Het boek der Openbaring en haar betekenis

[Modestus 137]

Hier wil ik graag bijbelstudie voortzetten over het boek Openbaring, die ik begon in Laatste dagen - Openbaring (hyperlink). Ik verzoek jullie hier geen persoonlijke relaties met elkaar afregelen, maar zich bezig houden met bijbelstudie. 

Hoofdstuk 13. Het beest dat uit de aarde opkomt.

Nu ziet Johannes het tweede beest, dat deze keer uit de aarde opkomt. Hij heeft, net als een lam, twee horens. De spraak van het beest verraadt zijn oorsprong en doel: hij "sprak als de draak", dat wil zeggen, als de satan. Hij fungeert dus als de gevolmachtigde van het eerste beest-antichrist, staat volledig in dienst van hem, van wie hij ook zijn macht krijgt. Later zal Johannes dit tweede beest een valse profeet noemen (16:13; 19:20; 20:10). De profeet is immers de mond van God die namens God spreekt. Hier spreekt het tweede beest in plaats van het eerste beest, hij is de mond van deze valse god. Hij zet al zijn kracht in om de aarde, en die daarin wonen, af te dwingen het eerste beest te  aanbidden als een godheid.

“Want er zullen valse christussen, en valse profeten opstaan, en zullen tekenen en wonderen doen, om te verleiden, indien het mogelijk ware, ook de uitverkorenen” (Marcus 13:22; vgl. 2 Thess. 2: 9). Het tweede beest is dan ook begiftigd met het vermogen om 'grote tekenen' te doen. Het gevaar van dit beest is vooral duidelijk in zijn vermogen om zelfs de bijbelse wonderen van de profeet Elia te verrichten, want hij "ook vuur uit den hemel doet afkomen op de aarde, voor de mensen" (13:13; vergelijk 1 Koningen 18:38). Met zijn wondertekens verleidt het tweede beest mensen om een cultusbeeld te maken, een standbeeld van het eerste beest. In dit beeld moet de goddelijke macht van de keizer-antichrist tastbaar aanwezig zijn.

De mogelijkheden om wonderen te werken van het tweede beest zijn zo groot dat hij zelfs in staat is om als het ware een geest of leven in het standbeeld van het eerste beest in te blazen, zodat het standbeeld het vermogen krijgt om te spreken en te handelen (13:15). Bijbelse prefiguratie voor deze beschrijving is koning Nebukadnezar, die het gouden idool plaatste en allen dwong hem te aanbidden: “alle volken, natiën, en tongen nedervallende, aanbaden het gouden beeld, hetwelk de koning Nebukadnezar had opgericht. <...> En wie niet nederviel, en aanbad, die zou in het midden van den oven des brandenden vuurs geworpen worden' (Dan 3: 7,11). Dit herinnert ons ook aan de situatie van het Joodse volk onder Antiochus IV Epiphanes, die iedereen onder de dreiging van de dood dwong om zijn standbeeld te aanbidden. De tekst weerspiegelt ook een ervaring uit de tijd van Johannes - geloof in de sprekende, bewegende en wonderdoende beelden van de idolen. Zo werd er van tovenaar Simon gezegd dat hij de beelden kon doen bewegen en het levenloze kon doen herleven (uit Recognitiones III van Pseudo-Clement). De christelijke apologeet Athenagoras (circa 180) meldt over het standbeeld van zijn tijdgenoot, een zekere Nerillinus, dat zij profeteert en de zieken geneest (uit Apologia van Athenagoras van Athene). Vooral gebruikelijk waren de afgoden in Egypte die zogenaamd verschillende geluiden maakten. Dit alles was een krachtig middel om invloed uit te oefenen op de gevoelens van de antieke mens. Andere voorbeeld is de wiskundige en mechanicus Heron van Alexandria (1 eeuw na Christus), die met zijn uitgevonden vele tempelmechanismen indruk op het verbaasde publiek maakte en ontzag veroorzaakte.

Citaat

11 En ik zag een ander beest uit de aarde opkomen, en het had twee hoornen, des Lams hoornen gelijk, en het sprak als de draak.

"Maar wacht u van de valse profeten, dewelke in schaapsklederen tot u komen, maar van binnen zijn zij grijpende wolven" (Mt. 7:15).

Citaat

12 En het oefent al de macht van het eerste beest, in tegenwoordigheid van hetzelve, en het maakt, dat de aarde, en die daarin wonen het eerste beest aanbidden, wiens dodelijke wonde genezen was.

De valse profeet lijkt antipode te zijn van Johannes de Doper, die voor Christus predikte.

Citaat

13 En het doet grote tekenen, zodat het ook vuur uit den hemel doet afkomen op de aarde, voor de mensen.

Met Gods toelating kan ook satan bepaalde bovennatuurlijke fenomenen veroorzaken en indruk wekken dat ze van God zijn. Zo lezen we in Job 1:16: "Het vuur Gods viel uit den hemel, en ontstak onder de schapen en onder de jongeren, en verteerde ze".

Citaat

14 En verleidt degenen, die op de aarde wonen, door de tekenen, die aan hetzelve toe doen gegeven zijn in de tegenwoordigheid van het beest; zeggende tot degenen, die op de aarde wonen, dat zij het beest, dat de wond des zwaards had, en weder leefde, een beeld zouden maken.

De afgodsbeeld van antichrist is bedoeld voor aanbidding. Met zo'n verering gaat de eer die aan de afbeelding wordt bewezen uit naar de prototype (dat wil zeggen naar degene die is afgebeeld). Hetzelfde kun je zeggen over de christelijke iconen van Christus en zijn heiligen. 

Citaat

15 En hetzelve werd macht gegeven om het beeld van het beest een geest te geven, opdat het beeld van het beest ook zou spreken, en maken, dat allen, die het beeld van het beest niet zouden aanbidden, gedood zouden worden.

"Wanneer gij dan zult zien den gruwel der verwoesting, waarvan gesproken is door Daniël, den profeet, staande in de heilige plaats; (die het leest, die merke daarop!) Dat alsdan, die in Judea zijn, vlieden op de bergen" (Mt. 24:15-16). Deze profetie van Jezus gaat met name over de verwoesting van Jeruzalem en de tempel, maar tegelijkertijd is het ook een dubbelprofetie die ook over de smarten van de laatste dagen gaat. Het kan zijn dus dat afgodsbeeld in de toekomstige tempel in Jeruzalem zal worden geplaatst. 

De keizerlijke cultus in het Romeinse rijk (als prefiguratie van het rijk van toekomstige antichrist) diende vooral politieke doeleinden. Deze cultus was een bewijs van loyaliteit, een teken van toewijding aan de heerser, uitgedrukt in religieuze vormen. Een gemeenschappelijke keizerlijke cultus was een middel om de eenheid van de verschillende volkeren van het rijk te versterken. Bovendien was verering van de keizer een extern criterium van loyaliteit aan de staat, een manifestatie van patriottisme, en voor christenen werd dit een zeer grote beproeving. De hogere lagen van de provinciale samenleving stelden de hogepriester van de cultus van Caesar aan en deden hun best om deze cultus te promoten. Het was in zo'n omgeving dat Openbaring werd geschreven.

Citaat

16 En het maakt, dat het aan allen, kleinen en groten, en rijken en armen, en vrijen en dienstknechten, een merkteken geve aan hun rechterhand of aan hun voorhoofden;

Merkteken van het beest is tegenovergestelde van de verzegeling van Gods uitverkorenen. Het Griekse woord 'cháragma' betekent het zegel van de Romeinse keizer, dat werd gebrandmerkt op huursoldaten, slaven, vooral tempelslaven, zodat ze het eigendom van de goden of keizer werden.

Citaat

17 En dat niemand mag kopen of verkopen, dan die dat merkteken heeft, of den naam van het beest, of het getal zijns naams.

Dat wil zeggen, ze zullen van hun levensonderhoud worden beroofd; krijgen geen kans om levensmiddelen te kopen. Dat zal misschien het minst pijnlijke dood zijn.

Citaat

18 Hier is de wijsheid: die het verstand heeft, rekene het getal van het beest; want het is een getal eens mensen, en zijn getal is zeshonderd zes en zestig.

De taak van de lezer is dus om een zekere naam af te leiden uit het genoemde nummer. Zo'n taak, of charade, werd "gematria" genoemd. Gematria is een favoriet spel uit de oudheid. Het woord "gematria" zelf is een vervormde vorm van het Griekse "geometrie". Bij gewone mensen werd geometrie begrepen als het tellen, of rekenkunde in het algemeen. Cijfers werden geschreven met de letters van het alfabet. Zowel de Joden als de Grieken hadden geen speciale numerieke tekens voor getallen; in plaats daarvan gebruikten ze letters die een bepaalde numerieke waarde aangaf. Bijvoorbeeld a = 1; ß = 2; i = 10; k = 20 ... De letters van een bepaald woord werden omgezet in cijfers, deze cijfers werden opgeteld en het resulterende bedrag gaf het nummer van het woord. Het omgekeerde taak - aan de hand van het gegeven getal het overeenkomstige woord te raden - was meer ingewikkeld. De vraag is nu welk woord er achter het getal 666 staat? Het antwoord wordt gehinderd door het feit dat we niet weten welk alfabet in dit geval wordt verondersteld: Griekse of Hebreeuwse.

Het ging hier over politiek extreem gevaarlijke onderwerpen, over onderwerpen die met de dood bedreigden of, in het beste geval, met een verbanning en dwangarbeid. In de context van religieuze en politieke vervolging was het niet redelijk om alles rechtstreeks en met hun eigen naam te noemen. Dankzij de codering via het Hebreeuwse alfabet kon een bijkomend gevaar voor christenen worden vermeden als de tekst in handen van hun vervolgers zou vallen. 666 kan onder meer de naam Nero (of Neron in het Grieks) betekenen. Het is de naam van een hele wrede en krankzinnige Romeinse keizer. Hij vervolgde christenen en in zijn tijd werd Paulus onthoofd. En deze interpretatie is gebaseerd op de numerieke waarden van de letters uit het Hebreeuwse alfabet. Als we "Καίσαρ Νερών" ("Caesar Nero") in het Hebreeuws schrijven, krijgen we 666: נרונ קסר (nun = 50 + reish = 200 + vav = 6 + nun = 50 + qof = 100 +  samech = 60 + reish = 200 = 666). Maar ten tijde van Openbaring leefde Nero niet meer. Dus het beest zal iemand zijn die op hem lijkt qua karakter en psychische gesteldheid. 

Als we 666 omzetten naar Griekse letters, dan kan het uiteraard verschillende andere eigennamen en benamingen beteken, bijvoorbeeld: Latinus ("Latijns", Λατεινος), Titánus (Τειταν), Arnoéme (Αρνουμε ("wij verloochenen")), "onstuimige" (ο επισαλος), "slechte leider" (κακος οδεγος), "echte verderver" (αληθης βλαβερος), "ongerechte lam" (αμνος αδικος). Merkwaardig is ook het volgende vers uit 1 Koningen 10:14: "Het gewicht nu van het goud, dat voor Salomo op een jaar inkwam was zeshonderd zes en zestig talenten gouds".  Zegt het niet over antichrist dat hij zich voor beloofde Koning-Messias zal uitgeven, die vroegere glorie van (letterlijke) Israel zal herstellen en voor een gouden eeuw voor de mensheid gaat zorgen?

