Robert Frans

De katholieke theologie komt eigenlijk een beetje neer op "We zien wel." De technische gang van zaken is ons wel redelijk bekend: mensen die sterven gaan ofwel naar de hemel, ofwel via het louterende vagevuur naar de hemel, ofwel naar de hel. Zij ontvangen na het sterven dus onmiddelijk het individuele oordeel.
Als Christus wederkomt, dan worden hemel en aarde, ofwel het bovennatuurlijke en het natuurlijke, met elkaar verenigd, alle kwaad daartoe vernietigd, alle volken voor Christus verzameld en wordt het algemene oordeel uitgesproken. Alles wat geheim en verborgen was, wordt dan openbaar gemaakt, heel de menselijke geschiedenis in al haar schoonheid en wreedheid wordt dan opengelegd en voor iedereen inzichtelijk gemaakt. Er is dan echter geen sprake van dat het individuele oordeel wordt heroverwogen.
Alle gestorvenen ontvangen daarvoor hun lichaam terug en verrijzen dan ter verheerlijking of ter schande: de rechtvaardigen verblijven met Christus op de nieuwe hemel en aarde in dezelfde verheerlijke toestand als Christus was na zijn verrijzenis, de onrechtvaardigen verblijven zonder Christus in de hel. Het vagevuur heeft haar taak dan volbracht.
De leer van de voortijdige opname van de Kerk wordt afgewezen; we geloven dat de Kerk ook lijden, dood en verrijzenis zal moeten doorstaan, in vereniging met Christus, en dus zal worden geoordeeld en gelouterd. Ook het preterisme, dat stelt dat de wederkomst al geweest is, wordt afgewezen, omdat de schepping immers nog niet verlost is van de onvergankelijkheid en de gevolgen van de erfzonde en ieders persoonlijke zonden nog altijd zichtbaar zijn op aarde.
We geloven daarintegen dat Gods Rijk op aarde in het vlees is gekomen door Christus, dat middels de Kerk en de persoonlijke vroomheid van elke gelovige (en in zekere zin ook die van de niet-gelovige) het Rijk en zo Gods vrede op aarde wordt uitgebreid en uiteindelijk met de wederkomst wordt voltooid. De strijdende Kerk op aarde, de lijdende Kerk in het vagevuur en de zegevierende Kerk in de hemel worden dan volledig en ononderbroken met elkaar verenigd, dus ook buiten de sacramenten om.
Hoe dat er echter allemaal daadwerkelijk uit gaat zien, dat kunnen we niet zonder meer in woorden of formules vangen. We kunnen enkel in beelden, metaforen, kunstuitingen, verhalen en symbolen spreken over de heerlijkheid van de hemel. Wanneer een hemels beeld je dus niet lokt, dan weet je in elk geval zeker dat het geen hemels beeld is. Net zoals een fervente alcoholist ook geen juist beeld heeft van het leven zonder alcohol, als hij meent dat zo'n leven wel heel saai en ziekmakend moet zijn, daar hij immers zich vreselijk voelt als hij niet drinkt en zich juist goed voelt als hij wél drinkt.
We weten wel dat de hemel een geestestoestand is, namelijk de volledige vereniging met Christus en de heiligen in liefde, licht en gelukzaligheid. Wij kunnen ons dat niet voorstellen, omdat wij dat simpelweg nooit zo hebben ervaren. We weten niet eens hoe het zou zijn om zonder tijd te leven. Zelfs de grootste mystieke ervaringen zijn slechts flauwe afspiegelingen van wat het werkelijk is.
Het is in elk geval iets waar heel de schepping naar uitkijkt, waar vele levensbeschouwingen samen met het Evangelie vaak al eeuwenlang over verhalen en waar zelfs sommige niet-gelovigen op zinspelen, namelijk als zijnde een tijd van onvoorstelbare verlichting en oneindig snel toenemende kennis, die alles wat wij nu weten en kennen in een volstrekt ander licht zullen zetten en die de mens definitief zal verlossen van kwaad en vergankelijkheid.
Eén ding weten we echter wel zeker: of Hij nu morgen of over duizend jaar komt, het oordeel wacht sowieso elk mens binnen nu en meestal honderd jaar en je weet niet wanneer je zult sterven. Dus is het belangrijker om nu een goed en liefdevol leven te leiden, in vrede met God, jezelf, je naasten en de schepping. Voor al het andere zal God wel zorgen; aan jou de taak om met Hem samen te werken in het uitbreiden van zijn Rijk, dat zowel binnen in jou is als overal om jou heen.

