Lobke

Natuurlijk zeg die dominee dat, hij is geen onmens. Hij interpreteert Bijbelteksten van duizenden jaren geleden letterlijk, hij mag dat. Ik vind dat beperkend maar voor hem is dat waarheid. Vaak merk je wel dat wanneer christenen die dezelfde visie hebben veranderen wanneer hun kind homofiel blijkt te zijn. 
 

1. Jij stelt dat gays door hun manier van leven opzettelijk "bijbelgetrouwe christenen" kwetsen door "G´d Zijn Gebod bewust te willen negeren". Daarmee zeg je ten eerste feitelijk dat christenen die geen probleem zien met homoseksualiteit niet bijbelgetrouw zijn. Ten tweede vraag ik me af waarom je juist gays hiervan beschuldigt. De frietboer die op zondag zijn zaak geopend heeft kwetst de "bijbelgetrouwe christenen" toch ook? De atheïst, moslim, jood, hindoe, buddhist, enz. kwetst door hun andere visie of manier van leven toch ook? Zoals ik ook aangaf in mijn reactie op Sjako, vind ik het een absurde situatie dat men zich gekwetst voelt omdat ´de ander´ simpelweg niet geloofd wat jij geloofd. 
Wat er in jouw redenatie gebeurt is de omgekeerde wereld. Jij stelde dat gays nu ophef maken over een manifest dat zij als kwetsend ervaren, terwijl ze zelf door hun levenswijze anderen zouden kwetsen. Het omgekeerde-wereld-gehalte probeerde ik al aan te geven door wat voorbeelden, maar feitelijk is het zo dat er geen manifest bestaat wat is opgesteld door homo´s en waarin christenen worden afgewezen. De ophef vanuit de homo-gemeenschap snap ik wel. Dit is een groep mensen die zich tijdens de puberteit anders ontwikkelde dan de rest van hun leeftijdsgenoten. Behalve de worsteling die ze daar zelf mee hebben, is er onbegrip in je sociale omgeving, worden ze (fysiek) gepest, worden ze geconfronteerd met situaties waarin ze alleen staan, raken ze vriendschappen kwijt, raken familierelaties beschadigd en ga zo maar door. En juist die groep, die al zoveel te verduren heeft gehad en waarvan velen nog steeds in het leven van alledag de nare consequenties ondervinden, wordt dan nu in de samenleving geconfronteerd met een manifest - opgesteld door mensen die ze niet kennen - waarin staat: ik accepteer jou (w gedrag) niet. Dat is een trap na. Wat hebben die homo´s de opstellers en ondertekenaars van dit manifest aangedaan, dat ze deze trap na verdienen?
Daarnaast vind ik het ook moreel niet in lijn met een religie die zegt naastenliefde te prediken om een manifest op te stellen waarin staat dat ze de naaste niet accepteren. 
2. Er schijnen restaurants te zijn waar slechts chinees eten geserveerd wordt, moeten mensen die van de Franse keuken houden zich gediscrimineerd voelen? Ik hoop dat je zelf het kromme van deze redenatie inziet. Het gaat er niet om of een homo zich gediscrimineerd voelt doordat een christen geloofd dat je niet homosexueel mag zijn. Want het staat een ieder vrij om te geloven wat je wil. Om even bij het voorbeeld te blijven: ik heb vrienden die niet van chinees eten houden. En zij maken dus simpelweg de keuze om niet in een chinees restaurant te gaan eten. Maar ze zullen mij niet verbieden om daar te gaan eten. 
3. Op school kreeg ik biologieles, waarin de evolutietheorie behandeld werd. Dat is mij als joodse jongen opgedrongen. Ik kreeg maatschappijleer waarin hindoeïsme, islam en christendom behandeld werden. Dat is mij als joodse jongen opgedrongen. Als ik de tv aanzet zie ik series die over moord gaan. Dat wordt mij opgedrongen. Als ik de straat op loop, wordt ik geconfronteerd met vrouwen in burka. Dat wordt mij allemaal opgedrongen terwijl ik er niet om gevraagd heb. Als ik de tv aanzet zie ik ook mensen christelijke liedjes zingen. Dat krijgt mijn zoon ook te zien, alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. Dat zijn allemaal dingen die ons opgedrongen worden, door de christelijke lobby. 
4. Dit is natuurlijk ongefundeerd gepraat. Tenzij je voorbeelden hebt van moord en brand schreeuwende homo´s en de uitgestorte ellende bij weigering van een foldertje. 

