Robert Frans

Je kunt het erover hebben dat mensen zich maar moeten beheersen en het kwaad worden bij een belediging gewoon moeten laten. Je kunt het er echter ook over hebben dat mensen zich maar moeten beheersen en het beledigen zélf gewoon moeten laten. Want waarom zou men wel mogen beledigen, maar zou de beledigde vervolgens niet mogen reageren? Beter is het als allebei gewoon niet gebeurd. Beledigen dient namelijk geen ander nut dan het verharden en bepantseren van de harten, daar waar harten zachtmoedig en kwetsbaar zouden moeten zijn. Het valt me weleens op dat mensen vooral hetgeen verdedigen wat

En de gemiddelde kerk(gemeenschap) zal zo iemand over het algemeen ook niet als christen duiden. Misschien wel als een goed mens als daar aanleiding toe is, maar niet als christen. De ene kerk is daar wat strenger in dan de ander, maar men is het er wel met elkaar over eens dat je als gelovige wel minimaal de basis van het christelijk geloof dient te belijden om christen te zijn. Hoe je je verder vervolgens gedraagt maakt je een goede of een slechte christen, maar wel een christen. Het woordje "ware christen" wordt over het algemeen gebruikt door gelovigen die zich willen onderscheiden van de

Het is heel wel mogelijk dat Judas niet kon overzien dat Jezus gekruisigd zou worden, alhoewel Jezus al wel had aangekondigd dat Hij zou sterven en opstaan. Maar toen begrepen de leerlingen dat niet, dus is het mogelijk dat Judas geen verbinding kon leggen tussen zijn verraad en een mogelijke dood voor Jezus. Hij kreeg dan berouw zodra hij inzag dat het allemaal veel dramatischer zou verlopen dan zijn bedoeling was. Het meest dramatische van zijn verraad is inderdaad dat hij de Zoon van God uitleverde aan het gerecht. En hij wíst dat Christus de Zoon van God was, aangezien Jezus zich al zo a

Judas' verraad bestond eruit dat hij de soldaten aanwees waar ze Jezus konden oppakken. Het was hen niet bekend waar Jezus zich 's avonds en 's nachts ophield, maar Judas wist dat natuurlijk wel. Daar het dus donker was, zodat men niet zo eenvoudig alle gezichten kan herkennen en het zeker moest zijn dat ze de juiste man oppakte, wees Judas Hem dus aan met een kus. Want Judas was zo vertrouwd met Jezus' doen, laten en spreken, dat hij Hem wél eenvoudig kon herkennen in het donker.

Er staat nergens in de Schrift dat Judas voorbestemd was om Jezus te verraden. Jezus wist al wel wat er stond te gebeuren, omdat Hij de menselijke geest als geen ander doorschouwt, maar dat conflicteerd niet met onze vrije wil. Als Judas niet tegen Gods plan in had kunnen gaan, dan zou hij immers ook niet gestraft kunnen worden voor zijn verraad, daar hij er immers niets aan zou hebben kunnen doen. De bijbelschrijvers konden in elk geval op geen enkele wijze beredeneren waarom Judas dit deed, en concludeerden daarom dat de satan wel bij hem ingetrokken moest zijn. Blijkbaar gaat zijn verraad

Henriëtte, zo iemand kan dan een gesprek aanvragen met de pastoor, een pastoraal werk(s)ter of iemand anders die daarvoor is toegerust. Vrijwel elke parochie heeft dan ook een pastoraal team, waar de pastoor altijd deel van uitmaakt, en zijn er vaak bijvoorbeeld ook bezoekersteams, die mensen in het ziekenhuis opzoeken. Zeer ernstige zieken, mensen in stervensgevaar en mensen die een zeer zware operatie moeten ondergaan kunnen het sacrament van de ziekenzalving ontvangen. Voor hen wordt dan ook nog weleens gebeden tijdens de Mis. Verder zullen medeparochianen die hem of haar kennen wel onders

Hoewel seksualiteit inderdaad het huwelijk bevestigd, is daarmee niet meteen gezegd dat seksualiteit ook het huwelijk slúít. Anders zou je inderdaad met drie vrouwen getrouwd kunnen zijn, of zou je als vrouw getrouwd zijn met de man die je verkracht heeft, terwijl het christendom leert dat een huwelijk enkel uit vrije wil gesloten kan worden tussen één man en één vrouw. Seksualiteit buiten het huwelijk is een zonde, verkrachting is een nog veel ergere zonde, maar het is nog geen huwelijkssluiting. In Genesis 2 lees je over de oervorm van de huwelijkssluiting: de man verklaart ten overst

Het lijkt mij dan ook niet meer dan normaal dat je als groepering of vereniging verwacht dat je leden zich regelmatig laten zien op de bijeenkomsten en vergaderingen. Zeker als de bijeenkomsten zeer belangrijk zijn en de vereniging definiëren. De Kerk doet dus niets vreemds of verdachts als zij dat ook van haar leden vraagt.