Commentaar is altijd prima, ook kritische commentaar, maar als ik Foppe1986 vervolgens kritisch aanspreek op zijn manier van doen, dan beweert hij dat ik op een ivoren toren zit en dat ik zou menen dat men klakkeloos alles van de Kerk moet aanvaarden om kennis van de Schrift te verwerven. Een beetje het standaardverhaal dus als men geen echte argumenten meer heeft.
Helemaal ongelijk heeft hij echter dan ook weer niet: net als op school heb je inderdaad goede docenten of leermeesters nodig om de stof je eigen te maken en behoor je heel goed te weten wat je níét weet. Want ook als je decennialang een specifiek onderwerp bestudeert, kun je alsnog dingen over het hoofd blijven zien als je manier van studeren op sommige punten tekortschiet.
Ook jij zet wederom een stropop op over gelovigen. En dat mag je zelf weten, maar ik zal daar dan niet op ingaan, zeker niet omdat hier het christendom niet ter discussie staat. Ik heb dan zelf ook niet het idee dat ex-gelovigen de bijbel beter door zouden hebben, maar gewoon een eigen afweging maken over welke bijbelgedeelten belangrijker zouden zijn en vervolgens menen dat zij de meest juiste of kloppende uitleg zouden hebben. Soms zelfs op een wijze die sterk aan religieus fanatisme doet denken. Net zoals sommige gelovigen dus ook doen.
In gesprekken met zowel gelovigen als ex-gelovigen heb ik dan ook niet het idee dat ex-gelovigen over het algemeen meer kennis van de bijbel of van het christelijk geloof zouden hebben, of dat ex-gelovigen zelfs op meer gefundeerde wijze zouden argumenteren. Ook in die kringen wordt er veel nagepraat en klakkeloos overgenomen van hen die zij als grote denkers beschouwen.

Commentaar is altijd prima, ook kritische commentaar, maar als ik Foppe1986 vervolgens kritisch aanspreek op zijn manier van doen, dan beweert hij dat ik op een ivoren toren zit en dat ik zou menen dat men klakkeloos alles van de Kerk moet aanvaarden om kennis van de Schrift te verwerven. Een beetje het standaardverhaal dus als men geen echte argumenten meer heeft.
Helemaal ongelijk heeft hij echter dan ook weer niet: net als op school heb je inderdaad goede docenten of leermeesters nodig om de stof je eigen te maken en behoor je heel goed te weten wat je níét weet. Want ook als je decennialang een specifiek onderwerp bestudeert, kun je alsnog dingen over het hoofd blijven zien als je manier van studeren op sommige punten tekortschiet.
Ook jij zet wederom een stropop op over gelovigen. En dat mag je zelf weten, maar ik zal daar dan niet op ingaan, zeker niet omdat hier het christendom niet ter discussie staat. Ik heb dan zelf ook niet het idee dat ex-gelovigen de bijbel beter door zouden hebben, maar gewoon een eigen afweging maken over welke bijbelgedeelten belangrijker zouden zijn en vervolgens menen dat zij de meest juiste of kloppende uitleg zouden hebben. Soms zelfs op een wijze die sterk aan religieus fanatisme doet denken. Net zoals sommige gelovigen dus ook doen.
In gesprekken met zowel gelovigen als ex-gelovigen heb ik dan ook niet het idee dat ex-gelovigen over het algemeen meer kennis van de bijbel of van het christelijk geloof zouden hebben, of dat ex-gelovigen zelfs op meer gefundeerde wijze zouden argumenteren. Ook in die kringen wordt er veel nagepraat en klakkeloos overgenomen van hen die zij als grote denkers beschouwen.

@Foppe1986 Het boek Openbaringen is dan ook helemaal niet op jou gericht of op niet-christenen in het algemeen. Zij is specifiek geschreven voor zeven kerken in Klein-Azië, in een literair genre die zij wél begrepen, en is dus in het algemeen bedoeld voor gelovigen die doorkneed zijn in de gehele Schrift en het christelijk geloof in het algemeen en die in hun geloof en leven verbonden zijn met de Kerk. Je laat zelf al zien wat er gebeurt als mensen zonder die bagage met het boek aan de haal gaan.
Onbegrip, onwetendheid of desinteresse zijn geen zonden an sich, maar wel als je vervolgens alles wat je niet (goed) kent, of mensen die wél kennis ervan hebben, minachtend gaat bejegenen. Als je dus serieus interesse in het boek en haar apocalyptische, oudtestamentische symboliek hebt en er normale vragen over kunt stellen, dan zullen er hier zeker users zijn die je daarin een handje kunnen helpen. Maar anders houdt het snel op en ben je uiteindelijk weinig tot niets opgeschoten.

