Robert Frans

Tja, maar sommige JG en sommige WTG-lectuur kunnen zich ook weer vrij heftig uitlaten jegens andere kerken. Dat praat natuurlijk niets goed, maar het geeft wel aan dat de verhoudingen tussen JG en andersgelovigen niet altijd even, wel, eenzijdig is. In principe bemoeit de katholieke Kerk zich enkel met haar eigen gelovigen, als het gaat om het rechtzetten van dwalingen of misstanden. Het is immers niet echt des katholieks om andermans geloof nodig te hebben ter onderbouwing van het eigen. Maar het kan zeker gebeuren dat uit irritatie of wantrouwen er in een regio van overheidswege of va

Wel bijzonder trouwens, dat ook gelovigen hier spreken over wat Jezus "gewild zou hebben." Hoezo, zóú hebben? Jezus leeft gewoon hoor, is hier zelfs werkelijk tegenwoordig op aarde, en zijn goddelijke Wil is dus nog steeds actief en voor iedereen te kennen. Niet enkel voor een select groepje (zeer ascetische) supergelovigen, maar voor íédereen. Dat Zendeling lijkt te geloven dat Hij dood is en we daarom alleen maar zouden kunnen gissen naar zijn Wil, wil natuurlijk niet zeggen dat we daarin zomaar moeten meegaan.

Ook met uitsluitend redelijk ofwel rationeel denken kun je op verschillende wereldbeelden uitkomen en zelfs de idee dat men uitsluitend rationeel zou moeten argumenten wordt nog weleens betwist. Onder religieuze argumenten versta ik echter dat je het bovennatuurlijke erbij haalt om een argument te maken. Dat doe ik hier volgens mij niet, of enkel ter aanvulling voor de voornaamste doelgroep hier, namelijk gelovigen. Gods geboden zijn niet goed omdat ze van God zijn, maar ze zijn van God omdat ze goed zijn. Je kunt ze dus beredeneren, onderbouwen met argumenten die over de mens en de samenl

Dat zal vast nog weleens gebeuren. En dan zullen we beiden de Waarheid juichend begroeten. Daarboven in de hemel zien wij elkander weer, daar drinken wij een glaasje met Onze Lieve Heer. Ook hij die nooit geloofde heft daar met ons het glas en kan dan maar niet geloven dat hij ooit op aarde was. -Herman Finkers

Niet zo lang heel Credible nog niet is teruggekeerd naar de Moederkerk, beste. ? En ik heb geen enkel probleem met andersdenkenden. Ik hou ze alleen wel graag aan hun eigen geboden, net zoals zij dat ook bij mij mogen doen. Ik geef je zelfs alle vrijheid om het zware werk hier op Credible neer te leggen. Ik bedoel, wat wil je nog meer?

Nou, fijn voor je, dat je zo in Hem wenst te geloven. Altijd prettig hè, als Jezus het altijd zo nauwkeurig en onvoorwaardelijk met jou eens is, zonder uitzondering? Zou ik ook weleens willen, maar ja, ik ben helaas niet zo wijs. Jezus blijft toch van tijd tot tijd de gansch Andere voor mij. Tja. Gelukkig ga je je zelf natuurlijk ook strikt aan die regels houden, dus ook aan regel 6 en 7, zodat we geen (impliciete) oordelen over onze godsdienst van jou meer zullen lezen hier en je ons ook niet meer ervan gaat proberen te overtuigen dat jij de ware Jezus zou belijden en Hij onze manieren v

Gevaarlijker wordt het als men zich niet baseert op het christendom zelf, maar op wat men meent dat het christendom is. Als men meent dat het christendom van alles zou verketteren, terwijl in werkelijkheid er enorm veel nuances, kleuren en stromingen zijn en dus ook vele zienswijzen op wereldwijde mystiek en spiritualiteit. Omdat men er belang bij heeft het christendom als een (vijandige) homogene groep te framen, zodat men zich er gemakkelijker tegen kan afzetten.

Volgens mij heb ik daarover helemaal niet gesproken en ben jíj degene die er steeds consequent voor kiest om het katholicisme erbij te halen en indirect ook het misbruik. Moet je allemaal zelf weten, maar het maakt je voor mij een stuk minder interessant voor een serieuze discussie hierover. Ik wil mij immers niet enkel baseren op religieuze argumenten, zoals jij nu hier weer doet, maar juist op wat we als mensheid, gelovig of niet gelovig, uit onszelf met zowel de rede als ons collectieve geweten kunnen herkennen als goed en rechtvaardig, als wel of niet te herkennen als behorende tot de me

De dader naar recht bestraffen voor wat hij/zij gedaan heeft, daarbij duidelijk zijn dat diens daad volstrekt verderfelijk en onacceptabel is, maar geen oordeel vellen over de dader als persoon. Je weet immers nooit helemaal hoe diegene tot de zonde gekomen is. Het oordeel is aan God, aan ons is het enkel om de zonde (in onszelf) te herkennen en naar vermogen te voorkomen of te beteugelen. Het gebod niet te oordelen over mensen sluit dus het bestraffen en waar mogelijk preventeren van de zonde niet uit.