Ik zie niet in hoe het burgerlijk homohuwelijk het gezin zou kunnen aantasten, dus die 'bescherming' gaat niet verloren. Wat betreft de moraalleer, ik zie meerdere problemen om dat op basis van een religie/god/heilig boek te doen. Maar goed, dat is een andere discussie.
Je (daarmee bedoel ik het christendom) lijkt het alleenrecht op het woord huwelijk te claimen. Ik zou niet weten waarom we daar aan zouden moeten voldoen. Ook andere religies hebben het fenomeen trouwen en huwelijk. En ook al voor lange tijd het burgerlijk huwelijk. Christenen gaan er vaak prat op dat we een christelijke cultuur hebben. Nou, dat is dat wellicht een van de nadeeltjes; dat we termen hebben overgenomen die nu ook seculier ingevuld zijn.
En hoe worden dezen belangen aangetast door het burgerlijk homohuwelijk?

Misschien kun je een nieuw topic openen waarin je de teksten citeert waarin transgenders niet goedgekeurd worden, zodat we dat eens met z'n allen kunnen bestuderen. ?

Het probleem is niet dat zij geen recht hebben op een overtuiging. Dat recht hebben ze namelijk wel. En ze mogen er ook naar leven. 
Het probleem met het opstellen van een manifest waarin men hun eigen interpretatie van bijbelse teksten als waarheid opschrijft is dat het een officeel karakter krijgt, als een soort bindende maatstaf. En daarmee veroordeel je niet alleen de mensen of groepen die in het manifest genoemd worden, maar schoffeer je ook de andere religieuze mensen die op basis van dezelfde bijbelse teksten tot andere conclusies of visies komen.
En het eigenlijke probleem is het ondertekenen van een dergelijk manifest door leidende figuren uit de (verschillende) gemeenschap(pen). Want de geschiedenis leert ons maar al te goed dat mensen uit de achterban de neiging hebben om woorden om te zetten in daden. En dát is het verwerpelijke aan het ondertekenen van een dergelijk manifest. En dat dit niet alleen vroeger gebeurde toen bijvoorbeeld homoseksuelen vermoord werden, maar ook tegenwoordig nog speelt, blijkt wel uit de vele doodsbedreigingen die bijvoorbeeld medewerkers van abortusklinieken krijgen. 
Zeg ik daarmee dat je niet achter de inhoud van het manifest mag staan? Nee. Want dat recht heb je uiteraard. 
Mag je van mening zijn dat abortus tegen de wil van welke god dan ook is? Ja, die mening mag je hebben. Mag je van mening zijn dat euthanasie verkeerd is? Ja, die mening mag je hebben. Mag je een afkeer hebben van homo's? Ja, geen probleem. Mag je de mening hebben dat het huwelijk bedoeld is voor man en vrouw? Ja, ook dat mag.
Maar voor al deze gevallen geldt: pas het toe op jezelf. Trouw als man vooral zelf niet met een andere man, als je denkt dat het huwelijk daar niet voor is.
Blijf als vrouw met je vingers (uit, of) van een andere vrouw, als je een afkeer hebt van homoseksualiteit.
Weiger vooral zelf medicatie die het levenseinde bespoedigd, wanneer je terminaal in een ziekenhuis of thuis ligt.
En breek je eigen zwangerschap niet af, wanneer je tegen abortus bent.
De woorden: "volg mij", verschillen wezenlijk van "leg anderen jouw visie op". 
Je hoeft niet gestudeerd te hebben om te weten dat er altijd mensen in een achterban zijn die menen dat zij het gedachtegoed van hun leid(st) er moeten vertalen naar daden. En dat heeft in geval van dit manifest (in het meest gunstige geval) de discriminatie van de in het manifest genoemde personen en groepen tot gevolg. En om die reden zou geen enkele leidende figuur die naastenliefde zegt te prediken een dergelijk manifest moeten ondertekenen. 

