Hetairos

Wat ik duidelijk wil maken, is dat het feit dat er iets IS, al aantoont dat iets heeft plaatsgevonden. Je gaf zelf laatst de aarde als voorbeeld. Het controleerbare feit dat de aarde bestaat, bewijst dat er iets gebeurt is. Nu legt de schrijver van Genesis een getuigenis af van de wijze waarop dat heeft plaatsgevonden. Het punt is, dat die schrijver het zelf heeft van horen zeggen. Maar het controleerbare feit is, dat alle effecten van die gebeurtenis tot op de huidige dag zichtbaar zijn. Het getuigenis zelf is voor velen discutabel (ook tot op de huidige dag), maar de effecten of de resu

Is het laatste niet wat ieder gezond mens doet? De vraag die wordt gesteld is altijd: "Wat levert het mij op?" of, in het verlengde daarvan: "Wat kost het mij?". Het kenmerk van wanhoop is echter, dat je geen brug of weg (meer) ziet of verwacht. Als je dan desondanks de sprong waagt verwacht je dat daarmee aan die wanhoop een eind komt en niet dat je ineens weer hoop hebt. Daarom zoekt iemand de dood door zelfdoding. Niet omdat hij daarin het leven hoopt te vinden, maar juist verwacht dat er aan letterlijk alles (lees: gebrek aan hoop = wanhoop) een einde komt. Als het leven all

Ik ben het opnieuw niet met je eens, vrees ik. Een verklaring is een gewoon een formulering of een uitspraak. Een verklaring zegt in dit geval iets van een getuigenis. Iemand geeft een getuigenis (getuigt van een gebeuren) en vervolgens 'verklaart' iemand dat dit getuigenis geloofwaardigheid heeft (of niet) of dat de geloofwaardigheid nog nader onderzocht dient te worden. Je begrijpt wel dat je met een verklaring alleen de geloofwaardigheid van een getuigenis nooit kunt afdwingen. Dat heeft uiteraard weer van doen met de geloofwaardigheid van degene die de verklaring opstelt. Voorbeeld: Velen

Ik bedoelde het 'getuigen' op zich. Iedereen getuigt ergens van. Dat is gewoon wat hij of zij produceert. Zelfs iemand die nietszeggende is, produceert een getuigenis en getuigt derhalve van z'n eigen innerlijke leegheid. Het werkwoord 'getuigen' gaat altijd aan de 'getuige' vooraf. Zonder getuigen (ww) is er geen sprake van getuigen (znw). Overigens hoeven getuigen (znw) niet persé mensen te zijn. Of een getuigenis voor iemand waar is en voor een ander niet, is niet relevant. Het blijven evengoed getuigenissen. Je neemt een getuigenis aan of niet. Tja, ik denk dat je da

Je mag gerust springen, echter: de brug heeft er altijd al gelegen. Niemand hoeft voor mij iets te volbrengen, is mijn gedachte. Vreselijk om te denken dat iemand vreselijk heeft moeten lijden voor mij. Ik kan dat ook niet rijmen met een liefdevolle God. Je raakt precies aan de kern van het verhaal: Waarom zou iemand springen? Het verhaal is namelijk niet compleet zonder context. In het verlengde daarvan zou je af kunnen vragen: waarom een brug? Je brengt in jouw antwoord het aspect 'lijden' in. In het voorbeeld van de rivier en de brug is dat lijden absoluut niet aanwezig.

Wat zou je definiëren als getuigenis? Als ik de voorbeelden bekijk die je noemt (scheppingsverhaal, zondvloed, slavernij in Egypte, geboorteverhaal van Christus, verhaal over het proces tegen Jezus) zie ik daar enkel maar getuigenissen; iemand maakt iets mee en geeft daar in eigen woorden een verslag van. Kern in deze is dat de gebeurtenissen niet zijn verzonnen! Met andere woorden: er vindt iets plaats in de realiteit van 'hun' bestaan en dat verhalen ze. Dat ze hun verhaal een eigen kleuring en uniek karakter geven is logisch. Daarom hechten we ook belang aan de hoeveelheid 'getuigen'.

