zullen dezelve in den vurigen oven werpen; daar zal zijn wening en knersing der tanden. (Mattheus 23:33) Gij slangen, gij adderengebroedsels! hoe zoudt gij de helse verdoemenis ontvlieden? Enz. enz.

Dat is het probleem niet. Want er is een uitstekende definitie van waarheid: Het ware; overeenstemming van woorden met feiten: antwoorden naar waarheid; iem. de waarheid zeggen waar het op staat; de waarheid ligt in het midden noch het een noch het ander is geheel waar. Met dank aan Van Dale. In alle gevallen waar hier discussie over het begrip 'waarheid' ontstaat, dan is dat omdat mensen het label 'waarheid' hangen aan iets waarvan niet zeker is of het waar is. Wat je hier bijvoorbeeld veel ziet is de bewering 'mijn geloof is waarheid' (en dan nog liefst met een hoofdletter W)

Dat is nu precies het verschil tussen waarheid en fantasie. Als ik de zin nu eens invul met andere woorden: Als ik er vanuit ga dat ik de broer van Willem Alexander ben, dan ben ik gewoonweg prins. Maar bén ik ook werkelijk prins, ofwel: is dat waarheid. Nee, dat ben ik niet. Je kunt dus wel ergens van uit gaan, maar dat betekent niet automatisch dat de conclusie waar is. Als je op zoek bent naar de waarheid, en één van je premissen is "waarheid is X" dan is dat een typisch voorbeeld van een drogargument (en wel een cirkelredenatie). Je conclusie ligt dan namelijk al opgesl

Als je er van uit gaat dat God wil dat je kinderen en jij gelukkig zijn, dan kun je de vraag wat God wil, verlengen naar : Wat wil jij? En daarbij komt om de hoek kijken waarom jullie destijds uit elkaar zijn gegaan. Dat hoef je hier niet te vermelden, maar bedenk wel dat je destijds dus uit elkaar wilde. Zijn die omstandigheden nog steeds van toepassing of is er iets wezenlijk veranderd? Je ex heeft een nieuwe relatie, maar heeft ook met jou gemeenschap? In dat geval zou ik er niet aan beginnen. Ik vermoed v dat het onderliggend probleem is dat hij geen keuzes durft

Daar ga ik voor het grootste deel in mee. Er zijn weinig boeken die zo'n invloed hebben gehad op de mensheid, dan die over Abraham en zijn nakomelingen, dus belangrijk is het zeker. Met name de laatste 100 jaar zijn daar nuttige commentaren op verschenen. Daar kan altijd nog wel iets nuttigs aan worden toegevoegd.

Was je na de titel gestopt met lezen ? Het staat notabene op 2 Dat klopt, en ik bedoelde er mee te zeggen dat die optie 2 de meest logische v is, in plaats van de optie dat er 1 kerk gelijk heeft. Excuses dat ik het zo verwoorde dat de indruk is ontstaan dat je post niet goed heb gelezen.

De vraag is evenmin hoeveel mensen het op welke punten eens zijn. De waarheid wordt daardoor niet bepaald. De waarheid (zonder de hoofdletter W van 'hoogmoed') wordt bepaald door een bewering op zijn correctheid te controleren. Zo is mijn bewering dat gras groen is correct. Maar als een andere kerk beweert dat paarden 4 poten (ook wel: benen) hebben, dan is dat ook correct. Maar DBI, zul je nu zeggen, dat zijn 2 waarheden, en als je zo redeneert, is het aantal waarheden onbeperkt! Dat is correct. Welnu, ik heb zojuist aangetoond dat de stelling van @Chartreuse 'Er is maar

De vraag is helemaal niet of je handelt als de eerste Christenen. Dus je conclusie klopt niet.

Neen. Dan wordt er geheel voorbij gegaan aan de mogelijkheid dat er geen enkele kerk is waar is. Als de kerken in staat zouden zijn tot het opstellen van gezamenlijke criteria om te bepalen welke kerken afvallen, dan zou naar mijn stellige overtuiging dit de enige conclusie gaat zijn. Dit is geen schriftuurlijk aantonen, maar een cirkelredenatie. Mijn kerk stelt dat gras groen is. Weerleg dat maar eens. Conclusie: mijn kerk is de waarheid.

En daar zit ons verschil. Ik denk dat wij dat wel kunnen, in plaats van uit te gaan van de gedachten van een paar woestijnbewoners uit de bronstijd. Dat is dus precies wat ik bedoel, het verheerlijken van lijden.