Als je iemand van liegen beschuldigt, dan zul je daarvoor bewijzen moeten leveren die alle andere mogelijke verklaringen uitsluiten. Als je dat niet kunt, dan behoor je de beschuldiging voor je te houden. Dat geldt jegens mensen van nu, maar ook jegens mensen van toen.

@Foppe1986 Er is een verschil tussen liegen en dwalen. Liegen doe je altijd bewust, dwalen kan ook onbewust. Het is dus heel wel mogelijk dat Mohammed oprecht dacht dat hij een openbaring had ontvangen en de goddelijke waarheid sprak, en dat hij er dus werkelijk niet op uit was om tegen de mensen om hem heen te liegen (en wellicht ook geschokt reageerde toen hij de Waarheid begroette na zijn dood).
Als er dus twee verschillende verhalen rondgaan over één en dezelfde gebeurtenis, dan kan het dus ook zeker zijn dat beide groepen aanhangers oprecht menen dat zij de meest juiste versie aanhouden. Ze hebben dan ook niet de intentie om te liegen, maar enkel om op te tekenen of door te geven wat zij weer ontvangen hebben door in hun ogen betrouwbare bronnen.

Als je iemand van liegen beschuldigt, dan zul je daarvoor bewijzen moeten leveren die alle andere mogelijke verklaringen uitsluiten. Als je dat niet kunt, dan behoor je de beschuldiging voor je te houden. Dat geldt jegens mensen van nu, maar ook jegens mensen van toen.

Als dat zo is, waarom kent het christendom dan ook zoveel moeilijke leerstellingen, zoals het opnemen van je kruis, de hel, de lijdensmystiek, etc.? Waarom is bijvoorbeeld het boeddhisme, dat ook enige religieuze kenmerken heeft, zo'n moeilijke, harde weg om na te volgen? Waarom kennen veel natuurgodsdiensten dan ook kwade en angstaanjagende geesten? Waarom weten ze vrijwel allemaal de meedogenloze tegenstelling tussen schoonheid en wreedheid, leven en dood, liefde en haat, vaak zo treffend weer te geven in hun verhalen, mythen, rituelen, etc.
En waarom zijn er dan ook veel niet-gelovigen die juist maar wat blij zijn dat er geen God is, dat zij aan niemand rekenschap hoeven af te leggen en dat er na de dood niets meer is? Genoeg verhalen van ex-gelovigen op bijvoorbeeld Freethinker die dat bevestigen. Is hun denkwijze dan ook in hoge mate onwaar, omdat zij het wel zo prettig vinden?
Volgens mij is er geen enkel bewijs dat er een verband zou zijn tussen levensbeschouwingen en motieven van aanhangers. Zowel in theïstische als atheïstische levensbeschouwingen vind je aanhangers die oprecht naar waarheid zoeken of haar zo nauwkeurig mogelijk proberen te verwoorden en aanhangers die enkel de prettige vruchten ervan plukken en meer op zoek zijn naar wat zij aangenaam vinden dan naar wat werkelijk waar zou zijn.
Je verhaal mag dus wel graag gedeeld worden door mede-atheïsten, alsof zij als enigen werkelijk naar waarheid zouden zoeken, maar uiteindelijk is het nergens op gebaseerd.

Als dat zo is, waarom kent het christendom dan ook zoveel moeilijke leerstellingen, zoals het opnemen van je kruis, de hel, de lijdensmystiek, etc.? Waarom is bijvoorbeeld het boeddhisme, dat ook enige religieuze kenmerken heeft, zo'n moeilijke, harde weg om na te volgen? Waarom kennen veel natuurgodsdiensten dan ook kwade en angstaanjagende geesten? Waarom weten ze vrijwel allemaal de meedogenloze tegenstelling tussen schoonheid en wreedheid, leven en dood, liefde en haat, vaak zo treffend weer te geven in hun verhalen, mythen, rituelen, etc.
En waarom zijn er dan ook veel niet-gelovigen die juist maar wat blij zijn dat er geen God is, dat zij aan niemand rekenschap hoeven af te leggen en dat er na de dood niets meer is? Genoeg verhalen van ex-gelovigen op bijvoorbeeld Freethinker die dat bevestigen. Is hun denkwijze dan ook in hoge mate onwaar, omdat zij het wel zo prettig vinden?
Volgens mij is er geen enkel bewijs dat er een verband zou zijn tussen levensbeschouwingen en motieven van aanhangers. Zowel in theïstische als atheïstische levensbeschouwingen vind je aanhangers die oprecht naar waarheid zoeken of haar zo nauwkeurig mogelijk proberen te verwoorden en aanhangers die enkel de prettige vruchten ervan plukken en meer op zoek zijn naar wat zij aangenaam vinden dan naar wat werkelijk waar zou zijn.
Je verhaal mag dus wel graag gedeeld worden door mede-atheïsten, alsof zij als enigen werkelijk naar waarheid zouden zoeken, maar uiteindelijk is het nergens op gebaseerd.