28 februari 2020 bewerkt door Modestus

[sjako 699]

1 uur geleden zei Modestus:

Nu ziet Johannes het tweede beest, dat deze keer uit de aarde opkomt. Hij heeft, net als een lam, twee horens. De spraak van het beest verraadt zijn oorsprong en doel: hij "sprak als de draak", dat wil zeggen, als de satan. Hij fungeert dus als de gevolmachtigde van het eerste beest-antichrist, staat volledig in dienst van hem, van wie hij ook zijn macht krijgt. Later zal Johannes dit tweede beest een valse profeet noemen (16:13; 19:20; 20:10). De profeet is immers de mond van God die namens God spreekt. Hier spreekt het tweede beest in plaats van het eerste beest, hij is de mond van deze valse god. Hij zet al zijn kracht in om de aarde, en die daarin wonen, af te dwingen het eerste beest te  aanbidden als een godheid.

Ik geloof dat dit beest ook een wereldmacht afbeeld, en wel de heerende wereldmacht ten tijde van de dag des Heren, de Verenigde Staten/Engeland. Je ziet ook steeds meer dat Amerika zich voordoet als een soort van Messias. Trump die Jeruzalem weer erkent als hoofdstad van Israël bijv. Nog een reden is dat het idd grote tekenen kan verrichten, denk aan raketten en atoomwapens. Het kan hier letterlijk vuur uit de hemel laten komen.

Nog een reden is is beeld dat leven ingeblazen werd. Dit beeld is ALS een koninkrijk. Het is de VN die zich voordoet als een koninkrijk. Voorheen was het de Volkenbond en was na de Eerste Wereldoorlog zo goed als dood. De VS als hoofdsponsor heeft de Volkenbond weer nieuw leven ingeblazen en werd de VN.

[Dat beloof ik 990]

11 uur geleden zei sjako:

Ik geloof dat dit beest ook een wereldmacht afbeeld, en wel de heerende wereldmacht ten tijde van de dag des Heren, de Verenigde Staten/Engeland.

De teksten waarin staat dat niemand weet wanneer die dag is, gelden zeker even niet voor jezelf en alleen voor anderen ?

Marcus 13:31-32:  De hemel en de aarde zullen voorbijgaan; maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan. Maar van dien dag en die ure weet niemand, noch de engelen, die in den hemel zijn, noch de Zoon, dan de Vader.

Handelingen 1:7-8, Zij dan, die samengekomen waren, vraagden Hem, zeggende: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israël het Koninkrijk wederoprichten? En Hij zeide tot hen: Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft;

11 uur geleden zei sjako:

Je ziet ook steeds meer dat Amerika zich voordoet als een soort van Messias. Trump die Jeruzalem weer erkent als hoofdstad van Israël bijv. Nog een reden is dat het idd grote tekenen kan verrichten, denk aan raketten en atoomwapens. Het kan hier letterlijk vuur uit de hemel laten komen.

Tegenwoordig is elk land dat een beetje ontwikkeld is, daar toe in staat. 

11 uur geleden zei sjako:

Nog een reden is is beeld dat leven ingeblazen werd. Dit beeld is ALS een koninkrijk. Het is de VN die zich voordoet als een koninkrijk. Voorheen was het de Volkenbond en was na de Eerste Wereldoorlog zo goed als dood. De VS als hoofdsponsor heeft de Volkenbond weer nieuw leven ingeblazen en werd de VN.

En daarvoor was het Napoleon, en daarvoor het Britse Rijk, en o ja, laten we het Ottomaanse rijk niet vergeten. Het Heilige Romeinse Rijk natuurlijk. En het Frankische rijk, om iets verder terig te gaan.
Uiteraard vergeten we heel Azie en Amerika, want dat kenden we toen nog niet en we gaan natuurlijk wel alleen uit van onze eigen Westerse visie, want dat is de enige juiste en anderen zijn slechts barbaren die in de Bijbel nooit kunnen zijn bedoeld.......

Om maar duidelijk te maken: er zijn zoveel andere visies mogelijk dat die van jou. Op exact dezelfde en even valide gronden.

 

29 februari 2020 bewerkt door Dat beloof ik

[Modestus 137]

Nog een paar omwerkingen of onderbreking voordat ik verder ga.

12 uur geleden zei sjako:

Trump die Jeruzalem weer erkent als hoofdstad van Israël bijv.

13 uur geleden zei Modestus:

Het kan zijn dus dat afgodsbeeld in de toekomstige tempel in Jeruzalem zal worden geplaatst. 

 De tempel wordt zo te zien niet opgebouwd in Jerusalem, maar 30 km daarvandaan op het land van Moriah, waar Abraham zijn zoon moest aanvankelijk opofferen. Hier is een interessante video, bekijk ook andere video's op het kanaal "Third Temple".

Citaat

Het 'Lam, dat geslacht is, van de grondlegging der wereld' betekent dat bij de schepping van de wereld, God, die boven de tijd is, voorzag de zondeval en als oplossing voor de menselijke tragedie had een heilsplan waarin Hij als mens zal moeten sterven aan het Kruis en weer opstaan voor het heil van de gelovigen.

Icoon van de Drie-Ene God die aan Abraham verschijnt in de vorm van drie engelachtige bezoekers. De Vader / "Mind" wordt vertegenwoordigd door de engel links, omdat hij de Oorsprong van de Godheid is; zowel de Zoon / het Woord (midden) als de Geest / Adem (rechts) zijn op hem gericht. De Personen van God de Drie-eenheid hier beraadslagen, als het ware, om de mens te scheppen (Genesis 1:26). Het feit dat ze beraadslagen geeft aan hoe serieus het is en anders dan het scheppen van andere wezens. Hier wordt ook Gods heilsplan afgebeeld: één Persoon zal menselijke gestalte moeten aannemen om Zich voor de mensen op te offeren. In deze mystieke symbolische compositie vormen de lichamen van de Vader en de Geest de contouren van een kelk, met de Zoon er middenin de kelk. De kelk vertegenwoordigt de beker van Christus' lichaam en bloed, vergoten voor de redding van de wereld. Dus, terwijl de Zoon en de Geest getuigen van de Vader door naar hem gericht te zijn, getuigen de Vader en de Geest van de Zoon door hun positie, in de zelfvergetende, zelf-ontledigende Goddelijke liefde. Icoon geschilderd door heilige Andrey Rublev, eerste helft van de 15de eeuw. In de Griekse traditie heten deze iconen ook 'Gastvrijheid van Abraham'.

29 februari 2020 bewerkt door Modestus

[Bastiaan73 705]

3 minuten geleden zei Modestus:

Icoon van de Drie-Ene God die aan Abraham verschijnt in de vorm van drie engelachtige bezoekers.

Aan de ene kant vind ik het een mooi beeld. Aan de andere kant heb ik nooit begrepen waarom de (lichaams-)verhoudingen in iconen nooit overeenkomen met de werkelijkheid. Als je een mens tegen zou komen die er echt zo uit ziet sta je toch raar te kijken. En bij de middelste figuur lijkt het alsof z'n nek is gebroken. Het is in elk geval geen natuurlijke houding.

9 minuten geleden zei Modestus:

Dus, terwijl de Zoon en de Geest getuigen van de Vader door naar hem gericht te zijn, getuigen de Vader en de Geest van de Zoon door hun positie, in de zelfvergetende, zelf-ontledigende Goddelijke liefde.

De figuur links lijkt naar de figuur rechts te kijken. De figuur rechts naar de kelk. De figuur in het midden kijkt naar de figuur links.

[Robert Frans 1.654]

24 minuten geleden zei Bastiaan73:

an de ene kant vind ik het een mooi beeld. Aan de andere kant heb ik nooit begrepen waarom de (lichaams-)verhoudingen in iconen nooit overeenkomen met de werkelijkheid. Als je een mens tegen zou komen die er echt zo uit ziet sta je toch raar te kijken. En bij de middelste figuur lijkt het alsof z'n nek is gebroken. Het is in elk geval geen natuurlijke houding.

Omdat iconen nooit bedoeld zijn om realistische beelden weer te geven. Sowieso is realisme niet in elke artistieke stroming een belangrijke eigenschap.
Iconen worden binnen de oosters-orthodoxe traditie beschouwd als mystieke vensters op de hemelse werkelijkheid. Wat de bijbel doet met verhalen, doen iconen met beelden. Ze worden volgens zeer nauwkeurige voorschriften geschilderd en bevatten geen persoonlijke, artistieke expressies van de makers zelf.
Elke houding, elk perspectief, elke blik en elke kleur heeft daarin een heel specifieke, eigen betekenis.

[Modestus 137]

@Bastiaan73 Wat je schrijft is je eigen visie en indruk. Het is geen realistische stijl van schilderen. Maar er zijn ook iconen in de realistische stijl, dankzij de invloed van West-Europese Renaissance. Maar de traditionele iconenschilder volgt zijn eeuwenoude traditie van schilderen en heeft als doel een diepere, mystieke betekenis weer te geven, zonder dat de toeschouwer afgeleid wordt door de schoonheid van het realisme. 

[Plume 189]

1 uur geleden zei Bastiaan73:

Aan de ene kant vind ik het een mooi beeld. Aan de andere kant heb ik nooit begrepen waarom de (lichaams-)verhoudingen in iconen nooit overeenkomen met de werkelijkheid. Als je een mens tegen zou komen die er echt zo uit ziet sta je toch raar te kijken. En bij de middelste figuur lijkt het alsof z'n nek is gebroken. Het is in elk geval geen natuurlijke houding.

De figuur links lijkt naar de figuur rechts te kijken. De figuur rechts naar de kelk. De figuur in het midden kijkt naar de figuur links.

Persoonlijk heb ik helemaal niks met die beelden allemaal (eufemistisch gezegd).  Voor mij leidt het enkel maar af van de essentie die in en voor ieder mens aanwezig is.  Ik geloof ook niet dat het “de drie ene God is” die aan Abraham verscheen maar gewoon engelen.  De God achter alle godsbeelden , de allerhoogste, is onkenbaar. Zijn essentie is Leven, Licht, Liefde.

29 februari 2020 bewerkt door Plume

[Modestus 137]

Hoofdstuk 14. Het Lam op de berg Sion met 144 000

Citaat

1 En ik zag, en ziet, het Lam stond op den berg Sion, en met Hem honderd vier en veertig duizend, hebbende den Naam Zijns Vaders geschreven aan hun voorhoofden.

Passage 14: 1–5 beschrijft een eschatologische voltooide toekomst, de tijd van de redding. En het heden wordt gezien als het verleden vanuit deze perfecte toekomst als het ware. In het vierde hoofdstuk wordt Johannes in de hemel opgenomen, vanwaaruit hij de aardse geschiedenis ziet. Degenen die weigerden het teken van het beest te aanvaarden, maar de naam van het Lam en Zijn Vader als zegel aannamen, zullen gered worden. Met Christus, met het Lam, zullen vervolgde christenen de overwinning behalen, mits ze schuwen om de keizer als god te aanbidden. 