Zo leer je elke dag weer bij. En ik kan je verzekeren dat katholieken een veel mildere opvatting hebben van erfzonde dan veel protestanten en veel Nederlandse seculieren. Ja, ook veel seculíéren geloven in een vorm van erfzonde, meer en strenger dan ze zullen toegeven. Ik sprak niet per se over katholieke vrouwen en kinderen. Maar leuk geprobeerd weer. Leuk voor het kind dan. Dat het blijkbaar niet welkom is bij jou, louter omdat het door een verkrachter is verwekt. Alsof het arme kind daar iets aan kan doen. Of ga je er soms vanuit dat zo'n kind later ook een verkrachter zal

Ik schrijf dan ook méér in dat bericht dan alleen dat hè? Ik schrijf juist dat ik het me kan voorstellen dat zo'n vrouw zo denkt, maar dat je daarmee bepaald niet het hele verhaal kan hebben. Dat het kind net zo gewenst dient te zijn als elk ander kind.

Enerzijds is dat inderdaad heel heftig, heel erg. Het zal je maar gebeuren, dat je verkracht wordt en daarvan zwanger raakt. Het is dan écht heel begrijpelijk dat je het kind wil laten aborteren, dat je zo'n bittere vrucht niet je leven lang wil meedragen. Wie ben ik dan om zo'n arme vrouw te veroordelen? Maar toch... Er gaat dan wel een onschuldig kindje dood. Een kind dat er niets aan kon doen dat het op zo'n vreselijke wijze verwekt is. Een kind dat geen weet heeft van dergelijk kwaad en zoals alle kinderen de potentie heeft op te groeien tot een volwaardig mens. Kunnen we die k

Volgens mij spreek ik vrij duidelijk wél over een natuurlijke oorzaak. Hoe de voorzienigheid Gods daarin handelt en waarom Hij dingen wel of niet toestaat is een mysterie en weet ik dus niet. Uiteindelijk zal een ieder al biddend en liefhebbend zelf antwoorden moeten vinden. Maar die vraag is in deze discussie nogmaals niet relevant. Wat God wel en niet doet is zíjn zaak, wij hebben de plicht om het leven te eerbiedigen. Ook al zouden er door ziektes of aandoeningen vele doden vallen, dan nog hebben wij de verantwoordelijkheid zelf niet te doden. Bij abortus is dat dus niet anders.

Wat ik had begrepen, is dat echter niet iets wat "zomaar" even gedaan kan worden. En dan nóg is de kans op (volledig) herstel van vruchtbaarheid vrij gering, met name als de patient al lang geleden gesteriliseerd is. Sterilisatie is in principe dus permanent. Dat er mensen sterven door natuurlijke oorzaak, ontslaat ons niet van de plicht om het leven te beschermen van hen die níét dood zijn. Misschien betekent dat júíst dat het leven op aarde blijkbaar zo bijzonder en kostbaar is, dat we het des te meer dienen te eerbiedigen.

Sinds wanneer is hindoeïsme geen religie?

Zo iemand heeft intensieve, professionele hulp op maat nodig, desnoods gedwongen (en in een aseksuele omgeving) als zij daadwerkelijk een gevaar voor zichzelf en anderen is (wat bij meerdere abortussen natuurlijk het geval is), geen permanente verminking van het lichaam. Je moet dan grondig onderzoeken wat de achtergrond is van haar gedrag: heeft ze een psychiatrische aandoening (waar jij op lijkt te doelen als je spreekt over zelfverwaarlozing), handelt ze vanuit psychoses, heeft ze misschien een verleden van misbruik (en gedwongen abortussen), of heeft ze gewoon uit zichzelf een ongezonde

Mijns inziens behoort bij een abortusverbod niet de moeder (en vader) gestraft te worden bij een abortus, maar de uitvoerende arts. Want een moeder kan uit wanhoop handelen, maar van een arts mag verwacht worden dat die zich wel aan de wet weet te houden. Ook kan mijns inziens een verbod enkel van kracht worden als er voldoende alternatieven zijn bij ongewenste zwangerschappen en dient elke maatregel omtrent abortus sowieso als enige doel te hebben het aantal abortussen te verminderen tot stop te zetten. Als een verbod dat echter (nog) niet zal doen, dan dient het opgeschort te worden totd