Jawel, daar ben ik al enkele keren (kort) op ingegaan. Mijns inziens is de prijs gewoon te hoog. Door op zo'n manier over leven en dood te beslissen, zelfs door de embryo nog meer te ontmenselijken, veranderd er iets in ons wat niet veranderd zou moeten worden Je gaat er op in maar geeft op mij de indruk dat je niet leest wat ik schrijf, of het niet begrijpt. Je antwoordt namelijk dat de prijs gewoon te hoog is, terwijl ik heb uitgelegd dat er meer embryo's verloren gaan bij natuurlijke bevruchting dan bij embryoselectie. Wat bedoel je precies met 'iets veranderen wat niet ver

Ik leg nergens 'precies een grens'. Maar stel dat iemand zou zijn die aan mij zou vragen om mijn zoon te offeren, dan zou ik vragen of 'ie gek was geworden. Overigens kan geen realistisch voorbeeld bedenken van iets op dit gebied dat een democratische meerderheid kan halen en waar ik fundamenteel op tegen ben. Waarom kom je steeds met van die onrealistische vragen? En ga je niet in op wat ik je uitleg, dan embryoselectie minder doden tot gevolg heeft dat natuurlijke bevruchting?

Voor wetswijzigingen is het nodig om te stemmen, niet om discussie te voeren. Uiteraard zijn er wel, voor al in de maatschappij, inhoudelijke discussies , maar ik kan mij niet heugen in de kamer een debat te hebben gezien waarbij iemand op inhoiud besloot van mening te veranderen. Als iemand al van stemgedrag verandert, dan is dat als gevolg van een compromis. Het gaat mij vooral om de inhoud. Ik weet dat je problemen hebt met het beëindigen van levens en embryo als volwaardig mens beschouwt. Daarom heb ik ook laten zien dat het, bezien vanuit deze standpunten van jou, beter is om

Helaas zijn er dus mensen die deze verhalen serieus nemen. Ook dat hoort bij de bangmakerij in plaats van de inhoudelijke discussie.

Natuurlijk zien zij die hier geen ethische bezwaren in zien het ethische bezwaar niet als discussiepunt. Maar dat betekent natuurlijk niet dat zij daarin terecht handelen. Het geen vraag vinden is geen argument op zichzelf. Sowieso, als zij draagvlak willen creëren in zowel de samenleving als de Kamer, zullen ze alsnog de discussie erover moeten aangaan en gewoon moeten aantonen waarom deze behandeling ethisch verantwoord zou zijn. Zij staan niet boven die verantwoordelijkheid, ook niet als zij zelf zouden vinden van wel. Gelukkig werkt het zo niet. Je gaat er hierbij van uit dat

Daar gaan deze mensen zelf over, niemand anders. Maar dat hoort al helemaal niet meer bij deze discussie.

Ze zijn bezig er voor te zorgen dat erfelijke ziekte waarmee ze (in God's naam, als jij dat wilt..) zijn opgezadeld, niet wordt door gegeven aan hun kinderen.

Ik denk dat je dit verkeerd ziet. In de ogen van de confessionele partijen is dat laatste inderdaad de vraag. Maar de initiatiefnemers (VVD en D66) zien dit helemaal niet als vraag. Ze zien dat er een mogelijkheid is om iets te doen aan bepaalde ziektes, maar dat de confessionele partijen daar mordicus tegen zijn. Dat is de discussie. De discussie is wel degelijk bedoeld om het mensen naar de zin te maken. Namelijk door een leven mogelijk te maken zonder erfelijke ziekten. Maar dat valt aan iemand van een kerk die lijden als iets moois ziet, moeilijk wijs te maken vrees ik.

Vind je het taalgebruik an sich verkeerd, ongeacht de context, of alleen dat ik het taalgebruik hierop toepas? Zijn er situaties waarvan je gelooft dat zulk taalgebruik wél gepast zou zijn en waar ligt bij jou dan precies de grens? De zin die ik schreef lijkt me vrij duidelijk. Dat je in deze discussie (embryo selectie om erfelijke ziekten uit te bannen) deze termen gebruikt dan vind ik dat onethisch. Mensen die drager/slachtoffer zijn van erfelijke ziekten en die willen voorkomen dat ze dit overdragen op hun kinderen, zijn meestal toch aardig in de materie ingeschoten. Zoiets d

Het gebruik van de woorden 'mercy kill', 'preventief doden', 'offers op een altaar' vind ik in deze dus een voorbeeld van bangmakerij. Als we het dan toch over onethisch gedrag hebben, dan vind ik dit taalgebruik daar onder vallen. Als je het gegeven in aanmerking neemt dat dik 90% van de langs natuurlijke weg ontstane embryo's (bevruchte eicellen) spontaan wordt afgestoten zonder dat de moeder dat ooit in de gaten heeft, dan valt die complexheid van de ethische discussie heel erg mee. Het zijn embryo's in dit stadium waar we het over hebben. Daar kun je heel erg ingewikkeld en zwaarwege