Robert Frans

Naar mijn geloof worden die geopenbaard.

Natuurlijk. Wat ik al zeg: het is en-en. Als je werkelijk gelooft dat God een Persoon is, dan kan het niet anders dan dat er enkele kenmerken van Hem zijn die voor iedereen gelden. Hij is niet voor de ene persoon een Drie-eenheid en voor de andere persoon weer niet. Hij is niet voor de ene persoon liefde en voor de andere persoon haat. Zo zijn er dus waarheden die door iedereen gekend moeten worden, wil men God en zijn wil leren kennen, maar zijn er ook persoonlijke ervaringen en waarheden die per persoon verschillen. Het één sluit het andere niet uit en religies als het jodendom, het katho

Ik gaf mijn eigen kerk als voorbeeld om aan te geven dat dogma's en (liturgische) voorschriften spiritualiteit niet in de weg staan. Het is veel vaker gewoon en-en en niet of-of. In vrijwel alle godsdiensten met vaste leerstellingen en regels kom je toch volop mystiek en spiritualiteit tegen. Spiritualiteit dat vaak verder gaat dan enkel een prettig gevoel en enkele mooie gedachten, maar een harde strijd veronderstelt met de eigen geest en het leven an sich. Maar ook ultieme vrede als je zo boven jezelf kunt uitstijgen en zo alle ruimte kunt geven aan God. Spiritualiteit zonder enige regel of

Je interpreteert het nu verkeerd. Ik heb het niet over atheïsten in het algemeen, maar over atheïstische of niet-gelovige machthebbers. Net zoals ik ook niet schreef over christenen in het algemeen, maar over christelijke machthebbers. Mijns inziens handelen beiden ongeveer uit dezelfde motieven als ze het volk tiranniseren. Er is daarin eigenlijk nauwelijks verschil tussen de een en de ander. Het enige verschil is dus dat de ene zegt dat hij naar Gods wil handelt en de andere naar wat goed zou zijn handelt. Beiden zeggen dus vanuit de eigen overtuiging de handelen.

Welnu, die nuanceringen kun je ook één op één toepassen op het handelen van religieuze machthebbers. Ik weet wel zeker dat veel van zulke machthebbers met de mond wel belijden dat God hen dit zou opdragen, maar dat zij ook om precies dezelfde redenen zo handelen als atheïstische machthebbers. Met als enige verschil dat zij hun gedachten en verlangens projecteren op wat God zou denken en verlangen, terwijl atheïstische machthebbers hun gedachten en verlangens projecteren op wat goed, logisch en rechtvaardig zou zijn. Wat dan eigenlijk op hetzelfde neerkomt.

Vele heiligen, bekend en onbekend, hebben het geloof binnen de Kerk juist heel intens beleefd. Zij hielden van het heilig Sacrament, zij gaven hun leven voor Hem als het moest en waren bereid te delen in zijn Offer. Het is vreemd dat veel mensen zoveel houden van de katholieke mystiek, maar wel haar dogma's en regels afwijzen. Terwijl het één niet zonder het andere kan. Juist doordat we enige dingen over God mogen weten, maar ook weer niet alles, kunnen we Hem echt beminnen. Die mystiek is juist precies ontstaan in het katholieke geloof zoals wij dat kennen. Ze is zeer hecht verbonden met de

Je mag ze wel atheïstisch noemen, maar dat is zo nutteloos., Het zegt verder niks over de inhoud van die zienswijzen. We hebben het hier er toch steeds over dat we reageren op die inhoud? Als er geen inhoud is, dan valt er niks te reageren. In bovenstaande voorbeeld ging het geloof ik over het kritisch nadenken over de zienswijze van iemand. Je moet het dus benoemen om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. En alleen het etiket: 'gelooft niet in goden' is dan onvoldoende, want je weet dan verder niks. Vergelijk: Vraag: "Hoe ziet een mens eruit?" Antwoord: "Een mens heeft geen vleugels

Zelf denk ik dat het eigenlijk alleen zin heeft om de Schrift uit te leggen aan iemand die al gelooft. De Schrift is immers geschreven aan gelovigen. Ook Paulus begon in Athene niet over de Schrift, maar haalde uitsluitend Griekse dichters aan om het Evangelie te verkondigen. Dit bedoel ik niet arrogant, alsof zij die anders geloven te dom zouden zijn om de Schrift te lezen. Integendeel, hun eigen blik op de Schrift kan soms erg verhelderend zijn. Maar de boeken van de Schrift veronderstellen bij de toehoorder of lezer een alreeds bestaand en doorleeft geloof in God. Als je dat niet hebt, dan

