Robert Frans

Homo's die celibatair leven doen dat dus niet? Lijkt mij een vrij gewaagde uitspraak. Al eeuwenlang leert de Kerk dat het huwelijk voor man en vrouw bestemd is en baseert zich daarbij op zowel de gehele Schrift als de christelijke Overlevering. Misschien is dat een context die je niet bevalt, maar het is in zeker weten elk geval een context met veel oudere papieren dan de context waarop jij doelt.

Je hebt echter soms ook christenen die constant lopen te evangeliseren en elke ergernis van mensen daaraan als vervolging zien en als bevestiging dat ze het goed doen. Ook zijn er christenen die grossieren in boude, grove, "radicale" opmerkingen en tegensputtering afdoen als lauwheid of niet willen luisteren. Zij legitimeren dus hun onaangename, irritante tot zeer ergerlijke gedrag met de Schrift in de hand. Sommigen gaan zich zelfs nóg onbeschofder gedragen naarmate ze meer negatieve reacties krijgen. Ik zelf geloof dat het nergens voor nodig is om mensen zomaar voor het hoofd te stoten met

De Griekse filosoof Plato stelde, láng voordat Christus op aarde kwam, al de vraag wat er zou gebeuren als een echt volkomen rechtvaardig persoon zich in de samenleving zou manifesteren. Zijn antwoord luidde: die mens zou uiteindelijk ter dood gebracht worden. En tot op de dag van vandaag is het zo dat de echt rechtvaardige, lieve, behulpzame en goede mensen worden geminacht tot getreiterd tot zelfs mishandeld of gedood, omwille van de onrechtvaardige vechter met de grote mond, die tot voorbeeld gesteld wordt... Laten wij de rechtschapen arme tiranniseren en de weduwe niet ontzien en ons

Ik zie de Apocalyps van Johannes dus ook als een apocalyptisch (duh) geschreven uitwerking van de geschiedenis en toekomst van Christus en zijn Kerk, opgetekend ten tijde van vervolgingen en tegenslagen. Er worden in beginsel geen nieuwe openbaringen toegevoegd, want Christus heeft ons in het Evangelie alles al geopenbaard (vgl. Mt 24-25) wat de Apocalyps dus op geheel eigen wijze duidt, met beelden uit het Oude Testament.

Wij geloven dat Christus ons alles heeft geopenbaard. De grens ligt dus bij wat Christus ons geleerd heeft. En wat Hij ons geleerd heeft lezen wij in het Evangelie. De apostelen en daarna vele anderen binnen de Kerk hebben door de eeuwen heen die openbaring verder uitgediept, uitgekristalliseerd.

Dat valt wel mee hoor. Wat Johannes schrijft is apocalyptische literatuur, een genre dat wij hier niet meer zo kennen. Hij gebruikt veel visionaire beelden uit het Oude Testament en "componeert" daarmee als het ware op grootse wijze het verhaal van de geschiedenis van Christus met zijn Kerk tot nu, met een venster op de toekomst. Om de Apokalyps te begrijpen heb je dus geen paddo's nodig, maar wel een gedegen kennis van de Schrift.

Ter aanvulling: het gaat dan vooral om mensen die bij leven al populair en beroemd waren en waarvoor daarom een aanvraag tot heiligverklaring wordt ingediend bij de plaatselijke bisschop. Elke heilige heeft een bijzonder leven geleidt tot voorbeeld voor anderen, maar niet elke heilige is even bekend bij iedereen.

Je kunt in liturgie en gebed zowel vaste formuleringen als vrijere bewoordingen gebruiken. Vooral modernere christenen willen daarin een tegenstelling maken: of je bidt vrij en spontaan, of in vaste woorden. Terwijl beide vormen van bidden elkaar juist kunnen versterken en aanvullen. Ook in de liturgie kun je zowel herhalende als afwisselende teksten hebben; de seizoenen zijn toch ook elk jaar hetzelfde, maar ook elk jaar weer nieuw. Mensen hebben vaak toch beiden nodig: herhaling en spontaniteit. Je kunt én Genesis niet als natuurkundig verslag lezen, én de opstanding van Christus voluit b

Je bent ermee bekend dat het boeddhisme ook hellen kent? Weliswaar tijdelijke, maar sommige hellen zijn toch bijzonder langdurig en ze zijn er toch maar.