Ontelbare menigte van de verlosten zijn bij het Lam op de berg Sion (14: 1). Dit zijn de 144 000 die al in het zevende hoofdstuk zijn besproken (7: 1-17). Deze 144 000 "verzegelden" symboliseren het nieuwe, ware Israël als een ontelbare menigte (7: 9)! Volgens het oude Joodse geloof zal de Messias het geredde volk van God aan het einde der tijden op de berg Sion om zich heen verzamelen: “En als deze dingen geschieden, en de tekenen gebeuren, die ik u tevoren getoond heb, dan zal mijn Zoon geopenbaard worden die gij als een man hebt zien opkomen. En wanneer alle volken zijn stem zullen horen,... En een ontelbare menigte zal bijeen vergaderen,... Doch hij zal staan op de spits van de berg Sion" (4 Ezd 13: 32–35). Waarom Sion? Sion stond bekend als de berg van de zaligheid en men geloofde dat op Sion zal de Messias zijn volk aan het einde der tijden verzamelen: “En het zal geschieden, al wie den Naam des HEEREN zal aanroepen, zal behouden worden; want op den berg Sions en te Jeruzalem zal ontkoming zijn, gelijk als de HEERE gezegd heeft' (Joël 2:32). Iedereen die tot het ware Israël behoort (7: 1–8) zal aan het einde der tijden gered worden, verzameld op de berg Sion. Dit verwijst natuurlijk niet naar de aardse, maar naar de 'hemelse Sion', omdat Johannes het Lam in de hemel ziet (hoofdstuk 5).

We kunnen uiteraard ook een letterlijke betekenis geven aan vers 1. In dit geval kan het gaan om 144 000 Joodse bekeerlingen, die de Antichrist zullen afwijzen als false Messias en tot Jezus bekeren als hun ware Messias, die binnenkort voor de tweede keer komen moet. In de laatste tijd zullen deze uitverkorenen, om trouw te blijven aan het christendom onder onmogelijke omstandigheden te midden van de vreselijke vervolgingen van de Antichrist, plannen voor het huwelijksleven volledig opgeven, want het zou hen kunnen binden met de antichristelijke wereld. Hun maagdelijkheid is maagdelijkheid in de brede zin van het woord, als de hoogste christelijke deugd of als de totaliteit van alle christelijke deugden met volledige kuisheid. Zij zijn de uitverkorenen, omdat zij, - het huwelijksleven en alle zegeningen van het gezinsleven hebbend veracht, - hebben zich tot de volledige dienst van God toegewijd, en in deze zin volgen zij het Lam overal. Ze zijn de eerstelingen in de zin van de beste en de meest uitverkorenen, ze zijn volledig vrij van leugens en onberispelijk. Dus deze 144 000, die samen met het Lam op de berg Sion staan, zijn de meest uitverkoren en meest deugdzame christenen, christenen bij uitstek van de laatste anti-christelijke tijd.

Citaat

2 En ik hoorde een stem uit den hemel, als een stem veler wateren, en als een stem van een groten donderslag. En ik hoorde een stem van citerspelers, spelende op hun citers;

Johannes hoort een luide hemelse stem, zoals het geluid van een waterval of zeegolven die aan wal en op rotsen beuken, zoals het geluid van donder en tegelijkertijd de rustgevende muziek gespeeld op citer of harp. Wiens stem is zo kleurrijk beschreven? Hoogstwaarschijnlijk van engelen en heiligen voor de troon van God. Er wordt een loflied voor God gezongen.

Citaat

3 En zij zongen als een nieuw gezang voor den troon, en voor de vier dieren, en de ouderlingen; en niemand kon dat gezang leren, dan de honderd vier en veertig duizend, die van de aarde gekocht waren.

Dit 'nieuwe lied' van redding werd al genoemd in 5: 8–9. Maar de inhoud ervan is ons nog niet bekend. Alleen 144 000 kunnen het leren, en in hoofdstuk 19 zullen ze het zingen, omdat ze erin geslaagd zijn het te leren. Alleen goede studenten kunnen iets leren. Hier zijn het christenen die tot aan het martelaarschap toe trouw zijn gebleven aan de Heer.

Citaat

4 Dezen zijn het, die met vrouwen niet bevlekt zijn, want zij zijn maagden; dezen zijn het, die het Lam volgen, waar Het ook heengaat; dezen zijn gekocht uit de mensen, tot eerstelingen Gode en het Lam.

Hoe maagdelijkheid te begrijpen? Letterlijk of symbolisch? Jezus en apostel Paulus keurden het huwelijk goed. Maar tegelijkertijd maagdelijkheid (van lichaam en van het hart) omwille van God wordt veel meer geprezen. 144 000 symboliseren geen speciale groep christelijke asceten, maar de hele Kerk van Christus, met talloze mensen uit alle volken. Maagdelijkheid is een symbool van onbezoedelde zuiverheid. Hier 'maagden' zijn alle christenen die trouw waren aan Christus in het aardse leven. Ze accepteerden de cultus van het beest niet. Maagdelijkheid is dus een symbool van trouw, in tegenstelling tot hoererij, ontucht en de Babylonische hoer van hoofdstuk 17. Maagden zijn strijders en overwinnaars in de heilige (geestelijke) strijd.

Christus volgen is het eerste en belangrijkste. "Volg mij!" (Markus 1:17) - deze oproep wordt vele malen herhaald in de evangeliën. "Volg Mij", beval Jezus aan Filippus (Johannes 1:43), Levi (Marcus 2:14), een rijke jongeman (Marcus 10:21) en aan een man die zijn vader eerst wilde gaan begraven (Lucas 9:59). Toen Petrus vroeg aan Jezus wat er met Johannes zou gebeuren, antwoordde Jezus hem dat hij niet aan anderen moest denken, maar Hem moest volgen (Johannes 21: 19–22). Hij gaf ons een voorbeeld, zegt de apostel Petrus, "opdat gij Zijn voetstappen zoudt navolgen" (1 Petrus 2:21). De getrouwe volgelingen van het Lam Jezus worden verlost door het bloed van Christus 'van de aarde' (14: 3), dat wil zeggen uit de wereld van zonde. Ze worden hier ook eerstgeborenen of "eerstelingen van God en het Lam" genoemd. De eerstelingen zijn de beste deel van de eerste oogst; ze waren toegewijd aan God en symboliseerden de hele oogst. Het beste dat aan God kan worden opgeofferd is zelf-toewijding.

Citaat

5 En in hun mond is geen bedrog gevonden; want zij zijn onberispelijk voor den troon van God.

Een bedrog is heidendom, maar het kan gewoon een leugen zijn in de gebruikelijke zin. "Welgelukzalig is de mens... in wiens geest geen bedrog is", zingt psalmist David (Ps. 32: 2). De profeet Jesaja spreekt over de dienaar van God aldus: "Hij heeft geen onrecht gedaan, noch bedrog in Zijn mond geweest is" (53: 9). De profeet Zefanja zei over de gekozen overgeblevenen van het volk Israël: "in hun mond zal geen bedriegelijke tong gevonden worden" (3:13). Jezus Christus heeft, net als wij, eerlijke en oprechte volgelingen nodig.

"Ze zijn onberispelijk." Deze verklaring verondersteld de offergave. In de Bijbel wordt 'onberispelijkheid' of onbevlektheid geassocieerd met een offer aan God. "Onbevlekt" waren dieren die geen enkele mankement hadden en daarom geschikt waren om aan God te worden opgeofferd als brandoffer. Dit woord wordt vaak gebruikt in relatie tot christenen. God koos ons om 'heilig en onberispelijk voor hem' te zijn (Ef 1: 4; Kol 1:22). De Kerk mag geen vlek of mismaaktheid hebben, maar moet heilig en onberispelijk zijn (Ef. 5:27). De apostel Petrus spreekt over Jezus als "een onbestraffelijk en onbevlekt Lam" (1 Petrus 1:19).

De verzen 14: 1-5 zijn dus ten eerste vertroostend van aard voor de vervolgde christenen, omdat hier hun ultieme overwinning en redding wordt bevestigd. Ten tweede zijn ze aansporend van aard en roepen op tot trouw aan Christus tot aan de dood.

1 maart 2020 bewerkt door Modestus

[Modestus 137]

Deze afbeelding is beter 

Op 1-3-2020 om 15:47 zei Modestus:

En het heden wordt gezien als het verleden vanuit deze perfecte toekomst

Dit vinden we ook in de profetie over Jezus in psalm 22:17,19: "Een troep honden is om mij heen; rond mij hokt de wreedaardige bende die mijn handen doorstak en mijn voeten... Zij verdelen samen mijn kleren: er wordt om mijn mantel geloot." En dat terwijl de kruisdood als de ultieme doodstraf werd in de tijd van David nog niet uitgevonden. Het werd later uitgevonden door Perzen en door de Romeinen dikwijls toegepast.

Drie engelen kondigen het Oordeel aan, 6-13.

                                                                 

Terwijl de verzen 14: 1–5 voorafgaan aan het visioen van de uiteindelijke redding dat verder zal worden uitgelicht in 19: 1–10, lopen de verzen 14: 6–20 vooruit op de gebeurtenissen van Gods oordeel, die ook later in hoofdstuk 18 en 19 gedetailleerder worden beschreven. Eerst komen de visioenen van drie engelen: een engel die roept en het oordeel van God verkondigt (14: 6.7); Een engel die de ondergang van Babylon voorspelt (14: 8); en een engel die het oordeel en de eeuwige dood van degenen die Christus verloochenden en het beest eer gaven vooraankondigde (14: 9-12).

Citaat

6 En ik zag een anderen engel, vliegende in het midden des hemels, en hij had het eeuwige Evangelie, om te verkondigen dengenen, die op de aarde wonen, en aan alle natie, en geslacht, en taal, en volk;

Evangelie is een blijde boodschap voor degenen die God en Christus accepteren, en het beangstigende boodschap van de dood voor degenen die God en Christus afwijzen. En hun veroordeling is des te groter omdat zij de gelegenheid hadden om Christus te accepteren. De engelen hier kunnen zowel letterlijke engelen zijn, alsook Gods heiligen, zoals de bovengenoemde twee getuigen. Het Evangelie is eeuwig als het woord van God, als de openbaring van de eeuwige waarheid. Een van de tekenen vóór het einde van de wereld was de verkondiging van het evangelie over de gehele aarde als een getuigenis voor alle naties: 'En dit Evangelie des Koninkrijks zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis allen volken; en dan zal het einde komen' (Mattheüs 24:14). En hier is de vervulling van deze profetie.

Citaat

7 Zeggende met een grote stem: Vreest God, en geeft Hem heerlijkheid, want de ure Zijns oordeels is gekomen; en aanbidt Hem, Die den hemel, en de aarde, en de zee, en de fonteinen der wateren gemaakt heeft.

De engel benadrukt dat God de Schepper is. Het is nodig omdat de mensen grotendeels accepteren niet of nemen niet serieus de Bijbelse scheppingsverhaal, maar geloven in evolutietheorie of paleocontacthypothese, alsof het universum vanzelf ontstaan is. En 'vreze des Heeren is het begin van de wijsheid'.