@zendeling Wat zijn dan precies de "kernleringen?" Enkel de stukken in het Evangelie die resoneren met wat jij gelooft, of toch gewoon het héle verhaal? Ik bedoel, je gaat er vanuit dat de leringen van Jezus gecorrumpeerd zijn en de gecorrumpeerde leer succesvol heeft overwonnen, even heel ad hoc gezegd. Maar de mogelijkheid bestaat natuurlijk ook dat wat jij gecorrumpeerd noemt, wel degelijk de leer is die Jezus wilde meegeven. Misschien door een kerk die vooral uit zondaars bestaat, maar waarheid staat los van zonde. Christus bracht immers wel degelijk ook iets nieuws.
Het is heel wel mogelijk dat al die andere leringen niet overleefden, omdat Christus niet wílde dat ze overleefden. En zeg niet dat de leringen en hun aanhangers enkel maar verdwenen door vervolgingen of krachtige tegenpropaganda, want er zijn zoveel levensbeschouwingen, inclusief de katholieke, meedogenloos vervolgd en toch overeind gebleven. Het jodendom, de islam, het protestantisme, allen werden van alle kanten heftig aangevallen, maar bestaan nog steeds. Een katholieke zegswijze luidt zelfs dat het bloed der martelaren het zaad der Kerk is.
De esoterische leer van de verborgen kennis zou dan ook inhouden dat het goede uiteindelijk enkel weggelegd zou zijn voor een klein, exclusief groepje verlichten, die al het aardse radicaal afwijzen, en dat de rest van de mensheid nooit God werkelijk zullen leren kennen en altijd in duisternis zullen verkeren. Ik geloof dat niet. Ik geloof dat ieder mens God kan leren kennen, dat ieder mens het goede kan doen en werkelijk gemeenschap met God kan hebben en dat ons kwaad nooit de waarheid zal overtuigen zich te verbergen. Integendeel, tegenover de zonde stelt zij enkel meer licht, meer schoonheid, meer kennis.
Je hebt gelijk dat de katholieke Kerk inderdaad wijsheden uit allerlei andere godsdiensten heeft geïncorporeerd en verrijkt. Want de waarheid laat zich overal vinden, meer of minder versluierd. Dood en verrijzenis, het verlangen boven zichzelf uit te stijgen, het goddelijke in en rondom ons, een aanbrekende tijd van verlichting en vernieuwing, dat alles resoneert diep met de gemeenschappelijke menselijke ervaring en wordt volmaakt vervuld in Christus. In al onze verhalen, van film tot poëzie tot mythologie tot muziek, kom je deze grondtonen tegen, want de waarheid uit zich op vele wijze en laat zich nooit het zwijgen opleggen.
Als dus, ondanks alle tegenstromingen en alle studies van de tijd en ondanks alle zonde binnen en buiten de geloofsgemeenschap, de Kerk en haar leer toch overeind blijven en zich toch steeds verder ontwikkelen op mystiek en theologisch niveau, dan kan dat betekenen dat de waarheid voortdurend het zwijgen wordt opgelegd, dat wij mensen in duisternis verkeren en nooit het licht zullen zien. Maar het kan ook zijn dat de waarheid mensen trekt, dat zij altijd al verlangend aanwezig was in ons binnenste, zich in de Kerk ten volle toont en dat de poorten der hel haar nooit zullen overweldigen. Dat de waarheid Christus zélf is.

