Robert Frans

Over de 30 kilometer nu.

Natuurlijk moeten we ons ervan bewust zijn dat we tekortschieten en zondigen in zoveel dingen en dat de bovennatuurlijke weg vooral een goede strijd is. Ik wil enkel aangeven dat het christendom niet alleen maar dááruit bestaat. Om een voorbeeld te geven van wat ik bedoel: laatst zag ik een filmpje waarin een christelijke evangelist mensen ging ondervragen over hun zondigheid. De meeste mensen vonden zichzelf niet bijzonder slecht of zo, maar daar dacht die evangelist anders over. Dus kreeg je dit soort gesprekken: "Dus u begaat geen kwaadheden?" "Nee, voor zover ik weet niet echt. Ik heb

Nou ja, het is ook weer niet zo dat het christendom één of andere veredelde gedragstherapie is en dat het christen-zijn enkel inhoudt dat men zich zondig acht en zichzelf daarom met Gods hulp wil verbeteren. Als dat het alleen zou zijn, dan zijn er genoeg andere godsdiensten en overtuigingen die ook betere mensen opleveren en misschien zelfs nog op vlottere wijze dan het christendom. Het christendom is toch vooral die relatie met God die haar volle bestemming vindt in Christus. Het is toch een geloofstaal waarin we de echte, onvatbare realiteit proberen te vatten, een taal die de diepte van

MasterJapie, ik wil graag een kleine nuancering plaatsen, en dat is dat volgens de meerderheid der christenen er wel degelijk verschil is tussen grote en kleine zonden, tussen doodzonden en dagelijkse zonden. Een appeltje stelen is een zonde, maar een stuk minder erg dan iemand vermoorden. Iets te lang aan een mooie vrouw denken is nauwelijks echt een probleem te noemen, maar aan haar zitten als zij niet wil is al een heel ander verhaal. Maar dan nog vergelijken wij onszelf met het absolute goed, met wat er onder meer in de bergrede staat, dus zeg maar Moeder Theresa in duizendvoud en dan nog

Zelf geloof ik dat een stel geen handelingen moet verrichten dat het orgasme daadwerkelijk opwekt. En zoiets als een erectie is nog geen orgasme (gelukkig niet... ). Welke handelingen dat zijn, dat verschilt per stel. Men moet dat samen ontdekken, met de intentie liever veel te weinig te doen dan iets teveel. Maar over zaken als naakt tegen elkaar liggen of elkaar oraal bevredigen zullen bij niemand wel twijfels bestaan over hun vrij directe werking. Men moet het elkaar daarin dus zo eenvoudig mogelijk maken en het gezonde verstand en het welgevormde geweten gebruiken.

De documentairereeks Planet Earth van de BBC is bijzonder fraai, met mooi, ingetogen commentaar op verbluffende en fascinerende beelden van onze planeet. Wanneer je dat iets te lang duurt, kun je ook de documentaire Earth aanschaffen, dat een soort van korte samenvatting is van de reeks. Een andere mooie documentaire is Deep Blue, over het leven in de oceanen, vanaf de oppervlakte tot in de diepste diepte. Nog een fascinerende trilogie is The Universe van Stephen Hawking. De drie delen gaan over mogelijk buitenaards leven, tijdreizen en de geschiedenis van het heelal. Bijzonder boeiend en vol

Het geloof in Christus komt in eerste instantie van de (katholieke) Kerk. Vanuit de Kerk is de Schrift ontstaan, nadat de Leer vooral mondeling werd overgeleverd. De Schrift alleen is dus niet voldoende, men moet haar verstaan in het licht van het alreeds bestaande, christelijke geloof zoals deze door de eeuwen heen is overgeleverd en uitgekristalliseerd, beginnende bij de apostelen.

Het heeft een reden dat ik zelf altijd spreek over seks bínnen het huwelijk.

