Hopper

Dat bedoel ik maar, jouw geloof in de wereld voor je is zo sterk dat je mij dat geloof ook opdringt.

Niet-bestaan en bestaan maken elkander wederzijds mogelijk. Doch gezien dat men doorgaans alleen 'bestaan' kent, kent men zichzelf maar gedeeltelijk. Zeker omdat niet-bestaan noodzakelijkerwijs vooruit gaat aan bestaan. (Creatio ex nihilo) Met niet-bestaan komen we op geestelijk terrein , immers de (menselijke) geest bestaat niet zoals de geschapen dingen bestaan. Alleen het atheïstische geloof meent dat de geest geschapen is (brein).

Dat versta je onder de religieuze mens? Ik noem dat gewoon onwetendheid. Het valt namelijk te weten dat je van God niks kan weten. De Bijbel geeft daar genoeg aanknopingspunten voor. Niemand heeft God gezien, God woont in een ontoegankelijk licht enz enz. Daarom beveel ik de negatieve theologie aan, de positieve theologie buikspreekt te veel voor God. Voor jou als ongelovige is de wereld vóór je werkelijk. (of waar) En ik heb daar geen problemen mee, dat is bij alle ongeestelijke mensen zo. Mocht ik het mis hebben, dan kunnen we interessante gesprekken voeren.

Ja, daar kan ik me ook wel in vinden. Het zijn zonder sympathie of antipathie. Het is de natuurmens die met antipathie of sympathie de wereld in kijkt en daarmee een oordeel velt. Vooral als het om de medemens gaat natuurlijk.

Geheel de menselijke natuur afleggen is niet mogelijk , de natuurmens is -kort samengevat- de zintuigelijk waarnemende en reflectief denkende mens. (Ik bedoel hier: niet mogelijk voor de fysieke dood) Toch is afleggen geen verkeerde woordkeuze, doch het is meer een verzaken. In deze verzaking ontdekt de mens de wereld van de geest. Binnen de ethiek van de geest kan de mens een besef van God krijgen. Waar de natuurmens slechts een idee van God heeft. Handelt de mens volgens de ethiek welke de geest voortbrengt, dan kan het Woord gaan spreken. Op dat moment treedt de verdubbeli

.

Bewustzijn vult helemaal geen leegte. Je hebt geen flauw idee wat bewustzijn voor betekenis heeft. Bewustzijn is de relatie tussen subject en object. Hegel: Het subject wordt zich van zichzelf bewust als het object niet iets vreemds is dat tegenover hem staat, maar geest zoals hijzelf. Dankzij dat besef moet het subject niet langer de afhankelijkheid of onzelfstandigheid van het object bevestigen, om zijn eigen zelfstandigheid te bevestigen. Jezus is het vlees geworden Woord. Dit is zelfverzonnen onbijbelse weergave. (En dan zeg ik het netjes)

"Mijn filosofie is dat wat mensen over mij zeggen mijn zaken niet zijn. ” Ik ben wie ik ben en wat ik doe. Verwacht niets en accepteer alles. En het maakt het leven makkelijker. We leven in een wereld waar begrafenissen belangrijker zijn dan de dood, het huwelijk belangrijker is dan de liefde en uiterlijk belangrijker is dan de ziel. We leven in een verpakkingscultuur die inhoud veracht. " Jodie Foster

Als vriend van Jezus heb ik ook iets tegen de vermeende vrouwelijke superioriteit. Daarnaast raakt de Christus geest niet verstoord van dat gehakketak. Natuurmensen doen nu eenmaal niks liever dan ruzie maken over superioriteit ........

Deze wereld zoals jij die beleeft is niet eens werkelijk. Deze wereld is alleen werkelijk voor hen die reflecteren op deze wereld. Alleen de eeuwigheid van Jezus Christus is werkelijk. Dus, gaat zo voort met je oordelen, dan blijf je hangen in je vermeende werkelijkheid.