@antoon,
Als de zelfmoordcijfers onder transgenders extreem hoog is, waar zou dat dan door komen? Zou dat dan te maken hebben hoe wij als maatschappij, -gelovig en niet gelovig-met hen omgaan. Zou het te maken hebben met hen niet accepteren om wie ze zijn, zou eenzaamheid een rol spelen?

@antoon,
Als de zelfmoordcijfers onder transgenders extreem hoog is, waar zou dat dan door komen? Zou dat dan te maken hebben hoe wij als maatschappij, -gelovig en niet gelovig-met hen omgaan. Zou het te maken hebben met hen niet accepteren om wie ze zijn, zou eenzaamheid een rol spelen?

Ik vind het een polariserend stuk waar ik zeker niet achter kan staan. Het is mij echter bekend dat zwaar orthodoxe protestanten er zo over denken. De nieuwswaarde ontgaat mij dan ook. Dat juist de mensen van oa joop.nl helemaal los gaan terwijl ze zich zelf zo inclusief en verbindend vinden en staan voor diversiteit vind ik vrij lachwekkend.
 
Maar dit stuk hoort niet thuis in Nederland of Europa en is vanuit de VS overgewaaide gekkigheid dat enkel polariserend werkt. 

Als een religieuze strijd over ruggen van mensen. Woorden in stenen tafelen gebeiteld die sommige christenen in een afgrond doen vallen. Een stap terug, zelfs geen acceptatie om wie homoseksuele mensen zijn. 
En het ergert me te lezen dat hij die gescheiden is en een lat relatie heeft het hard's roept. Gelukkig ook van christelijke zijde veel afkeer van deze verklaring.

Er zijn in de eerste helft van vorig jaar wat aanpassingen doorgevoerd in het forum.
Naast dat er twee nieuwe moderators zijn, is de FAQ wat aangepast.
Opvallend hierbij is dat de geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel vervangen werd door de Apostolische Geloofsbelijdenis.
Hierover zijn vragen gekomen die nooit beantwoord werden (en in deze feedbackdraad zie ik ook dat iemand aangeeft het liever te hebben zoals het eerder was).
De Apostolische Geloofsbelijdenis is gekozen om wat minder te beperken en ideeën die het bespreken waard zijn minder moeilijk te kunnen plaatsen.
Een belangrijke drijfveer voor het houden van het Concilie van Nicea-Constantinopel was de omstreden leer van Arius; deze is verworpen. Hiermee waren nog niet alle kwesties die men wilde oplossen opgelost; later, op het Concilie van Chalcedon, werd bijvoorbeeld de leer van de Drie-eenheid vastgelegd.
 
Om de zaken in het forum niet te ver dicht te timmeren en voor sommigen (wellicht onverwacht) opeens het geloofsgedeelte nogal dicht te timmeren met verboden, leek de Apostolische Geloofsbelijdenis wel een goede keuze om als een uitgangspunt in de FAQ te plaatsen.
We zijn hier op het forum om met elkaar te praten en van elkaars opvattingen te leren. Daarbij zijn er regels nodig maar dichttimmeren met dogma's waarbij vragen stellen en twijfelen eraan taboe zijn leek minder gewenst. Wat de ene groepering of denominatie als onbespreekbaar juist en de andere wellicht een dwaling vindt en een reden om iemand te ontzeggen dat hij/zij christen is en elkaar dan met dergelijke uitspraken om de oren gaan slaan is echt niet de bedoeling, hier. En er is geoordeeld dat met de wijziging in de FAQ er goede kansen waren voor een verloop van de gesprekken op het forum in een levendige maar goede atmosfeer. Het lijkt op het moment dat die veronderstelling in de praktijk helaas niet echt helemaal bewaarheid wordt.
 