Misschien dat er mensen zijn die sowieso de sprong wagen, ondanks dat er al geruime tijd een brug ligt. Sommigen vinden het idee om te vertrouwen op het volbrachte werk van een ander voor zichzelf volstrekt onverantwoord. Stel dat je ... (vul maar in).

Als het in de hele geschiedenis van de mensheid niet gebeurde, en nu nog steeds niet gebeurt, hoe kom je dan tot de overtuiging dat het uiteindelijk wel zal gebeuren ? Waarom dan toen niet ? Waarom dan nu niet ? Wanneer dan wel ? Interessant gesprek. Dat brengt me op de volgende vragen: - Hoe kunnen we zonde definiëren? - Is het (natuurlijke) leven dat de mens, al sinds het eten van de boom van kennis van goed en kwaad, leeft, per definitie vrij van zonden? Ik denk dat een openhartig gesprek over deze vragen, tevens een antwoord op de gestelde (en niet gestelde vraag

Dat zou zomaar kunnen. Lijkt me waarschijnlijk, gezien de tijdslijnen die er zijn mbt gedachten wanneer iets geschreven is. Openbaringen wordt daarin achteraan geplaatst. Maar of dat allemaal bekend was en het toen pas opgeschreven is of anders in elkaar steekt......we weten het niet. Petra stelt eigenlijk twee vragen. Ten eerste: is Openbaring van later datum? en ten tweede: Wist Mattheus van Openbaring? De eerste vraag wordt over het algemeen bevestigend beantwoord. maar het antwoord op de tweede vraag is in feite niet te beantwoorden. Aan de andere kant: Ik zou er nog e

Ik weet eerlijk gezegd niet waar je het over hebt. Dus ga ik op je redenaties maar niet in. Ik heb al voldoende duidelijk gemaakt hoe ik er over denk. Als iemand dat niet accepteert respecteer ik dat.

Ik doe niet anders. Maar dat was niet het punt. Hopper had het over 'bevestigen van andermans interpretaties'. Dat doe ik echter niet meer. Dat neemt niet weg, dat ik andermans interpretaties wel respecteer. Maar geen mens kan mij dwingen het met 'interpretatie eens te zijn'. Het forum is juist in het leven geroepen om interpretaties te toetsen en niet om het per definitie met elkaar eens te zijn. In mijn optiek moet de een volwassen (lees: volwaardige) discussie op dit Christelijke forum echter wel aan algemene en bepaalde (door de leiding vastgestelde) regels voldoen. Dat somm

Nu zie ik voor mezelf niet zoveel meer in het bevestigen van andere interpretaties. Bij sommigen is al van tevoren duidelijk dat ze niet geïnteresseerd zijn in mijn gedachten, maar alleen maar in het ventileren van die van zichzelf. En daaraan besteed ik absoluut geen tijd en energie meer. Zie mijn bespiegeling aan @HJW2. Ik zou jou kunnen vertellen dat ik in mijn tuin gras heb gezaaid. Maar het gras moet eerst nog ontkiemen. Er is dus nog geen grasveld, maar in potentie is het al aanwezig. Zo is het ook met Christus en het Koninkrijk van God. In potentie is het er al; het moe

Er van uitgaande dat God de Waarheid is, zie je dan ook een ontwikkeling bij God: groeit God, ontwikkelt God ? Dat is een hele goede vraag! Ik wil je zeggen, dat het juist dit soort vragen zijn, die het voor mij de moeite waard maken op hier te schrijven. Zie ik een groei of ontwikkeling bij God? Nu ik daar zo over nadenkt, is de eerste gedachte die bij me opkomt: "Wat weet (of zie) ik concreet van God?". Ik denk dat God zelf niet ontwikkelt of groeit, maar wel de kennis van Hem. God Zelf. Ik las zojuist een gedeelte uit de Bijbel: Romans 8:18-39. En toen viel mij op dat Go