Citaat

8 En er is een andere engel gevolgd, zeggende: Zij is gevallen, zij is gevallen, Babylon, die grote stad, omdat zij uit den wijn des toorns harer hoererij alle volken heeft gedrenkt.

De historische Babylon was gevallen lang vóór Johannes in 539 voor Christus na de belegering door het leger van Cyrus (Koresh) II, koning van de Perzische Achaemeniden dynastie. De stad Babel/Babylon werd beschouwd als een van de zeven wonderen van de oude wereld (of althans haar hangende tuinen) en werd onneembaar geacht. Toch belegerden naar schatting 150 jaar de Meden en de Perzen de torenhoge muren van de stad Babel/Babylon. Dat was geen kleinigheid. Deze muren waren vijfenveertig meter hoog en zo breed dat er vijf wagens naast elkaar overheen konden rijden. Maar de Meden en de Perzen damden de rivier de Eufraat af die onder de Babylonische muur door naar de stad stroomde. Terwijl de stad Babel/Babylon zich bedronk op een door de koning aangericht feest, marcheerde het leger van de Meden over de droge rivierbedding onder de muur door en veroverde de stad. Lees meer daarover in Daniël 5:1-30. Zo werd letterlijk de profetie uit Jesaja 45 vervuld: "Zo spreekt Jahwe tot Kores zijn gezalfde, die Ik bij de rechterhand heb genomen, om volken voor hem neer te leggen en koningen de gordels van de heupen te rukken, en voor hij komt de deuren te ontsluiten, zonder dat een poort gesloten blijft".

Saddam Hoessein was, toen hij nog dictator was van Irak, bezig met een zeer groot en extravagant project om het oude Babylon te herbouwen. Met zijn naam herhaaldelijk gegraveerd in de stenen van de muren. Hij was van plan om de hoofdstad van Irak, Bagdad te verplaatsen. Zijn plannen kwamen tot stilstand toen zijn geld opraakte en hij betrokken raakte bij de oorlog die hij voerde tegen de Verenigde Staten nadat hij Koeweit was binnengevallen. De plaats werd verder verwoest door Poolse soldaten die daar een basis bouwde nadat de Verenigde Staten de oorlog tegen Irak waren begonnen na de aanslagen op 11 september. Het project was verdoemd te mislukken. (Bron) Zo heeft God ervoor gezorgd dat Zijn profetie letterlijk vervuld bleef: "Babel, de parel van alle koninkrijken, het sieraad en de trots van de Chaldeeën, ondergaat het lot van Sodom en Gomorra, die door God zijn verwoest. Voor altijd blijft het onbewoond, ontvolkt van geslacht tot geslacht. Geen Arabier slaat er zijn tent op, geen herder laat er zijn kudde rusten" (Jesaja 13: 19-20). Merkwaardig is dat er worden Arabieren genoemd, en dat terwijl Babylonië/ Mesopotamië was in zijn tijd niet bezet of bevolkt door Arabieren. Dat zou pas 1000 jaar later gebeuren. "Babel is gevallen, zij is gevallen! en al de gesneden beelden harer goden heeft Hij verbroken tegen de aarde" (Jes. 21: 9). "Schielijk is Babel gevallen en verbroken" (Jer 51: 8).

Waarom wordt Babylon met hoererij geassocieërd? Met het Nieuwjaar vond er jaarlijks hiëros gamos (sacrale huwelijk) plaats. Volgens de heidense overtuigingen van de Babyloniërs bij dat feest bepaalden de goden het lot van de twaalf maanden en wordt de aarde geregenereerd door 'a-ki-til', de kracht die de wereld doet herleven, dankzij het ritueel. Dit ritueel duurde 12 dagen, waarin de koning na boetedoening op zekere dag in processie naar boven trok om in de kleine tempel bovenaan de ziggurat (terrasvormige pyramide) de sacrale seksuele verbintenis te realiseren met de priesteres die de godin op aarde vertegenwoordigde. De tempel was niet alleen een heiligdom voor de cultus, maar ook het symbool voor de hele stad met haar eigen schutsgodin. Voor de oude Mesopotamiërs, zoals voor andere oude culturen, waren religie en seks onafscheidelijk verbonden en stonden beide in het teken van de vruchtbaarheid (van het land en van de mensen). Herodotus beschreef de oude stad "als een oord waar jonge meisjes in een tempel moesten wachten tot een man een zilveren munt in hun schoot wierp en ze dan moesten meegaan naar een kamertje" (dus tempelprostitutie voor de gewone lieden). Bron.

De val van de grote Babylon symboliseert hier in het bijzonder de ondergang van Rome, die zowel joden als christenen na de Joodse opstand van 66-70 na Christus Babylon noemden. In het boek Openbaring wordt Rome voortdurend Babylon genoemd en nooit rechtstreeks Rome. De profeten beeldden Babylon af als de belichaming van macht, lust, luxe en zonde; in de voorstelling van de eerste christenen uit de joden leek Babylon herboren te zijn in de wellustigheid, luxe en immoraliteit van Rome. 

"Uit den wijn des toorns harer hoererij alle volken heeft gedrenkt." In deze zin zijn twee ideeën uit het Oude Testament samengevoegd. 'Wijn' is tegelijkertijd een symbool van zowel heidense afgoderij als van het oordeel en de toorn van God. De profeet Jeremia zei over Babylon: 'Babel was een gouden beker in de hand des HEEREN, die de ganse aarde dronken maakte; de volken hebben van haar wijn gedronken, daarom zijn de volken dol geworden' (Jer 51: 7). Het idee komt erop neer dat Babylon een verdervende, corrumperende kracht was die alle naties in een soort krankzinnige immoraliteit heeft gelokt. Er wordt een hoer verondersteld die, terwijl ze een man verleidt, maakt hem dronken zodat hij haar verleidingen niet langer kan weerstaan (de naam "Babylon" is vrouwelijk in het Grieks). Zo was Rome ook als een briljante hoer, die de hele wereld corrumpeerde. Maar de "beker" symboliseert ook de toorn van God. Job spreekt van een verdorven man: "Dat... hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!" (Job 21:20). David in de Psalmen spreekt over de goddelozen die uit de beker in de hand des Heeren moeten drinken: 'Want in des HEEREN hand is een beker, en de wijn is beroerd, vol van mengeling, en Hij schenkt daaruit; doch alle goddelozen der aarde zullen zijn droesemen uitzuigende drinken' (Psalm 74: 8–9). De profeet Jesaja spreekt over Jeruzalem "gij hebt uit Jahwe's hand de beker van zijn toorn gedronken, en de kelk der bedwelming gedronken en geledigd" (Jes. 51:17). God instrueert Jeremia: “Neem deze beker uit mijn hand en laat alle volken tot wie Ik u zend de wijn van de gramschap drinken. Laat hen drinken tot ze waggelen als dwazen, door het zwaard dat Ik op hen afzend' (Jer 25:15). Deze bijbelse voorbeelden betekenen: Babylon heeft volken met wijn bedwelmd die de mensen tot ontucht opwekt en de toorn van God met zich meebrengt. En achter dit alles is een eeuwenoude waarheid: een volk of een persoon die een slechte invloed uitoefent, zal Gods straffende toorn niet ontsnappen.

Over het algemeen wordt hier geprofeteerd over de ondergang van de machtscentrum van de antichristelijke rijk en daarmee de hele wereldwijde goddeloze beschaving. Babylon betekent verwarring. En de globalisatie, als smelting van alle culturen, zal zijn hoogtepunt bereiken in de laatste dagen. De globalisatie zelf kan goed of slecht zijn. Globalisatie als de antichristelijke formatie van de nieuwe seculiere wereldorde (novus ordo seclorum), - waarmee vrijmetselaars bezig zijn, - is natuurlijk een hele negatieve verschijnsel vanuit de Goddelijke gezichtspunt, net zoals de dictatuur van nazisme of nationaal-socialisme, communisme of international-socialisme, Zuid-Afrikaanse apartheid systeem, sharia in de islamitische staten, etc. "Gij roeit uit, al wie van U afhoereert" (Psalm 73:27).

    

Citaat

9 En een derde engel is hen gevolgd, zeggende met een grote stem: Indien iemand het beest aanbidt en zijn beeld, en ontvangt het merkteken aan zijn voorhoofd, of aan zijn hand, 10 Die zal ook drinken uit den wijn des toorn Gods, die ongemengd ingeschonken is, in den drinkbeker Zijns toorns; en hij zal gepijnigd worden met vuur en sulfer voor de heilige engelen en voor het Lam.

In de beschrijving van de ondergang van "Babylon", herhaalt Johannes de woorden van de profeet Jesaja, die de dag van de wraak des Heeren beschrijft: "Want het is de dag van Jahwe's wraak, het jaar der vergelding voor de verdediger van Sion.  De beken van Edom verkeren in pek, de grond verandert in zwavel; een en al ziedende pek wordt het land.  Dag en nacht blijft het branden, altijd stijgt er rook uit op. Van geslacht op geslacht is het een puinhoop, nooit ofte nimmer betreedt iemand het nog" (Jes. 34: 8–10).

 

Lot en zijn dochters vluchten van Sodom en Gomorrah die door vuur en sulfer vernietigd worden. "Gaat binnen door de nauwe poort; want de weg die naar de ondergang voert is wijd en breed, en velen zijn er die hem inslaan.  Hoe nauw toch is de poort en hoe smal de weg die voert naar het leven, en weinigen zijn er die hem vinden" (Mt. 7:13-14).

Citaat

11 En de rook van hun pijniging gaat op in alle eeuwigheid, en zij hebben geen rust dag en nacht, die het beest aanbidden en zijn beeld, en zo iemand het merkteken zijns naams ontvangt.

Het is een soort doop in het vuur voor de zondaren, die helaas geen einde heeft. Er zijn mensen met buitenlichamelijke ervaring die zichzelf of anderen letterlijk gekruisigd zagen in de hel. Dat wil zeggen, omdat die mensen Christus' heilswerk voor hun redding niet hebben aanvaard, moeten ze zelf de boete doen voor hun zondigheid, maar dan eeuwig. 

Citaat

12 Hier is de lijdzaamheid der heiligen; hier zijn zij, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus.

"Wie echter ten einde toe volhardt, hij zal gered worden" (Mt. 10:22).

Citaat

13 En ik hoorde een stem uit den hemel, die tot mij zeide: Schrijf, zalig zijn de doden, die in den Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten mogen van hun arbeid; en hun werken volgen met hen.

