Robert Frans

Dat is prima te lezen als beeldspraak, waarin Jesaja met lyrische beelden de val van koning Babel omschrijft. De term morgenster heeft daarin een duidelijk spottende klank, want de koning van Babel werd in zijn land als een god beschouwd. Jesaja zegt dan eigenlijk dat deze beste man voor een god wel héél diep van zijn voetstuk gevallen is. Maar wat ik al zei: deze tekst toepassen op de satan is heel passend en mooi, maar je moet de term lucifer of morgenster daarom niet meteen verabsoluteren tot deze ene betekenis. De Schrift laat al zien dat zij allereerst op Christus toegepast dient te w

Kweeniet. Vroeger kwamen dit soort praktische vragen veel vaker langs op Credible.nl. Credible was toen nog veel meer een jongerenforum en jonge gelovigen stellen juist vaak van dit soort vragen, om zo geoefend te raken in gewetensvorming. Nu zijn de nog actieve users volgens mij gemiddeld wat ouder geworden hier, zodat dit soort vragen steeds minder voorkomen, omdat volwassenen vaak toch een stuk meer verdieping zoeken in het geloof en inmiddels wel weten hoe zij hun leven met God willen vormgeven. Ik denk dan ook dat er altijd ruimte moet blijven voor dit soort vragen en niet alleen v

De kwestie is dat je van de Latijnse term lucifer een eigennaam hebt gemaakt die je vervolgens uitsluitend toepast op de satan. Maar er is al aangetoond dat dat niet terecht is. Lucifer is gewoon een Latijnse term voor morgenster, die zowel in Jesaja als in Petrus en Openbaringen wordt gebruikt. In Jesaja toegepast op de koning van Babel, in Petrus en Openbaringen op Jezus. Jesaja's morgenster toepassen op de satan zelf is, wat Chaim al terecht indirect opmerkt, een stuk christelijke geloofstraditie. Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, ik ben de laatste om het belang van de geloofs

Je moet inderdaad oprecht berouw hebben en het voornemen niet meer te zondigen, wil je een geldige biecht kunnen spreken. En zeker bij zware zonden, zoals jij noemt, kan het niet anders dan dat oprechte berouw pijn doet, je een diepe schaamte en zelfhekel brengt. Maar uiteindelijk ook vertrouwen en liefde op God. Want God is geen doetje inderdaad, maar Hij is ook niet uit op vernietiging van de zondaar, maar altijd op diens redding. Nu zal een priester misschien niet altijd kunnen peilen of je berouw oprecht is, vooral niet als je goed kunt acteren, maar God houd je niet voor de gek. Als je

Ach, natuurlijk is er ineens met de bijbel geknoeid. Standaard uitwijkmanoeuvre van "bijbeltijgers" als ze geen argumenten meer hebben. Wij aanbidden inderdaad de Morgenster Jezus Christus. De paasjubel die je citeerde in dat andere topic schetst volmaakt duidelijk die context, maar tóch kies jij ervoor om die paasjubel als satansaanbidding te interpreteren, louter en alleen door het Latijnse woordje lucifer. Als ik dan aantoon dat lucifer in de Latijnse kerkelijke teksten én in de Latijnse bijbel zowel wordt gebruikt voor de satan in Jesaja als voor Christus in de tweede Petrusbrief, d

Een doodzonde in katholieke context betekent dat je welbewust God de rug toekeert door je handelen en zo de band met Hem doorsnijdt. Als je echter berouw hebt daarvan, dan kun je de zonde biechten, dus aan God belijden ten overstaande van de priester, en er vergeving voor krijgen krachtens het Offer van Christus. De band met God is dan weer hersteld. Wanneer je het doopsel ontvangt, dan verkrijg je altijd vergeving van alle zonden die je voor die tijd begaan hebt en wordt je ook verlost van de erfzonde. Het doopsel kun je echter slechts eenmalig ontvangen; daarna is het sacrament van de biec

In de Neo-Vulgaat staat in 2 Petrus 1,19 (zelf vetgedrukt): Et habemus firmiorem propheticum sermonem, cui bene facitis attendentes quasi lucernae lucenti in caliginoso loco, donec dies illucescat, et lucifer oriatur in cordibus vestris, [...] Morgenster kan dus ook in die context prima vertaald worden met lucifer, zoals Petrus hier aantoond. Over het openlijk prijzen heb ik in het andere topic al een protestants kerklied geciteerd die Jezus vrij duidelijk als Morgenster prijst. Dus ook jouw laatste uitspraak daarover gaat niet op.