Dat maakt het discussiëren op een forum nu juist zo interessant. Tenzij die verschillende interpretaties worden genegeerd of niet worden opgemerkt. Ik zie dat 'dynamische' nu juist als essentieel. Het kenmerkende van de Waarheid is, dat ze beweegt en groeit en dus ontwikkelt. Net als leven, daarvan is enkel maar sprake wanneer het groeit én zelf weer leven opwekt. Dan wijkt eveneens jouw definite van God's Koninkrijk af van die van mij. In 'mijn' Koninkrijk van God, was een tijd dat het er niet was. Toen is het in een punt des tijds verschenen en ontwikkelt zich sindsdien tot

Hoi Petra, Enige tijd geleden heb ik al eens een wat algemenere definitie van Waarheid geponeerd. Eigenlijk bestond deze uit twee peilers: Waarheid is eeuwig en waarheid in waar in zichzelf. Dat laatste is eigelijk de betekenis van waar'heid'. Zoals wij in algemeen over de waarheid spreken, hebben we het over iets dat waar 'is'. Maar het woordje 'is' (werkwoordsvorm: ott) heeft een tijdelijk aspect. Immers wat nu 'is', kan straks veranderen is 'was' en vervolgens in 'geweest'. Mijn mening is dat dit bij de Waarheid nooit het geval kan zijn. Voorbeeld: Water verandert bij een bep

Je gelooft dat jouw geloof door God is gegeven.. Nee, dat weet ik zeker. Door God gegeven geloof 'herken' je Jezus als de Enige door God gezondene, maar door datzelfde geloof weet je ook dat je uiteindelijk aan Hem gelijk zult zijn. Daardoor ontstaat weer onwankelbare hoop. Al het andere wordt daarmee in wezen zonder waarde. Wetenschappelijke experimenten en door God gegeven geloof gaan niet samen. Dat komt omdat jij alleen maar het menselijk geloof hebt leren kennen. Maar als God geloof in jouw hart opwekt, herken je direct het onderscheid. Daarbij verwa

Ik houd er niet zo van om teksten te citeren, omdat men daarmee ook interpreteert. Ik lees in elk geval in de uitspraak van Jezus een tegenstelling met wat je in de quote citeert: Johannes 14:6-7 (HSV) "Jezus zei tegen hem: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. Als u Mij gekend had, zou u ook Mijn Vader gekend hebben; en van nu af kent u Hem en hebt u Hem gezien". Hier noemt Jezus zichzelf zowel dé Weg, als dé Waarheid en hét Leven. Dat heeft te maken met de Heilige Geest Die het (leven) neemt uit Jezus en het geeft aan degene die in de na

Ik weet niet wat je hiermee bedoelt te zeggen. Hetgeen ik ventileer is in elk geval altijd mijn eigen mening en die wil ik een ander onder geen beding opdringen, maar ook niet onder stoelen of banken steken. Wat ik in een vorig bericht al schreef, is dat ik verantwoord ben voor wat ik schrijf alsof het de waarheid is. Dat is het enige. Daarom kan ik als het om de Waarheid gaat, rustig beweren dat ik het met die ander niet eens ben, vooropgesteld dat ik het dan werkelijk met die ander oneens ben.Afgezien van de gedachte dat wat ik schijf ook werkelijk de waarheid is. Zoals al aangegeven, i

Het probleem met voorbeelden (vergelijkingen) is dat daarmee al een bepaalde richting of karakter wordt bepaald. De Waarheid met (de regels? van) een spel vergelijken gaat om die reden altijd mank, omdat het karakter (of het wezen) van de Waarheid met niets in de natuurlijke wereld (de wereld is, net als een spel, in feite een experiment) te vergelijken valt. Nee, natuurlijk niet. Je zou hooguit kunnen zeggen, dat de wet een tijdelijke noodzakelijkheid is, omdat het kennen van de Waarheid (oftewel het leven in God), de natuurlijke (en door zonde beheerste) mens volkomen vreemd is.