Na vreselijke waarschuwingen en profetieën over toekomstige kwelling voor de ongelovigen, volgt er een waarschuwing en een aansporing tot standvastigheid en trouw. De belofte van gelukzaligheid die uit de hemel klinkt en van God zelf uitgaat bevat in zichzelf de troost voor de martelaren. Het idee van de dood in de Heer komt meer dan eens voor in het Nieuwe Testament. Zo spreekt de apostel Paulus over de overledenen in Christus (1 Thess. 4:16), over de doden in Christus (1 Kor. 15:18). Degenen die hun dood hebben gevonden, terwijl ze trouw zijn gebleven aan Christus, ook na de dood blijven verbonden met Christus. De wereld probeert de mens van Christus te scheiden, maar hij zal niet slagen: de gelovigen wordt vrede beloofd, de goddelijke sabbat. De profetische Geest die door Johannes spreekt, bevestigt de belofte van gelukzaligheid. Hij zegt: "Ja!". Dit komt overeen met het Hebreeuwse 'amen'. Men kan zeggen dat met daden wordt er het karakter van de mens bedoelt dat in Christus is gevormd.

4 maart 2020 bewerkt door Modestus

[Modestus 137]

Nog een paar hele korte informatieve video's voor illustratie.

 

4 maart 2020 bewerkt door Modestus

[Modestus 137]

Citaat

De graanoogst en de wijnoogst.

14 En ik zag, en ziet, een witte wolk, en op de wolk was Een gezeten, des mensen Zoon gelijk, hebbende op Zijn hoofd een gouden kroon; en in Zijn hand een scherpe sikkel.

De Zoon des mensen is natuurlijk Christus zelf. Met deze benaming uit Daniël 7: 13-14 verwees Jezus naar Zichzelf. Sikkel is een symbool van het Oordeel en het einde der wereld. Wolk wil zeggen engelenscharen (psalm 18:11). Ze worden wolken genoemd vanwege hun zuiverheid en lichtgewichtigheid. En het feit dat Hij gezeten is doet enigszins denken aan Joël 3:12: "De heidenen zullen zich opmaken, en optrekken naar het dal van Josafat; maar aldaar zal Ik zitten, om te richten alle heidenen van rondom." Josafat betekent 'Yahwe oordeelt'. 

Citaat

15 En een andere engel kwam uit den tempel, roepende met een grote stem tot Dengene, Die op de wolk zat: Zend Uw sikkel en maai; want de ure om te maaien is nu gekomen, dewijl de oogst der aarde rijp is geworden. 16 En Die op de wolk zat, zond Zijn sikkel op de aarde, en de aarde werd gemaaid.

Het metafoor van de oogst werd al gebruikt door Jezus zelf. "Zodra de vrucht het toelaat, - zegt Hij, - slaat hij er de sikkel in, want het is tijd voor de oogst” (Marcus 4:29); en in de gelijkenis van de tarwe en het onkruid maakt Jezus, die over het oordeel spreekt, het gebruik van het beeld van de oogst (Mattheüs 13: 24–30.37–43). De uitroep van de engel is een smeekbede tot Jezus namens alle hemelbewoners.

Citaat

17 En een andere engel kwam uit den tempel, die in den hemel is, hebbende ook zelf een scherpe sikkel.

Wie is de andere engel met een sikkel? Het kan ook Christus zijn of een letterlijke engel die Gods opdrachten uitvoert.

Citaat

18 En een andere engel kwam uit van het altaar, die macht had over het vuur; en hij riep met een groot geroep, tot dengene, die de scherpe sikkel had, zeggende: Zend uw scherpe sikkel, en snijd af de druiftakken van den wijngaard der aarde, want zijn druiven zijn rijp.

Het altaar is het brandofferaltaar. Dit herinnert ons aan de opening van het vijfde zegel (6: 9–11). Daar badden de zielen van de martelaren onder het altaar om gerechtigheid. En in hoofdstuk 8, nadat het zevende zegel was geopend, plaatste de 'andere engel', die macht had over het vuur van het altaar, de gebeden van de martelaren, gesymboliseerd door het vuur, in het wierookvat en wierp ze op aarde (8: 3-5). De gebeden van de martelaren worden dus verhoord en Gods rechtvaardig oordeel zal geschieden.

Citaat

19 En de engel zond zijn sikkel op de aarde en sneed de druiven af van den wijngaard der aarde, en wierp ze in den groten wijnpersbak des toorns Gods.

Het Oordeel wordt ook beschreven met een symbool van de wijnoogst. Zo ook bij de profeet Joël wordt het oordeel afgebeeld als de oogst, wijnoogst en het persen van de druiven: "Slaat de sikkel aan, want de oogst is rijp geworden; komt aan, daalt henen af, want de pers is vol, en de perskuipen lopen over; want hunlieder boosheid is groot" (Joël 3:13). Zo te zien betekent de oogst hier niet alleen het pure oordeel, maar ook de vergelding voor de goddelozen.

Wijnpersbak is een apparaat voor de druivenpersing, dat bestaat uit twee troggen die met elkaar zijn verbonden door een afvoergoot. De druiven werden in de bovenste trog (wijnpersbak) gelegd en geperst met de voeten, en het sap stroomde door de goot in de onderste trog (onderste wijnpersbak). In het Oude Testament wordt Gods oordeel vergeleken met de druivenpersing. In Jesaja bijvoorbeeld: "Ik heb geheel alleen de wijnpers getreden en van mijn volk was er niemand bij Mij. In mijn toorn heb Ik hen vertreden, in mijn gramschap hen vertrapt. Hun bloed is op mijn kleren gespat en heel mijn gewaad heb Ik besmeurd" (63: 3).

   

Citaat

20 En de wijnpersbak werd buiten de stad getreden, en er is bloed uit den wijnpersbak gekomen, tot aan de tomen der paarden, duizend zeshonderd stadiën ver.

Waarom "buiten de stad"? Omdat in de stad, dat wil zeggen in Nieuw Jeruzalem, in het hemelse Zion (14: 1), zoals we zagen, zal er zaligheid zijn. En buiten de stad - het oordeel en de wraak. Oude Testamentbeelden worden hier weer gebruikt. De profeet Zacharia heeft een tafereel van de laatste strijd met de heidenen gezien 'op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten' (Zach 14).

Hier wordt de grote slag van de Oordeelsdag voorafgebeeld, die in hoofdstuk 19 gedetailleerd zal worden afgebeeld. De bloedstroom tot aan de paardenteugels duidt waarschijnlijk op de enorm grote aantal van de verdoemden. 1600 stadiën is een symbolisch getal. 1600 stadiën is ongeveer 32 km. Maar we hebben het niet over een specifieke ruimte, maar over een symbool: 4 x 4 x 100 = 1600. 4 is het getal van de wereld. Hier wordt de hele wereld en de volheid van het oordeel daarover numeriek gesymboliseerd.

Ergo, de afbeeldingen van het oordeel hier zijn de anticipatie op wat later in hoofdstuk 19 zal worden beschreven, in de tafereel van de strijd van Jezus Christus en zijn engelenscharen met de Antichrist en zijn leger. Maar met dit alles moeten we er rekening mee houden dat Johannes schrijft niet voor de heidenen, die zijn Apocalyps waarschijnlijk niet zullen lezen, maar hij schrijft aan christenen en voor christenen. Daarom is het hier afgebeelde oordeel niet alleen van toepassing op de heidenen, maar ook een waarschuwing en aansporing voor christenen om in vreze Gods te leven.  

7 maart 2020 bewerkt door Modestus

[Modestus 137]

Hoofdstuk 15. Zeven engelen met de zeven laatste plagen.

Elke rij van zeven plagen (7 zegels, 7 trompetten, 7 fiolen) wordt als het ware voorafgegaan door een proloog in de hemel. De hoofdstukken 4–5 met het hemelse visioen van God, zittend op de troon, en het Lam gaan vooraf aan de opening van de zeven zegels. Het visioen van het hemelse altaar (8: 1–6) ging vooraf aan de zeven trompetten. En nu de zeven fiolen van toorn in hoofdstuk 16 worden voorafgegaan door een hemels visioen van hoofdstuk 15, dat als een hemelse proloog is voor het volgende. (klik op de afbeelding voor vergroting)

Citaat

1 En ik zag een ander groot en wonderlijk teken in den hemel; namelijk zeven engelen, hebbende de zeven laatste plagen; want in deze is de toorn Gods geëindigd.

Ik zal u zevenvoudig slaan om uw zonden (Leviticus 26:24).

      

Citaat

2 En ik zag als een glazen zee, met vuur gemengd; en die de overwinning hadden van het beest, en van zijn beeld, en van zijn merkteken, en van het getal zijns naams, welke stonden aan de glazen zee, hebbende de citers Gods;

Het zijn dus de martelaren die triomfantelijk de strijd met de krachten van de Antichrist hebben doorstaan. Ze stierven en zullen sterven met de meest wrede en verschrikkelijke dood, maar tegelijkertijd zijn ze winnaars. Hun dood maakte hen winnaars; als ze hun aardse leven hadden gered door van hun geloof te verloochenen, dan zouden ze verslagen zijn. In de vroege kerk werd de dag van het martelaarschap beschouwd als de dag van de overwinning. Zo lezen we in het verhaal van de dood van de martelares Perpetua: "De dag van hun overwinning liep ten einde en ze liepen van de gevangenis naar het amfitheater, alsof ze naar de hemel gingen, gelukkig en met kalmte op hun gezichten." De Heer Jezus zei: "wie zijn leven wil redden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven verliest om Mijnentwil zal het vinden" (Mattheüs 16:25).

Het visioen van de zee voor de hemelse troon werd al beschreven in 4: 6; maar toen was het helder en kalm als een kristal, nu is het gemengd met vuur. Ik denk dat de glazen zee staat voor een grote menigte van de verlosten, de zuiverheid van de toekomstige vrede en de luister van de heiligen, die als de zon zullen worden verlicht (Matt. 13, 43). En het vuur kan worden begrepen uit wat de apostel schreef: "van ieders werk zal de kwaliteit aan het licht komen. De grote dag zal het aantonen, want deze verschijnt met vuur, en het vuur zal uitwijzen wat ieders werk waard is" (1 Kor. 3, 13). Het schaadt geenszins de zuiveren en onbevlekten, omdat het twee eigenschappen heeft: de ene verteert de zondaars, de andere, zoals Basil de Grote het begreep, verlicht de rechtvaardigen. Het is ook aannemelijk als we onder het vuur de kennis van God en genade van de Levenschenkende Geest begrijpen, want God openbaarde Zich aan Mozes in het vuur en de Heilige Geest daalde neer op de apostelen in de vorm van de vuurtongen. Citer is als een symbool voor de versterving en de harmonie van deugden in het leven van de heiligen, dat geleid wordt door de strijkstok van de Heilige Geest.

Citaat

3 En zij zongen het gezang van Mozes, den dienstknecht Gods, en het gezang des Lams, zeggende:

Dit is het gezang van Moses uit Exodus 15: "Jahwe is mijn sterkte en kracht; Hij heeft mij gered: Jahwe is een strijder, Jahwe is zijn naam. Farao's wagens, zijn machtige legers. Hij wierp ze in zee..."

De overwinnende martelaren zingen een lied dat, zoals we in 14: 3 zagen, alleen zij konden leren. Dit lied wordt ook "het lied van Mozes, de dienaar van God en het lied van het Lam" genoemd. Hier hebben we te maken met de zogenaamde typologische interpretatie van de gebeurtenissen in het Oude Testament. Zoals Mozes de eerste redder was van het volk Israël, zo was ook het Lam, dat wil zeggen Jezus Christus, de nieuwe Redder van het volk van het nieuwe Israël. Zoals Mozes het volk door de Rode Zee leidde, zo leidt het Lam zijn volk door de hemelse zee. Net zoals er een overwinning was behaald op de farao van Egypte, zo is er ook een overwinning behaald op het beest-antichrist.

