Robert Frans

Daar ging mijn post niet over. Ik overweeg alleen dat naaktheid geen garantie is voor minder seksuele prikkels en daardoor wellicht ook minder seksueel misbruik, want sommige naturisten nog weleens willen beweren door naar hun naturistenplaatsen te wijzen, waar het zo paradijselijk aan toe zou gaan.

Quote: Op dinsdag 02 februari 2010 15:06:24 schreef Dunya het volgende: Mannen kunnen trouwens overal wel opgewonden van raken. Door het lichaam te bedekken laat je iets te raden over, en dat kan júist ook spannend gevonden worden. Ik kies ervoor om me niet te laten leiden door de geilheid van mannen die ik niet eens ken, en waarmee ik niks te maken heb, en wil hebben. Het zou dan ook geen enkel probleem moeten zijn wanneer iemand opgewonden van je raakt. Meestal weten mensen daar wel redelijk normaal mee om te gaan en zullen ze je niet zomaar onheus bejegenen. Seksueel misbruik kom

Mijn post is geen persoonlijke verhandeling over mijn eigen gesteldheid wat betreft nederigheid, maar een algemene schets van hoe ik als gelovige nederigheid of bescheidenheid bezie.

Quote: Op dinsdag 02 februari 2010 14:44:12 schreef Eli7 het volgende: Waar zeuren we eigenlijk ook over. Het is een ieder vrij om te doen en laten wat hij of zij wil. Zolang het maar ten dienste staat van de liefde tot God en je naaste. We bespreken hier in hoeverre naturalisme naturisme en de levenshouding erachter strijdig is met het christelijk geloof of niet. Het naturalisme is namelijk méér dan alleen in je blootje rondlopen. Best wel iets waar je mijns inziens bewust over mag nadenken. Je lichaam is nu eenmaal méér dan enkel je lichaam.

Dat is een vraag die je nooit voor jezelf zou moeten beantwoorden. Zodra je namelijk bewust zou zijn van je nederigheid, kan de hoogmoed in het spel komen, dus het tegenovergestelde van nederigheid. Je kunt dan gaan denken dat je toch wel goed bezig bent, omdat je zo nederig bent. Nederigheid betekent simpelweg niet aan jezelf denken, dankbaar zijn voor wat God je aan talenten gegeven heeft en je beseffen dat jij niet veel beter of slechter bent dan je medegelovige. Nederigheid betekent op aangename, positieve en bescheiden wijze met andere mensen omgaan, zonder gemoraliseer, geoordeel of ge

Argumenten die vóór het naturisme gegeven worden overtuigen mij in elk geval niet. Zo wordt er gezegd dat het op bijvoorbeeld naturistencampings er veel rustiger en paradijselijker aan toe zou gaan. Dat is echter niet meer dan logisch: iedereen heeft er vrijwel dezelfde opvattingen over naturisme en heeft er eenzelfde doel. Vaak is er ook een levenshouding aan verbonden en komen er op zo'n camping dan ook enkel mensen die die levenshouding aanhangen. Vergelijk het met traditionalisten binnen de katholieke Kerk, die willen bewijzen hoe mooi de oude ritus wel niet is. Ja, als zíj het opdr

Is al een jaartje oud, dus dit topic mag.

* RobertF heeft als voorstel om Eulogía's bankrekening in de gaten te houden. Als daar vandaar dan ineens veel geld naar een bepaald land stroomt, dan kunnen de hulpverleners er alvast heen.

Was de Ka'ba volgens de islamitische leer niet ook de plaats waar Abraham zijn eerstgeboren zoon wilde offeren? En is de ommegang niet de rite van het zeven maal om de Ka'ba lopen tijdens de Hadji? Want dan zou het denk ik wel logisch zijn om dat vers te lezen als een aanduiding voor de Ka'ba.

Lijkt mij dan wel. Een huwelijk houdt ook in het christendom op zodra één der echtgenoten overlijdt.