Ik stel voor dat een topic als nu "Het Levende WOORD van het BEGIN" in het gedeelte Levensbeschouwing wordt verschoven. Raymond B wil in het topic bediscussiëren waarom Yeshua dezelfde is als YHWH, of niet. Dan worden dus zaken besproken waarover de Drie-eenheid gaat. Wat betreft de kwestie Drie-eenheid en het bespreken ervan liggen de zaken zeer gevoelig en sommige beschouwen een lichte twijfel over hoe het nu precies ligt en of het misschien anders zou kunnen worden opgevat als ketterij; en eventuele afwijzing van het dogma zou heiligschennis zijn die met kracht geweerd zou moeten worden uit het gedeelte Geloof.
Om recht te doen en deze problematiek niet over het hoofd te zien lijkt het gewenst om als je een topic opent waarin de bespreking van de Drie-eenheid een rol van enig belang heeft het topic in Levensbeschouwing te starten.
 
 
 

Jij ook! ?

Zo, daar zijn we weer snel over eens. ?

De meeste vluchtelingen gaan echter wel degelijk naar die landen en worden dus in de regio opgevangen. In Europa vangen wij zeker niet het grootste deel der vluchtelingen op en het worden er dan ook steeds minder.
Ik denk echter dat je van landen die zelf grote stabiliteitsproblemen hebben, niet kunt verwachten dat ze echt álle vluchtelingen kunnen opvangen. Daar hebben ze vaak de voorzieningen en het politieke klimaat niet voor. De vluchtelingenkampen daar zijn vaak dan ook niet geschikt om jarenlang in te verblijven; men verblijft er enkel zo lang omdat men geen keuze heeft.
Dat velen naar Europa willen kan ik me daarom ook wel voorstellen. Zij vertrouwen er waarschijnlijk niet op dat de oorlogen daar op korte termijn beëindigd zullen worden en willen een nieuw leven elders opbouwen, al is het maar tijdelijk. Europa biedt ze dan iets wat die andere landen niet kunnen bieden: hoop.
Waarom trokken in het verleden vele immigranten vanuit Europa naar het nieuwe Amerika en doen veel mensen dat nog steeds? Omdat zij daar mogelijkheden zagen, omdat zij in Amerika een baken van hoop, een nieuw begin zagen.
Nu lijkt Europa en ook Nederland die rol te vervullen voor de vluchtelingen daar. Ik zie dat ook wel een beetje als een compliment voor ons, dat wij blijkbaar mensen dat kunnen bieden. Beperkt natuurlijk, want we kunnen niet iedereen zomaar opvangen, maar toch.
Want hier hebben ze, als wij het een beetje goed aanpakken, de mogelijkheid om een nieuw leven te beginnen. Met een warme woning, (vrijwilligers)werk, een veilige, vrije leefomgeving, goede gezondheidsvoorzieningen op ook psychisch gebied, et cetera. Ook als dat leven maar tijdelijk en sober is, is het nog altijd te verkiezen boven zo'n primitief vluchtelingenkamp, waar een tekort aan alles is.
Er zullen altijd vluchtelingen zijn die misbruik proberen te maken van het systeem en ook van onze "mediacratie." Een zielig verhaal maakt immers meer indruk dan feiten en cijfers. Soms slagen ze daar ook in, zodat ze met een camera ineens veel meer goodwill krijgen dan zonder.
En er zullen ook altijd vluchtelingen ofwel statushouders zijn die vervolgens mopperen op onze cultuur en menen dat wij ons ongericht maar aan hen moeten aanpassen, terwijl een cultuur zich natuurlijk altijd op basis van wederkerigheid behoort te ontwikkelen en de betreffende vluchteling toch echt zelf voor ons land en dus ook onze cultuur gekozen heeft om asiel aan te vragen.
Maar er zullen ook altijd vluchtelingen zijn die écht problemen hebben, die écht niet binnen een paar maanden weer terugkunnen. En wat moeten ze dan? Jarenlang verblijven in een veel te primitief en vaak ook zeer onveilig vluchtelingenkamp, of toch proberen naar een continent te gaan waarvan gezegd wordt dat men daar in sommige landen wel degelijk een goed, menswaardig bestaan kan opbouwen, waaronder Nederland zelf?
Ik kan me dan goed voorstellen dat een vluchteling voor het laatste kiest.

