Hetairos

Dat is niet zo. Anders hadden de eerste 4 van de 10 geboden kunnen worden weg gelaten. Hoezo? Dat heeft niets met elkaar te maken. Vrij zijn betekent dat je zelf kunt bepalen of je subjectief of objectief bent. Ben jij vrij om te bepalen of je subjectief dan wel objectief bent? Leg dat eens uit?

Jij gaat uit van een chaotische God, Als het om God gaat, ga ik helemaal nergens van uit. Ik kan niet anders dan God accepteren zoals Hij mij wordt getoond door Jezus Christus, de Enige! die Hem écht kent. Waarmee je Hem dus tracht onder controle te houden in je eigen interpretatie. Als God zich aan de wet had gehouden, was er helemaal geen zoenoffer geweest en was de hele mensheid al verdwenen uit de schepping. Wat Adam overkwam was het gevolg van zijn eigen handelen. God was daar niet boos of teleurgesteld over, dus de vraag of Hij het handelen van Adam wél

Het staat iedereen vrij om een ander te beoordelen op zijn gedrag. Of die ander nu een god is of niet, dart maakt niet uit. Daarin laat ik mijn niet beperken. En jij vind dat ook, gezien jou herhaalde opmerkingen over de mens die 'in alle vrijheid' van alles kan doen. Tenzij dat 'in alle vrijheid' eigenlijk helemaal niet zo vrij is? Met mijn opmerking wil ik aangeven, dat God Zich boven of buiten elke beoordeling bevindt. Met andere woorden: Hij is ongevoelig voor welke kritiek of goedkeuring dan ook. Hij is wie Hij is en doet wat Hij wil. Hij hoeft Zich niet te verantwoorden; dat H

Ik dacht dat ik dat al had gedaan door mijn erkenning dat je gelijk hebt. Maar liefde heeft ook te maken met handelen naar anderen toe en is, als je zo redeneert, dus ook extern. Ja, natuurlijk. Maar die praktijk komt ergens uit voort. Ik zou dan zeggen: je kunt je naaste alleen praktisch liefhebben, als je eerst liefde voor je naaste voelt. Het christendom heeft hier allerminst een algemeen geaccepteerde visie over, sterker nog: over deze kwestie zijn christenen van oudsher tot op het bot verdeeld. Waarschijnlijk heb je gelijk. Maar ik bedoel met '

Dat is dus ook niet waar. God kan dingen sturen, maar dat doet Hij niet altijd. Prediker 9:11 bijv zegt: Ik heb nog iets gezien onder de zon: de snellen winnen niet altijd dewedstrijd of de sterken de oorlog,p de wijzen hebben niet altijd het voedsel of deslimme mensen de rijkdom,q en personen met kennis hebben niet altijd succes. Want tijd en toeval treffen hen allemaal. Je leest mijn opmerking niet goed. Of je begrijpt het niet, maar dan houdt het gesprek weer op tussen ons. Als je niet goed leest, kan ik je daarop wijzen, maar als je het niet begrijpt .... God weet

Laten we daar maar op houden. Want nu begin je jezelf in feite te herhalen. Dat heeft bij mij echter geen nut, want ik was het de eerste keer al niet met je eens. Natuurlijk was dat niet goed. Het was niet de bedoeling. Ook hier ben ik het vanzelfsprekend niet met je eens. De basis van mijn visie is dat er niets gebeurt zonder dat God dat wil, of in elk geval, er Zijn goedkeuring aan geeft. In jullie visie moet God steeds met een oplossing komen; in mijn visie voert God vanaf het begin een plan uit, dat zich precies zo ontwikkelt zoals Hij dat van te voren heeft beda