De zwaartekracht is echter net zo een theorie als de evolutie der dieren, zo had ik begrepen. Het begrip theorie is in de wetenschap namelijk méér dan enkel een ideetje waarvoor nog bewijs moet worden gevonden. Een theorie ís al (grotendeels) bewezen, maar kan echter wel altijd gefalsificeerd worden. Een theorie is namelijk bedoeld om bepaalde gevonden wetmatigheden op grond van bewijs, waarneming en berekening te verklaren en zo te kunnen voorspellen wat er gebeurt als je zus en zo doet of laat gebeuren, zo had ik evenals begrepen.

Cova, ik stel dat godsdiensten die niet consistent in zichzelf zijn in elk geval niet waar kunnen zijn, niet andersom. Er is maar één Waarheid, die Christus is, en het katholicisme, zo ik vast geloof, benadert de Waarheid het meest. En onder andere de reden daartoe is omdat zij consistent is. Het katholicisme is dan ook niet te verwarren met het creationisme: ze heeft dezelfde kijk op wetenschap als het atheïsme. Alleen weet de Kerk ook vérder te kijken dan enkel de te meten werkelijkheid. Je bewering over mijn vermeende islamitische geloof als ik in het Midden-Oosten opgevoed zou zijn i

Eulogiá, ik ben me ervan bewust dat jij een geheel andere visie op de Schrift en op de schepping (van na de zondeval) hebt. Toch zal ik deze niet snel met je kunnen delen, al zeg je ook veel goede dingen op het forum.

Natuurlijk moet een vrouw niets met haar verkrachter te maken willen hebben (de reden dat ik hier de vrouw noem, is omdat enkel een vrouw zwanger kan raken; ik ben me ervan bewust dat ook mannen verkracht worden). Maar het gaat er mij dus meer om dat de verkrachter wel zal betalen en zo dus zorgen voor iets wat hij verwekt heeft. Het justitieel incassobureau leek mij daarom een prima bemiddeling daarin. Maar ja, gevoelig ligt het wel natuurlijk... In het geval van vrijwillige seks kan ik me wel voorstellen dat man en vrouw niet meteen met elkaar willen trouwen als ze een kind hebben verwekt.

Quote: Op zondag 31 januari 2010 12:17:31 schreef dingo het volgende: Het echte bezwaar zit 'm in het feit dat hij dan ook zijn vaderlijke rechten kan opeisen terwijl de moeder daar uiteraard niet op zit te wachten. Dit is niet waar. Indien er geen huwelijk of samenwoningscontract in het spel is, moet de vader naast het erkennen van het kind, óók apart de voogdij over het kind aanvragen. En dat kan alleen met toestemming van de moeder. Geeft zij die toestemming niet, dan heeft de vader geen rechten, maar enkel de plicht alimentatie te betalen. Mijns inziens niet echt een eerlijke

Quote: Op zondag 31 januari 2010 11:20:40 schreef Think het volgende: Je schrijft dat katholicisme logisch consistent is in zichzelf, maar ik zie er twee dingen in die de logica tarten: de theodicee is naar mijn bevinden nooit bevredigend opgelost (dat God tegelijk algoed en almachtig is). Dat komt omdat je vanuit je eigen paradigma redeneert, vanuit je eigen definities van algoed en almachtig. Dat is niet erg, dat doet iedereen, maar daardoor is het lastig antwoorden te geven. Quote: Of zou je kunnen zeggen dat de verklaring dat de 'erfzonde' ook alle natuurlijk kwaad heef

Quote: Het ironische van monotheïstische godsdiensten is dat ze niet allemaal waar kunnen zijn , stel dat ik gelovig zou zijn lijkt me dit de meest drukkende vraag. Hoe weet je dat jou geloof de ware is en de andere dus een leugen / foutief zijn. Wat heel lastig wordt aangezien er geen bewijs voor elk van de godsdiensten is. We kunnen in elk geval wél weten wat niet waar kan zijn, namelijk een filosofisch of theologisch stelsel dat inconsistent in zichzelf is, dus waarheden kent die elkaar tegenspreken. Dan vallen er al een aantal denkwijzen af, maar niet allemaal. Zo zijn atheïsme e