@zendeling Je verhaal zou kloppen als de eucharistie inderdaad enkel maar een ritueel zou zijn, slechts oppervlakkige kennis van Jezus. Maar het tegendeel is waar. De eucharistie is het diepste geheim, het grootste mysterie en de grootste schat die Jezus ons gegeven heeft. Het is namelijk Jezus zelf, die op het altaar werkelijk en fysiek onder ons aanwezig komt. Tijdens de mis ontvangen wij niet enkel wijsheid van Jezus, maar Jezus zelf. Dat is inderdaad een onvoorstelbaar mysterie, waarin hemel en aarde werkelijk één worden en de mens deelt in het goddelijk leven.
Zij die vijandig of onverschillig tegenover de Kerk staan, zullen dat mysterie inderdaad nooit begrijpen. Zij zullen inderdaad menen dat het maar een vruchteloos ritueel is, dat materie niets van doen heeft met het goddelijke en dat God daarom al geen mens zou kunnen zijn. Maar zij die Hem werkelijk navolgen, die naar Hem luisteren en die met Hem gestorven en verrezen zijn in het doopsel, zij zullen Hem steeds meer leren kennen en aan hen zal Jezus zich steeds meer tonen in al zijn zachtheid en liefde. Zij zullen ontvangen wat niet in woorden en ervaringen te vatten is, wat niet te beredeneren is.
Zij die niet getrouwd zijn, weten wat een huwelijk is, kunnen leren hoe het christelijk huwelijk een beeld is van Christus' liefde voor zijn Kerk, de Bruid. Zij kunnen horen over de zegeningen van het huwelijk, inclusief vruchtbaarheid, zij kunnen de huwelijkstheologie bestuderen en zij kunnen een huwelijksmis bijwonen. Maar werkelijk getrouwd zijn, werkelijk jezelf volledig kwetsbaar weten jegens de ander en werkelijk zo hecht met elkaar verbonden zijn, in lief en leed, in tegenslag en voorspoed, daarover kan enkel een gehuwde vertellen en dan nog is dat niet in woorden te vatten.
God gaat een huwelijk aan met de mens. Dit ene korte zinnetje is al zo rijk aan mystiek, liefde, schoonheid, geschiedenis en poëzie, dat het een leven lang kan duren voordat je werkelijk beseft wat dat betekent. Je kunt dus de eucharistie bestuderen, Thomas van Aquino erover lezen, de mis bijwonen en met katholieken erover spreken. Maar de werkelijke zegeningen, het "verborgen manna" dat Jezus heeft toebereid, die geeft Hij aan hen die daadwerkelijk in zijn Offer delen tijdens de consecratie, die werkelijk met Hem verenigd raken tijdens de communie, die werkelijk met Hem gestorven en verrezen zijn in het doopsel.
En die poort naar Jezus is misschien nauw, maar wel geheel open voor een ieder die Hem wil navolgen. Hij staat met open armen op je te wachten, om je te beminnen en om je ten volle naar zijn beeld te veranderen. Er is daarom volstrekt niets oppervlakkigs aan het katholicisme, enkel omdat zij inclusief is en haar leer niet enkel voorbehoud aan een select groepje achtbare meesters. Maar het katholicisme is wel een omgekeerd geloof: pas als je de kathedraal van het geloof ingaat, zul je ontdekken dat het fundament niet ónder de kathedraal ligt, maar ín de kathedraal. En dat het fundament geen setje dogma's of verborgen wijsheden is, maar uitsluitend Christus zelf, de Gekruisigde, werkelijk en volledig tegenwoordig in het sacrament.
Als de mens naar Gods beeld geschapen is, en als het meest volmaakte beeld van God een kapotgeslagen Man aan een kruis is, wat zegt dat dan over de mens? Dat is nu het mysterie van het geloof.

Omdat niemand meer geluk brengt dan Jezus. Omdat er geen groter geluk is dan het zware juk van het kwaad en de zonde eindelijk van je af te kunnen laten glijden, als koude, doorweekte kleding na een zware regenbui, om zo vrij als een vogeltje naar God "te kunnen vliegen."
Omdat er geen groter geluk is dan het besef dat hetgeen waar je zo aan gewend was en waarvan je misschien zelfs meende niet zonder te kunnen, dat datgene een zware domper blijkt vergeleken met het echte geluk en de echte vreugde dat je te wachten staat, omdat je de ogen dan écht opengaan en je daardoor alle kwaad in haar zwartheid ziet, maar ook alle goeds en liefde in al haar glorie en schoonheid.
Geen geworstel meer, geen eindeloos getwist, geen tegenstrijdige gedachten, geen opruiïng, maar gewoon jij en God, samen als één, omringd door je geliefden, die met jou hetzelfde geluk en dezelfde liefde delen.
De vrijheid om onbekommerd goed van vertrouwen te kunnen zijn, argeloos, speels en puur als een kind, omdat er niemand meer is die op je ziel zal trappen en van jouw goedheid misbruik zal maken, er niemand meer is die cynisch roept dat er toch wel belangrijkere dingen zouden zijn dan plezier, kunst, schoonheid en spel, er niemand meer is die je beschuldigd van dwaas dagdromerij, omdat dan het leven wat je hebt geleefd juist als een droom was en je nu de échte werkelijkheid aanschouwt.

