Robert Frans

Toch valt er wel wat te nuanceren, Sanne. Allereerst heeft men ongetwijfeld vol ontzag en verbazing moeten vaststellen dat niet enkel de orde, maar vooral ook de chaos het universum heeft doen ontstaan zoals het nu is. Waren bijvoorbeeld alle gassen netjes gerangschikt, precies op gelijke afstand van elkaar, dan was er geen aantrekkingskracht geweest en waren er nooit daardoor sterren en planeten gevormd. Juist door imperfecties, door chaos, werden de gassen tot elkaar getrokken. Leg in een lege kamer alle magnetische ballen op precies gelijke afstand van elkaar, strikt geordend, en er gebeurt

Het gaat niet om negeren, maar om er op juiste wijze mee om te gaan. Als mensen hoeven wij ons niet te laten regeren door onze driften. Wie bijvoorbeeld niet masturbeert, zal op een gegeven moment bemerken dat de behoefte eraan ook minder wordt. Misschien dat je dan slechts heel af en toe toch die behoefte hebt, maar meer ook niet. En die behoefte kun je dan ook gewoon laten zijn voor wat die is, omdat je dan weet dat het weer voorbijgaat. En wie seksuele prikkels die vooral door de media worden gegeven meer uit de weg gaat of er niet te lang bij blijft hangen, zal ook merken dat die hele seks

Enola Gay, ik zie in jouw bericht veel woorden en oordelen, maar geen argumenten. En die zijn toch wel handig in een discussie.

Eerlijk gezegd vind ik het feit dat het voor scholieren was geen excuus. Ook zij hebben te leren dat men niet moet oordelen en zéker niet op zo'n wijze over mensen die al seks hebben gehad moet spreken. De boodschap van Christus is voor iedereen hetzelfde en mag niet vervormd worden, enkel omdat men "een andere doelgroep" bedient.

Ik was in de veronderstelling dat de vraag van het topic gesteld werd vanuit een alreeds bestaand geloof in Christus en dat de topicstarter zich afvroeg om welke redenen men Christus kon dienen. Maar het antwoord op jouw vraag is niet zo moeilijk: men gelooft het omdat men gelooft dat het waar is. En bewust gelovende katholieken zullen daarbij antwoorden: omdat de Kerk het leert.

Zelf heb ik een vriendin gehad, die ook niet meer maagd was, maar wel weer serieus met mij de christelijke moraal wilde naleven hierin. Maar ik heb daar geen seconde moeite mee gehad, zag haar gewoon als de mooie, pure vrouw die ze was (en is) en dus zeker niet als een "Mars waarvan al gegeten is." Ik vind eerlijk gezegd dan ook niet dat je zo denigrerend over zulke mensen mag spreken, zelfs niet over prostituees. Besef je maar liever dat jij net zo bezoedeld en besmeurd bent door de zonde en bedenk je maar liever dat jij de ander nog minder waard bent dan de ander jou.

Niet slecht, alleen nog niet helemaal heilig. Want de vragen die je stelt kunt je heel eenvoudig zonder omwegen met "ja" beantwoorden. Want uiteindelijk wil Christus je zover brengen dat je inderdaad altijd aan anderen denkt en nauwelijks tot nooit aan jezelf, dat je zo sober en gematigd mogelijk leeft, van alles onthecht raakt behalve van de liefde voor Christus en je naasten en dus geen enkele interesse hebt in spullen als je ze niet strikt nodig hebt. Maar maak je geen zorgen, je mag daar in alle rust naar toegroeien, in kleine voor jou te behappen stappen. Wat je nu doet is niet per se ve

De volmaakte reden: omdat je Christus liefhebt en Hem wilt behagen. Een iets minder volmaakte reden: omdat je naar de hemel wilt. Een nog iets minder volmaakte reden: omdat je bang bent voor de hel. Waarbij "minder volmaakt" nog niet meteen staat voor "verkeerd." Het volmaakte is alleen nu eenmaal het beste en uiteindelijk zul je daar ook wel naar toegroeien.

oké, duidelijk Robert. zo kun je het ook zien - een geestelijke wederkomst zou het ook zo bedoeld zijn oorspronkelijk? of denk of geloof je dat Jezus letterlijk terug komt op de wolken en bepaalde christenen letterlijk meevoert de lucht in? Ik geloof dus beiden. Dat Jezus uiteindelijk voor iedereen een realiteit zal zijn als het laatste uur aanbreekt, en dat Hij daadwerkelijk eens zal wederkomen om de wereld te oordelen en alles nieuw te maken. En ál het kwaad zal dan vernietigd worden door een verterend vuur, ook het kwaad in jou en mij, zodat enkel en alleen het echt puur goede overb

Ik heb het natuurlijk over het onvermijdelijke dat ieder mens treft, namelijk de dood. Ieder mens zal binnen nu en tachtig jaar of misschien meer worden weggevoerd, de Heer tegemoet. Ieder mens zal sowieso een persoonlijke "wederkomst" meemaken. Dus ook als je meent dat Hij nog láng niet komt, dan nog dien je je te beseffen dat Hij op een dag wel degelijk komt voor jou en dat je daarop voorbereid moet zijn.

