Hetairos

Over de eerste zin. Zo'n opmerking is beledigend, wanneer je zo praat bekijk je het maar. Over de tweede zin. Idem, ongegronde toespelingen op mij als niet kennende de Christus zijn niet welkom. Zo praat ik niet met je. Dan kan ik niet anders dan concluderen dat je veel te gevoelig bent voor kritiek. Ik ga in op wat je schrijft, maar jij ervaart dat als een aanval op jouw persoon en bent vervolgens beledigd. Ik geef toe, dat ik mijn gesprekspartner vaak uit z'n tent probeer te lokken, maar de wens om die dan vervolgens te beledigen ken ik niet. Als je dat zo wel ervaart, s

Dit is een kwestie van interpretatie. In mijn optiek heeft God de 10 geboden gegeven om de mens (Israël in dit geval) van een hekwerk te voorzien, waarbinnen ze in alle vrijheid kunnen bewegen. Zonder wet maakt de mens er een zooitje van. De wet is dus omwille van de mens gegeven en niet omwille van God zelf. De brief aan de Galaten zegt het als volgt: "Doch voordat dit geloof kwam, werden wij onder de wet in verzekerde bewaring gehouden met het oog op het geloof, dat geopenbaard zou worden. De wet is dus een tuchtmeester voor ons geweest tot Christus, opdat wij uit geloof gerechtvaardigd

Inderdaad. Ik zeg het niet zo. Ik verschrijf me niet. Maar jij mag zeggen wat jij bedoelt. En ik begrijp dat jij bepaalde dogma's ter discussie wilt stellen. Prima. Dus je bedoelt echt te zeggen, dat "zo'n leerstelligheid de basis is van de werkelijkheid"? Met andere woorden: je zegt dat de werkelijkheid voortkomt (is gefundeerd) op de dogma's die jullie belijden? Als dit echter waar is, moet ik de werkelijkheid ter discussie stellen en niet het dogma. Maar dan staat inderdaad het dogma boven de Schrift. Wee, degene die er anders over denkt. Nu begrijp ik nog beter waar de christenve

Christus houdt zich aan de wet omdat de wet een voortbrengsel is van Zijn karakter. Hoezo is 'de wet een voortbrengsel van Christus' karakter'? Ik snap dit echt niet. Christus heeft ons juist vrijgekocht van de wet. Als je zegt dat de wet door het karakter van Christus wordt voortgebracht lijkt me dat een onmogelijke combinatie: "Maar toen de volheid des tijds gekomen was, heeft God zijn Zoon uitgezonden, geboren uit een vrouw, geboren onder de wet, om hen, die onder de wet waren, vrij te kopen, opdat wij het recht van zonen zouden verkrijgen" Galaten 4:4-5 (NBG1951) Christ

God is soeverijn en een zelfstandig wezen. Naar dat beeld zijn wij ook gemaakt. Maar daaruit blijkt dat God wel degelijk gevoel heeft. Dat ben ik met je eens. Maar je snapt toch wel dat ik dat niet bedoel met mijn opmerking? Ik schreef dat God ongevoelig is voor 'welke kritiek' of 'goedkeuring' dan ook. Als de mens zijn vuist opheft naar God en Hem vervloekt, barst Hij niet ineens in huilen uit. Net zo min wordt God er blij van als we iets goeds over Hem zeggen. Dit is de manier waarop de oudtestamentische schrijver God ziet. Het is de beleving van een gelovige die God in fe

Ik formeer het licht, en schep de duisternis; Ik maak den vrede en schep het kwaad, Ik, de HEERE, doe al deze dingen. (Jes.45:7, SV) Alles staat of valt met context. Het woord "ra" dat wordt gebruikt om "kwaad" mee aan te duiden kan op twee manieren worden geïnterpreteerd. Dat snap ik. Maar dat doet niets af van wat hier staat. Een beknopt woordenboek geeft de volgende toelichting: (Mounce's Complete Expository Dictionary of Old and New Testament Words) "רַע raʻ 312x slecht, onaangenaam, inferieur in kwaliteit; bij uitbreiding: slecht, goddeloos in ethische kwaliteit;

