Lobke

Ja, dat vind ik ook.
Eerlijk gezegd ben ik er ook geen voorstander van dat zo'n negeerfunctie überhaupt ter beschikking wordt gesteld.
Ik weet niet wat in deze forumsoftware er door de moderators gezien kan worden, maar het is lastig voor moderators wanneer die niet kunnen weten wie wie in de negeerstand heeft staan. De gang van het gesprek in een draad kan een vreemd verloop krijgen wanneer verschillende forummers niet hetzelfde op hun scherm te zien krijgen door verschillend ingestelde negeerkeuzes die die forummers gemaakt hebben.
En ik vind bovenal ook dat eenieder die mee kan en mag doen op het forum het recht heeft om gehoord te worden in een gesprek (in feite dus dat zijn/haar berichten aan iedereen getoond worden die het gesprek bezoekt of er aan deelneemt).
Is iemand echt storend bezig in een gesprek -- wat natuurlijk kan voorkomen -- dan is het uiteraard zaak dat een moderator gaat ingrijpen.

We proberen met deze nieuwe 'sanctie' het moment van definitieve uitsluiting zo lang mogelijk uit te stellen. Natuurlijk, als diegene geen enkele blijk van de wil tot aanpassing toont, of overduidelijk trolgedrag vertoont, gaan we over op het permanent laten buitenspelen van de overtreder.

Ja, omdat donatie in vroegere tijden nog niet voor kwam, is dat dus koffiedik kijken.
Zo'n 20 jaar geleden was er in de kerk waar ik bij aangesloten was een avond waar gesproken werd over het donorcodicil. De predikant gaf aan dat het natuurlijk vrijwillig is, donor zijn. Maar een daad van liefde, een geschenk aan je medemens toch zeker passend binnen een christelijke visie.  
Dit schreef Paulus in de Galaten brief.  Galaten 15;   Gij hebt u toen gelukkig geprezen; wat is daarvan over? Want ik kan van u getuigen, dat gij, ware het mogelijk geweest, uw ogen uitgerukt en ze mij gegeven zoudt hebben.  
Er was dus in het verleden zoveel liefde geweest tussen Paulus en de gemeente in Galaten dat ze dat voor elkaar over zouden hebben.

Gele kaart ? Het werk toch goed zo, of niet? Wel jammer dat mensen voorgoed van een forum geweerd worden. Ik begrijp dat er meer werk is voor de moderators als je mensen met verschillende visies binnen krijgt, maar het maakt een forum ook levendig. Je mag verwachten dat er niet gescholden wordt, geen persoonlijke aanvallen. Dan zijn sancties terecht. Misschien wat moderators erbij?

@HJW Paulus schreef ook zeer mooie brieven; mijn favoriete Bijbelgedeelte 1 Cor 13.  
https://www.bijbelgenootschap.nl/nbv/1-korintiers/13/

@HJW Paulus schreef ook zeer mooie brieven; mijn favoriete Bijbelgedeelte 1 Cor 13.  
https://www.bijbelgenootschap.nl/nbv/1-korintiers/13/

Misschien een domme vraag, maar ga je dan, als de wet door de eerste kamer heen zou komen, ook aangeven dat je geen donor bent?
En kun je ook uitleggen waarom dat je dat dan doet. Want eerlijk gezegd begrijp ik dit niet zo goed. Onbaatzuchtig stel je je lichaam ter beschikking om mensen te helpen maar omdat er ergens een regel verandert dreigt te worden trek je je terug. Ik ben zelf bloeddonor en heb een discussie gehad met een (ex)mededonor die ermee stopte omdat hij vond dat de directeur van Sanquin te veel geld verdiende. Dat mag allemaal, want we leven tenslotte in een vrij land, maar ik maak me sterk dat iemand op een operatietafel zich druk maar om iemands salaris, als die zak met bloed er maar hangt. Persoonlijk zie ik hier wel een parallel in.

Ik ben Olorin. Genoemd naar de tovenaar Gandalf. Ik ben al best lang lid van dit forum., maar ik stel me maar een keertje voor. Ben ondertussen begin 30  (was toen ik lid werd nog begin 20). Ik ben historicus en ben christen (katholiek).