Gods liefde is niet zomaar een statisch iets, maar een dynamische kracht dat altijd nieuw leven schept. Het wil zich uitbreiden tot alles er vol van is en God in alles is. Zo komt de heilige Geest voort uit de Vader en de Zoon, maar zo komt ook de mens voort, hoewel geschapen en niet eeuwig. Met de mens wil God vriendschap sluiten en Hij wil zo veel mensen zijn liefde zien uitbreiden en verdiepen, zodat Hij ze uiteindelijk kan verenigingen in Hem. Dat is het geheim van leven en dood: God wil alles in allen zijn. Die levengevende kracht van de liefde heeft Hij ook in de schepping gelegd en zo

Dat is niet waar wat je zegt, Miesje. De Kerk was er aantoonbaar al vóór Constantijn. Constantijn heeft geen Kerk gesticht, maar enkel een concilie bijeengeroepen om de eenheid binnen het christelijk geloof te bevorderen.

Jalikaatje, de sfeer op de werkvloer is toch geheel anders dan op school. Met collega's samenwerken is mijns inziens niet te vergelijken met samenwerken met klasgenoten. Over het algemeen is er op het werk meer motivatie, is er een concreter doel en wordt je er ook voor betaald om dat doel te bereiken. Ook werk je op het werk alleen samen als het nodig is en niet om het samenwerken alleen, zoals vaak toch wel op school.

Groepswerken zijn vrij vervelend inderdaad en vaak ook niet nodig. Opleidingen hebben vaak de mond vol over de persoonlijke ontwikkeling die je er kunt volgen, maar van die persoonlijke ontwikkeling komt echter weinig terecht als je bij veel vakken voortdurend afhankelijk bent van groepsgenoten en hun problemen. In je eentje kun je vaak toch dieper op de stof ingaan en écht je eigen persoonlijke accenten leggen tijdens het studeren.

Het is inderdaad wel vreemd, Martin, dat je eerst God veroordeelt op basis van wat jij kennelijk een morele maatstaf vindt, en vervolgens zegt dat er geen echte morele maatstaf te vinden is. Hoe kun jij dan verschillende morele systemen in verschillende samenlevingen en culturen met elkaar vergelijken, als er volgens jou geen objectieve maatstaf is? Hoe kun jij dan God ter verantwoording roepen? Ik heb het al eens eerder hier geschreven: God kan het qua moraal nooit goed doen. Komt Hij met iets wat wij ook aannemelijk vinden, dan hoeft het niet van God te zijn, want dat hadden we zelf ook al

Ook wat betreft televisie ben je zelf verantwoordelijk voor wat je kijkt en niet kijkt. En als je daar minder invloed op kunt uitoefenen, omdat het bijvoorbeeld een gezamenlijk toestel is, dan kun je altijd nog iets anders gaan doen. En aan dat zwartwit-denken heb ik ook een broertje dood.

Het meest aardige van de kerk is dat je er je broeders en zusters leert liefhebben zoals ze echt zijn en niet zoals ze in jouw ideaalbeeld zouden moeten zijn. De Kerk een slechte invloed op mensen? Ongetwijfeld ook, maar naast Gods werk bestaat de Kerk ook uit mensenwerk en juist díé mensen achter dat werk wordt je geacht lief te hebben. Een onzichtbare gemeenschap van christenen aanhouden is een stuk gemakkelijker: je kiest zo zelf wel uit wie tot die gemeenschap behoort. Maar een concrete gemeenschap is toch een stuk weerbarstiger en ontneemt je inderdaad een stukje vrijheid. Want je moet