Citaat

Groot en wonderlijk zijn Uw werken, Heere, Gij almachtige God, rechtvaardig en waarachtig zijn Uw wegen, Gij Koning der heiligen! 4 Wie zou U niet vrezen, Heere, en Uw Naam niet verheerlijken? Want Gij zijt alleen heilig; want alle volken zullen komen, en voor U aanbidden; want Uw oordelen zijn openbaar geworden.

De woorden uit dit loflied zijn met name gelinkt aan de psalmen. Toen de martelaren naar woorden zochten om de goedheid en grootheid van God te bezingen, vonden ze die in de heilige Schrift zelf. Dus als je wilt bidden, pak dan een goede vertaling van de psalter en bid tot God door psalmen te lezen. Maar begrijp de inhoud ervan in het licht van de Evangelie.

Citaat

5 En na dezen zag ik, en ziet, de tempel des tabernakels der getuigenis in den hemel werd geopend.

Als in het visioen van de Apocalyps lijkt het alsof iedereen toegang heeft tot het Heilige der Heiligen, tot de Ark des Verbonds, dan zou dit duidelijk de laatste momenten van Gods openbaring moeten betekenen, de laatste manifestaties van Gods oordeel over het menselijke ras.

Citaat

6 En de zeven engelen, die de zeven plagen hadden, kwamen uit den tempel, bekleed met rein en blinkend lijnwaad, en omgord om de borst met gouden gordels.

Engelen zijn gekleed "in schone en lichte linnen gewaden en omgord om de borst met gouden gordels." De kleding van de engelen symboliseert drie dingen: a) Dit is priesterlijke kleding. De hogepriesters droegen kleding gemaakt van dunne witte linnen stof en een gordel genaaid met goud rondom hun gestalte. De engelen die in de tabernakel zijn dienen als priesters; b) Dit is een koninklijke kleding. Wit linnen en hoge gordels zijn gewaden van vorsten en koningen. En zo kwamen de engelen in koninklijke kledij uit, als gevolmachtigden van de Koning der koningen; c) Dit is hemelse kleding. De jongeling bij het lege graf van Jezus was gekleed in wit (Mattheüs 28: 3; Markus 16: 5). Engelen, de hemelbewoners, zijn dus gekomen om de beslissing van God op aarde te vervullen.

Citaat

7 En een van de vier dieren gaf den zeven engelen zeven gouden fiolen, vol van den toorn Gods, Die in alle eeuwigheid leeft.

Deze vier dieren uit 4:7 kunnen we ook zien als engelen-beschermers van de kosmos en de hele natuur. Het feit dat een van deze engelachtige dieren de opdracht van God geeft om met oordeel te beginnen, is een symbool van het feit dat de hele door God geschapen natuur zichzelf ter beschikking van God stelt om Zijn rechtvaardige doeleinden te dienen.

Citaat

8 En de tempel werd vervuld met rook uit de heerlijkheid Gods, en uit Zijn kracht; en niemand kon in den tempel ingaan, totdat de zeven plagen der zeven engelen geëindigd waren.

De rook is een symbool van Gods toorn: "Rook sloeg van zijn adem omhoog, verterend vuur kwam uit zijn mond, verschroeiend sloeg het van Hem af" (psalm 18:9). En Gods heerlijkheid, dat wil zeggen de aanwezigheid van God, wordt vaak gesymboliseerd door een rookwolk. Dit is typerend voor het Oude Testament. Het verwijst naar het onvermogen om God te benaderen, om in Zijn aanwezigheid binnen te gaan. Zo lezen we in het boek Exodus: “Toen overdekte de wolk de tent van de samenkomst en vulde de heerlijkheid van Jahwe de woning. En Mozes kon de tent niet binnengaan, want de wolk rustte erboven, en de heerlijkheid van Jahwe vulde de woning" (Exodus 40: 34–35). Hier wordt ook gezegd dat "niemand de tempel kon binnengaan totdat de zeven plagen van de zeven engelen waren afgelopen", dat wil zeggen totdat het oordeelsproces was voltooid. Hoogstwaarschijnlijk is het een aanwijzing van onafhankelijkheid en soevereiniteit van het Oordeel - God de Rechter niemand kan beïnvloeden. "De deurpinnen in de dorpels schudden van het luid geroep en de tempel stond vol rook" (Isaiah 6:4).

  

 

9 maart 2020 bewerkt door Modestus

[Modestus 137]

De zeven engelen gieten hun schalen uit.

Citaat

1 En ik hoorde een grote stem uit den tempel, zeggende tot de zeven engelen: Gaat henen, en giet de zeven fiolen van den toorn Gods uit op de aarde.

Het is gemakkelijk op te merken dat deze en voorgaande plagen veel gemeen met elkaar hebben: hagel, duisternis, bloed in het water, ernstige wonden, de komst van verschrikkelijke hordes vanuit de Eufraat. Maar in Openbaring is er een zeker verschil tussen de rampen die volgen op de bazuinblazen en de rampen die volgen na de uitgieting van de schalen. In het geval van zeven trompetten de vernietiging en dood zijn gedeeltelijk en beperkt. Bijvoorbeeld, een derde van de aarde vergaat. In het geval van het laatste oordeel, dat wil zeggen, de uitstorting van de zeven schalen, zoals we zullen zien, hebben we het al over de volledige en totale vernietiging van de oude wereld, zodat in plaats daarvan een nieuwe getransfigureerde wereld zal zijn, gevuld met gelukzaligheid.

Citaat

2 En de eerste ging henen, en goot zijn fiool uit op de aarde; en er werd een kwaad en boos gezweer aan de mensen, die het merkteken van het beest hadden, en die zijn beeld aanbaden.

Het kan hier om een wereldwijde pandemische ziekte gaan. Maar deze plaag is niet alleen een symbolische beeld. Een historische voorbeeld van een dergelijke Egyptische plaag garandeert dat deze herhaling op grotere schaal mogelijk is. En aangezien de afgebeelde gebeurtenis is uit de eindtijd, heel dicht bij de laatste omwenteling van de wereld, is het heel goed mogelijk en aannemelijk dat bijzondere en buitengewone gebeurtenissen zullen plaats vinden in het menselijk leven en de menselijke natuur, waarvan de analogieën we nog niet kunnen vinden in onze tijd.

"Er zal hongersnood zijn, pest en aardbeving, nu hier, dan daar. Dat alles is het begin van de weeën... Want zo verschrikkelijk zal die tijd zijn, als er vanaf het begin van de wereld tot nu toe nooit een geweest is, noch komen zal " (Mattheus 24:7,21).

Citaat

3 En de tweede engel goot zijn fiool uit in de zee, en zij werd bloed als van een dode; en alle levende ziel is gestorven in de zee.

 

Het is niet verrassend dat, om de zwakheid van de Antichrist en de lichtzinnigheid van de verdwaalden aan het licht te brengen, de Goddelijke kracht door de profeten Enoch en Elia de zee als het ware in het bloed van een vermoorde zal veranderen, waarna alles daarin vernietigt wordt, zoals God het eens al had gedaan door Mozes in Egypte (Exodus 7, 19) om de hardnekkigheid van Farao bloot te leggen en Zijn macht te tonen, zodat de gelovigen versterkt zouden worden, maar de ongelovigen, die het schepsel zullen zien tegen hen opstaan voor de verering van de afvallige, bevreesd zouden worden. Evenzo is een andere veronderstelling mogelijk dat hiermee grote menselijke oorlogslachtoffers worden bedoeld; want wanneer "Gog en Magog" elkaar zullen aanvallen in alle delen van de wereld en wanneer de leiders, die de antichrist ongehoorzaam zullen zijn, zullen worden uitgeroeid met hun hele legers, dan zal er als gevolg van de zeeslagen de zee met bloed worden vervuild, alzo ook de rivieren.

Ik las bijvoorbeeld dat tijdens de Mongoolse invasie in Centraal Azië (12de eeuw) werden er zoveel mensen vermoord dat de rivieren rood werden van kleur, volgens de kroniekschrijvers  

Citaat

4 En de derde engel goot zijn fiool uit in de rivieren en in de fonteinen der wateren; en de wateren werden bloed.

De derde plaag is ook de omzetting van water in bloed, maar deze keer niet in de zee, maar in drinkbare waterbronnen.

Citaat

5 En ik hoorde den engel der wateren zeggen: Gij zijt rechtvaardig, Heere! Die is, en Die was, en Die zijn zal, dat Gij dit geoordeeld hebt; 6 Dewijl zij het bloed der heiligen, en der profeten vergoten hebben, zo hebt Gij hun ook bloed te drinken gegeven; want zij zijn het waardig.

Ten voordele van het letterlijk begrip van de derde plaag is er, naast analogieën uit het verleden, ook de opmerking in de tekst dat dit water, dat bloed is geworden, mensen hadden moeten gebruiken om hun dorst te lessen.

Citaat

7 En ik hoorde een anderen van het altaar zeggen: Ja, Heere, Gij almachtige God! Uwe oordelen zijn waarachtig en rechtvaardig.

Na deze plaag volgen twee lofzangen die de gerechtigheid van Gods oordeel prijzen. De eerste hymne wordt gezongen door de engel van de wateren. We hebben al gelezen over de beschermengelen van de natuurelementen: de engelen van lucht en wind (7: 1) en de engel van het vuur (14:18). Hier zou je verwachten dat de engel van wateren bedroefd zou zijn om te zien dat het water in bloed was veranderd, maar hij verheerlijkt de gerechtigheid van Gods volbrachte oordeel. De plagen van de schalen zijn Gods rechtvaardige reacties op de vervolging van christenen in het Romeinse/antichristelijke rijk. Het principe van gelijke vergelding is hier van toepassing. Het bloed van heiligen was vergoten, dat wil zeggen van de leden van de Christelijke Kerk en de profeten van Christus, die als leiders van de kerk de eersten waren die vervolgd werden. Voor het vergieten van onschuldig bloed volgt er een straf voor de schuldigen in dit kwaad: het water zal van de aarde verdwijnen en alleen bloed zal er blijven om te drinken. Een stem van het altaar bevestigt de gerechtigheid van Gods oordeel. Het altaar symboliseert hier de zielen van de martelaren die onder het altaar staan (denk aan het vijfde zegel) en roepen om gerechtigheid. Deze gerechtigheid is nu hersteld en wordt daarom geprezen.

11 maart 2020 bewerkt door Modestus

[Modestus 137]

Vervolg van hoofdstuk 16.

Citaat

8 En de vierde engel goot zijn fiool uit op de zon; en haar is macht gegeven de mensen te verhitten door vuur.

Bij gebrek aan water is deze plaag echt ondraaglijk. De uitstorting van de vier schalen heeft invloed op alle levenssferen: land, zee, rivieren en hemellichten.