Christus is dan ook helemaal niet verdwenen, maar Hij is nog steeds in lijf en leden onder ons. Zijn kruisoffer, de verbreiding van het Rijk Gods en de jongste dag zijn één en dezelfde beweging, één en dezelfde handeling van Christus, waarin Hij het Rijk vestigt, steeds meer over de aarde verspreid en uiteindelijk voltooid. Steeds meer mensen bekeren zich tot Hem en vinden in Hem de bron van alle geluk en vrede. Geen van de machthebbers wist ervan inderdaad, want anders zouden ze Hem immers niet gekruisigd hebben.
Daarnaast staan er in verschillende profetieën uit het OT dat uiteindelijk vele natieën God zullen aanbidden, dat Hij niet uitsluitend bestemd is voor de joden en dat uiteindelijk de besnijdenis van het hart, dus het dorsten naar rechtvaardigheid belangrijker is dan offers en afstamming. Het was slechts een kwestie van tijd voordat uiteindelijk het Rijk zou doorbreken op alle uiteinden der aarde en de aanbidding van God veel meer universeel zou worden, toegankelijk voor alle mensen van goede wil.

Het wordt pas ongezond en destructief als je seks met elkaar gaat hebben, terwijl je dat eigenlijk niet wil, omdat dat "normaal" zou zijn. Seks behoor je namelijk pas met elkaar te hebben als je beiden dat graag wil en beiden ook eventuele gevolgen ervan kan dragen. En dat willen kan na een paar maanden al, of pas na enkele jaren. Het wel of niet willen hangt daarbij zelfs niet alleen af van het wel of niet hebben van lustgevoelens, omdat de mens veel meer motieven en overwegingen daartoe kent dan enkel lust.

Vast wel, maar het kan nooit kwaad om medische redenen uit te sluiten. Zeker als je er al heel lang mee aan het worstelen bent. Want als er toch een medische reden is, lichamelijk of psychisch, dan kun je oplossingen zoeken tot je een ons weegt, maar zonder juiste behandeling gaat er geen oplossing komen.
Want op zich hebben veel users hier wel gelijk: het is vrij natuurlijk om uiteindelijk seks met elkaar te willen hebben na niet al te lange tijd. Of je dan moet trouwen of niet, is vervolgens weer een andere discussie die nu even niet relevant is, maar als een ongewilde blokkade maar blijft zitten waar hij zit, en je krijgt het zelf niet opgelost, dan is het helemaal niet raar of verkeerd om deskundige hulp in te schakelen.

Vast wel, maar het kan nooit kwaad om medische redenen uit te sluiten. Zeker als je er al heel lang mee aan het worstelen bent. Want als er toch een medische reden is, lichamelijk of psychisch, dan kun je oplossingen zoeken tot je een ons weegt, maar zonder juiste behandeling gaat er geen oplossing komen.
Want op zich hebben veel users hier wel gelijk: het is vrij natuurlijk om uiteindelijk seks met elkaar te willen hebben na niet al te lange tijd. Of je dan moet trouwen of niet, is vervolgens weer een andere discussie die nu even niet relevant is, maar als een ongewilde blokkade maar blijft zitten waar hij zit, en je krijgt het zelf niet opgelost, dan is het helemaal niet raar of verkeerd om deskundige hulp in te schakelen.

Nog nooit The Matrix gezien? In die film is de wereld waarin wij leven ook een krachtige illusie, geschapen door zeer geavanceerde machines in de verre toekomst, waar onze echte lichamen aan gekoppeld zijn. Door onze hersenen te stimuleren laat de Matrix ons alles zien, horen, proeven, voelen en ruiken, terwijl in werkelijkheid we in grote capsules liggen en enkel de hersenen het werk doen. In The Matrix voel je dus echte pijn, proef je echte smaken en hoor je echte geluiden.
Als het universum een hologram zou zijn, dan hoeft het hologram daardoor nog niet uitsluitend visueel van aard te zijn. Ze kan alle zintuigen stimuleren en zo de veronderstelling geven dat wat wij ervaren tot een op zichzelf staande, materiele werkelijkheid behoort. Net zoals dromen dat ook doen.
Overigens is dit idee niet nieuw. De filosoof Berkeley bijvoorbeeld geloofde al dat alles enkel bestaat voor zover wij het waarnemen. "Zijn is waargenomen worden." Hij omschreef het universum dus ook als een illusie, of een manifestatie van God zelf, die uitsluitend bestaat uit onze gemeenschappelijke ervaringen.
Het is dan heel wel mogelijk dat áls er toch een op zichzelf staande werkelijkheid is, wij deze misschien volstrekt anders en veel gebrekkiger ervaren en waarnemen dan zij in werkelijkheid is. Dat misschien zelfs ons tijdsgevoel van verleden-heden-toekomst een krachtige illusie is, opgewekt door onze hersenen. In de natuurkunde worden volgens mij al ongelooflijke dingen ontdekt of berekend over tijd als materie, die mij echter helaas veel te ver boven de pet gaan, over meerdere dimensies, zwarte gaten waarin alles ophoudt, inclusief tijd, en de mogelijkheid van meerdere universa, meerdere werkelijkheden naast elkaar.