O, ik weet zelf heel goed hoe ontzagwekkend het universum is. Of eigenlijk ook weer niet, want haar grootsheid is gewoon niet te bevatten. En inderdaad zijn de sterrengroepen gegroepeerd in prachtige netwerkachtige structuren. Maar die structuren zijn nu juist door chaos ontstaan. Denk maar weer aan die kamer met de magnetische ballen. Haal een paar ballen weg, breng dus wat imperfecties aan in de orde, en de ballen zullen ook zulke structuren vormen. En of de natuurwetten echt regeren? Natuurwetten zijn in feite ook door mensen verzonnen. Zij zagen prachtige regelmaten in de schepping en vin

Toch valt er wel wat te nuanceren, Sanne. Allereerst heeft men ongetwijfeld vol ontzag en verbazing moeten vaststellen dat niet enkel de orde, maar vooral ook de chaos het universum heeft doen ontstaan zoals het nu is. Waren bijvoorbeeld alle gassen netjes gerangschikt, precies op gelijke afstand van elkaar, dan was er geen aantrekkingskracht geweest en waren er nooit daardoor sterren en planeten gevormd. Juist door imperfecties, door chaos, werden de gassen tot elkaar getrokken. Leg in een lege kamer alle magnetische ballen op precies gelijke afstand van elkaar, strikt geordend, en er gebeurt

Het gaat niet om negeren, maar om er op juiste wijze mee om te gaan. Als mensen hoeven wij ons niet te laten regeren door onze driften. Wie bijvoorbeeld niet masturbeert, zal op een gegeven moment bemerken dat de behoefte eraan ook minder wordt. Misschien dat je dan slechts heel af en toe toch die behoefte hebt, maar meer ook niet. En die behoefte kun je dan ook gewoon laten zijn voor wat die is, omdat je dan weet dat het weer voorbijgaat. En wie seksuele prikkels die vooral door de media worden gegeven meer uit de weg gaat of er niet te lang bij blijft hangen, zal ook merken dat die hele seks

Enola Gay, ik zie in jouw bericht veel woorden en oordelen, maar geen argumenten. En die zijn toch wel handig in een discussie.

Eerlijk gezegd vind ik het feit dat het voor scholieren was geen excuus. Ook zij hebben te leren dat men niet moet oordelen en zéker niet op zo'n wijze over mensen die al seks hebben gehad moet spreken. De boodschap van Christus is voor iedereen hetzelfde en mag niet vervormd worden, enkel omdat men "een andere doelgroep" bedient.

Ik was in de veronderstelling dat de vraag van het topic gesteld werd vanuit een alreeds bestaand geloof in Christus en dat de topicstarter zich afvroeg om welke redenen men Christus kon dienen. Maar het antwoord op jouw vraag is niet zo moeilijk: men gelooft het omdat men gelooft dat het waar is. En bewust gelovende katholieken zullen daarbij antwoorden: omdat de Kerk het leert.

Zelf heb ik een vriendin gehad, die ook niet meer maagd was, maar wel weer serieus met mij de christelijke moraal wilde naleven hierin. Maar ik heb daar geen seconde moeite mee gehad, zag haar gewoon als de mooie, pure vrouw die ze was (en is) en dus zeker niet als een "Mars waarvan al gegeten is." Ik vind eerlijk gezegd dan ook niet dat je zo denigrerend over zulke mensen mag spreken, zelfs niet over prostituees. Besef je maar liever dat jij net zo bezoedeld en besmeurd bent door de zonde en bedenk je maar liever dat jij de ander nog minder waard bent dan de ander jou.

Niet slecht, alleen nog niet helemaal heilig. Want de vragen die je stelt kunt je heel eenvoudig zonder omwegen met "ja" beantwoorden. Want uiteindelijk wil Christus je zover brengen dat je inderdaad altijd aan anderen denkt en nauwelijks tot nooit aan jezelf, dat je zo sober en gematigd mogelijk leeft, van alles onthecht raakt behalve van de liefde voor Christus en je naasten en dus geen enkele interesse hebt in spullen als je ze niet strikt nodig hebt. Maar maak je geen zorgen, je mag daar in alle rust naar toegroeien, in kleine voor jou te behappen stappen. Wat je nu doet is niet per se ve

De volmaakte reden: omdat je Christus liefhebt en Hem wilt behagen. Een iets minder volmaakte reden: omdat je naar de hemel wilt. Een nog iets minder volmaakte reden: omdat je bang bent voor de hel. Waarbij "minder volmaakt" nog niet meteen staat voor "verkeerd." Het volmaakte is alleen nu eenmaal het beste en uiteindelijk zul je daar ook wel naar toegroeien.