Ik denk dat heel veel van zulke regels uit het OT te begrijpen zijn als je beseft dat men nog geen geavanceerde technieken had om te bewijzen wie wie vermoord had, zoals men die nu heeft. Daarom waren getuigen zeer belangrijk en probeerde men met bepaalde rituelen toch enigszins een schuldige aan te wijzen of juist te verklaren niet schuldig te zijn. Men had weinig anders. Als iemand nu zijn slaaf sloeg en deze stierf onmiddelijk, dan was het verband tussen klap en dood gemakkelijk aan te tonen. Zitten er echter twee dagen tussen, dan is het verband al veel moeilijker aan te tonen. Zeker in di

Rita Verdonk probeerde dat ook met haar Trots op Nederland, maar uiteindelijk werkte dat niet. Mensen hebben toch liever gewoon een partij die uit zichzelf al een inspirerende visie op de samenleving en goede ideeën heeft, waarin zij zich vertegenwoordigd voelen. Mijns inziens zou je het als partij dan ook beter moeten weten dan het volk en het volk daarin moeten meetrekken. Je moet niet zeggen wat de mensen denken, maar wat de mensen aan het denken zet.

Toch gaat ook die bekering vooral procesmatig en zijn mensen er over het algemeen hun hele leven mee bezig. Er zijn volgens mij maar weinig mensen die zich echt plotseling bekeren en direct meteen als heiligen leven. Ik sluit niet uit dat het gebeurt hoor, maar het is volgens mij echt geen algemene regel. Vaker raken mensen die meteen radicaal willen leven en meteen hun verleden willen vernietigen toch uiteindelijk in de knoop met zichzelf en of met hun naasten. Onze Lieve Heer is een gentleman, als ik mij zo mag uitdrukken.

God is geen revolutionair, zo lijkt mij vrij duidelijk. En dat is niet zo vreemd, want van revoluties komt alleen maar ellende. Hij laat samenlevingen liever evolueren tot het goede. Iets wat wetenschappelijk georiënteerde mensen toch zou moeten aanspreken.

Martin, ik denk dat Chappo eerder bedoelt dat God als enige echt volmaakt vrij is in het beoefenen van de vrije wil en dat de mens daarin door de zonde beperkt is geraakt. Of de mens nu van nature goed of slecht is, daar zijn niet alle christenen eensgezind over, maar wel dat de mens een natuurlijke neiging heeft het kwade te doen.

Ik ontdekte net wel dat de bedankt-meldingen in de posts zelf verdwijnen zodra een topic gesloten wordt. In je profiel wordt er echter nog wel gewoon naar verwezen.

Een beetje wat Van der Staaij deze week dan zei in de Tweede Kamer dat we meer vertrouwen moesten hebben op God om zo ons te leiden in de politiek? Niet zozeer dat God ons zou leiden, want Hij wenst aantoonbaar geen theocratie meer te onderhouden, maar dat we vanuit de innerlijke weg die we persoonlijk met God gaan en vanuit het gebed de juiste beslissingen nemen. Zo is de bergrede geen verkiezingsprogramma om te volgen, maar de leefwijze die je onder meer doet nadenken over normen en waarden, politieke kwesties en mogelijke oplossingen daarvoor. Niet dat je dan volmaakte politiek zult bedri

Ik zal op een aantal vragen van je reageren, Eulogía. Omdat die leerlingen de apostelen van de Kerk werden en zo dus alle onderricht van Christus ontvingen om de Kerk gestand te doen worden. Dus ook het onzevader. Matteüs 5-7 Nergens, maar Jezus hield volgens Matteüs zijn befaamde rede op een berg, dus vandaar de term bergrede. Net zoals Johannes 6 de Broodrede wordt genoemd, omdat Jezus daarin over zichzelf als het Brood des Levens predikt, terwijl het woordje "Broodrede" nergens in de Schrift voortkomt. Het is gemakkelijk om zo bepaalde Schriftgedeelten aan te duiden, zodat je me