De Christus geest is eeuwig en reflecteert niet op het tijdelijke karakter van 'de wereld'. Laat de natuurmensen maar hakketakken over de (vermeende) superioriteit van vrouwen. Oneerbiedig gezegd: laat Petra maar in de waan dat haar geslacht superieur is. Petra probeert Barnabas uit zijn tent te lokken. Wie de leringen van Jezus in ernst neemt, die laat de mensen maar kletsen over superioriteit of inferioriteit. Ik geef eerlijk toe, ik had Barnabas ingeschat als dat hij zou happen in de val die Petra gezet heeft gisteren. Het kan nog steeds, we wachten af.

Scherp.

Ter lering van degenen hier die Jezus nog serieus nemen. Het ziet er naar uit dat Barnabas zich niet uit de tent heeft laten lokken.

We wachten al meer dan een dag op Barnabas zodat hij jou kan tegenspreken en gezellig gaat hakketakken. Maar voor zolang als het duurt is Barnabas verstandig. Ik heb gezien dat hij meerdere malen aanwezig was, maar hij spiegelt niet op jou. 👋 voor Barnabas ! De geestelijke mens reflecteert niet.

https://zijlacht.nl/dagelijks-je-kruis-op-je-nemen-wat-mag-geloven-jou-kosten/ Als je God echt wil volgen, zul je jezelf moeten verloochenen en dagelijks je kruis op je nemen. Dit betekent dat je jezelf helemaal moet overgeven aan God, telkens weer. Niet proberen om je vast te blijven houden aan alles wat deze wereld te bieden heeft, maar je hulp zoeken in God. Dingen en mensen loslaten die niet passen bij wat God voor jou voor ogen heeft. Jezus zegt het al. Als je Hem wil volgen kan het soms veel kosten: geld, bezittingen, familie. En dat niet alleen. Zo was ik vroeger altijd

Wie zijn hoofd in het zand steekt heeft meestal ook zand in zijn oren.....

Niemand heeft God ooit gezien.

Hoe kun je je de betere voelen als je je van niemand onderscheidt? Begrijp je dat soort dingen niet?

Onderwijl heeft Barnabas zich nog niet uit de tent laten lokken. Hij heeft geen zin om te spiegelen op Petra is mijn inschatting.

De reflectie van mensen onderling is een oceaan waarin de meesten verdrinken. Maar het houdt wel het idee van 'de ander' in stand, dat dan weer wel.

De natuurmens zit vast aan dogma. Een dogma is altijd conceptueel. De geestelijke mens onderscheidt zich van niemand, dus zit helemaal nergens aan vast. Iets kennen -de dingen van God- is niet er aan vast zitten. Het hart der verstandigen bekomt wetenschap, en het oor der wijzen zoekt wetenschap. Spreuken 18:15

Nee, alleen de natuurmens zit vast in dogma, de geestelijke mens kent de dingen die uit God zijn.

Ik werd door iemand attent gemaakt op Filippenzen 2:3. Laten dat nu ook weer over 'gevoelens' gaan. 1 Indien er dan enige vertroosting is in Christus, indien er enige troost is der liefde, indien er enige gemeenschap is des Geestes, indien er enige innerlijke bewegingen en ontfermingen zijn; 2 Zo vervult mijn blijdschap, dat gij moogt eensgezind zijn, dezelfde liefde hebbende, van een gemoed en van een gevoelen zijnde. 3 Doet geen ding door twisting of ijdele eer, maar door ootmoedigheid achte de een den ander uitnemender dan zichzelven. 4 Een iegelijk zie niet op het zijne

Ik vind Petrus altijd een beetje een problematisch personage in de Bijbel wegens Lucas 22:34

De topicstart is tegengesteld aan Filippenzen 2:3. We gaan niet meemaken dat Petra de man als uitnemender acht dan de vrouw. Zo vervult mijn blijdschap, dat gij moogt eensgezind zijn, dezelfde liefde hebbende, van een gemoed en van een gevoelen zijnde.