Citaat

9 En de mensen werden verhit met grote hitte, en lasterden den Naam Gods, Die macht heeft over deze plagen; en zij bekeerden zich niet, om Hem heerlijkheid te geven.

De verstokte mensen hier zijn in de greep van de demonen. Het zijn met name de demonen, aan wie deze mensen over zichzelf de macht hadden gegeven, die godslasteringen spreken.

Citaat

10 En de vijfde engel goot zijn fiool uit op den troon van het beest; en zijn rijk is verduisterd geworden; en zij kauwden hun tongen van pijn;

Het koninkrijk van de Antichrist is verduisterd geworden ook in de zin dat mensen zo'n geestesgesteldheid hebben die zwaarmoedig of naargeestig kan worden genoemd - een gesteldheid van boosheid en wanhoop.

Citaat

11 En zij lasterden den God des hemels vanwege hun pijnen, en vanwege hun gezweren; en zij bekeerden zich niet van hun werken.

Het is hier onduidelijk waarom het de duisternis is die zoveel lijden veroorzaakt dat mensen op hun tong beginnen te bijten.

Citaat

12 En de zesde engel goot zijn fiool uit op de grote rivier, den Eufraat; en zijn water is uitgedroogd, opdat bereid zou worden de weg der koningen, die van den opgang der zon komen zullen.

In het Oude Testament de uitdroging van wateren is een manifestatie van Gods kracht. Zo was het in de Rode zee toen de Heer de zee verdreef en van de zee een droge land maakte (Exodus 14:21). Zo was het ook met de Jordaan toen het volk de rivier overstak onder leiding van Jozua (Jozua 3:17). In het boek van de profeet Jeremia dreigt God in zijn toorn: "Ik zal haar zee droog maken, en haar springader opdrogen" (Jer. 51:36). 'En al de diepten der rivieren zullen verdrogen', zegt de profeet Zacharia (Zach. 10:11). De zesde plaag doet ook denken aan de afdamming van de Eufraat door Perzische koning Cyrus (Koresh) II, waardoor hij Babylon kon innemen. Cyrus leidde de rivier in het geheim om naar het meer. De rivierbedding van de Eufraat, die door het stadscentrum liep, werd een vrij droge weg, en langs deze weg stormden de Perzen Babylon binnen en namen het in.

In tijden waarin de Apocalyps werd geschreven, was de meest geduchte vijand van Rome het Parthische rijk, gelegen ten oosten van de Eufraat, de traditionele grens van het Romeinse rijk. Parthische ruiterij was de meest gevreesde troepenmacht van de toenmalige wereld. De gedachte dat Parthische ruiterij de Eufraat kon oversteken, jaagde angst en schrik aan. Bovendien was er in die tijd een legende (onder de heidenen) dat keizer Nero niet gestorven was, maar naar de Parthen was gevlucht. Van daaruit, vanuit Parthia, verwachtte men de terugkeer van de "Opgestane Nero" (Nero Redivivus), die in de Apocalyps de Antichrist zelf symboliseert. De invasie van de antichrist werd dus vanuit de Eufraat verwacht.

Citaat

13 En ik zag uit den mond des draaks, en uit den mond van het beest, en uit den mond des valsen profeets, drie onreine geesten gaan, den vorsen gelijk; 14 Want het zijn geesten der duivelen, en zij doen tekenen, welke uitgaan tot de koningen der aarde en der gehele wereld, om die te vergaderen tot den krijg van dien groten dag des almachtigen Gods.

Deze pad-achtige geesten staan in contrast met de drie engelen die het evangelie, de val van Babylon en het oordeel van God verkondigden (14: 6). Geest (in het Grieks pnévma) betekent ook adem. Dat wil zeggen, de adem van deze satanische drie-eenheid is onrein, vol kwaad. De padden verblijven in het modderige water. Hij vergelijkt demonen met padden omdat ze genieten van geestelijke vuil en slib van de mensen. En het ontspannen en zorgeloze bestaan van zondaars is voor de demonen, - die buitengewoon jaloers zijn en verheugen zich op de dood van de levenden, - aangenamer dan het geduldige en vrome leven van de rechtvaardigen.
Padden symboliseren ook mensen die zich niet schamen om zich in zonden en misdaden te wentelen, terwijl anderen zich daarvan afkeren door bekering en doop. Over het algemeen werden padden beschouwd als onreine dieren. Bovendien symboliseerden ze kletspraat. Padden staan immers bekend om hun gekwaak.

Het idee van de laatste en definitive strijd tussen God en de krachten van het kwaad gaat terug naar het verre verleden. We vinden haar in psalm 2: 2: "In opstand zijn de koningen der aarde; de vorsten zijn samengeschoold. Zij zijn in opstand tegen de Heer, en tegen Zijn Gezalfde." En dit zal gebeuren op de "grote dag van de Almachtige God". Dit is de naam die wordt voorspeld door de profeten van het Oude Testament. Op deze dag zal God over zijn vijanden zegevieren. Hier zijn enkele van de vele uitspraken: "Ja, groot is de dag van Jahwe en zeer te duchten: wie zal hem doorstaan?" (Joël 2:11); "Nabij is de grote dag van Jahwe, hij is nabij en nadert snel. Hoor, hoe bitter hij is, de dag van Jahwe... Een dag van toorn is die dag, een dag van nood en benauwenis, een dag van vernieling en vernietiging, een dag van donker en van duisternis, een dag van wolken en van dichte damp, Door het vuur van zijn naijver wordt heel de aarde verslonden, want Hij gaat vernietiging brengen, gruwelijke vernietiging, over al de bewoners der aarde” (Zefanja  1: 14-15, 18), enzovoort.

Citaat

15 Ziet, Ik kom als een dief. Zalig is hij, die waakt en zijn klederen bewaart, opdat hij niet naakt wandele, en men zijn schaamte niet zie.

We hebben al soortgelijke profetische uitspraken al gelezen beginnend bij het eerste hoofdstuk (1: 8; vgl. 22: 7.12.20). Hier, na de grote dag van de Heer te hebben genoemd, kondigt Christus zijn komst aan: "Zie, ik kom als een dief!" Dat wil zeggen plotseling, onverwachts. Sluitend aan deze profetie is de 'zaligspreking', één van de zeven in het boek van de Apocalyps. Het spoort tot waakzaamheid aan, wat nodig is om eigen gewaden te behouden. Laten we ons de symbolische betekenis van kleding in de Bijbel herinneren, evenals de beroemde woorden van de apostel Paulus: "gij allen die in Christus zijn gedoopt, gij hebt Christus aangedaan" (Galaten 3:27).

Citaat

16 En zij hebben hen vergaderd in de plaats, welke in het Hebreeuws genaamd wordt Armageddon.

De laatste strijd zou moeten plaatsvinden, zoals de Bijbel zegt, in de plaats van Armageddon (in het Hebreeuws: Har Megiddo), wat zich vertaalt als "Berg Mageddon" (of Megiddo). Uit het Oude Testament is bekend over de "vallei van Megiddo" (de naam van de stad die in deze vallei ligt). In Megiddo vallei vonden verschillende veldslagen plaats (Richteren 4: 14–16; 2 Koningen 9:27; 23: 29–30; Zacharia 12:11). Deze naam zelf symboliseerde het slagveld. Maar in het Openbaring is het niet "de vallei van Megiddo", maar "Berg Megiddo", Armageddon, en het is moeilijk om een oorlogsslag op de berg voor te stellen. Misschien zijn hier twee oudtestamentische beelden met elkaar verbonden: de genoemde vallei van de veldslagen en de "bergen van Israël" uit het boek van de profeet Ezechiël. De profeet beschrijft de strijd met Gog en Magog op de "bergen van Israël": "Op de bergen Israëls zult gij vallen, gij en al uw benden, en de volken, die met u zijn" (Ezech. 38: 8; 39: 2.4.17).

Er is nog een andere interpretatie mogelijk. In Jesaja 14:13 worden in de mond van Lucifer volgende woorden gelegd: "Ik klim naar de hemel, hoog boven Gods sterren plaats ik mijn troon; zetelen zal ik op de berg waar de goden samenkomen." 'Berg van de samenkomst' klinkt in het Hebreeuws als 'har moëd'. Dat wil zeggen, Lucifer is van plan zijn troon op de berg te zetten, die tegengesteld is aan Zion, de heilige berg van God. En de veronderstelling is dat Mageddon is die "berg van de samenkomst", en dat Johannes de strijd tegen de samenscholing van "goden" ziet, dat wil zeggen tegen de krachten van het kwaad op hun eigen plaats.

Bij deze vraag ik me af: Hoe is het mogelijk dat na de vijf plagen van de vijf schalen is het 'de koningen der aarde' gelukt om hun grote legers te mobiliseren? Om een grote gemobiliseerde leger te onderhouden (des te meer als het verplaatst moet worden over een afstand van duizenden kilometers) heb je heel veel voedselvoorraad nodig, alsook munitie en vele andere oorlogsbenodigdheden.  

Wie zijn die koningen der aarde? Zijn ze vazallen van Antichrist of zijn ze onafhankelijke leiders? En tegen wie specifiek gaan ze strijd voeren? Tegen elkaar? Tegen het volk Israel (Joden en heidenen die zich tot Christus zullen bekeren)? Zal dat Israël dan zo machtig zijn dat er een enorm leger tegen hem ten strijde zal moeten trekken? Of zullen ze aan dat Israel schuld geven voor alle verschrikkelijke bovennatuurlijke plagen die ze hadden moeten verduren voor hun zonden? Wellicht vinden we een vage antwoord in vers 20:9: "En zij zijn opgekomen op de breedte der aarde, en omringden de legerplaats der heiligen, en de geliefde stad (Jeruzalem); en er kwam vuur neder van God uit den hemel, en heeft hen verslonden".  Dat doet me denken aan de plagen van Egypte waarna het leger van de hardnekkige farao Israel achtervolgde om uiteindelijk in de zee te verdrinken. Toen waren de plagen ook buitengewoon schrikwekkend, maar desalniettemin waren de Egyptenaren in staat om zich weer te mobiliseren alsof ze net zo sterk en machtig waren als altijd. Zo te zien zal de geschiedenis zich herhalen, maar dan op een wereldwijde schaal.

 

Eufraat

 

13 maart 2020 bewerkt door Modestus

[sjako 699]

Op 1-3-2020 om 15:47 zei Modestus:

Ontelbare menigte van de verlosten zijn bij het Lam op de berg Sion (14: 1). Dit zijn de 144 000 die al in het zevende hoofdstuk zijn besproken (7: 1-17).

Hier ben ik het dus niet mee eens. Ik zal proberen het verder te illustreren. Ik ga uit van de illustratie uit Mattheüs 22:1-14. Jezus spreekt daar over een bruiloft. ‘Het Koninkrijk van de hemel kan vergeleken worden met een koning die een bruiloftsfeest organiseerde voor zijn zoon. Hij stuurde zijn slaven op weg om de genodigden voor de bruiloft te roepen, maar ze wilden niet komen’ (Mattheüs 22:2, 3). Jezus heeft het over ‘het Koninkrijk van de hemel’. Het is dus logisch dat de ‘koning’ in dit verhaal Jehovah God afbeeldt. De zoon van de koning is dan natuurlijk Jehovah’s Zoon, die nu de illustratie vertelt. En wie zijn de genodigden? Dat zijn degenen die met de Zoon in het Koninkrijk van de hemel zullen zijn.