Ah, je hebt ondertussen een nieuw topic erover gemaakt. Prima, dan zet ik mijn laatste post hierover in iets aangepaste versie ook hier neer. Hier nog een paar interessante Schriftgedeelten over de Morgenster, genomen uit zowel de Willibrordvertaling '75 als de Statenvertaling: Hierdoor kreeg voor ons het woord van de profeten nog meer gezag. Ook gij doet er wel aan daarop acht te geven: het is de lamp die licht verspreidt in een donkere ruimte tot het ogenblik dat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart. -2 Petrus 1,19; WV75 (Willibrordvertaling) En wij hebben het

Dan zullen protestanten ook wel de duivel aanbidden als zij in één van hun liederen zingen: Machtig God, sterke Rots, U alleen bent waardig. Aard’ en hemel prijzen U, glorie voor uw naam. Lam van God, hoogste Heer, heilig en rechtvaardig, stralend Licht, Morgenster, niemand is als U. Prijst de Vader, prijst de Zoon. Prijst de Geest, die in ons woont. Prijst de Koning der heerlijkheid. Prijst Hem tot in eeuwigheid. Het kan dan niet anders dat zij de duivel als Morgenster blijkbaar vereenzelvigen met Christus en dus God zelf. Het is wat. Gelukkig is de bij

Dit is de tekst dat in het filmpje gezongen wordt: Flammas eius lúcifer matutínus invéniat: ille, inquam, Lúcifer, qui nescit occásum. Christus Fílius tuus, qui, regréssus ab ínferis, humáno géneri serénus illúxit, et vivit et regnat in sæcula sæculórum. Zoals Mullog al terecht aangaf, is dit een gedeelte uit de laatste alinea van de paasjubel, die tijdens de paaswake gezongen wordt nadat de paaskaars is aangestoken en bewierookt. De hele alinea luidt als volgt: Orámus ergo te, Dómine, ut céreus iste in honórem tui nóminis consecrátus, ad noctis huius calíginem destr

Wij delen in zijn goddelijk leven. We worden niet (als) God zelf. Man en vrouw worden in het huwelijk ook één, zonder letterlijk elkáár te worden. De man blijft man, de vrouw blijft vrouw, maar beiden zijn ze één. De mens wordt zo dus ook één met God, nog veel intiemer en volmaakter dan de eenheid tussen man en vrouw, terwijl de mens mens blijft en God God. De mens wordt daardoor zelfs juist ten volle mens, omdat haar ziel en haar lichaam dan geheiligd en vervolmaakt zijn. Ze komt eindelijk tot haar ware bestemming. De zonde van de mens ligt hierin dat zij als God wil worden door sterke

Het lijden in de hemel gaat dus niet door. Het wordt genezen, opgeheven, omdat het immers door Christus overwonnen is. En zo dus ook door een ieder die zich met Christus verbindt. In het Angelusgebed bidden we dan ook: Wij bidden U, stort uw genade in onze harten, opdat wij door zijn lijden en kruis gebracht worden tot de heerlijkheid van de verrijzenis. En als tijdens de mis een beetje water wordt vermengd met de wijn in de miskelk, bidt de priester: Water en wijn worden één. Gij deelt ons mens zijn en neemt ons op in uw goddelijk leven. We delen dus in zijn lijden en word

Om zo ervan genezen te worden. Nu al kunnen we ons lijden aan Hem opdragen en zo er rust en vrede in vinden. Het lijden heeft niet het laatste woord, maar Christus, die al het lijden overwonnen heeft. Omdat het lijden an sich geen kwaad is, maar de wijze waarop je ermee omgaat bepaald of het kwaad doet of niet. Iemand die ziek is, zondigt niet. Maar iemand die daardoor verbitterd raakt, zondigt wel als hij die bitterheid kan wegnemen. De directe aanschouwing Gods. Een bron van liefde en vreugde voor de rechtvaardigen, een bron van angst en beven voor de onrechtvaardigen. De o

Je moet het zelf weten natuurlijk, er zijn geen vaste regels over wat wel of niet zou mogen als het om dit soort kwesties gaat. Je kunt bij het nadenken hierover dan ook jezelf de volgende vragen stellen: Stel dat God het uitdrukkelijk zou verbieden, zou dat dan een probleem voor je zijn? Zo niet, waarom dan laten opereren? Heb je ooit daadwerkelijk vervelend commentaar van mensen buiten je familie gehad op je neus? Wat zijn de risico's van de operatie en wegen die, samen met de kosten, op tegen de eventuele voordelen? Heb je al met ervaringsdeskundigen gepraat, ook buiten je famili

Ik heb wel in de gaten wat jullie bedoelen. Iets omschrijven en iets echt beseffen zijn echter twee dingen. Ik kan bijvoorbeeld de grootte van het universum omschrijven in zoveel miljoenen lichtjaren. Maar haar grootheid echt beseffen, écht je realiseren hoe onomvattelijk groot zij is en hoe onvoorstelbaar nietig we zijn, is toch een ander verhaal. Die ervaring omschrijven kan dat besef opwekken, maar het besef, de ervaring komt er niet zonder meer uit voort. Net zoals het omschrijven van de Sixtijnse kapel en de sfeer daarbinnen heel anders is dan er echt staan en de sfeer en schoonheid

Wat versta je dan precies onder redding?