Ik neem voor het gemak nu even aan, dat je je hier verschrijft en dat je eigenlijk wilt zeggen, dat 'zo'n leerstelligheid een weergave is van een werkelijkheid(, zoals jullie die beleven)'. Een leerstelling kan natuurlijk nooit de basis zijn. Een leerstelling of dogma komt voort uit een interpretatie van een werkelijkheid. Zo is het dogma van de zondeval ontstaan. Terwijl bij een andere lezing van dezelfde Bijbel, van een zondeval in het geheel geen sprake is. Dat geldt ook voor het dogma van de drie-eenheid. Een onbevangen lezen van de Schrift levert geen drie-eenheid op, maar hoog

Nee, dat is geen dogma. Het zou wel een dogma zijn, als de mogelijkheid zou bestaan dat God wél kan liegen. Met een dogma kun je het eens zijn of niet. Een dogma is niet meer of minder dan een interpretatie of een zienswijze, waar je aan vasthoudt. "God kan niet liegen" is een statement of een stelling. Dat is waar of onwaar. Als je dus wilt aantonen dat het statement niet waar is, zul je dus met argumenten moeten komen die dat aantonen of bewijzen. Overigens is het onderbouwen van de stelling zelf (God kan niet liegen) niet nodig. Dat geldt overigens voor alle, al dan niet Bijbelse

Je haalt van alles door elkaar. En daarom kan ik er geen touw meer aan vastknopen. Als het gaat om het bovenstaande heb ik jou al herhaaldelijk aangegeven dat ik een totaal andere visie heb. Maar ik begrijp ook dat je niet in staat bent de geldigheid van die visie in te zien. Laat staan dat je in staat bent de geldigheid van die visie te accepteren. Dat laatste is voor jou onmogelijk omdat je daarmee je wortels zou verloochenen die je in jouw dogmatische/religieuze traditie hebt. Inhoudelijk: 1. Oog om oog, tand voor tand. Dit geldt voor de mens. De reden is beperking.

Even een terzijde "het is de enige zinnige opmerking volgens jou". Ik vind alle opmerkingen die ik maak zinnig, anders zou ik ze niet maken. Dat komt omdat je niet in staat bent om jou en jouw opmerkingen te relativeren. Uiteindelijk gaat het er om of degene met wie je in gesprek bent, jouw opmerkingen zinnig vindt. Tja, dit is nu juist waar de schoen bij jou wringt. Als 'iemand' dat van zichzelf zegt, is de eerste vraag die bij mij opkomt: "kan hij dat aantonen of bewijzen?" Dat hangt er natuurlijk vanaf, of je wel in het antwoord geïnteresseerd bent. Jij bent er echter

Hoezo is het jezelf vergelijken met een mier nou weer het tegenovergestelde van relativeren? Ik vraag me af of je weet wat de term behelst. Jouw reacties zijn een frontale aanval op mijn intellect. En de reacties lezend van anderen, die met jouw hersenspinsels worden geconfronteerd, ben ik niet de enige die het zo ervaart. Je vraagt: "Hoezo is het jezelf vergelijken met een mier nou weer het tegenovergestelde van relativeren?" Wat relativeren is, geef ik aan in het gedeelte dat je zelf citeert, maar blijkbaar niet eens leest: "Relativeren is de betrekkelijkheid van iets inz

Hier lees ik dus dat God niet kan liegen. Terwijl ik in Exodus lees, dat Hij dat voor de mens in als norm instelt. Nu is dus de vraag, of God zich in het Titus-voorbeeld houdt aan Zijn eigen wet of dat het gewoon een karakter-eigenschap van God is dat Hij niet kan liegen. In feite ligt het antwoord al verscholen in de vraagstelling. Want als God iets niet kan, dan is het onzin om te stellen dat God zich hier aan houdt. De mens kan echter wel liegen en dus stelt God voor de mens een regel in: Je zult niet liegen. Maar uit Titus blijkt dus dat liegen geen deel uitmaakt van Gods wezen. Dus op wel

