Robert Frans

Klopt, maar volgens de katholieke kerk óók omdat zijn moeder Maria direct na haar conceptie door God geheel van de erfzonde werd verlost. Hij kreeg het dus van beide ouders niet mee. Wanneer je dat katholieke dogma echter niet aanhangt, dan is er geen nood aan de man: de goddelijke natuur van Jezus zelf was natuurlijk al voldoende om Hem geheel zondeloos verwekt te laten worden.

Nee, zeker niet.

Ik denk dat hier sprake is van een valse tegenstelling. Een ervaring hoeft niet enkel óf van God te zijn, óf psychotisch. In een latere post schrijf je bijvoorbeeld over iemand die zegt in zijn slaap een boodschap van God te hebben ontvangen. Hij kan dan echter ook gewoon een heldere droom hebben gehad, die zodanig indruk op hem maakte, dat hij die wil delen met anderen. In hoeverre een ervaring door God ingegeven is, is een theologisch vraagstuk en valt daarom buiten de empirische wetenschap. Het gaat dan immers om interpretatie van de ervaring in relatie tot de betreffende godsdienst of

De Van Dale geeft echter ook de betekenis: 'het hartstochtelijk streven naar vereniging van de ziel met God.' En daar doel ik uiteraard op. Maar in zekere zin blijft ook de katholieke mystiek geheimzinnig, omdat God in wezen een mysterie is. Er is zoveel meer wat we níét weten. Mystiek is je vertrouwvol overgeven aan een weg die je niet kent, uitgestippeld door een God wiens wegen ondoorgrondelijk zijn. Het is het vertrouwen dat alles wat je overkomt God ten goede zal keren als je het aan Hem opdraagt. Dat God goed is en van je houdt, dat Hij je ook in je diepste pijn heel nabij is, omdat

Mooi dat je dat zo zegt en zo hebt mogen ervaren. Psychoses kunnen inderdaad gebruik maken van religieuze beelden om bij de patiënt passende wanen te geven. Toch vormen zij natuurlijk niet de maatstaf voor mystieke ervaringen, zoals je zelf ook al aangeeft. Sowieso gaat mystiek verder dan enkel ervaringen alleen. Het is een geestesgesteldheid die heel je handelen, denken en waarneming bepaalt. Er zijn mystici die soms jarenlang echt helemaal niets ervaren qua spiritualiteit, maar daardoor juist meer diepgang en rijpheid vinden in het geloofsleven. Mystiek is daardoor zowel heel

In elke mystieke stroming is er echter sprake van een hechte, soms familiair aandoende meester-leerling-relatie, waarin de ervaren meester de nieuwe leerling inwijdt in het mystieke leven. Deze leraar (of lerares) kan verschillende namen hebben: goeroe, sjamaan, imam, rabbijn, noem maar op. In de katholieke mystiek vindt die relatie op verschillende niveau's plaats, naar gelang wat men van de leerling mag verwachten: de biechtvader voor de leek, de spirituaal voor de geestelijke (ook voor de paus) en de abt voor de kloosterling. De bijbelse teksten over gehoorzaamheid kun je daarom het beste i

We missen inderdaad teveel nederigheid, zachtmoedigheid en dienstbaarheid om zoveel macht in handen te kunnen hebben.

Die vraag wordt beantwoord door het verhaal van de toren van Babel, namelijk om ervoor te zorgen dat we niet te machtig worden. Ook als een kerk teveel macht verwerft en zich teveel daardoor laat corrumperen, wil Hij nog weleens enige verdeeldheid zaaien en zo haar macht laten afbrokkelen. De eenheid die God wil is immers niet politiek van aard, maar geestelijk. Hij heeft één kerk gesticht en één openbaring gegeven, maar staat discussie en de ontwikkeling van uiteenlopende geloofsbelevingen daarbinnen toe en laat lang niet alles dogmatisch vastleggen. Pas als we volledig met Hem verzoend zijn