Dat. En het Blijkt. 0 terug. Ik vind het echt lief van ze, maar het heeft geen resultaat. Als justitie echt gemeen is kunnen ze ze voor human trafic in de bak gooien.  
Goede bedoeling, praktijk niet haalbaar. Maar zegt wel wat over het probleem in de EU met de grenzen en. asiel opvang. 

Al bekeerd er maar één, dan nog is het een broeder van Jezus. Omwille van de broeder van Jezus vangen we hem op.
Ik reageer vanuit het argument "omdat ze moslims zijn, moeten ze terug", daar ben ik op tegen.
Wat vluchtelingen betreft, het Nederlands asielbeleid is door Rita Verdonk destijds onmenselijk hard geworden. Ik ben voor een menselijker beleid en doe niet alsof ik weet niet hoe veel vluchtelingen Nederland binnen komen. Libanon en Jordanië hebben veel vluchtelingen. Zij hebben recht van klagen, wij niet. 

We Gaan Ze Halen noemt theoloog en kunstenaar Rikko Voorberg de actie. De gelijknamige stichting schreef een brief aan premier Tsipras van Griekenland met het verzoek 150 vluchtelingen die nu nog vastzitten in de kampen op de Griekse eilanden, van reisdocumenten te voorzien. Dan kunnen ze met de actievoerders mee terug naar Nederland. In een van de dertig auto's of in de speciaal aangeschafte extra lange bus. ,,Het is een ongewoon verzoek in ongewone omstandigheden'', stelt de stichting in de brief. ,,Het is bijna Kerstmis. Dus willen we alvast 150 mensen ophalen. Een beetje licht in het duister. We komen op kerstavond aan in Athene.''
https://www.ad.nl/buitenland/we-gaan-ze-halen-wil-150-vluchtelingen-uit-griekse-kampen-redden~aa92032e/
Hoe zien jullie deze actie? Naïef, humaan, verkeerd bezig?
Het probleem met de vluchtelingen op Lesbos zal zeker schrijnend zijn. Griekenland neemt daarin niet de verantwoording. Persoonlijk denk ik dat Rikko Voorberg die heel activistisch is hier te ver gaat. 

Ook een hele mooie van Herman Finkers:
 
 