@Croky Er zijn, zoals ik wellicht eerder ook geschreven heb, dan twee oplossingen:
Naar de huisarts gaan om te laten onderzoeken of er een lichamelijke of psychische reden is voor de blokkade;
De relatie verbreken of omzetten in gewone, platonische vriendschap als de blokadde blijvend niet weg te nemen is.
Eén ding weet ik wel vrijwel zeker: het huwelijk gaat geen oplossing bieden. De kans is heel groot dat ook ná de huwelijksdag de blokkade blijft, omdat er na het huwelijk ook weer niet zóveel verandert. Die blokkade moet dus eerst opgeheven worden, voordat je trouwt. Elkaar tot seks forceren is mijns inziens echter zéker geen oplossing, daardoor raak je alleen maar meer teleurgesteld en is de kans groot dat seksualiteit je enkel maar méér gaat tegenstaan.

@Quest Ik zie niet zoveel nut in die persoonlijke aanvallen op mij, louter omdat ik dingen anders bezie. Denk je dat ik daardoor meer overtuigd raak van jouw ideeën, dat ik dan denk: "Jeetje, Quest vindt mij een idioot, iemand die zijn wijsheid enkel uit boekjes haalt, dus dan móét hij wel gelijk hebben." Terwijl je, ironisch genoeg, jouw kennis over mij ook maar enkel uit forumberichtjes hier haalt, en ik over het algemeen maar weinig informatie geef over mijn levensverhaal.
Ik stel voor dat we het daarom gewoon bij argumenten houden. Zie ik iets verkeerd naar jouw idee, geef dan precies aan wat er verkeerd zou zijn, zonder over mijzelf te beginnen. Zonder er vanuit te gaan dat als iemand zus en zo reageert, diegene wel niet zou weten waarover diegene spreekt, want mensen kunnen nog weleens verrassend anders zijn en reageren dan je voor ogen hebt. Het zou de discussie mijns inziens een stuk interessanter, inhoudelijker en ook plezieriger maken.
Ik geef aan dat je alleen seks met elkaar moet hebben als je beiden echt wil en beiden eventuele mogelijke gevolgen ervan naar eer en geweten kunt dragen. En dat je vrije wil niet enkel bepaald wordt door gevoelens, maar ook door besluiten die je neemt en zo nog wel meer factoren. Voorbeeld: iemand op dieet kan heel erg trek hebben in taart, maar toch uit vrije wil besluiten geen taart te eten, vanwege het dieet. Diegene gaat dan misschien tegen het verlangen naar taart in, maar dat is in dat geval dus niet verkeerd om te doen. Ik zie niet in waarom dat een ongezonde instelling zou zijn. Het kan je mentaal zelfs sterken als je ook je verlangens en gevoelens onderwerpt aan je vrije wil, doch wel op verantwoorde wijze natuurlijk. En wat verantwoord is, verschilt van persoon tot persoon en is in zekere mate ook te oefenen.
Is het volgens jou dan gezond om, ook al wil je het niet vanwege een besluit daartoe genomen, alsnog toe te geven en seks te hebben? Is het dan gezond om tegen je eigen geweten in te gaan, terwijl getuige het schrijven hier zowel Croky als zijn vriendin al zo kwetsbaar zijn hierin? Die vriendin heeft volgens zijn schrijven immers op dit moment moeite met seks en Croky wil ongetwijfeld een echte heer voor haar zijn en haar gevoelens daarin dus eerbiedigen. Terecht, zo lijkt mij. Maar hij moet dan dus alsnog willens en wetens met haar het bed induiken?

Dat is prima. Het is een forum en we hebben allemaal ook andere zaken te doen.
De stelling die ik proefde van jou is dat God nooit beelden gebruikt. Dat is vanuit de bijbel gezien onwaar.
Het vragen van gebed aan elkaar is geoorloofd. Dat doen mensen binnen alle denominaties. Ik geloof dat Christus de dood heeft overwonnen en dat wij als christenen het tijdelijke voor het eeuwige inruilen bij onze aardse dood en dat wij dus voort leven in de hemel. Daarnaast is er communicatie mogelijk tussen de strijdende en zegevierende Kerk. In die redenatie kan ik dus prima iemand in de hemel vragen om voor mij te bidden. Het gebed van een rechtvaardige (en mensen in de hemel zijn ontegenzeggelijk rechtvaardig) vermag veel. En aangezien mensen in de hemel geheiligd zijn zijn het uitermate goede voorbeeldfiguren die ik kan vereren.
Van doden is geen sprake binnen mijn geloof. Mensen in de hemel zijn niet dood. De dood is overwonnen.
Het is prima dat Jezus niet afgebeeld mag worden binnen jouw traditie (alhoewel ik vele protestantse kinderbijbels heb gezien met afbeeldingen ook van Jezus). Die traditie is echter een minderheid binnen het christendom neem ik aan. Want katholieken, oosters-orthodoxen, kopten, anglicanen en lutheranen hebben geen probleem met het afbeelden van Jezus.