oké, duidelijk Robert. zo kun je het ook zien - een geestelijke wederkomst zou het ook zo bedoeld zijn oorspronkelijk? of denk of geloof je dat Jezus letterlijk terug komt op de wolken en bepaalde christenen letterlijk meevoert de lucht in? Ik geloof dus beiden. Dat Jezus uiteindelijk voor iedereen een realiteit zal zijn als het laatste uur aanbreekt, en dat Hij daadwerkelijk eens zal wederkomen om de wereld te oordelen en alles nieuw te maken. En ál het kwaad zal dan vernietigd worden door een verterend vuur, ook het kwaad in jou en mij, zodat enkel en alleen het echt puur goede overb

Ik heb het natuurlijk over het onvermijdelijke dat ieder mens treft, namelijk de dood. Ieder mens zal binnen nu en tachtig jaar of misschien meer worden weggevoerd, de Heer tegemoet. Ieder mens zal sowieso een persoonlijke "wederkomst" meemaken. Dus ook als je meent dat Hij nog láng niet komt, dan nog dien je je te beseffen dat Hij op een dag wel degelijk komt voor jou en dat je daarop voorbereid moet zijn.

Binnen nu en zo'n tachtig jaar komt Hij. Gegarandeerd. Binnen die tijd zul je Hem ontmoeten en het Oordeel ontvangen. Wanneer precies, dat is niet bekend. Het kan morgen al gebeuren, of daadwerkelijk pas over tachtig jaar. Maar één ding is zeker: je zult erbij zijn en er niet aan kunnen ontkomen. Bereid je dáár maar op voor. Memento mori.

Uit de film The Box: "Sir? If you don't mind my asking... why a box?" "Your home is a box. Your car is a box on wheels. You drive to work in it. You drive home in it. You sit in your home, staring into a box. It erodes your soul, while the box that is your body inevitably withers... then dies. Whereupon it is placed in the ultimate box, to slowly decompose."

MasterJapie, het is dan ook goed om pastoraal met moeilijke kwesties om te gaan. Zelf kan ik het ook begrijpen wanneer een ouderpaar hun ongeboren kind een dergelijk gruwelijk lot willen besparen. Naar mijn idee is dat al een heel ander verhaal dan abortus om welke andere reden ook. Sowieso wil ik niet meteen oordelen over mensen die abortus laten plegen, maar zéker niet in zulke gevallen. Dan sta ik gewoon met de mond vol tanden en hoop ik op Gods barmhartigheid. Toch moet men ten diepste wel die objectieve maatstaf aanhouden, juist om ons wel te blijven beseffen waar we het over hebben. Ja,

Daarom zeg ik ook, Spons: als alles goed is. MasterJapie, volgens mij heb ik die argumenten niet gebruikt, dus dat het zielig zou zijn of dat het kind veel zou missen. Ik probeerde volgens mij vrij zakelijk aan te geven waarom het lot van een ongeboren kind niet afhankelijk zou moeten zijn over wat wij leven vinden en waarom men daarover dus een zo objectief en zakelijk mogelijk standpunt in moet nemen. Want jouw definitie wordt ook weer niet door iedereen zo aangehangen. Je kunt het vergelijken met hoe de Kerk de sacramenten definieert, dus wanneer zij over een geldig sacrament spreekt. Da

Op die manier. Daar kan ik mij dan ook in vinden, maar ik geloof dat een kind vanaf de verwekking dus al leeft. Het deelt al cellen en het ontwikkelt zich al volgens het DNA en volgens andere factoren die meespelen. Net zoals zeer eenvoudige, eencellige diertjes en net zoals bacteriën ook al leven. Alleen virussen zijn daadwerkelijk losse klompjes DNA, maar zelfs zij kopiëren zichzelf. De vraag wat leven nu eigenlijk is, is volgens mij nogal een discussie. De één houdt een andere definitie aan dan de ander, het is maar net welke filosofie je aanhangt. Steeds als men met een definitie komt

Klopt, maar volgens de wet mag dat niet. Maar het andere dus weer wel. Ik begrijp dat je dat zo beziet, omdat zoveel mensen dat doen. Toch is het mijns inziens echt belangrijk dat we niet over leven en dood beslissen op basis van dat soort gevoelens. Mijns inziens zijn er twee objectieve maatstaven om te peilen of er al sprake is van leven of niet: de verwekking en de geboorte. Alles daartussen is veel subjectiever en te afhankelijk van veranderende visies op wat leven nu precies is. Een zaadje zal nooit een kind worden. Een eitje ook niet. Maar zodra beiden samenkomen, dan gaan beiden zond