Binnen nu en zo'n tachtig jaar komt Hij. Gegarandeerd. Binnen die tijd zul je Hem ontmoeten en het Oordeel ontvangen. Wanneer precies, dat is niet bekend. Het kan morgen al gebeuren, of daadwerkelijk pas over tachtig jaar. Maar één ding is zeker: je zult erbij zijn en er niet aan kunnen ontkomen. Bereid je dáár maar op voor. Memento mori.

Uit de film The Box: "Sir? If you don't mind my asking... why a box?" "Your home is a box. Your car is a box on wheels. You drive to work in it. You drive home in it. You sit in your home, staring into a box. It erodes your soul, while the box that is your body inevitably withers... then dies. Whereupon it is placed in the ultimate box, to slowly decompose."

MasterJapie, het is dan ook goed om pastoraal met moeilijke kwesties om te gaan. Zelf kan ik het ook begrijpen wanneer een ouderpaar hun ongeboren kind een dergelijk gruwelijk lot willen besparen. Naar mijn idee is dat al een heel ander verhaal dan abortus om welke andere reden ook. Sowieso wil ik niet meteen oordelen over mensen die abortus laten plegen, maar zéker niet in zulke gevallen. Dan sta ik gewoon met de mond vol tanden en hoop ik op Gods barmhartigheid. Toch moet men ten diepste wel die objectieve maatstaf aanhouden, juist om ons wel te blijven beseffen waar we het over hebben. Ja,

Daarom zeg ik ook, Spons: als alles goed is. MasterJapie, volgens mij heb ik die argumenten niet gebruikt, dus dat het zielig zou zijn of dat het kind veel zou missen. Ik probeerde volgens mij vrij zakelijk aan te geven waarom het lot van een ongeboren kind niet afhankelijk zou moeten zijn over wat wij leven vinden en waarom men daarover dus een zo objectief en zakelijk mogelijk standpunt in moet nemen. Want jouw definitie wordt ook weer niet door iedereen zo aangehangen. Je kunt het vergelijken met hoe de Kerk de sacramenten definieert, dus wanneer zij over een geldig sacrament spreekt. Da

Op die manier. Daar kan ik mij dan ook in vinden, maar ik geloof dat een kind vanaf de verwekking dus al leeft. Het deelt al cellen en het ontwikkelt zich al volgens het DNA en volgens andere factoren die meespelen. Net zoals zeer eenvoudige, eencellige diertjes en net zoals bacteriën ook al leven. Alleen virussen zijn daadwerkelijk losse klompjes DNA, maar zelfs zij kopiëren zichzelf. De vraag wat leven nu eigenlijk is, is volgens mij nogal een discussie. De één houdt een andere definitie aan dan de ander, het is maar net welke filosofie je aanhangt. Steeds als men met een definitie komt

Klopt, maar volgens de wet mag dat niet. Maar het andere dus weer wel. Ik begrijp dat je dat zo beziet, omdat zoveel mensen dat doen. Toch is het mijns inziens echt belangrijk dat we niet over leven en dood beslissen op basis van dat soort gevoelens. Mijns inziens zijn er twee objectieve maatstaven om te peilen of er al sprake is van leven of niet: de verwekking en de geboorte. Alles daartussen is veel subjectiever en te afhankelijk van veranderende visies op wat leven nu precies is. Een zaadje zal nooit een kind worden. Een eitje ook niet. Maar zodra beiden samenkomen, dan gaan beiden zond

MasterJapie, dat is ook waar, man en vrouw spelen hebben ieder een eigen rol in het gezin. Probleem is alleen dat de vrouw hier nog wel meer rechten op het kind heeft, maar de man niet bijvoorbeeld meer rechten op het werk. Dat is dus een beetje erg scheefgegroeid. Nu trappen niet álle bedrijven daarin, maar gewaardeerd wordt het niet. Mijns inziens moeten man en vrouw dus óf gelijke rechten in alles hebben, óf de man meer rechten op het werk en de vrouw meer rechten op het kind. En het maakt mij nog niet eens uit welke optie men kiest. Ik vind het wel best allemaal, zolang het dus maar wat

