Hopper

Er is absolute rechtvaardigheid in het universum. Zij die hebzuchtig zijn 'hebben' ook de striemend doortastende pijn. Zij die de geestelijke armoede kennen voor hen is het Koninkrijk, zij zullen getroost worden, zij zullen verzadigd zijn en niet te vergeten: zij zullen God zien in Zijn enkelvoudigheid. Een ieder krijgt wat hem of haar toekomt, hebzucht zal nooit bevredigd worden.

Zolang er nog een verzuchting is naar het eeuwig leven dan ben je er niet. De meeste mensen hebben het te druk met elkaar de maat nemen (zie het homo-transgender draadje) en blijven zodoende in de ik-wereld verhouding waar het 'ik' zichzelf afmeet aan 'de wereld'. Johannes van het Kruis is de man van de donkere nacht. Bron wiki. Maar de meeste gelovigen hebben niks met mystiek, die willen gratis naar de eeuwigheid. De werkelijkheid is anders zoals Johannes van het Kruis aangeeft. Alleen de ziel leeft in de eeuwigheid. Maar die bestaat niet eens volgens velen. D

Het gaan van 'de weg' vraagt nu eenmaal om taal. Dat is niet om mist op te trekken , maar om er over te kunnen spreken. Het spreekt voor zich dat degenen die 'de weg' naar binnen aan zich voorbij laten gaan, niks van het gesprek begrijpen. Als 'de weg' die Jezus (ontologisch) is, geprojecteerd wordt op een toekomstbeeld dan krijg je een geheel ander gesprek, welke dan mijn belangstelling niet meer heeft. Ook is er geen wedstrijd gaande, er is niemand te bekennen die beter of slechter is in het begaan van 'de weg'. Ik heb mijn dorst altijd gelest aan hen die meer wisten dan ik.

In de zelfverhouding van de ziel is geen informatie te verduisteren. Ziel en geest zijn immers niet synoniem en het is de geest die informatie schept of verduisterd. Daarom sprak Jezus ook de woorden: "Vader, in uw handen beveel ik mijn geest". De ziel heeft daadwerkelijk bestaan en heeft ook kennis van 'dat' wat kent: het kenvermogen. Het kenvermogen wat bij het ego gericht is op 'de wereld' en waar het ego ook opgaat in de wereld met allerlei overtuigingen, toekomstidealen enz enz. Door de gerichtheid op overtuigingen blijft de mens onwetend van de ziel. Het veld van overtuigingen die

Het ligt buiten mijn macht om wie dan ook alle hoop te ontnemen. Dat wat we 'hoop' noemen komt uit de persoonlijke geest (ego) voort. De grootste hoop van de persoonlijke geest is om 'morgen' ook nog te existeren.

Mocht je kennis hebben van tegenwoordigheid van geest dan zou je weten dat tegenwoordigheid van geest geen enkele hoop kan hebben. Alleen 'toekomstigen van geest' hebben hoop: zij die in de illusie leven dat tijd ontologische werkelijkheid bevat. Terzijde: de eeuwigheid gaat helemaal niet door. Dat begrip is niet van toepassing in de eeuwigheid.

De ziel leeft in zelfverhouding tot zichzelf als de lijdensweg is voltooid (Het is volbracht). Zolang het ego nog onwetend is van de ziel, kent de mens ook niet de ontologische werkelijkheid. Het is immers het ego wat in de 'ik en de wereld' verhouding leeft. Het is uitgerekend het ego wat in een illusionaire staat verkeert omdat hij zijn ontologische werkelijkheid aan 'de wereld' heeft ontleent. Hetgeen ook wordt weergegeven in Matt 16:26: Want wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel? Het ego wil winnen aan de wereld, maar lijdt daarme

Ter herinnering: jij was degene die schreef dat 'wij' dat dagelijks aan den lijve ondervonden. De ziel heeft geen lijf.

Dit is 'de weg' welke ik gegaan ben. De mens trekt door de woestijn om uiteindelijk in absolute negatie zichzelf te verloochenen, dan is de mens zelf 'niets'. Op deze wijze schenkt de mens zichzelf aan 'dat' wat onkenbaar is. Er is dan -letterlijk- niets meer vóór mij, geen enkele wens tot toekomstvervulling. Dit gaat met lijden gepaard, een lijden wat tot dusver onbekend was. Alleen dan is vereniging met de Godheid mogelijk welke de Ene genaamd is. Nee, herstel: dat wat geen naam draagt, dus ook 'het Ene' mag eigenlijk niet aan de orde zijn. Augustinus over de tijd:

Zoals gezegd, ware zuivere ervaring heeft geen enkele betekenis. Hoe diep de malaise zit blijft dan onbekend, want in het moment kun je niet in die malaise blijven hangen. Dat maakt intersubjectiviteit ook dragelijk. Lees ook je eigen quote nog eens: "aan den lijve", dwz dat je die malaise lijfelijk ondergaat. Dan hebben we het al niet meer over het geestelijke. Als je "aan den lijve" schrijft is er nog sprake van materialistisch denken in tijdruimte.

Dat is dan een ander niets.

Dan heb je nog wat te vinden in de leegte. Het is de ziel die present is in de leegte in zelfverhouding. Alleen mensen die nog in de 'ik en de wereld' verhouding leven zijn onwetend van de ziel. Eerst opent zich het hart, waar de Godheid woont, daarna volgt een tweede opening welke het geestelijk oog opent.