Het rondpompen van heiligen is humor: een lach in een situatie die niet om te lachen is.
Ik ben opgegroeid in een Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt). Trouw en loyaliteit speelden in die kerken een belangrijke rol en in elk geval ook voor mij. Je verlaat je kerk niet, je spreekt haar aan om haar bij de christelijke leer te houden. Maar ik veranderde (door verhuizing) van kerk binnen het kerkverband en elke positieve betekenis die een kerk voor mij kon hebben verdween daar, het zoog me leeg. Vanwege die trouw en loyaliteit kon ik een hele tijd droog staan.
Voor mij een beslissende gebeurtenis was een weekend met studenten van de Christelijke Gereformeerde Kerk. Daar leerde ik dat we pelgrims zijn, onderweg, naar gelang tijd en plaats met verschilllende behoeften en groei. Sinds ik weg ging uit de GKV realiseerde ik me dat kerklidmaatschap nooit meer hetzelfde zou zijn. Een gemeente zou een tijdelijke pleisterplaats zijn. Ook had ik geleerd dat de kerk niet de plek is om persoonlijke behoeften te vervullen. Ik denk dat je als student, net uit huis, een thuis nodig hebt en die behoefte dan extra sterk voelt. Dan stelt de kerk ontzettend teleur. Maar met de volwassenheid groeide bij mij het besef dat echt thuis er niet zal zijn, een thuis bieden voor anderen (naar beste kunnen) is het beste wat mogelijk is.
Nu zijn we weer in een gelegenheid om te kiezen. Onze huidige kerk vinden we met onze kinderen eigenlijk te ver, zeker als ze straks door de week iets van club of zo gaan doen. We hebben twee alternatieven die wat dichterbij zijn, een evangelische kerk en een vrijgemaakte kerk. De eerste is onder de oppervlakte toch vrij star, wat Lobke ook aangaf van de VEG. Met de vrijgemaakte kerk moet ik over mijn eigen trots heenstappen, want ik heb vroeger de deur van de GKV hard achter mij dicht geslagen. Maar als we het doen, zal het een tijdelijke pleisterplaats zijn.
Ik heb mijn gang uit de GKV wel gezien als een gebrek aan trouw. Maar ik denk dat er aan trouw iets vooraf gaat. Namelijk roeping of keus. Trouw en loyaliteit zijn aspecten van toewijding. Voor je klaar bent voor echte trouw en loyaliteit moet je eerst weten wie je bent, met Jezus' woorden moet je eerst de kosten berekenen. Leeftijd en levenservaring spelen een rol. Het geeft mij troost dat Jezus pas op zijn dertigste begon met zijn rondgang door Israël. Met onze groeigroep hadden we het laatst over de gelijkenis van de zaaier. Voordat het vruchtdragen komt, is er eerst het zaaien, het begieten, groeien, etc. Als we onze ervaring als leerling delen met anderen, dan groeien ze wellicht sneller dan wij ooit gedaan hebben.

Dan is het vrij eenvoudig te vinden: circulation of the saints

Dat is nog mooier! Daar kwam het Engelse woord ook op neer.

