Hetairos

Wat is er inhoudelijk verkeerd aan wat ik schreef? Wat je schrijft is inhoudelijk niet verkeerd; jouw stijl (manier?) van schrijven ontmoedigt het voeren van een dialoog. Ikzelf maak soms dezelfde fout, maar dan ben ik moe of ontbreekt het me aan tijd om inhoudelijk een goed bericht te schrijven. Ik denk dat de inhoud van een bericht op een christelijk forum in elk geval moet aanzetten tot nadenken en, hopelijk, goede dialogen. Als een bericht dat niet doet, is het een verloren kans en verdoe je tijd en energie. Daarbij is niet relevant of je het met elkaar eens wordt of ben

Denk die gedachte door.. ook naar de trein. Bewust kiezen om al of niet in die trein te stappen = zelf iets doen. " Zelf niets (meer) doen" = erop vertrouwen dat God ervoor zorgt dat je in die trein of een andere terechtkomt als dat onderdeel van je bestemming is. Het 'verstaan van de wil van God' is al nodig voordat je de 'trein in stapt'. Ik lees in de Bijbel dat 'God zowel het willen als het werken in de mens uitwerkt'. Dit is wat lastig te verstaan en klinkt als een tegenspreek in zichzelf.

Ik ben niet zo van de genade. Dat klinkt voor mij alsof je iets krijgt wat je niet hebt verdiend. Jouw opmerking klinkt mij als een contradictie in de oren. Wat je zegt is in feite 'genade'; je krijgt iets wat je niet verdient. Ik meen zelfs dat God onvoorwaardelijk en dus zonder enig voorbehoud alles dat Hij heeft ter beschikking wil geven. Mijn God (het beeld dat ik van hem heb) is dus wel degelijk van de genade. Voor mij is Liefde het centrale thema. Liefde is voor iedereen beschikbaar en bereikbaar, het is in je hart geschreven (Jeremia). Ik denk dat je in

Dat is zeker een pre, maar ik denk wel dat het pas een pre is als je wordt opgevoed door mensen met een doorleefd geloof. Ongetwijfeld, maar dat wilde ik niet zeggen met mijn opmerking. Ik wilde benadrukken dat God mensen zoekt wier hart volkomen naar Hem uitgaan (naar het leven uit God 'hunkeren', zeg maar). Dan maakt het niet uit tot welke religieuze stroming je wel of niet behoort. God zoekt zoekende harten en geen religieuzen (die 'het' in feite al in een religie 'gevonden' hebben). Dan ligt het wel voor de hand, dat Hij die 'zoekende' dan leidt naar de Waarheid (die dan óó

Opvallend dat je juist het verhaal van de verloren zoon als voorbeeld noemt. De zoon had wel degelijk besef van een (t)huis. Hij wilde af van de situatie waar hij in terecht was gekomen. Maar hij dacht wel dat hij alle goodwill had verspeelt. Hij ging naar huis, omdat hij maar één uitweg uit de ellende zag; dan maar in dienst bij z'n eigen vader. Dat vindt z'n parallel is het verhaal van de brug. De zoon verwachte echter niet wat hij uiteindelijk kreeg. De brug in zijn leven was dus in feite zijn laatste strohalm. In dat verband hoop en bidt ik dat velen de moed hebben die specifieke brug

Nogmaals, vind ik dat niet zo relevant. Als dat wat ze hebben geschreven aanleiding geeft tot boeiende dialogen (wel een criterium voor mij) is voor mij aan alle voorwaarden voldaan om hier op dit forum te schrijven.

Een ontoegankelijk licht bestaat al niet in onze tijd en ruimte. Net zoals het onmogelijk is God te 'zien'. Daarbij als men God een persoon noemt, dan brengt men Hem (als persoonlijkheid, alweer een filosofisch begrip, opnieuw terug in onze tijd en ruimte. In principe? Definieer 'in principe'. Daarnaast: Wat bedoel je met 'alles'? Ik zou heel veel kunnen opnoemen, dat geen onderdeel is van 'alles, dat zichtbaar is'.

Wat ik zie is dat Xander op de stoel van God plaats neemt. (....) Nu zijn het buitenstaanders die zich er over uit laten. Waaronder ik. Dat kan alles waar zijn. hopper, is voor mij eigenlijk niet relevant. Ik persoonlijk reageer alleen als ik van mening ben iets zinnigs te kunnen zeggen over het onderwerp of dat wat op dat moment wordt besproken. Er zijn er velen, die enkel een knuppel in het hoenderhok werpen en vervolgens op een afstandje gaan kijken hoelang de onrust voortduurt. Dat is altijd de grote zorg van fora zoals Credible.