ik laat even alles staan, want dat is toch anders dan in veel protestantse kringen verteld wordt/werd.  Even wat wiki er over schrijft; De erfzonde is, volgens de christelijke leer, de zondigheid die ieder mens door zijn geboorte aankleeft als gevolg van de zondeval van het eerste mensenpaar. Vrijwel alle christelijke kerken onderschrijven dit leerstuk.
Zo werd het (niet in mijn christelijke opvoeding) nogal eens verteld, en nog . Zelfs zo dat wanneer er een erfelijke ziekte is in families dit met de erfzonde te maken heeft. 
Wat je hier schrijft; 
is dat hij best weet wat moreel goed en slecht is, maar dat hij toch het goede nalaat en het slechte doet. Niet alleen maar, niet de hele tijd, maar al met al lukt het hem niet als een heilige te leven. En dat noemt hij "de erfzonde": de geheel menselijke ervaring dat hoe hard je ook je best doet, je er maar niet in slaagt heilig te worden.
Ja dit herken ik, niet het heilig worden. Een woord wat me niet eigen is. Maar meer hoe hard je ook probeert dingen te begrijpen, je steeds meer in verwarring raakt. Heeft wel raakvlakken.
Flash Gordon; bedankt! 
 
 

@Thorgrem
Ik denk dat je een heel verkeerd beeld hebt van hoe donatie in zijn werk gaat en dan vooral hoe dit praktisch gebeurd.
De meeste donaties gebeuren als iemand op de intensieve zorgeenheid hersendood wordt verklaard. Zelden gebeurd dit met organen van mensen die al dood zijn als ze aankomen in het ziekenhuis, het is zelfs zo dat ambulances over het algemeen nooit overleden personen meenemen. Je trekt terecht de conclusie dat de organen van iemand die echt overleden is (hersendood + circulatiestilstand + ademhalingsstilstand en dit in willekeurige volgorde), over het algemeen onbruikbaar dan wel van zeer slechte kwaliteit zijn. Soms gebeurd het dat iemand toch donor kan zijn als hij op de spoedeisende hulp een hartstilstand krijgt en de reanimatie niet slaagt.
De meeste donatie van kwaliteitsvolle organen gebeurd als iemand op de intensive care hersendood verklaard wordt. Hoe dit gebeurd kun je hier lezen en je vind hier hoe dit bij wet geregeld is. Het komt er op neer dat de behandelende arts een heel protocol moet volgen voordat hij iemand hersendood mag verklaren. Het kan ondertussen wel zo zijn dat er ondertussen enkele onderzoeken plaatsvinden naar eventuele geschiktheid voor donatie (ART. 22 Wet op de orgaandonatie, enkel mogelijk onder bepaalde voorwaarden).
De behandelende arts is overigens niet bij de transplantatie betrokken, hij verricht niet de zogenaamde 'prelevatie' of uitname van het orgaan en is ook niet betrokken bij de operatie waarbij het donororgaan in de receptor geplaatst wordt. Doet hij dit wel, of is hij onzorvuldig bij het vaststellen van de hersendood, dan stelt hij zichzelf bloot aan mogelijke vervolging. Bij twijfel over de hersendood is hij verplicht er een tweede arts bij te roepen die én niet bij de behandeling én niet bij de transplantatie betrokken is.
Het staat je vrij om dit niet te vertrouwen. Absoluut. Maar dan doe je denk ik de hardwerkende, betrokken, artsen tekort die niks erger vinden dan slecht nieuws brengen.
 

Ik ben een enorme aanhanger. Mijn organen kunnen levens redden. Ik heb er niks meer aan als ik dood ben, die rotten toch weg en zijn voer voor de wormen. Als het iemand zo weinig boeit dat die niks invult, dan redt het levens als iemand automatisch donor is. Ik vind het terecht, als die persoon in het ziekenhuis licht zal die ook 'automatisch' een donor orgaan krijgen tenzij die weigert
En als je weigert, dat is je eigen recht. Als dat zo belangrijk is dat een stukje lichaam van je weg rot in je graf of in as op gaat, dan kun je dat aangeven.

Je hebt gelijk! Sorry. 

Wat mij opvalt is dat veel christenen rechtvaardigheid boven liefde plaatsen.
Liefde rekent het kwade toch niet toe ? Liefde is belangrijker dan geloof en hoop.
En toch komt daar altijd weer die rechtvaardigheid om de hoek kijken. Blijkbaar willen mensen graag dat er geoordeeld wordt.
Zelf geloof ik in onvoorwaardelijke liefde. Inderdaad, zonder voorwaarden, zonder oordeel.
Als de scheppende kracht de mens een vrije wil heeft gegeven, dan mag de mens daar toch gebruik van maken ?
Is er sprake van een vrije wil als er gedreigd wordt als je een bepaalde keuze maakt ?
Zo van: je mag vrij kiezen tussen links en rechts. Maar als je voor rechts kiest, dan wacht je een eeuwig oordeel. Dat is geen vrije keuze.
 
Ik zie het totaal anders: wij zijn vertrokken van huis en bij dat vertrek hebben we meegedeeld gekregen: wat er ook gebeurt en waar je ook bent, je kunt altijd terugkeren.
Lees het verhaal van de verloren zoon. Geen oordeel, geen offer.
De zoon ging naar huis toen hij het zelf slecht had. Dat leverde hem geen verwijt op. Er was vreugde over zijn thuiskomst.
 