Ik schreef: "Ik neem voor het gemak nu even aan, dat je je hier verschrijft en dat je eigenlijk wilt zeggen, dat 'zo'n leerstelligheid een weergave is van een werkelijkheid(, zoals jullie die beleven)'." Bedoel je dat met 'goochelen (niet googelt) met woorden?' We hadden het over dogma's die de plaats van de Schrift innemen. Ik heb uitgelegd wat dogma's zijn, maar ik heb ook uitgelegd dat het een slechte zaak is, als je het dogma (als een shortcut) het woord laat doen. Ik pleit voor een opnieuw doordenken van de Bijbelse boodschap. Spreken via dogma's is een vorm van drog-redeneren.

Nee natuurlijk niet, maar het feit dat satan nu de overste van de wereld is ligt in het feit dat er een geschil gaande is tussen God en satan. Ik denk niet dat God een geschil heeft met de satan. Een geschil impliceert discussie en iemand die gelijk heeft of niet. Dat beweert hij inderdaad, maar dat is niet relevant. De duivel spreekt naar zijn aard en is een leugenaar van het begin. Het punt is, dat de mens hem gelooft. De mens heeft geen inzicht (is verblind geraakt) en is dus gevoelig voor verleiding. Oké. Maar dan vraag ik: "Is de gedachte om de mens z'n gang te l

Dank je, Sjako, nu zijn we eindelijk echt in gesprek. Als eerste wil ik opmerken dat wat ik schrijf mijn persoonlijke visie is. Ik weet dus dat die visie niet door de op traditie georiënteerde gemeenschap (dus ook niet door die van jou) wordt gedeeld. Enfin, een paar berichten terug heb ik dat min of meer al uitgebreid uiteengezet. Ik dus wel. En wel juist omdat God liefde is. Daarnaast noem je de zondeval. Dat begrip is puur dogmatisch, want de Bijbel spreekt hier met geen woord zo over. De overtreding van Adam is de keerzijde of consequentie van het plan van God. De me

Dat is niet zo. Anders hadden de eerste 4 van de 10 geboden kunnen worden weg gelaten. Hoezo? Dat heeft niets met elkaar te maken. Vrij zijn betekent dat je zelf kunt bepalen of je subjectief of objectief bent. Ben jij vrij om te bepalen of je subjectief dan wel objectief bent? Leg dat eens uit?

Jij gaat uit van een chaotische God, Als het om God gaat, ga ik helemaal nergens van uit. Ik kan niet anders dan God accepteren zoals Hij mij wordt getoond door Jezus Christus, de Enige! die Hem écht kent. Waarmee je Hem dus tracht onder controle te houden in je eigen interpretatie. Als God zich aan de wet had gehouden, was er helemaal geen zoenoffer geweest en was de hele mensheid al verdwenen uit de schepping. Wat Adam overkwam was het gevolg van zijn eigen handelen. God was daar niet boos of teleurgesteld over, dus de vraag of Hij het handelen van Adam wél

Het staat iedereen vrij om een ander te beoordelen op zijn gedrag. Of die ander nu een god is of niet, dart maakt niet uit. Daarin laat ik mijn niet beperken. En jij vind dat ook, gezien jou herhaalde opmerkingen over de mens die 'in alle vrijheid' van alles kan doen. Tenzij dat 'in alle vrijheid' eigenlijk helemaal niet zo vrij is? Met mijn opmerking wil ik aangeven, dat God Zich boven of buiten elke beoordeling bevindt. Met andere woorden: Hij is ongevoelig voor welke kritiek of goedkeuring dan ook. Hij is wie Hij is en doet wat Hij wil. Hij hoeft Zich niet te verantwoorden; dat H

Ik dacht dat ik dat al had gedaan door mijn erkenning dat je gelijk hebt. Maar liefde heeft ook te maken met handelen naar anderen toe en is, als je zo redeneert, dus ook extern. Ja, natuurlijk. Maar die praktijk komt ergens uit voort. Ik zou dan zeggen: je kunt je naaste alleen praktisch liefhebben, als je eerst liefde voor je naaste voelt. Het christendom heeft hier allerminst een algemeen geaccepteerde visie over, sterker nog: over deze kwestie zijn christenen van oudsher tot op het bot verdeeld. Waarschijnlijk heb je gelijk. Maar ik bedoel met '