O nee, dat is zéker geen speculatie. Want zodra je zulke mensen tegenkomt, of alleen al over ze leest of hoort, dan merk je meteen de diepte en rijkwijdte van hun geloof. Dan is dat geen speculeren meer, maar iets dat in je eigen hart resoneert, dat je eigen geest net zo kan verheffen en dat andere gelovigen ook merken. In zo iemand herken je zowel de lijdende als de overwinnende Christus, in alle zachtmoedigheid en vrolijkheid. Klopt, en die onnodige ellende houdt in dat je je lijden en vreugde niet aan Christus weet op te dragen, maar integendeel verbitterd raakt door je lijden of ho

Dat zijn jouw woorden. Ik geloof dat deze kampen voortkomen uit de zonden van de mens, uit het duivelse kwaad dat rondgaat in deze wereld. Maar ieder zijn geloof natuurlijk.

Ik weet van mensen in concentratiekampen die oneindig meer geloof hadden dan jij en ik samen. Iemand als de priester Titus Brandsma onderging vele martelingen in Dachau en stierf daar uiteindelijk door honger en uitputting, maar bleef innig met God verbonden, wist in de barakken mensen te bemoedigen, wist soms zelfs hosties en wijn binnen te laten smokkelen voor een mis en had intens mededogen voor zowel zijn medegevangenen als voor de SS-ers. En ik heb persoonlijk ook gelovigen gekend die ernstig ziek waren/zijn, maar toch altijd vrolijk, krachtig en vol vertrouwen bleven, hoe moeilijk en z

Yep, het algemeen priesterschap der gelovigen. En als je me toestaat mijzelf te citeren uit dit topic:

Uiteraard kennen wij de wedergeboorte. Die gebeurt bij het doopsel, als de dopeling met Christus sterft en daarna weer verrijst. Zo wordt de dopeling verlost van de erfzonde en worden al zijn persoonlijke zonden tot die tijd vergeven. Hij is dan een kind van God, helemaal klaar en gelouterd om de weg met Hem te gaan. Tja, de Geest waait waar Hij wil hè? Ook is Hijzelf natuurlijk nergens aan gebonden en kan Hij dus ook "gewone" gelovigen de charismatica geven. Wij kennen zelfs een charismatische beweging die zich daarop toespitst, doch wel vanuit de katholieke leer en de sacramenten.

De heilige Geest wordt door het heilig Vormsel uitgedeeld door de bisschop, hoewel de bisschop een priester speciaal verlof kan geven om in zijn naam het Vormsel toe te dienen. Zo ben ik ook door mijn eigen pastoor destijds gevormd. Kinderen worden echter over het algemeen in groepen door de bisschop zelf gevormd. Heel vroeger, in de eerste eeuwen, had inderdaad elke kerk een bisschop (ook wel opziener genoemd destijds), maar naarmate de Kerk groeide en zo de verschillende gemeenschappen, vertrouwden de bisschoppen hun verschillende parochies steeds meer toe aan de priesters. En dit is nog

In de praktijk wordt aan de gelovigen inderdaad enkel de hostie uitgereikt, hoewel in oosters-katholieke kerken ook de wijn wordt uitgereikt. De gelovige krijgt dan het stukje brood (de oosters-katholieken en -orthodoxen gebruiken gerezen brood) en een beetje wijn middels een lepel toegediend, direct op de tong. Sommige "gewone" parochies laten echter nog weleens gelovigen de hostie in de wijn dopen, maar dat is een liturgisch misbruik. Áls men zo onder twee gedaanten de communie wil uitreiken, dan moet de hostie door de uitreiker in de wijn worden gedoopt en bij de communicant meteen op de

Precies wat ik zeg. Als je tijdens de mis ter communie gaat, ontvang je het Lichaam (en Bloed) van Christus. Onder de gedaanten van brood (en wijn), maar wel net zo werkelijk zijn Lichaam als zijn Lichaam was toen Hij op aarde rondliep. Nee, het is daardoor geen kannibalisme, maar een mystieke vereniging tussen jou en Christus die zich zowel bovennatuurlijk als natuurlijk op unieke wijze manifesteert, net zoals een man en zijn vrouw zich ook lichamelijk met elkaar verenigen binnen het huwelijk. En ik denk dat je de teksten over zijn Lichaam en Bloed wel kent ("dit is mijn Lichaam" "dit is