We hebben het onszelf moeilijk gemaakt door te vertrekken. Daar zal geen oordeel op volgen. De vraag die gesteld wordt is veeleer deze:
hoe lang gaan we het onszelf nog zo moeilijk maken en wanneer gaan we weer eens op weg naar huis ?

Ik vond het altijd een mooi ritueel, maar deed het zelf niet. Tot we vier jaar geleden in Rovinj waren, en we de behoefte hadden om voor ons zieke (schoon)zusje een kaarsjes aan te steken. Nu doe ik het altijd wanneer ik in een rooms-katholieke kerk (meestal in het buitenland) ben.

Je hebt gelijk! Sorry. 

Vooraf modereren moet je niet willen - behalve dat het betuttelend is, maak je je zelf ook verantwoordelijk voor de teksten die er vervolgens komen te staan. Het kost bovendien extra tijd.

Ik begrijp jullie redenatie wel maar wilde toch even mijn visie erop geven, ik zou het anders gedaan hebben, daar blijf ik bij.

@Magere Hein Is dat niet wat kort door de bocht, om naar aanleiding van één post meteen te concluderen dat je voor wereldvrede niet bij gelovigen moet zijn? Er zijn immers miljoenen gelovigen wereldwijd die juist heel hard daaraan werken. Door onderwijs te geven, zieken te genezen, arme mensen te voeden en te helpen zelf in een menswaardig bestaan te voorzien, van zich te laten horen in de politiek, een evangelie te brengen van hoop, licht en vrede, et cetera.
In verschillende streken, zelfs ook in landen als Amerika, is die ene zuster of dat ene kleine kerkje nog de enige baken van stabiliteit en hoop. Ver weg van alle jachtige media en van alle opruiende populisten, doen zij in alle stilte en verborgenheid hun onmisbare werk en brengen zij zo in alle bescheidenheid een écht offer voor vrede en gerechtigheid.
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.
-Gerard Reve
Daarbij is echte, duurzame wereldvrede iets wat enkel in de harten kan ontplooien. Daarvoor is kwetsbaarheid, openheid en onvoorwaardelijke liefde voor het leven en voor elkaar nodig. Daarvoor is niet een machtige, sterke superheld nodig, maar een kapotgeslagen Man aan een kruis die ons heel nabij is en een heel andere weg wijst, namelijk van overgave, berouw en onthechting van alles wat ons egoïsme voedt.
Ook als dat betekent dat je eens níét de nieuwste iPhone haalt maar je oude telefoon opgebruikt, of eens wél sober en uitsluitend naar noodzaak eet.

Ik kende het lied niet maar gaat zeker lukken. Wel jammer dat we geen voltallig scheepsorkest hebben maar als iedereen mee gaat zingen hebben we toch wel het nodige volume.

@violist waar ben je!!!!!!!!!! Lig je weer te luieren kwajongen? Kom je nest eens uit!!! Je sokken zijn gestopt, ook van de andere zeelui. Was een mooi klussie kon ik effe nadenken. We hebben ook fijn met elkaar gekletst, mooie gesprekken waren dat. Maar we zijn het lang niet allemaal met elkaar eens, maar dat hoeft ook niet toch? Dat is het mooie an dit schip de Zeven Provincieen .  En ik geniet ook zo van die jongens die alles over evolutie en schepping weten, ik hoor ze graag kletsen, maar ik weet er niet zoveel van eigenlijk. Maar dat hoeft ook niet; je kan nie alles weten toch?? Ik hep net effe geoefend voor ons scheepskoor; ja de kaptein weet ervan en hij is de dirigent. Maar we hebben nog niet genoeg muzikanten; ik dacht meteen aan jou natuurlijk En an Mystic maar die zie ik de laatste tijd niet veul, is tie de wisky flessen an het poetsen.   
Ik zal het liedje effe opzoeken wat we gaan oefenen, kompt eran.  Trouwens Dwarreltje zal op de dwarsfluit spelen.  De noten hep de kaptein  erbij gezet, kan je al vast oefenen.
 

Misschien zou iemand nu niet reageren omdat hij nog aan het overpeinzen is, en worden na een plotselinge dood zijn organen niet gebruikt. Misschien had hij uiteindelijk wel besloten voor donatie te zijn.
Ik denk dat het grootste deel van de mensen die nu niets van zich laten horen dat uit gemakszucht (niet) doen. De mensen die nu protesteren tegen dit wetsvoorstel kunnen zich allemaal als niet-donor registreren. Ik snap niet waarom ze zich zo druk maken om de organen van een ander. Het argument dat je lichaam van God is gaat niet op voor de zwijgers, want als die dat belangrijk vinden kunnen ze gewoon reageren.  Ondertussen staan en sterven mensen op de wachtlijsten. We moeten nu dus het belang afwegen of we de gezondheid van die mensen belangrijker vinden dan de "persoonlijke integriteit" van een net overleden niet-geregistreerde. Het belang van de mensen op de wachtlijst zie ik maar weinig terug in dit topic.
 