Dat is dus ook niet waar. God kan dingen sturen, maar dat doet Hij niet altijd. Prediker 9:11 bijv zegt: Ik heb nog iets gezien onder de zon: de snellen winnen niet altijd dewedstrijd of de sterken de oorlog,p de wijzen hebben niet altijd het voedsel of deslimme mensen de rijkdom,q en personen met kennis hebben niet altijd succes. Want tijd en toeval treffen hen allemaal. Je leest mijn opmerking niet goed. Of je begrijpt het niet, maar dan houdt het gesprek weer op tussen ons. Als je niet goed leest, kan ik je daarop wijzen, maar als je het niet begrijpt .... God weet

Laten we daar maar op houden. Want nu begin je jezelf in feite te herhalen. Dat heeft bij mij echter geen nut, want ik was het de eerste keer al niet met je eens. Natuurlijk was dat niet goed. Het was niet de bedoeling. Ook hier ben ik het vanzelfsprekend niet met je eens. De basis van mijn visie is dat er niets gebeurt zonder dat God dat wil, of in elk geval, er Zijn goedkeuring aan geeft. In jullie visie moet God steeds met een oplossing komen; in mijn visie voert God vanaf het begin een plan uit, dat zich precies zo ontwikkelt zoals Hij dat van te voren heeft beda

Ik neem voor het gemak nu even aan, dat je je hier verschrijft en dat je eigenlijk wilt zeggen, dat 'zo'n leerstelligheid een weergave is van een werkelijkheid(, zoals jullie die beleven)'. Een leerstelling kan natuurlijk nooit de basis zijn. Een leerstelling of dogma komt voort uit een interpretatie van een werkelijkheid. Zo is het dogma van de zondeval ontstaan. Terwijl bij een andere lezing van dezelfde Bijbel, van een zondeval in het geheel geen sprake is. Dat geldt ook voor het dogma van de drie-eenheid. Een onbevangen lezen van de Schrift levert geen drie-eenheid op, maar hoog

Nee, dat is geen dogma. Het zou wel een dogma zijn, als de mogelijkheid zou bestaan dat God wél kan liegen. Met een dogma kun je het eens zijn of niet. Een dogma is niet meer of minder dan een interpretatie of een zienswijze, waar je aan vasthoudt. "God kan niet liegen" is een statement of een stelling. Dat is waar of onwaar. Als je dus wilt aantonen dat het statement niet waar is, zul je dus met argumenten moeten komen die dat aantonen of bewijzen. Overigens is het onderbouwen van de stelling zelf (God kan niet liegen) niet nodig. Dat geldt overigens voor alle, al dan niet Bijbelse

Je haalt van alles door elkaar. En daarom kan ik er geen touw meer aan vastknopen. Als het gaat om het bovenstaande heb ik jou al herhaaldelijk aangegeven dat ik een totaal andere visie heb. Maar ik begrijp ook dat je niet in staat bent de geldigheid van die visie in te zien. Laat staan dat je in staat bent de geldigheid van die visie te accepteren. Dat laatste is voor jou onmogelijk omdat je daarmee je wortels zou verloochenen die je in jouw dogmatische/religieuze traditie hebt. Inhoudelijk: 1. Oog om oog, tand voor tand. Dit geldt voor de mens. De reden is beperking.

Even een terzijde "het is de enige zinnige opmerking volgens jou". Ik vind alle opmerkingen die ik maak zinnig, anders zou ik ze niet maken. Dat komt omdat je niet in staat bent om jou en jouw opmerkingen te relativeren. Uiteindelijk gaat het er om of degene met wie je in gesprek bent, jouw opmerkingen zinnig vindt. Tja, dit is nu juist waar de schoen bij jou wringt. Als 'iemand' dat van zichzelf zegt, is de eerste vraag die bij mij opkomt: "kan hij dat aantonen of bewijzen?" Dat hangt er natuurlijk vanaf, of je wel in het antwoord geïnteresseerd bent. Jij bent er echter