Voor mij lijkt mij dit daarom een duidelijk bewijs dat de Schrift alleen niet voldoende is om Christus te leren kennen. Als de Schrift voldoende was geweest en als de Schrift zo duidelijk uit te leggen was, dan was er vanaf het begin van de Reformatie maar één kerkgemeenschap geweest, of misschien hoogstends een stuk of drie of vier. Staan die bewijzen dan ook in de Schrift zelf? Als je immers enkel de Schrift wilt erkennen als gezagsbron, dan moet je daar natuurlijk ook bij blijven. En er staat nergens in de Schrift een vastgestelde canon. Daarom konden de protestanten later rustig de de

Daarom probeer ik ook steeds te schrijven over atheïstische zienswijzen of overtuigingen en niet over atheïsme zelf. Het lijkt mij dan gewoon een containerbegrip voor overtuigingen die het bestaan van God ontkennen, passief of actief.

Er zijn toch verschillende zienswijzen die met elkaar gemeen hebben dat ze het bestaan van God of goden ontkennen? Waarom mogen die dan niet atheïstisch heten?

Maar ik schrijf nu juist heel bewust over zienswijzen... Het wordt zo wel heel ingewikkeld als zelfs dát nog niet goed zou zijn. En verder zeg ik toch niets nieuws? Iederéén redeneert en denkt vanuit de eigen zienswijze, of men nu christelijk, joods, atheïstisch, boeddhistisch, etc. is.

Ach, zo heb je ook weer mensen die atheïst zijn geworden, omdat ze geen zin meer hadden om steeds weer verklaringen te moeten zoeken bij dingen die gebeuren. Het is een patroon dat je wel vaker ziet: Pietje hangt overtuiging A aan, begint daarbij vragen te stellen, geprikkeld door overtuiging B, wordt moe van al die twijfels, meent daarom dat overtuiging daarom A niet waar kan zijn en vindt uiteindelijk zijn antwoorden in overtuiging B. Natuurlijk niet echt een heel stabiele basis voor elke overtuiging ook, want uiteindelijk roept elke overtuiging wel haar eigen vragen op en zul je daarmee to

Ik vind niet zoveel negatief eigenlijk aan hen. Het enige wat me opvalt is dat ze soms zelf lang niet altijd doorhebben dat hun overtuiging ook enkel één van de vele overtuigingen is en niet per se de maatstaf voor iedereen, laat staan de meest objectieve kijk op de wereld. Vooral bij relativistische mensen zie je dat, die dus geloven dat de waarheid subjectief is en daarom niet echt gekend kan worden. Zij vinden het soms echt heel moeilijk om in te zien dat dat relativisme dus slechts één van de vele overtuigingen is, en dat iemand niet per se arrogant of bekrompen hoeft te zijn als diege

Wel knap, dat Eclammers het woordje "onfeilbaar" weet te halen uit teksten waar dat woordje niet eens instaat...

Waar staat in de Schrift dat Gods Woord enkel en alleen de Schrift is? Waar staat in de Schrift dat enkel die 66 boeken de Schrift vormen? Waar staat in de Schrift dat enkel de Schrift voldoende is voor ons? Waar staat in de Schrift dat woordenboeken de enige bronnen zijn die ons de betekenis van woorden mogen duiden? Niemand die dat tegenspreekt. Maria wordt dan ook niet aanbeden, zoals je natuurlijk alláng weet, aangezien je je natuurlijk verdiept hebt in het katholieke geloof, voordat je over haar in discussie ging hier. Maar ach, je kunt het altijd blijven proberen hè? Kun

Het is niet "een" Olorin, maar "de" Olorin. Meerdere users hebben geprobeerd te omschrijven hier wat de Olorin is, maar hun posts werden direct verwijderd en zijzelf zijn ook nooit meer gezien. Wees dus op je hoede, want zelfs die vraag stellen is niet geheel zonder risico...

1. Hoe zou jij deze gemeente omschrijven? 2. Wat vind jij belangrijk binnen de gemeente? 3. Hoe kun jij zelf daaraan bijdragen?