Juist wel, toch? Waarheid valt niet samen met tijd en ruimte maar overkoepelt die wel? Naar mijn idee is jouw conclusie correct. Ik zou haast zeggen dat het logisch is. Hetzelfde geldt voor God; die bevindt zich nog altijd concreet buiten onze tijd en ruimte. Het punt is, dat Hij juist, de mens Jezus Christus heeft gezonden als overbrugging tussen God en onze tijd en ruimte. Dus in Christus maakt nu ook God deel uit van onze tijd en ruimte. In Christus heeft de Waarheid die zich eerder enkel in God bevond zich in onze werkelijkheid bekend gemaakt. Boeiend filosofisch them

Zouden Adam en Eva er ook over in zitten dat ze nooit zouden sterven. Elke dag in een blakende gezondheid, jezelf steeds verder ontplooiend, God werkelijk leren kennen. Geen oorlog of rampen meer, maar je energie stoppen in het steeds mooier maken van de aarde….. Ik teken ervoor. Adam en Eva zouden er ook niet mee zitten. Ze zouden niet beter weten. Engelen leven ook voor altijd en ze loven God. Ik denk ook dat je tijd ook anders gaat beleven. Hoi @sjako, Ik kan me voorstellen dat @HJW2 het beeld, dat ook jij schetst van het eeuwige leven, inderdaad ernstig benauwend vindt. Dat vind

Defenieer dan eens de de waarheid van jouw fiets? Naar mijn mening probeer je nog steeds twee onverenigbare zaken met elkaar te verbinden. En volgens mijn definitie kan waarheid nooit met een 'ding' worden verbonden. Maar misschien mag ik mijn definitie nog eens oplepelen. Probeer er maar gaten in te schieten: Waarheid is ten eerste in zichzelf waar. Dat betekent, dat het waar-zijn altijd geldig in elke plaats (ruimte) en op elke tijd. De waarheid moet zich dus buiten de tijd en buiten ruimte bevinden. Tijd en ruimte zijn twee begrippen die horen bij de zintuigelijke wereld. In de zi

Waarschijnlijk heb ik dan inderdaad iets niet begrepen of is dat correcte begrip in de loop van de discussie verloren gegaan. Dat is het probleem van vele woorden en vooronderstelde begrippen, zodat je je voortdurend zit af te vragen: wat wordt er concreet bedoeld? Hoe moet ik dat begrijpen? Ik meen uit jullie reacties (van jou en Petra) te begrijpen, dat jullie denken, dat het allemaal (de toekomst) wel vanzelf in orde komt. Ik ben van mening dat het, enerzijds, wel in orde komt, maar, anderzijds, dat het niet vanzelf gebeurt. Ik denk en geloof, dat de mensheid zich sinds de opsta

Dat is er al eeuwen niet, Waarheid omvat teveel en kent teveel aspecten om in 1 definitie gevangen te kunnen worden. En juist daarom is het zinvol om elkaar te bevragen op die definities. Ik denk dat we er nu al wel achter gekomen zijn, dat niemand (blijkbaar!) de Waarheid in pacht heeft. Pilatus vroeg al 'wat is waarheid?'. Dat was echter een retorische bedoelde vraag, want hij verwachtte niet echt een antwoord. Desondanks gaf Jezus daarvóór een zeer concrete aanwijzing waar Pilatus de Waarheid kon vinden (mits hij daarna op zoek was): Johannes 18:37 (HSV) "... Jezus antwoordde

Ik vind de opmerking van Petra verstandig dat niemand kan buikspreken voor God. Dan gaat de mens op de troon van God zitten en dat lijkt me niet okay. Ik heb de quote van @Xander8901 even tot de essentie ingekort. Daarnaast zie ik in jouw reactie geen enkele link tussen dat wat Xander in zijn uitgebreidere quote zegt. Ik denk dat deze praktijk aan de basis ligt van de meeste misverstanden die op dit forum ontstaan. Daardoor verwaait elk gesprek al vanaf het begin tot lucht en ontstaan allerlei monologen. Als ik jouw monologen lees, dat erken ik een zekere filosofische diepgang die m

Je stelt een terechte vraag. Jammer, echter, dat je met jouw antwoord, zoals je praktisch altijd doet, al het gras al van te voren afmaait. Je bent zo overtuigd van jouw ongenuanceerde en contextloze zienswijze, dat je bij voorbaat elke zienswijze die daarvan afwijkt afwijst. Vind je het dan vreemd dat de meesten je negeren als serieuze gesprekspartner voor een constructieve dialoog?

Maar.. er is wel een aardig bruggetje te slaan.. tussen het onderwerp en "het getuigenis" als we ons afvragen of er al getuigen zijn van dit verheugende toekomstbeeld. 🙂 Maar als er iemand is die (à priori) al niet 'verstaat' wat een getuige (znw) of getuigen (ww) is, dan lijkt het me vervolgens niet mogelijk om 'bruggetjes' over te steken en samen de idee van 'dit verheugende toekomstbeeld' nader te onderzoeken. Alle misverstanden worden dan vanzelf tot een donkere massa waar je makkelijk in verdrinkt. Bruggetjes zijn dan uiteraard niet meer relevant. @HJW2 is iemand die '

Nee, maar dat heb ik al aangegeven. De aarde is in dit geval het lijk. En in het geval van Quetzalcoatl ervaar het het getuigenis als ongeloofwaardig. Neemt niet weg dat er desondanks een lijk is. Dus als ik desondanks wil weten hoe dat lijk is ontstaan, zal ik nieuwe getuigen moeten zoeken. Desnoods zal ik dan genoegen nemen met herleidbare, andere getuigenissen. Alleen zal ik dan genoegen moeten menen met het feit, dat niemand die herleidbare getuigenissen geloofwaardig vindt. Het zij zo. Ik heb dan in ieder geval voor mijzelf een geloofwaardig getuigenis gevonden. En daar word ik uiteindeli