Het wordt pas ongezond en destructief als je seks met elkaar gaat hebben, terwijl je dat eigenlijk niet wil, omdat dat "normaal" zou zijn. Seks behoor je namelijk pas met elkaar te hebben als je beiden dat graag wil en beiden ook eventuele gevolgen ervan kan dragen. En dat willen kan na een paar maanden al, of pas na enkele jaren. Het wel of niet willen hangt daarbij zelfs niet alleen af van het wel of niet hebben van lustgevoelens, omdat de mens veel meer motieven en overwegingen daartoe kent dan enkel lust.

Beelden worden niet aanbeden binnen de katholieke religie. Indien Calvijn die mening wel was toebedeeld dan zat (en zit) hij er simpelweg naast.
Het beeld is slechts een richtpunt, een herinnering, een symbool.
Afgelopen zomer was ik in Oslo in de lutherse kathedraal. Ook daar (dus in de Lutherse denominatie) kan men het gebruik van beelden wel waarderen. Neem eens een kijkje op de Wikipedia pagina van die kerk; https://en.wikipedia.org/wiki/Oslo_Cathedral
Calvijn zou zich prima hebben thuisgevoeld bij bijvoorbeeld de orde der cisterciënzers. Ook zeer sobere kerkgebouwen in die orde.

Wat let je om gewoon deel te nemen aan de discussies hier? Zo gigantisch veel users zijn hier nu ook weer niet tegelijkertijd actief.

Zelf geloof ik ook niet dat het de bedoeling is dat je mensen forceert tot een soort van zelfbeklag. Als Mullog bijvoorbeeld zegt dat hij helemaal geen kwaad in de zin heeft en de mensen die hij kent prima recht in de ogen kan kijken, dan geloof ik hem. De meeste mensen hebben namelijk echt geen kwaad in de zin.
De gemiddelde mens doet misschien niet bijzonder veel goed, maar ook niet bijzonder veel kwaad. Echte slechteriken vormen een sterke minderheid, net als echte heiligen overigens.
Ik heb weleens met fanatieke veganisten gesproken en ook zij meenden dat alle mensen diep verdorven, laf en slecht van binnen waren, louter omdat ze niet veganistisch leefden. Het maakte voor hen niet uit of je nu veel of weinig dierlijke producten gebruikte, of je nu vegetariër was of niet, of je nu lief voor je buren was of niet: je droeg bij aan dierenmoord, dús was je slecht. Tussenwegen waren er niet.
En een hele tijd geleden zag ik een filmpje van evangelischen die gewone mensen op straat aanspraken en ook zo gingen doorvragen, zodanig dat ook maar de kleinste gedachte aan diefstal al een zware, ernstige zonde zou zijn. De bedoeling was dat die mensen zich uiteindelijk diep schuldig zouden gaan voelen over de meest futiele dingen.
Mijns inziens is dit geen gezonde manier van doen. Natuurlijk schieten we allemaal tekort vergeleken met de pure liefde die God is. Maar die liefde is dan ook zo oneindig groots en volmaakt, dat uiteindelijk niemand eraan voldoet.
Tussen mensen onderling lijkt de grootste heilige werkelijk het meest heerlijke zout der aarde zijn, en dat is diegene dan natuurlijk ook, maar op kosmologische, goddelijke schaal is het verschil tussen een zondige leefwijze en een heilige leefwijze vooral het verschil tussen geen of één korreltje zout in de oneindig grote oceaan van Gods liefde.
Dat Gods liefde zich verheugt over heiligheid is dan ook omdat liefde zich nu eenmaal over elk klein goed zich verheugt en omdat Hij ziet wat dat ene korreltje zout al teweeg kan brengen in de harten van vele andere mensen. De liefde is namelijk buitengewoon fijngevoelig en kwetsbaar, dus is God dan ook. God is immers liefde.

Je moet niets. Dat alles in de bijbel staat geloof ik niet. Zelfs in de bijbel is een citaat te vinden dat niet alles in de bijbel staat.
De bijbel (NT deel) is uit het christendom ontstaan. Het christendom is niet uit de bijbel ontstaan. Er valt zo ontzettend veel te vertellen van wat er niet in de bijbel staat of wat er nog verduidelijkt kan worden of naar onze tijd gebracht kan worden.