Dat is dan ook een vrij normale prijsstrategie, die door heel veel fabrikanten wordt gebruikt. Men kan de mensheid in verschillende soorten verdelen: zij die het nieuwste product metéén willen hebben, zij die nog even afwachten, zij die pas kopen als het product zich al bewezen heeft, zij die nóg langer afwachten, zij die pas het product aanschaffen als ze het écht nodig hebben en zij die überhaupt nooit zo'n product zullen aanschaffen. Deze verdeling geldt vaak ook bij nieuwe ontwikkelingen of veranderingen. Men kan zo de prijs dus bewust eerst heel hoog opschroeven. De eerste groep zal

Eigenlijk best vreemd om te lezen dit. Iedereen geeft zo hoog op over het belang van werk: sociale contacten, brede horizon, ontplooiïng van eigen talenten, mogelijkheid tot heiliging, noem maar op. Maar uiteindelijk blijkt geld dan toch de enige drijfveer te zijn om mensen aan het werk te krijgen? Stel dat dit idee doorgevoerd zou worden, dan zullen alle passies en goede arbeidsmotivaties in één keer verdwijnen? Iemand die graag arts wil worden, wil inééns geen arts meer zijn en iemand die graag met mensen werkt zit dan inééns liever op de bank? Ik vraag me af of dat wel echt zo is. Ik

Mijns inziens is dat dan ook verkeerd. Vader en moeder zijn even belangrijk binnen het gezin, maar dat wordt inderdaad nog weleens vergeten. Dat kom je vooral in reclames en films tegen, maar ook in zinnetjes als deze: Ma tegen pa: "Wil jij vanavond op de kinderen passen?" Nee, een vader past niet op zijn kinderen, maar zorgt voor ze, net zoals ma. Zomaar iemand: "Een kind heeft toch ook een vaderfiguur nodig." Nee, een váder, niet een vaderfiguur. We spreken toch ook niet over een moederfiguur? Of wat dacht je van de papadag die sommige werkende vaders menen te moeten nemen. Nee, het is

Niet per se, Spons. Men kan je beenderen ook herbegraven in een "knekelput." Het verschilt per gemeente of per begraafplaats wat er gebeurt.

Iedereen die een beetje heeft opgelet tijdens biologieles, weet dat je van seks kindjes kunt krijgen. En met de moderne voorlichting vandaag de dag kun je ook prima weten dat voorbehoedsmiddelen niet honderd procent bescherming bieden. De enige bescherming die altijd werkt is onthouding. Dat je dan nóg zulke naïeve gedachten blijft koesteren is dan nog tot daar aan toe, maar als vervolgens de vader niets te zeggen zou krijgen over zijn kind, omdat het een "ongelukje" was, dan wordt het wel erg schandalig. Mensen die geen kinderen willen moeten óf niet aan seks beginnen, óf er rekening mee

Het moet wel gezegd worden dat Nederlanders vrij massaal hun goede manieren vergeten zodra ze een kerk binnenstappen voor bijvoorbeeld een eerste communieviering. Echt, vrees het moment dat de heidenen voor zulke gelegenheden je kerk bevolken. Er wordt dan vrij massaal door de gebeden en stiltes heen gekletst, er wordt gebeld, er wordt naar buiten gelopen om te roken of om wat dan ook, dat soort onbeschoft gedrag. Waarbij men vaak ook nauwelijks echt deelneemt aan de viering. Ik heb zelfs gehoord van een priester die twee keer (!) het eucharistisch gebed, het meest heilige gebed van de Mis, m

Dat lijkt mij ook, MasterJapie, maar het gebeurt nogal weleens dat man en vrouw met elkaar het bed induiken, zonder dat er (nog) echt sprake is van een relatie. Denk aan een onenightstand, of aan prostitutie, of aan een samenloop van omstandigheden dat ertoe leidde. Daar kan altijd een zwangerschap uit ontstaan. Mijns inziens heeft de vader dan dus ook altijd recht van spreken. En ja, Lobke, óók als er geen relatie (meer) zou zijn. Want het gebrek aan een relatie maakt het kind nog niet minder zíjn kind en geeft hem dus niet ineens minder rechten. Wie vrijwillig met elkaar het bed deelt, za

Ik sta dus zo'n beetje alleen met het idee dat bij zwangerschap door vrijwillige seks de vader ook evenveel zeggenschap heeft over zijn kind dan de moeder? Eerlijk gezegd schrik ik daar wel een beetje van. De vader moet dus maar gewoon toezien hoe de moeder zijn kind aborteert, alleen maar omdat hij het kind niet in de schoot draagt? Dus dat jaar ellende dat hij niet kan dragen, maakt meteen dat hij de daaropvolgende decennia zijn kind moet missen zonder daar iets tegen te mogen doen? Mijns inziens is dat behoorlijk schandalig. Ik geloof dat als een vrouw haar door vrijwillige seks verwekte k