Ware zuivere ervaring heeft geen enkele betekenis, het is louter tegenwoordig bewustzijn van de feiten. Je bevindt je in de volheid van het moment, waarin de tijd als het ware doorkliefd is. Want met het achterwege blijven van de reflectie – die doorgaans als een innerlijke stem al onze ervaringen begeleidt en van commentaar voorziet – heeft ook het geheugen geen vat op wat we ondergaan. (Nishida) Het geheugen is er dan nog wel -waar ook ons opgebouwde persoonlijke zelf in huist- maar de tijd heeft geen invloed meer op ons denken en handelen. Alles wat traumatiseert is daarmee ook letter

In het tijdelijke los ik kleine problemen op. Dat staat buiten 'de wet'. Maar degenen die meespelen hebben serieuze problemen. Ik zit net een artikel te lezen in de Trouw: https://www.trouw.nl/binnenland/het-coronavirus-verloor-zijn-tanden-maar-nog-niet-iedereen-kan-rustig-ademhalen~b07ddc37/ Sanne (20) is duidelijk iemand die wel meespeelt. Nu is ze nog jong, dus het kan nog goed komen. Maar ze heeft zich eenzaam gevoeld. Doch in 'de eeuwigheid' ben je per definitie eenzaam, je bent immers alleen present in de leegte. Dan begrijp je ook waarom er een tocht door de woestijn

Dus is er nooit een probleem. Degenen die niet mee spelen weten dat het geen verplichting is. En degenen die wel meespelen worden onderworpen aan 'de wet', want daar veranderd geen tittel of jota aan. Zo komen de zaligsprekingen ook allemaal tot hun recht. Die vallen ten deel aan hen die niet mee spelen.

Je insinueert zelf in woord dat je je 'de kwaaie' voelt. Jouw probleem is namelijk naar eigen zeggen: om zichzelf als “goede” te profileren. Dat anderen mensen zichzelf als 'goede' profileren , dát is jouw werkelijke probleem. Dat kun je niet velen. Daarom verblijf je dan ook in het veld van goed en kwaad. Voor de volledigheid: het Koninkrijk Gods is buiten goed en kwaad, daar meten de volgers van Jezus elkaar niet met de meetlat van goed of kwaad. Zolang jij doorgaat met anderen de maat te nemen zal @Fundamenteel ook de maat worden genomen en geoordeeld. Geloof mij niet, gel

Het werkt idd anders. Wie geestelijk verhuist van de wereld van informatie naar de wereld van leegte neemt zelf niet meer actief deel aan 'het spel'. Dan wordt gezien hoe informatie een loopje met de mensen neemt. Hoe zij hun gemoed laten bespelen door informatie. Dan wordt gezien dat het veld van goed en kwaad in stand wordt gehouden door onwetendheid. --->Want wij kennen ten dele, en wij profeteren ten dele; Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, dan zal hetgeen ten dele is, te niet gedaan worden. (Korintiërs 13) Het tijdloze kan in die zin een katalysator zijn als

Altijd voor je zelf spreken, Fundamenteel. Buiten het veld van goed en kwaad is geen zonde. Daar oordeelt men niet, daar neemt men elkander niet de maat. Het staat ook wel bekend als het Koninkrijk Gods.

Nee, zo werkt het niet. Kennelijk heb je een idee van tijdloosheid, maar dat is niet de tijdloosheid zelf. Informatie (let op het gedeelte wat 'vorm' betekent) is iets wat juist zich in de tijd bevindt. Alles wat vorm heeft bevindt zich in de tijd. Daarom kan tijdloosheid ook geen idee zijn, want ideeën hebben ook vorm.

Non lineair is volgens jou tijdloos. Maar daar kunnen geen katalysatoren bestaan. In de eeuwigheid is alleen presentie en verder leegte.

Goeden kunnen alleen bestaan als er ook 'kwaden' zijn. Kennelijk voel je jezelf 'de kwaaie'. Zo functioneert dat in het veld van goed en kwaad. Een ieder krijgt wat hem toekomt, absolute rechtvaardigheid. (Zie ook de Bergrede)

Nu begrijp ik ons verschil van inzicht. Bij mij valt discriminatie onder het kwaad wat we middels de rechtstaat tegen gaan. De rechtstaat hebben we in het leven geroepen om misdaden op een aardse manier tegen te gaan. Moord, verkrachting, diefstal en ook discriminatie zijn geen politieke standpunten. Er is geen politiek recht op het verrichten van kwaad.

Perspectief is een punt van waaruit iemand naar iets kijkt of waarneemt. Tussen het punt waaruit iemand waarneemt en dat wat waargenomen wordt zit ook een onoverbrugbare kloof, genaamd bewustzijn. De waarnemer gaat nooit het waargenomene worden. Pogingen daartoe zijn zinloos, vandaar het zwaard in Matteüs 10:34: het waargenomene wordt verlaten en men blijft een'zaam en verlaten achter in de woestijn.

Ik weet niet wat het AB-perspectief is. Ik kom bij een uitzendbureau uit en de nationale onderwijsgids. Maar dat heeft mijn interesse niet. Natuurlijk. Onder weg naar het licht vechten we elkaar de tent uit. Het eindpunt van 'de weg' kan niet verschillend zijn. Dan blijkt dat het je eigen licht is wat de wereld verlicht....

Het veld van goed en kwaad voldoet aan wetmatigheden . We kunnen ze bespreken, maar meestal is daar geen interesse voor. En het staat ook in de Bergrede: Er zal niks veranderen aan de wet. Daarom is het verstandig om voorbij te gaan aan het veld der overtuigingen, want dan tracht je de wet te ontbinden.