Overigens neemt de overheid nu al een aanzienlijk deel van je persoonlijke bezittingen in beslag. Successierechten heet dat.

Waarom ik hier kom? Voor mij is dit het enige, ja echt enige christelijke forum waar men over het algemeen respectvol met elkaar omgaat.
 

De tijd zal het leren. Haar taak is om te toetsen of de wet in strijd is met de grondwet. Meer niet.
Dat durf ik te betwijfelen. De artikelen die je aanhaalt zijn in mijn ogen niet sterk genoeg om deze wet tegen te houden, omdat ze de mogelijkheid tot zelfbeschikking openhoud. 
Iemand wordt niet hersendood gemaakt, iemand raakt hersendood ten gevolge van een ziekte of ongeval. Hersendood is zo wie zo een tijdelijk gegeven: als je de ondersteuning stop zet dan houden alle organen er ook mee op. 
Gelieve mijn bovenstaande post te lezen, waarin diverse artikelen uitleggen hoe de wet geregeld is voor handelingsonbekwame personen. Op het woord geroofd ga ik hier nu niet ingaan, dat leidt ons te ver van het topic.
Ik ga er van uit dat je dit niet serieus meent. Het verhandelen van organen is een strafbaar feit (Wetboek van strafrecht art. 273f).
Wil je mij dan uitleggen waarom dit in strijd is met de leer van de Rooms Katholieke Kerk?
 
 

Waarom ik hier kom? Voor mij is dit het enige, ja echt enige christelijke forum waar men over het algemeen respectvol met elkaar omgaat.
 

-stukje tekst verwijderd-
Het is een moeilijke kwestie, zodanig dat de Tweede Kamer ook besloot er hoofdelijk over te stemmen en veel partijen het geen onderdeel van de partijdiscipline lieten zijn. Een terechte, respectvolle manier van doen die recht doet aan de gevoeligheden rondom het onderwerp.
Het wetsvoorstel staat mij echter ook wel wat tegen. Ik begrijp de argumenten: je hebt altijd nog vrije keuze, het kan meer donoren opleveren (of dat echt zo is, is echter nog de vraag) en het dwingt mensen serieus hierover na te denken. En het is ook van belang dat mensen die welwillend tegenover doneren staan, ook daadwerkelijk zich als donor laten registreren.
Maar de vraag is inderdaad of je als overheid wel zomaar een dergelijke dwang mag opleggen. Vartigo maakte al een mooie vergelijking met geld en bezittingen: stel dat in een wetsvoorstel na je overlijden de overheid automatisch al je bezit erft, tenzij je bij leven aangeeft dat niet te willen? Je hebt dan ook nog steeds volop de vrije keuze om je bezittingen onder je nabestaanden te verdelen, maar het blijft toch vreemd dat als je de keuze niet maakt, de overheid alles dan in beslag zou kunnen nemen.
Zelfs als het doel van zo'n wet mooi zou zijn, namelijk dat je bezittingen dan verdeeld worden onder de armen, dan nog zal zo'n wet denk ik veel weerstand oproepen en ook tegen de vrijheid van bezit in gaan. Zéker als je niet eens zelf kan bepalen wie je bezittingen dan zouden krijgen.
Volgens de Nederlandse wet heb je zelfbeschikking over je lichaam. En volgens de christelijke wet behoort je lichaam God toe en niet welk mens of welke overheid ook. De overheid kan dus niet zomaar uit zichzelf bepalen dat ze je lichaam mag gebruiken voor donatie, ook niet als jezelf daarin geen keuze hebt gemaakt en ook niet als er een schreeuwend tekort zou zijn aan donoren.
Het is dan vreemd dat het in de Tweede Kamer (volkomen terecht!) als vrije kwestie werd behandeld, maar het voor de burger toch ineens een stuk minder vrij is. Je móét namelijk kiezen, anders doet de overheid het voor je. En er wordt dan wel gezegd dat er dan enkel staat dat je "geen bezwaar" hebt, maar het resultaat is dan hetzelfde als bij een "ja." Je wordt dan immers gewoon als donor behandeld.
Kortom, het blijft toch een lastige kwestie. Het doel mag dan wel edelmoedig zijn, maar de middelen daartoe moeten dan ook zijn.