Natuurlijk blijf ik het onderwerp overwegen. Het geld van de verkrachter, het beste dan gewoon via het justitieel incassobureau verrekend, zie ik dan ook meer als een soort smartegeld. Een vrouw kan tegenwoordig gelukkig redelijk zelfstandig een bestaan opbouwen met een kind. Ze hoeft dus niet afhankelijk van de dader te worden; het is meer voor de dader dat hij zijn leven lang zorgplicht blijft hebben. Een vrouw zou inderdaad niet afhankelijk moeten zijn van hem en de overheid zou het dan ook niet als inkomsten moeten beschouwen. Gezien de gegeven kanttekeningen hier is het daadwerkelijk

Quote: Ik zou absoluut geen geld accepteren van een verkrachter. Kan ik me ook wel voorstellen. Daarom opperde ik ook dat die betaling ook via een neutrale instantie zou kunnen gebeuren. Dan krijg je geen geld van de verkrachter, maar van de overheid, die je betaald van het geld dat door verscheidene daders wordt geïnd. Misschien dat dat helpt? Quote: Daarbij is een huwelijk geen garantie dat een relatie blijft bestaan, een op de drie huwelijken gaan kapot, en zeker wanneer je om zo'n reden trouwt (en niet in liefde) lijkt me de kans dat het mis loopt nog vélen malen groter.

Voordat je verder leest: ik ben me ervan bewust dat er users zijn die direct met dit onderwerp te maken hebben. Het topic is echter níét bedoeld als veroordeling naar hen toe, vraagt ook géén verantwoording van hen, is ook níét naar aanleiding van hun situatie opgesteld, maar wil gewoon het onderwerp te sprake brengen, met het idee dat dat wel moet blijven kunnen hier. Verzoek ook daarom om de discussie in die geest te houden. BIJ ONGEHUWD ZWANGER ZIJN Vroeger was het bij zowel gereformeerden als katholieken de regel dat als je als man buiten het huwelijk een vrouw zwanger maakte, da

Onverschilligheid is mijns inziens eigenlijk het tegenovergestelde van liefde (niet het enige tegenovergestelde, maar dat hier terzijde). Onverschilligheid betekent dat het je koud laat, dat het je niet boeit. En ja, ook onverschilligheid omtrent iemands huidskleur of iemands geaardheid lijkt heel mooi en vroom, maar kan op den duur schadelijk zijn. Achter een huidskleur zit namelijk over het algemeen ook een identiteit, een cultuur, een manier van leven. Dat zie je vooral in Amerika vrij sterk: als blanken er zeggen dat ze zwarten haten en daarvoor argumenten geven, dan gaan die argumenten,

Quote: Op vrijdag 29 januari 2010 12:45:17 schreef [JmB] het volgende: Vanuit mijn ervaring, als je al bij voorbaat je eigen gelijk op de voorgrond stelt zal je niet vlug een conversatie met een ander aan gaan... Als je enkel met elkander spreekt om je gelijk te willen halen, dan niet nee. Maar als je gewoon praat over wat de ander gelooft en wat jij gelooft en daarover vrijuit vragen kunt stellen en ook rustig kunt zeggen waarom jij wel of niet zus en zo van de ander gelooft, dan kan dat juist hele mooie gesprekken opleveren.

Wat versta je dan eigenlijk onder "respect," Propje? En nee, dat bedoel ik echt als serieuze vraag. Die ook beantwoordt kan worden door hen die ook dat woord hier hebben gebruikt. Ik heb het idee dat ieder er een eigen betekenis aan geeft en dat we dat niet door hebben, maar kan me vergissen...

Voor mij leveren gesprekken met andersgelovigen eigenlijk alleen iets op als we van elkaar volledig kunnen accepteren dat we elkaar gedeeltelijk of in het geheel geen gelijk hoeven te geven. Zodra de ander of - God verhoede het - ikzelf begin te morren dat je zus en zo toch niet kunt geloven, omdat je zo "de dialoog verstoord," dan houd voor mij het gesprek al heel snel op.