@Gaitema Ik denk dat je nu zodanig vanuit de protestantse cultuur spreekt, dat het voor mij te ingewikkeld wordt om op al je opmerkingen in te gaan. Daarom een wat algemenere reactie.
Eén ding wil ik je wel meegeven: de eucharistie vieren zonder priester is hetzelfde als de eucharistie afschaffen. Dat is namelijk simpelweg onmogelijk, omdat de eucharistie een sacrament is en niet enkel een gedachtenismaal. De theologie daaromheen is volstrekt anders dan de protestantse.
En versoberen om het versoberen is toch echt vooral een typisch calvinistisch iets, hoewel de huidige paus daar ook een handje in heeft. Als wij de liturgie van Christus vieren, en dat doen wij in de eucharistie, dan dienen de schoonheid en de luister te regeren, want Christus is onder ons.
Wie een kerk of een mis binnenkomt, moet meteen duidelijk worden dat hij (of zij) in een andere wereld gestapt is, waar heel natuurlijk en vanzelfsprekend een totaal andere gedachtengang en manier van doen gevolgd wordt, die zowel heel mooi als mysterieus en bevreemdend is. Net zoals bij kunst en humor eigenlijk.
Dat sluit een eenvoudig gezongen liturgie in een sobere kerk zeker niet uit, maar alles wat helpt om Christus' luister te tonen, zou niet ongebruikt moeten blijven.
Je hebt gelijk als je zegt dat een levend geloof in een (grote) gemeenschap belangrijk is voor een vitale parochie. Maar een parochie staat niet op zichzelf, zij is en blijft verbonden met de wereldkerk, vertegenwoordigt door de kerk van Rome en door haar bisschop.
Ze behoort dus altijd aan te sluiten op het geloof zoals dat wereldwijd beleden én gevierd wordt, toen en nu. En door regelmatige misgang, goede catechese, het dagelijks gebed en het liefhebben van je naasten, leidt Hij je binnen in zijn geheimen en begint de mis steeds meer ook jóúw gebed en jóúw levenswijze te worden.
Dat bedoel ik met: de liturgie veranderd jóú.
Het wezen van de liturgie is namelijk dat zij heilshandeling van Christus zelf is. Het is uitsluitend godsdienst, waarbij de liturgie zelf het doel is en niets anders. Dus volgen wij de liturgie en niet andersom.
Dat is soms lastig in een omgeving waarin het geloof afneemt, maar wel noodzakelijk. Juist door stand te houden en dicht bij jezelf te blijven qua leer en gebed, zorg je ervoor dat het geloof ook in deze tijden herinnert en doorgegeven wordt.
Kan dat ook op modernere wijze? Zoals ik al zei: ja, dat kan. En dat gebeurt ook. Maar dan wel vanuit een levend geloof in de sacramenten, in Christus, verbonden met de gehele Kerk en vanuit echte kennis van wat de liturgie nu eigenlijk is. Want alles wat wij daarbinnen doen, van de volgorde der gebeden en lezingen tot de manieren van zingen tot de kleding van priesters en misdienaren, heeft allerlei diepe betekenissen.
Je moet eerst van de liturgie zoals zij is houden, je moet haar liefdevol aanvoelen en je door haar laten vormen, voordat je als het ware met haar in dialoog kan gaan over tijden en culturen. Dan zal zij meer geheimen voor je onthullen dan je voor mogelijk hield.
Net zoals ook jouw gemeenschap vast zal blijven houden aan wat zij essentiëel vindt binnen het geloof en haar eredienst, ook als dat essentiële de evangelisatie schijnbaar zou tegenwerken. Want ook jouw gemeenschap zal deel uitmaken van een zekere geloofstraditie, die doorgegeven dient te worden.
Je zorgen voor de katholieke kerk vind ik mooi. Maar ik maak me eigenlijk niet zoveel zorgen. De Kerk heeft het tweeduizend jaar volgehouden in vele culturen en tijdsgeesten en nu is dat niet anders. Zij heeft zelfs hele culturen gevórmd, zodat de tijd met háár meeging in plaats van andersom.
Ook nu zal ze het volhouden, ook hier in Nederland. Misschien heel kleinschalig straks, misschien heel pover, maar onder het as van de afval zal het vuurtje blijven smeulen. Het vuurtje in de vorm van individuele gelovigen en kleine gemeenschappen, onzichtbaar aan oog en oor onttrokken, die dan misschien maar één roeping zullen hebben: blijven herinneren en aan elkaar doorgeven. De liturgie, de gebeden, de dogma's, alles.
Totdat het vuur naar Gods wil weer zal oplaaien en de al die tijd bewaarde kennis en liefde weer de kop op zal steken. Men zal dan ontdekken dat het geloof eigenlijk nooit weg is geweest, ook al scheen zij misschien nergens te bekennen.
Maar het moet wel gezegd worden: het voelt soms best eenzaam om tot een steeds kleinere minderheid te moeten behoren.

Zij die hulp nodig hebben.....

Dat ligt natuurlijk geheel aan het eigen sociale netwerk van de uitgeprocedeerde.

Ik zag het even op het nieuws. Het is vooral een statement. Ze hebben aan de Griekse regering geschreven en hopen dat er straks mensen klaar staan met de juiste papieren. Zo ja, dan brengen ze deze mensen naar het opvangcentrum in Ter Apel. Zo nee, dan gaan ze leeg terug. Tot nog toe hebben ze geen reactie van de Grieken. Het zal dus wel alleen een statement zijn.