Er staat dus dat je de bijeenkomsten niet moet verzaken, en dat des te meer als je de dag ziet naderen. Kortom: ga regelmatig naar de kerk en doe dat nóg vaker als je de dag ziet naderen. Hierover zijn zo'n beetje alle kerken en kerkgemeenschappen het toch wel opvallend eens.

Binnen de katholieke traditie wordt het lijden nogal eens "verheerlijkt" en gezien als de mogelijkheid om te delen in het lijden van Christus. Genoeg heiligenverhalen waarin de heilige in kwestie zwaar te lijden krijgt van God, waarin omstanders dan (soms ook lichamelijk) genezing vinden. En natuurlijk was de vorige paus iemand die nogal duidelijk liet zien dat zijn lijden zijn pausschap helemaal niet in de weg zat - integendeel. Het wordt dus wel echt erkend en er wordt natuurlijk als het goed is wel op pastorale, zorgzame wijze mee omgegaan. Toch heb ik weleens best wel moeite met die nadru

Het probleem is dat er ook onder andersgelovigen veel misverstanden bestaan over het christelijk geloof. Zo kan het gebeuren dat een andersgelovige het hele christendom afwijst omdat zij evolutie zou afwijzen, terwijl verreweg de meeste christenen geen enkel probleem hebben met de evolutie, als het hen al zou interesseren. Nu is dat ook niet altijd zo vreemd, want er zijn nu eenmaal wel christenen die evolutie afwijzen en die zich dan ook vaker in discussies daarover mengen. Daardoor lijken zij in de meerderheid te zijn, maar dat zijn zij niet. Wat dan helaas ook nog weleens gebeurt, zoals oo

Meestal willen deze andersgelovigen het christendom in diskrediet brengen, door de Schrift overdreven streng of overdreven letterlijk te interpreteren. Ze houden daarbij bewust geen rekening met wat het christendom werkelijk leert, maar menen christenen toch verantwoordelijk te kunnen houden voor de eigen interpretatie. Discussieren met deze mensen is vrij zinloos; je kunt beter gewoon éénmaal uitleggen wat het christendom leert, (kritische) vragen uit interesse naar eer en geweten beantwoorden en de rest gewoon negeren en waar nodig tekenen met een TR. Overigens is het wel begrijpelijk dat

Gaan we hier nu onzinnigheden verkondigen over het katholieke geloof en daarbij ook nog de Schrift misbruiken? Het wordt steeds gekker hier. Het is inmiddels nu wel duidelijk genoeg wat het katholieke huwelijk betekent en waarom homo's een dergelijk huwelijk niet kunnen sluiten. Blijkbaar komen andersdenkenden hier na elke uitleg niet veel verder dan verwijten en beschimpingen, is er dus eigenlijk helemáál geen behoefte aan een gesprek of discussie hierover en wil men enkel het christelijk geloof belachelijk maken. Prima, maar zoek daar dan een ander forum voor.

Jimrea, de Kerk heeft geen alleenrecht om huwelijken te sluiten. Ze erkent simpelweg het burgerlijk huwelijk niet als kerkelijk huwelijk. Ze roept overheden op om hun gebieden te besturen naar de christelijke normen en waarden, om zo het christelijk huwelijk, het gezin, het (ongeboren) leven, de godsdienstvrijheid en de naastenliefde te beschermen en te stimuleren. Maar ze kan niemand dwingen en ze kan zichzelf niet in de plaats van de overheid stellen.

Er worden weer kwalijke gedachten toegeschreven aan de Kerk, omdat zij anders naar het huwelijk kijkt. Je kunt je er ook gewoon in verdiepen, met een onbevangen geest. Ik heb in elk geval geen behoefte om op die gedachten in te gaan, daar ze duidelijk niet worden geuit om interesse te tonen voor de katholieke visie, maar om de Kerk in een kwaad daglicht te stellen. Iets waar ik hier al eerder over had geschreven. Er zijn genoeg mensen, zowel arm als rijk, die gewoon een christelijk gezin onderhouden en gelukkig zijn. Als men in een land met weinig geld niet in staat zou zijn om een gezin te o

Of die criminelen zijn in de gevangenis bekeerd en worden daardoor als religieuze crimineel meegeteld.

Stukje forumetiquette: plaats niet dezelfde post in verschillende topics, ook al zouden die topics op elkaar lijken. Wordt nog weleens als vrij irritant ervaren.