Dat zeg ik toch ook. Hij kan niet tegen Zijn eigen wetten ingaan. Nee, dat zeg je niet. Je suggereert dat God Zich aan een wet houdt, die Hij zelf heeft ingesteld. God heeft geen wetten nodig om te laten zien, wie Hij is. Hij is boven elke wet en menselijke norm verheven. Daarnaast weet je niet wat Gods heiligheid impliceert. Dat kun je je niet voorstellen, omdat jij zelf verre van heilig bent. God is volmaakt goed en volmaakt licht: "Dwaalt niet, mijn geliefde broeders. Iedere gave, die goed, en elk geschenk, dat volmaakt is, daalt van boven neder, van de Vader der lichten, bij

Je hebt wel een zeer menselijk en beperkt beeld van God voor jezelf gecreëerd. Een beeld dat je vervolgens in een afgesloten hokje plaatst en naar believen voor je laat spreken. Je suggereert dat Gods heiligheid iets is waar Hij zich aan heeft geconformeerd. Maar waarom zou God tegen Zijn heiligheid in willen gaan? God IS Heilig. Net zoals God alleen maar goed IS. Of liefde. Met andere woorden: God zet in Zichzelf de norm; dát maakt Hem tot God, tot de enige en eeuwige. Met andere woorden: Dat maakt Hem tot wie Hij is: JHWH, de Ik ben, die Ik ben! Als God wetten uitvaardigt, doet H

Omdat @sandingisaskill zijn keutel intrekt, als het gaat om een inhoudelijk antwoord, geeft hij mij de gelegenheid wel inhoudelijk op jouw terechte kritiek in te gaan. Hij maakte de volgende opmerking: Als eerste wil ik je attenderen op het bericht dat ik eerder in een ander topic plaatste: Liefde is een interne karakter-eigenschap. Rechtvaardigheid heeft met handelen te maken en is extern. Dat betekent dus dat je liefde kunt zien als de bron van alle handelingen die worden uitgevoerd. Gods rechtvaardigheid (Zijn handelen) komt voort uit Zijn liefde (Zijn karakter). Het

Waarom zou ik een weerwoord geven op een persoonlijke mening. Meer dan futiel is die mening niet. Je wordt steeds ongeloofwaardiger. Het enige dat je doet is je gedragen als een blaffende hond achter jouw hek van inhoudsloze dogma's en leringen. DBI ziet terecht een discrepantie in jouw interpretatie van het dogma dat God zowel rechtvaardig als liefde is. Steeds als je niet in staat bent om inhoudelijk te reageren, neem je je toevlucht tot nietszeggende, maar denigrerende uitspraken. Snap je het zelf wel? Of ben je alleen maar in staat om als een rebelse puber knuppels in h

Als je jezelf vergelijkt met een mier of een bij, doe je het tegenovergestelde van relativeren. Want waar kom je op uit? Dat je een heel ander wezen bent dan een mier of een bij. De enige relatie die er is tussen jou en een insect is dat jullie allebei organisch leven. Relativeren is de betrekkelijkheid van iets inzien of iets niet zo belangrijk vinden als het lijkt. Als jij jezelf relativeert ten opzichte van een insect, dan ontken je wie je bent als mens. Jullie hadden het over Boeddha. Deze werd getroffen door het lijden dat hij om zich heen zag, maar besefte tegelijkertijd dat hij nie

Als hen aan wie het Goede Nieuws was toevertrouwd slechtnieuwsbrengers zijn geworden dan is het logisch dat het einde van het kerktijdperk nadert. Het enige dat ik hierop kan zeggen, is dat het merendeel van degenen die hier vrijelijk hun mening ventileren weinig van doen hebben met 'hen aan wie het Goede Nieuws is toevertrouwd'. Zonder te generaliseren (wie de schoen past, trekke deze aan) denk ik dat de meesten zijn verworden tot Schriftgeleerden en Farizeeën van het laagste niveau. Ze citeren de Bijbel dat het een lieve lust is - wat overigens in het computertijdperk óók weer