Wie worden het eerst uitgenodigd? Dat zijn de Joden. Zij zijn het tot wie Jezus en de apostelen tot nu toe het Koninkrijk hebben gepredikt (Mattheüs 10:6, 7; 15:24). In 1513 v.Chr. aanvaardde dit volk het wetsverbond. Daarmee kwamen de Joden er als eersten voor in aanmerking ‘een koninkrijk van priesters’ te vormen (Exodus 19:5-8). Maar wanneer zouden ze daadwerkelijk worden uitgenodigd voor het ‘bruiloftsfeest’? Het ligt voor de hand dat die uitnodiging werd gedaan vanaf het jaar 29, toen Jezus begon te prediken over het Koninkrijk van de hemel.

De Joden wilden echter niet komen op een klein aantal na.

Maar Jezus maakt duidelijk dat de Joden nog een kans zouden krijgen: ‘Toen stuurde hij [de koning] andere slaven en zei: “Zeg tegen de genodigden: ‘Ik heb een maaltijd klaargemaakt, en mijn stieren en gemeste dieren zijn geslacht. Alles staat klaar. Kom naar de bruiloft.’” Maar ze trokken zich er niets van aan. De een ging naar zijn akker en de ander ging zakendoen. Maar de anderen grepen zijn slaven, mishandelden hen en doodden hen’ (Mattheüs 22:4-6). Dat komt overeen met wat er zou gebeuren als de christelijke gemeente eenmaal was opgericht. De Joden hadden toen nog steeds de gelegenheid om in het Koninkrijk te komen. Maar de meesten negeerden deze oproep en mishandelden de ‘slaven’ van de koning zelfs (Handelingen 4:13-18; 7:54, 58).

Welke gevolgen had dit? Jezus vertelt: ‘De koning werd woedend. Hij stuurde zijn soldaten erop af, doodde de moordenaars en stak hun stad in brand’ (Mattheüs 22:7). Dit overkwam de Joden in het jaar 70, toen de Romeinen ‘hun stad’, Jeruzalem, verwoestten.

Betekent hun weigering dat de koning nu niemand meer zal uitnodigen? Nee. Jezus vertelt verder: ‘Toen zei hij [de koning] tegen zijn slaven: “Alles voor het bruiloftsfeest is klaar, maar de genodigden waren het niet waard. Ga daarom naar de toegangswegen van de stad en nodig iedereen die je tegenkomt uit voor de bruiloft.” De slaven gingen naar de wegen en nodigden iedereen uit die ze tegenkwamen, zowel slechte als goede mensen. En de bruiloftszaal vulde zich met gasten voor de maaltijd’ (Mattheüs 22:8-10).

Later zou de apostel Petrus er een begin mee maken om heidenen (mensen die geen Jood waren van geboorte of door bekering) te helpen ware christenen te worden. In het jaar 36 ontvingen de Romeinse legerofficier Cornelius en zijn familieleden Gods geest. Daardoor kwamen ze in aanmerking voor een plaats in het Koninkrijk van de hemel waar Jezus over sprak (Handelingen 10:1, 34-48).

Jezus geeft te kennen dat niet iedereen die naar het feest komt uiteindelijk ook door ‘de koning’ zal worden aanvaard. Hij zegt: ‘Toen de koning naar de gasten kwam kijken, viel hem iemand op die geen bruiloftskleding aanhad. Hij zei tegen hem: “Vriend, hoe ben je hier zonder bruiloftskleding binnengekomen?” De man wist niet wat hij moest zeggen. De koning zei tegen zijn dienaren: “Bind zijn handen en voeten vast en gooi hem eruit, de duisternis in. Daar zal hij jammeren en knarsetanden.” Want velen zijn uitgenodigd, maar weinigen zijn uitverkoren’ (Mattheüs 22:11-14).

Uit Jezus: De weg, de Waarheid, het leven Hoofdstuk 107 blz 248-249 

Je ziet dat de Joden de uitverkorenen waren. Daarom worden de 144.000 opgedeeld in 12.000 personen per stam. Maar het gaat hier dus niet om het letterlijke Israël, maar het geestelijke. Dit zijn natuurlijke Joden + 'heidenen' . Op deze manier worden de 144.000 toch voltallig.

De grote schare zijn degenen die de grote verdrukking hebben overleefd (het staat er gewoon). Het zijn overduidelijk twee aparte groepen.

 

 

Op 11-3-2020 om 22:41 zei Modestus:

Het kan hier om een wereldwijde pandemische ziekte gaan. Maar deze plaag is niet alleen een symbolische beeld.

Misschien zien we nu hier het begin hiervan.

[Willempie 1.410]

17 minuten geleden zei sjako:

De grote schare zijn degenen die de grote verdrukking hebben overleefd (het staat er gewoon).

Ik ben het met je eens dat het twee aparte groepen beschrijft en niet één en dezelfde. We komen dus toch weer een stapje verder. Er staat dat deze ontelbare schare bestaat uit mensen die tijdens de grote verdrukking tot geloof in God zijn gekomen en niet hebben gebogen voor het beest. Dat wordt verteld nadat er gesproken wordt over de 144.000 verzegelden, uit de stammen van Israël. Het lijkt me dan een logische conclusie dat dit 144.000 Israëlische evangelisten betreft die de wereld intrekken om het evangelie te prediken. Ik weet niet  of het je al is opgevallen maar er zijn nu al reeds een heel aantal Joden die onverschrokken en duidelijk het evangelie verkondigen. En hun aantal groeit de laatste jaren enorm. Ik weet dat dit niet past binnen de WTG leer maar die neem ik dan ook niet serieus.

14 maart 2020 bewerkt door Willempie

[Willempie 1.410]

6 minuten geleden zei thom:

Als je die als 'de christenen die het met elkaar eens zijn' beschouwt, dan leef je toch in een andere wereld dan de mijne.

Ik heb daar niets mee, en zal mij daarin ook niet mengen willen.

Het grappige, of bijzondere, is nu juist dat ze het wel met elkaar eens zijn en intensief met elkaar samenwerken. En jij of ik hoeven ons daar niet in te mengen want God doet toch wel wat Hij wil. Als Hij het volk Israël daarbij wil gebruiken, en misschien juist wel op die manier zijn beloften aan dat volk wil nakomen (lees de profeten, maar ook Paulus), houden jij of ik Hem echt niet tegen. Ik word daar dan alleen maar blij van.

[Willempie 1.410]

1 minuut geleden zei thom:

Ja natuurlijk, maar ws niet met mijn inbreng, ondersteund met Bijbelteksten. Daar gaat het mij om.

Je wilt Bijbelteksten over God's beloften aan Israël? En/of over het feit dat God's beloften vast staan en niet verbroken worden?

[Modestus 137]

Respect voor je doordachte uitleg, beste @sjako ! Voor het grootste deel ben ik ermee eens met wat je schrijft, maar jouw redenering leidt duidelijk niet tot een conclusie dat 144 000 letterlijk moet worden opgevat. Jouw conclusie is eigenlijk: "Op deze manier worden de 144.000 toch voltallig." Maar jouw redenering bewijst nergens dat 144 000 een letterlijke en geen symbolische betekenis heeft. Want dat is wat je oorspronkelijk wilde aantonen. Het kan ook het volgende symbolische betekenis hebben: 12 apostelen x 1000-voudige vrucht van de apostelen (een menigte van de bekeerlingen) x in 12 stammen van geestelijke Israel = 144 000 als volheid van de verlosten, wiens precieze aantal God van tevoren weet. Andere interpretaties zijn natuurlijk ook mogelijk, maar het is een voorbeeld van figuratieve interpretatie.

14 maart 2020 bewerkt door Modestus

[sjako 699]

1 uur geleden zei Willempie:

Het lijkt me dan een logische conclusie dat dit 144.000 Israëlische evangelisten betreft die de wereld intrekken om het evangelie te prediken.

Ik ben ze nog niet tegen gekomen. Bovendien ziet Johannes de 144.000 in de HEMEL. Bekijk het plaatjes maar eens dat @Modestus erbij heeft gedaan. Uit Israël zou een koninkrijk van priesters komen (Exodus 19:5-8) Als jullie precies doen wat ik zeg en jullie je aan mijn verbond houden, dan zullen jullie van alle volken beslist mijn speciale bezit* worden,+ want de hele aarde is van mij.+ 6 Jullie zullen voor mij een koninkrijk van priesters en een heilige natie worden.”+ Breng die woorden aan de Israëlieten over.’

Er wordt over de 144.000 gezegd dat ze als priesters en koningen meeregeren met Christus. Je ziet dus een duidelijk verband met Exodus. De gelijkenis van de bruiloft laat dan weer zien dat uit de Joden niet volledig dit koninkrijk kan worden samengesteld. Daarom gebruikt God 'heidenen' om dit aantal volledig te maken. God verbreekt dus niet Zijn woord. Iedereen, een menigte die niemand tellen kan, heeft nu de gelegenheid om Jezus aan te nemen als hun Messias. 

[Modestus 137]

3 uur geleden zei sjako:

Misschien zien we nu hier het begin hiervan.

Inderdaad. Natuurlijk waren er vele andere wereldwijde besmettelijke ziektes, zoals aids of cholera, maar volgens mij geen globale epidemieën. Bij andere besmettelijke ziektes wist je duidelijk wat je moest doen om die te voorkomen - zich aan de hygiëne houden en losbandige levensstijl vermijden. Maar het unieke aan corona virus is dat het heel makkelijk overgedragen wordt, zonder dat je daar schuldig aan bent. Zelfs al ga je jezelf van anderen helemaal isoleren, dan nog heb je geen garantie dat je gezond blijft. Misschien gaat het snel weer over, maar het laat zien dat er in de toekomst soortgelijke pandemische besmettelijke ziektes kunnen voorkomen, die zelfs nog erger kunnen zijn dan corona virus. Momento mori dus!

[Bastiaan73 705]

6 minuten geleden zei Modestus:

Natuurlijk waren er vele andere wereldwijde besmettelijke ziektes, zoals aids of cholera, maar volgens mij geen globale epidemieën.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Zwarte_Dood

https://nl.wikipedia.org/wiki/Spaanse_griep

[Willempie 1.410]

1 uur geleden zei sjako:

Ik ben ze nog niet tegen gekomen.

Dat kan. Maar ze zijn er wel. Ik kan me voorstellen dat je deze informatie mist als je alleen maar naar de WTG propaganda luistert. Dan mis je heel veel.

[sjako 699]

17 minuten geleden zei Willempie:

Dat kan. Maar ze zijn er wel. Ik kan me voorstellen dat je deze informatie mist als je alleen maar naar de WTG propaganda luistert. Dan mis je heel veel.

Het is geen propaganda maar theologie. Ik zet m’n oren en ogen wijdopen dus daar  ligt het niet aan. Dus misschien dat negatieve eens weglaten en gewoon commentaar geven.