Je kunt wel degelijk iets 'ongeoorloofd annexeren'. Kijk maar naar wat er in de Oekraïne gebeurt. Zelfs het Koninkrijk van God kun je (ongeloorloofd) annexeren. Jezus spreekt dan over hen die zich er in dringen of 'met geweld toe-eigenen'. Dat de echte waarheid zich te kennen geeft, ben ik met je eens. Ik vermoed echter, dat velen geen flauw idee hebben hoe dat plaatsvindt en onder de camouflage van valse bescheidenheid alsnog hun eigen inzichten maar ventileren.

Je maakt meerdere misvattingen. Er is niet van tevoren bepaald welk spel werd gespeeld. Vraag was: wat is waarheid. Feit is dat er meerdere definities zijn over de waarheid en dat dat al heel lang het geval is. Er is in deze discussie in het geheel niet van tevoren vastgesteld dat alleen de wetenschappelijke definitie (dammen) gehanteerd mag worden. DBI negeert de vraagstelling door vervolgens de discussie te richten op het spelen van spelletjes. Een spelletje is echter slechts op één moment waar en dat is op het moment dat je het speelt. Het correct spelen van het spel wo

Van veelmeer belang is de vraag wat het Koninkrijk Gods (van God) eigenlijk IS? Het hangt samen met een andere vraag die ook recentelijk op Credible werd gesteld, namelijk 'Wat is Waarheid'? De Bijbel maakt duidelijk dat het Koninkrijk van God er eerst nog niet was, maar sinds de komst van Christus doorbreekt. Ik vermoed dat de komst van Gods Koninkrijk én het openbaar komen van de Waarheid met elkaar samenhangt. De Bijbel zegt immers ook dat Christus de Waarheid IS en dat Hij kwam om te getuigen van de Waarheid. God is in Christus iets begonnen dat nooit meer ophoudt. Dat is overigens oo

Waarom betrek je de wil van God erbij? Ik heb het idee dat jullie geen van beiden veel aan de wil van God gelegen laten liggen en nog steeds alleen doen waar waar jullie zelf zin in hebben. De beste manier om te verstaan wat de 'wil van God' is, is in ieder geval zelf niets (meer) te doen en dus gewoon pas op de plaats te maken. Maar daar heb je geloof en vertrouwen voor nodig.

Ik denk dat je je vergist: "hoop" onttrekt zich juist aan de tijd, omdat het verschijnsel "tijd" geen ruimte biedt aan hoop. En daarom is dit eveneens een misvatting; Iets dat in de tijd 'bestaat' kan nooit 'scheppen'. Illusie is wel degelijk onderworpen aan tijd. En dus bestaat er tussen 'hoop' en 'illusie' in wezen geen relatie; laat staan dat ze door hoop wordt geschapen. Vanuit jouw gezichtspunt heb je waarschijnlijk gelijk. Maar dan zul je eerst 'leven' moeten definiëren.

Waarom breng je nu andere teksten in, Sjako? We hadden het over deze: Wat gebeurt er 'in die tijd'? De verlossing vindt nog daarvóór plaats. En dat is ook geheel logisch. Want voordat er herstel kan plaatsvinden, zal eerst hetgeen dat hersteld wordt, verlost moeten worden. Dat is een principe, dat in heel de Bijbel terugkomt. Als de Heer niet eerst bevrijdt, heeft het zelfs geen zin om te herstellen. De opstanding is de presentatie van het eindresultaat. Zo vind je dus de volgende volgorde: Verlossing, herstel, opstanding. En, met name, Jesaja 35:5-6 heeft het over de ti