Laat ik dan eens met een verklaring komen, die in het geheel niet vaag is. Maar voordat ik die geef, stel ik voor eerst te definiëren wat het ‘probleem’ is. Ik ben van mening, dat als je goed doorhebt wat er nu eigenlijk de reden voor Jezus Christus is (Zijn komst, Zijn leven, Zijn sterven én Zijn opstanding) het hele verhaal vanzelf op z’n plek valt. Als je het drama in Eden leest zonder een door theologie en dogma’s gekleurde bril op te zetten, valt je misschien op dat God helemaal geen vloek uitspreekt. Wat God wel doet, is Adam de consequentie van het eten van de boom van kennis vo

Nee, voor God is de man en de vrouw gelijk. Gelukkig lezen sommigen hier wel het hele bericht. 't Zal wel met jouw aandachtsspanne te maken hebben. Of met je kokervisie, natuurlijk. En dan te bedenken dat je je opnieuw bemoeit met iets waar je blijkbaar geen inzicht in hebt.

Nee, de vraag is wat de scheppingsorde is. Laat ik dat nuanceren. De scheppingsorde is na de overtreding van Adam beschadigd geraakt: Voor de vrouw geldt: "naar uw man zal uw begeerte uitgaan" en voor de man geldt: "hij zal over de vrouw heersen". Dít is in Christus hersteld. En daarom zijn binnen de Gemeente man en vrouw aan elkaar gelijk. De Kerk is echter niet 1:1 gelijk aan de Gemeente. De Gemeente is, op haar best, een deelverzameling van de Kerk. Maar wetten en regels (dogma's en leerstellingen) gelden niet binnen de Gemeente, maar alleen binnen de Kerk, want daar is de sc

Je speelt op dit moment de vermoorde onschuld, Hermanos2. Je schrijft dat je alles wat je schrijft zeer serieus bedoelt én bijbels gezien correct is. En dan schrijf je dat mijn mening vaststaat en dat het een overtuiging geworden is? Je concludeert: dan heeft uitlegging geen zin meer. Met andere woorden: Hermanos2 ziet het correct en Hetarios ziet het fout. En dan is hij ook nog zo overtuigd van zijn gelijk, dat uitlegging geen zin meer heeft? IK concludeer dan dat je gewoon met je mond vol met tanden zit en je bang bent dat mijn consistente en Bijbelse benadering de vloer met j

Het is uiteindelijke de vraag of je wel oudste wilt worden. Ikzelf had uitzicht op het voorgangersschap. Maar toen ik eens goed keek, naar de taken en verantwoordelijkheden die daarbij komen, heb ik vriendelijk doch beslist bedankt voor de eer. Ik mocht toen echter niet meer blijven, want degene die het dan wel zou worden, voelde zich alsnog teveel in de functie bedreigt. Precies, daar gaat het om. Ik heb indertijd mijn weigering om de leiding van die gemeente op me te nemen, achteraf ervaren als leiding van de Heer. De Heer kan oneindig veel meer aan je duidelijk maken, als je je niet

Ervaar je dat echt zo? Vertel mij eens welk werk God begon in Genesis? Serieuze vraag! Tja, als je dat niet weet. Ah, die weet ik. Hij zegt dat dit Zijn specifieke roeping was op dat moment. De rest van de wereld liet Hij over aan degenen die in Hem zouden geloven. Misschien dat Hij degene was waar de wet en de profeten het over hadden? Dit zuig je uit je duim, m'n beste. Het is alles wat genuanceerder dan je voorstelt. Ik zou zeggen, spreek voor jezelf, Hermanos2. Ik denk dat uit de meer serieuze bijdragen in dit draadje allang duidelijk is gew

Kijk, dat vind ik nu een echt constructieve reactie. Perfect, Goeiemoggel. Het doet me veel plezier dit te lezen.