Dan moet je de originele grondteksten lezen. Vertalen is altijd interpreteren. Objectieve bijbelvertalingen bestaan niet. Het dichtst in de buurt daarvan zou je misschien komen als je een vertaalgroep samenstelt met vertalers vanuit verschillende levensovertuigingen, inclusief niet-religieuze. Daarbij wordt een bijbel juist minder leesbaar zonder uitleg, omdat veel uitdrukkingen, literaire genres, culturele uitingen en gebruiken uit die tijd en cultuur dan onbegrijpelijk worden. En waarom zou dat eigenlijk moeten? Misschien wil God juist dat we afhankelijk van elkaar en onze voorouders bl

Omdat de Bijbel niet op zichzelf staat, maar uit een al bestaand geloof is opgetekend en samengesteld. Er was al een uitgebreide, christelijke en dogmatische geloofstraditie en er waren al theologische discussies voordat de eerste canons werden vastgesteld. En ook het OT ontstond pas na duizenden jaren joodse godsdienst. Zoiets als de Bijbel onbevooroordeeld lezen is dan ook onmogelijk, omdat lezen altijd interpreteren is en je altijd je eigen achtergrond erin meeneemt. De meeste scheuringen ontstaan juist binnen geloofsstromingen die allemaal beweren de Bijbel (als enige) zodanig te lezen.

Het voordeel van een studie volgen is echter dat je ook de dingen moet leren waar je totaal geen interesse in hebt, maar die wel belangrijk zijn om te kennen. Een priesterstudent zal ook ongetwijfeld niet alle vakken op het seminarie even interessant vinden, maar die vakken geven hem wel alle kennis en bagage die hij nodig heeft om zijn toekomstige ambt goed te kunnen uitoefenen. Ook kom je sneller in contact met mensen en opinies die je niet zelf uitkiest, maar waar je je wel toe moet leren verhouden. Autodidactisch leren heeft dus wel echt zijn nadelen en die heb je als autodidact dan niet a

Ik bedoel met het geven naar zijn wil niet dat Hij zijn liefde opdringt, maar alleen dat Hij gevoelens geeft daar waar Hij dat juist en passend voor jou acht. Als je echter sowieso niet openstaat voor zijn liefde, dan zal Hij je daarin alsnog respecteren. Maar zijn liefde is niet enkel een paar gevoelens. Ook als je niets voelt, heeft Hij je nog steeds lief. Als je nooit gezondigd hebt, dan heb je natuurlijk geen berouw nodig, want er valt dan niets te berouwen. Maar als je wél gezondigd hebt, dan is berouw wel de eerste stap naar genezing en herstel. Dat kun je ook niet opwekken, want je

Ik geloof simpelweg dat God zich niet opdringt. De goddelijke liefde is niet zozeer een ervaring, maar het wezen van God zelf. Zij uit zich op vele wijzen, die lang niet altijd door ons opgemerkt worden. Hij kan inderdaad als Hij wil mensen een gevoel van liefde en vertroosting laten ervaren, maar dat doet Hij alleen als zij daar al voor openstaan en dan nog blijft het een gave die Hij naar zijn wil geeft of onthoudt. Die gevoelens moet je daarom niet vereenzelvigen met de liefde zelf, alsof Hij je alleen bemint als je dat zo ervaart. Ergo: zijn liefde kan dus ook heel confronterend zijn, als

Ik blijf het een merkwaardige stelling vinden dat ik behoefte zou hebben aan berouw en dergelijke. Ik geloof dat de weg met God begint met verzoening, omdat God ons dat heeft geopenbaard, niet omdat ik dat zelf wel of niet zou willen. En ik geloof dat mensen Gods liefde wel degelijk kunnen afwijzen, omdat ik uitga van een volledig vrije wil, niet omdat ik graag mensen verloren zie gaan. Liefde is een akte van de vrije wil, geen onontkomelijk gevolg. Het zou dan best kunnen dat uiteindelijk niemand Hem afwijst, maar we kunnen niet de mogelijkheid tot afwijzing uitsluiten. Gods liefde is niet on

Daar ligt ook al een probleem inderdaad. Priesterkoningen bestonden niet in het aäronitische priesterschap. De koning mocht geen offers opdragen en de hogepriester mocht geen koninklijke taken verrichten. Als de 144.000 dus priesterkoningen zijn, dan moet dat vanuit een andere priesterorde zijn dan die van Aäron. Dus ook om die reden kun je de aäronitische dienstregeling niet toepassen op de 144.000 getekenden.