Dan valt het dubbel tegen als dan blijkt dat je op het verkeerde paard hebt gewed. Dan moet je wel uitleggen wat je met 'begeerte' bedoelt. Ik denk dat Jezus wel iets begeerde, namelijk het doen van de wil van de Vader. Het effect is hetzelfde. "als je alle hoop op een betere toekomst laat varen" dan geef je het op. Je ziet geen uitkomst meer. Het punt in deze is dat er desondanks in de wanhoop nog een stap nodig is, die geen mens automatisch vanuit zichzelf zet: het uitroepen in wanhoop tot de Enige die hulp kan bieden. Daarom zegt de Bijbel: "Wie tot God nadert, moet gel

In zekere zin is dit zeker zo.

Logisch, anders zijn het geen persoonlijke ervaringen. Dat geldt overigens ook voor een getuigenis; dat is altijd persoonlijk. Als de weg (die je gaat) het gevolg is van jouw persoonlijke ervaring, wordt ook de weg die je gaat tot een persoonlijk getuigenis. Ik zie dus de volgende regel: in algemeen maakt elk mens hetzelfde mee: we worden geboren, als we mazzel hebben groeien we op en hebben een lang leven, maar op een moment komt daar een eind aan. Onderweg komen de nuances, maar de structuur is altijd hetzelfde. Zoals ik het zie, is als volgt: Ik geloof persoonlijk, da

Wat ik duidelijk wil maken, is dat het feit dat er iets IS, al aantoont dat iets heeft plaatsgevonden. Je gaf zelf laatst de aarde als voorbeeld. Het controleerbare feit dat de aarde bestaat, bewijst dat er iets gebeurt is. Nu legt de schrijver van Genesis een getuigenis af van de wijze waarop dat heeft plaatsgevonden. Het punt is, dat die schrijver het zelf heeft van horen zeggen. Maar het controleerbare feit is, dat alle effecten van die gebeurtenis tot op de huidige dag zichtbaar zijn. Het getuigenis zelf is voor velen discutabel (ook tot op de huidige dag), maar de effecten of de resu

Is het laatste niet wat ieder gezond mens doet? De vraag die wordt gesteld is altijd: "Wat levert het mij op?" of, in het verlengde daarvan: "Wat kost het mij?". Het kenmerk van wanhoop is echter, dat je geen brug of weg (meer) ziet of verwacht. Als je dan desondanks de sprong waagt verwacht je dat daarmee aan die wanhoop een eind komt en niet dat je ineens weer hoop hebt. Daarom zoekt iemand de dood door zelfdoding. Niet omdat hij daarin het leven hoopt te vinden, maar juist verwacht dat er aan letterlijk alles (lees: gebrek aan hoop = wanhoop) een einde komt. Als het leven all

Ik ben het opnieuw niet met je eens, vrees ik. Een verklaring is een gewoon een formulering of een uitspraak. Een verklaring zegt in dit geval iets van een getuigenis. Iemand geeft een getuigenis (getuigt van een gebeuren) en vervolgens 'verklaart' iemand dat dit getuigenis geloofwaardigheid heeft (of niet) of dat de geloofwaardigheid nog nader onderzocht dient te worden. Je begrijpt wel dat je met een verklaring alleen de geloofwaardigheid van een getuigenis nooit kunt afdwingen. Dat heeft uiteraard weer van doen met de geloofwaardigheid van degene die de verklaring opstelt. Voorbeeld: Velen

Ik bedoelde het 'getuigen' op zich. Iedereen getuigt ergens van. Dat is gewoon wat hij of zij produceert. Zelfs iemand die nietszeggende is, produceert een getuigenis en getuigt derhalve van z'n eigen innerlijke leegheid. Het werkwoord 'getuigen' gaat altijd aan de 'getuige' vooraf. Zonder getuigen (ww) is er geen sprake van getuigen (znw). Overigens hoeven getuigen (znw) niet persé mensen te zijn. Of een getuigenis voor iemand waar is en voor een ander niet, is niet relevant. Het blijven evengoed getuigenissen. Je neemt een getuigenis aan of niet. Tja, ik denk dat je da

Je mag gerust springen, echter: de brug heeft er altijd al gelegen. Niemand hoeft voor mij iets te volbrengen, is mijn gedachte. Vreselijk om te denken dat iemand vreselijk heeft moeten lijden voor mij. Ik kan dat ook niet rijmen met een liefdevolle God. Je raakt precies aan de kern van het verhaal: Waarom zou iemand springen? Het verhaal is namelijk niet compleet zonder context. In het verlengde daarvan zou je af kunnen vragen: waarom een brug? Je brengt in jouw antwoord het aspect 'lijden' in. In het voorbeeld van de rivier en de brug is dat lijden absoluut niet aanwezig.