Hoezo is het jezelf vergelijken met een mier nou weer het tegenovergestelde van relativeren? Ik vraag me af of je weet wat de term behelst. Jouw reacties zijn een frontale aanval op mijn intellect. En de reacties lezend van anderen, die met jouw hersenspinsels worden geconfronteerd, ben ik niet de enige die het zo ervaart. Je vraagt: "Hoezo is het jezelf vergelijken met een mier nou weer het tegenovergestelde van relativeren?" Wat relativeren is, geef ik aan in het gedeelte dat je zelf citeert, maar blijkbaar niet eens leest: "Relativeren is de betrekkelijkheid van iets inz

Hier lees ik dus dat God niet kan liegen. Terwijl ik in Exodus lees, dat Hij dat voor de mens in als norm instelt. Nu is dus de vraag, of God zich in het Titus-voorbeeld houdt aan Zijn eigen wet of dat het gewoon een karakter-eigenschap van God is dat Hij niet kan liegen. In feite ligt het antwoord al verscholen in de vraagstelling. Want als God iets niet kan, dan is het onzin om te stellen dat God zich hier aan houdt. De mens kan echter wel liegen en dus stelt God voor de mens een regel in: Je zult niet liegen. Maar uit Titus blijkt dus dat liegen geen deel uitmaakt van Gods wezen. Dus op wel

Dat zeg ik toch ook. Hij kan niet tegen Zijn eigen wetten ingaan. Nee, dat zeg je niet. Je suggereert dat God Zich aan een wet houdt, die Hij zelf heeft ingesteld. God heeft geen wetten nodig om te laten zien, wie Hij is. Hij is boven elke wet en menselijke norm verheven. Daarnaast weet je niet wat Gods heiligheid impliceert. Dat kun je je niet voorstellen, omdat jij zelf verre van heilig bent. God is volmaakt goed en volmaakt licht: "Dwaalt niet, mijn geliefde broeders. Iedere gave, die goed, en elk geschenk, dat volmaakt is, daalt van boven neder, van de Vader der lichten, bij

Je hebt wel een zeer menselijk en beperkt beeld van God voor jezelf gecreëerd. Een beeld dat je vervolgens in een afgesloten hokje plaatst en naar believen voor je laat spreken. Je suggereert dat Gods heiligheid iets is waar Hij zich aan heeft geconformeerd. Maar waarom zou God tegen Zijn heiligheid in willen gaan? God IS Heilig. Net zoals God alleen maar goed IS. Of liefde. Met andere woorden: God zet in Zichzelf de norm; dát maakt Hem tot God, tot de enige en eeuwige. Met andere woorden: Dat maakt Hem tot wie Hij is: JHWH, de Ik ben, die Ik ben! Als God wetten uitvaardigt, doet H

Omdat @sandingisaskill zijn keutel intrekt, als het gaat om een inhoudelijk antwoord, geeft hij mij de gelegenheid wel inhoudelijk op jouw terechte kritiek in te gaan. Hij maakte de volgende opmerking: Als eerste wil ik je attenderen op het bericht dat ik eerder in een ander topic plaatste: Liefde is een interne karakter-eigenschap. Rechtvaardigheid heeft met handelen te maken en is extern. Dat betekent dus dat je liefde kunt zien als de bron van alle handelingen die worden uitgevoerd. Gods rechtvaardigheid (Zijn handelen) komt voort uit Zijn liefde (Zijn karakter). Het

Waarom zou ik een weerwoord geven op een persoonlijke mening. Meer dan futiel is die mening niet. Je wordt steeds ongeloofwaardiger. Het enige dat je doet is je gedragen als een blaffende hond achter jouw hek van inhoudsloze dogma's en leringen. DBI ziet terecht een discrepantie in jouw interpretatie van het dogma dat God zowel rechtvaardig als liefde is. Steeds als je niet in staat bent om inhoudelijk te reageren, neem je je toevlucht tot nietszeggende, maar denigrerende uitspraken. Snap je het zelf wel? Of ben je alleen maar in staat om als een rebelse puber knuppels in h