Die alsnog niet volledig onder woorden brengt wat de hemel is, maar slechts een gebrekkige duiding van mijn kant uit is.

De vraag is natuurlijk of je wel naar de hemel wíl en wat je ervoor over hebt om daar te komen. Velen zeggen graag naar de hemel te willen, maar net zovelen, waaronder ikzelf, beseffen zich niet wat de hemel eigenlijk is. Hoe het is om op een plaats van absolute, zuivere, allesdoordringende Liefde te zijn, die je helemaal blootlegt, geen enkel greintje kwaad in je duldt en waar God in al zijn majesteit en schrikwekkende licht zichtbaar is. De hemel is een plaats van volstrekte zelfverloochening, onvoorwaardelijke nederigheid, ingrijpende loutering en ononderbroken gebed. Waar je ten ove

Klopt, maar als Dat Beloof Ik gelijk heeft, wordt bij normale zwangerschappen dus níét 90 procent van de vruchten afgestoten. Dat maakt nogal een verschil. Niet dat miskramen die wél ontstaan daardoor minder erg worden, maar het is ook niet handig om zeg maar miskramen te benoemen die niet gebeuren.

Dat komt omdat jij een buitenstaander bent, ofwel geen moslim. Je leest de koran daardoor sowieso uit de context van het islamitisch geloof en dan komt het boek gewoon minder goed tot haar recht. Daarbij lees je waarschijnlijk een vertaling in het Nederlands, terwijl de koran volgens de islamitische traditie in het Arabisch behoort te worden gelezen of nog beter gereciteerd. De koran klinkt dan als volgt: Verder zijn de Schrift en de koran inderdaad twee verschillende geschriften uit twee verschillende geloofstradities.

Geneesmiddel voor de ziel. Helpt uitstekend tegen de erfzonde en laat als bijwerking enkel een eeuwig merkteken achter in je ziel. Maar daar valt met wat passen en bidden prima mee te leven. Je schrijft in elk geval in de geest van Paulus, met zulke ingewikkelde zinnen. ? Maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Hoewel abortus al héél vroeg in de tijd bestaan schijnt te hebben, kun je inderdaad niet zomaar kennis van nu terug proberen te lezen in de geschriften van toen. Daarom zul je vanuit meer algemene principes die schriften moeten verstaan. Abortus zul je er misschien niet dir

Dat is zeker het geval inderdaad. Je moet inderdaad zeg maar een Midden-Oosterse blik kunnen opzetten om dergelijke eeuwenoude wetgeving te begrijpen. De sharia is bijvoorbeeld al veel beter te begrijpen als je weet waar zij vandaan komt en als je de individualistische, westerse kijk op de mens grotendeels loslaat. En dat geldt eigenlijk ook bij de oudtestamentische wetgeving. Zij is niet gestoeld op westerse filosofie, voornamelijk gericht op familie en stam en dus niet op het individu en ze is bedoeld om een krachtige eenheid binnen het volk te ontwikkelen temidden van vijanden die niet d

In het katholieke geloof is allereerst het Evangelie leidend en worden Schrift en Traditio (dus niet enkel de Schrift) allereerst in dat licht gelezen. We hebben daarbij een andere kijk op het OT dan ook menig christen, namelijk veel meer vanuit een helikopterview, zeg maar. We lezen haar veel meer in de context van de heilspedagogie, waarin het volk Israël langzaam, stapje voor stapje, haar godsdienst ontwikkelt, in het bijzonder aangejaagd door de Babylonische ballingschap, met vele heenwijzingen naar Jezus Christus en het Offer. We zien de Schrift dan ook niet als een feilloos, tijdloos

Ik drukte me wellicht niet helemaal zorgvuldig uit. Uiteraard gaat het wetenschappelijk onderzoek niet over de ziel, maar ik doelde daarmee op het menselijk leven an sich. Theologie voor de ziel, wetenschap voor de lichamelijke ontwikkeling. Beter geformuleerd had ik dus kunnen zeggen: Nu is de theologie rondom de bezieling en het menselijk leven al meer verfijnd, waarbij we door wetenschappelijke ontwikkelingen ook meer weten over de ontwikkeling van het kind en zo het leven zelf, zodat we inderdaad er vanuit gaan dat het kind vanaf de conceptie al een kind is, bezield en al, en daarom

Volgens mij predikt hij (heb in het verleden weleens een preek van hem geluisterd op YouTube) vooral tegen het soort christendom in Amerika, dat leert dat je enkel maar een zondaarsgebed hoeft op te zeggen om voor de rest van je leven gered te zijn. Dat je verder dus feitelijk kunt doen wat je maar wil. In Nederland is dat christendom niet bijzonder groot geworden, maar in Amerika kom je het behoorlijk vaak tegen, vaak ook gecombineerd met, zoals in dat filmpje al wordt gezegd, een soort therapeutisch deïsme, waarin het feitelijk om zelfverwerkelijking en positief denken gaat met een christe