Op zich doen dergelijke hervertellingen altijd wel tekort aan de Schrift. Maar ja, elke hervertelling van welk boek of welk verhaal is nooit te vergelijken met het origineel. Ik denk dat ik niet onrealistisch ben als ik zeg dat over een eeuw dit boekwerk alweer vergeten is, maar de Schrift nog altijd bestaat. De Schrift bestaat juist zo enorm lang en wordt juist wereldwijd zoveel gelezen, omdat het inderdaad de menselijke (religieuze) geest zo scherp laat zien. Zelfs nog de geest van degene die de Schrift leest en onbewogen al die oorlogen voorbij laat trekken, terwijl hij zo voor vrede zou zi

Dat boekje van hem over het kleine rotgodje vond ik zelf een erg interessant boekje dat me wel aan het denken heeft gezet. Al maakt hij daarin inderdaad af en toe een karikatuur van het geloof en maakt hij zichzelf natuurlijk net zo goed een beeld van Hem dat Hem tekort doet. Maar ik vond het alleen al heel aardig om te lezen hoe een atheïst gewoon ook heel positief naar de Schrift en het geloof kan kijken. Of ik dit boek ga lezen, dat weet ik niet. Maar het klinkt op zich ook wel interessant. De Schrift is op verschillende manieren te interpreteren en elke interpretatie kan weer een verrijk

Zo kun je het inderdaad omschrijven. Je kunt het ook omschrijven met het genezen van een zware wond. De genezing kan een voldongen feit zijn, maar er kunnen altijd littekens achterblijven. En die kunnen uitgroeien tot een nieuwe wond als je niet voorzichtig genoeg met die littekens omgaat. Van die littekens wordt je dus ook genezen in het vagevuur, zodat geen enkele neiging tot zonde meer overblijft en je volmaakt de hemel kunt binnengaan. Die genezing is echter wel zonder enige vorm van verdoving. Blijf vragen, daar is dit topic nu juist voor. Die moet zich dan alsnog als de wiedeweerg

Ik dacht van wel ja. Even het technische verhaal: Als je sterft, dan ontvang je onmiddelijk het persoonlijk oordeel. Indien je een doodzonde hebt begaan, dus God welbewust de rug hebt toegekeerd, en deze niet gebiecht hebt, dan is de kans aanzienlijk dat je naar de hel gaat. Indien je al je doodzonden gebiecht hebt, of als ze vergeven zijn door het doopsel, dan is de kans aanzienlijk dat je naar de hemel gaat. Zonden laten echter altijd sporen na in de ziel, dus neigingen tot het begaan van nieuwe zonden. Als die bij je sterven nog niet gelouterd zijn, dan wordt dat alsnog eerst gedaan i

Iemand is heilig als hij of zij volmaakt toegewijd is en volmaakt verenigd is met God, als een pure, smetteloze offergave. Alle hemelbewoners zijn dus heilig en ook sommige gelovigen hier op aarde zijn al heilig. Alleen van mensen op aarde kunnen we het niet zeker weten, maar van hen in de hemel weten we het wél zeker. Want zij hebben hun aardse levenstocht immers geheel afgerond en zullen geen zonde meer begaan. Van sommige overleden mensen weten we echter nu alreeds dat zij in de hemel zijn, omdat aangetoond is dat hun gebed voor ons in de hemel daadwerkelijk verhoord wordt. Als iemand bij

Daarom ben ik ook katholiek hè, omdat de Schrift niet de énige bron van Openbaring is. We hebben ook de kunst, de liturgie, de wetenschap, het kerkelijk leergezag, de traditie, het dispuut daartussen, etc. Maar het heeft dus inderdaad puur te maken met verwachtingen. Als je verwacht een heerlijke speklap te eten, maar je proeft ineens karbonade, dan is dat werkelijk een klap in je gezicht. Ook al vind je karbonade net zo heerlijk. Je verwacht die smaak immers niet. Maar de tweede, of de derde hap zal dan al weer veel beter smaken. Dan kun je lachen om de karbonade die je een beetje voor de

Je kunt je inderdaad bekeren tot het jodendom. Dat is een langdurig proces van jaren, waarbij je een aantal keren zult worden afgewezen en waarbij je veel studie naar de Torah en het jodendom moet verrichten. Vervolgens moet je dan voor een rabbijnse rechtbank een soort examen afleggen over je kennis en vragen beantwoorden over je motivatie. Uiteindelijk wordt je, na de vraag of je dit echt uit vrije wil doet, besneden als je een man bent en tenslotte ondergedompeld in de mikwa, een soort doopvont. Probleem alleen is dat het orthodoxe jodendom bekeringen in andere vormen van het jodendom niet