Alle persoonlijke zonden die je tot aan je doopsel hebt begaan, Henriëtte. Uiteraard is daar bij een baby nog niet erg sprake van , maar ook volwassenen kunnen worden gedoopt. Zonden die je daarna hebt begaan, moet je berouwvol aan God belijden, indien nodig via de biecht als je katholiek bent. Wij geloven dit, omdat het doopsel zo diep verbonden is met het Kruisoffer en dat de dopeling op zo directe wijze met Christus geestelijk sterft en opstaat in het watergraf, dat hij geheel rein voor Hem kan staan. Wie in staat van zonde leeft, wat ieder mens van nature doet, kan niet tot God komen. Da

Als Frank daadwerkelijk heeft gefraudeerd, dan is het mijns inziens niet onterecht als hij daarop nu aangesproken wordt. Het kan dan niet enkel om de inhoud gaan, maar ook om wat hij misdaan zou hebben. Hem helemaal afbranden is niet nodig, maar forse kritiek uiten op zijn manier van werken is wel nodig als dit allemaal waar is.

Het doopsel is de toegangspoort tot Gods Koninkrijk en daarom in beginsel noodzakelijk om tot Christus te komen. Door het doopsel wordt je verlost van de erfzonde en worden al je persoonlijke zonden ook afgewassen. Deze grote genade wordt ook wel de wedergeboorte genoemd: je staat op als een nieuw mens in Christus en hebt reeds al deel aan het eeuwig leven. Je ontvangt het echte geloof in Christus en de genaden om met en in Hem te leven. Ook wordt je deel van zijn Lichaam, dus de Kerk, de gemeenschap der gelovigen, zal Hij door zijn Lichaam je alle onderricht, genaden en middelen geven die n

Is besnijdenis kindermishandeling? Als het goed gaat, niet per se. Het is maar een klein stukje vel en het kind houdt er niets aan over. Vrouwenbesnijdenis, dat is echt verminking, maar mannenbesnijdenis valt nog wel mee. Tenminste, als het goed gaat. En dat blijkt lang niet altijd zo te zijn. Het gebeurt nog weleens dat niet de voorhuid, maar per ongeluk het héle piemeltje eraf wordt gesneden. Of dat er ernstige infecties ontstaan. Ook bij chemische castraties om medische redenen gaat het nog weleens mis. En ja, dan wordt het natuurlijk ineens een heel ander verhaal. Volgens mij wordt daar

Inderdaad tragisch. Zo zijn er ook mensen die niet kunnen lopen, die niet kunnen horen of zien, die niet de intelligentie hebben om te studeren, dat soort tragische dingen. Nu zie ik homofilie niet als een ziekte, maar wel als een ongeordendheid. Het is helaas bij het leven gaan horen dat niet iedereen alles kan. Nee, dat schreef ik niet. Ik schreef dat de liefde het belangrijkst is, maar dat het willen krijgen van kinderen er ook bijhoort. En dat het minder belangrijke niet genegeerd dient te worden. Het christelijk huwelijk is een totaalpakket. Ontbreekt er iets, dan is er geen sprake meer

Tja, dat kan natuurlijk. Ik bedoel als ik naar mijzelf kijk: toen ik hier op Credible.nl kwam, was ik nog onschuldig baptist, die geloofde dat alléén de Schrift gezag had en geloofde ik dat gelovigen naar de hemel gingen. Een jaar later geloofde ik dat de ziel sterfelijk was, dat men bij het sterven dus echt dood ging en enkel de gelovigen een opstanding kregen op de nieuwe hemel en aarde. En nog een paar jaar later werd ik katholiek en werd mijn geloof dus helemáál omgegooid. Niets menselijks is de mens vreemd, denk ik dan.

Als je niet weet hoe je je kinderen zou moeten begeleiden in hun mogelijke hoogbegaafdheid, 72 Hearts, dan kun je je daarin natuurlijk gewoon verdiepen. Zoek ervaringsverhalen op van andere hoogbegaafde mensen met zulke kinderen, ga bij psychologen en of pedagogen te rade of zij jou van tips en theorie kunnen voorzien, dat soort dingen. In elk geval geloof ik dat het kwade nóóít nodig is om het goede te doen. Het is echter inderdaad wel goed om goed na te denken of je dat echt wil. Zelf heb ik een waarschijnlijk erfelijke aandoening, wil mede daarom geen kinderen, dus ik begrijp wel ongeve

Precies, het hangt helemaal af van wat voor stuk het is. Zou de hoofdrol vrouwelijk zijn, dan zou het vreemd zijn als men het toch door een man zou laten spelen. Maar zou de hoofdrol vrouwelijk zijn, dan vindt men het heel normaal dat het ook door een vrouw gespeeld wordt. Men vindt daar niets discriminerends aan. Het is dus ook net hoe je tegen het huwelijk aankijkt. Zie je het enkel als een verbond van twee mensen die van elkaar houden, dan zou het discriminatie zijn om homo's daarvan uit te sluiten, in het licht van wat we over homofilie nu weten. Maar zie je het als een verbond van twee m