Hopper

Er is wel een argument ten faveure van atheïsme. Een atheïst kijkt alleen naar de wereld voor zich en daar valt natuurlijk geen bewuste God te vinden. (Ik volg nu even mijn voormalig denken). Je ziet alleen 'dingen' en bewuste wezens. Dat zijn gewoon 'andere' bewuste wezens net zoals ik. En die hebben allemaal een oorsprong in de natuur. (Volgens mijn naïeve gedachtengang)

Als voormalig atheïst ken ik natuurlijk alle smoesjes van de atheïsten. Met een atheïst valt geen redelijk gesprek te voeren want hij denkt dat de mens (als geestelijk wezen) uit het niets is geschapen. Waarmee hij eigenlijk de evenknie is van de extremistische gelovige. Die denkt dat soort zaken ook. Uiteraard chargeer ik nu een beetje, want we moeten niet alle atheïsten over één kam scheren. Feitelijk denken atheïsten niet helder na. De oorsprong van mij als fysiek wezen is helder: mijn vader en moeder. Dat is bij ons allemaal zo. Maar hoe kan ik als bewust wezen uit sperma en ee

Om hier even op door te gaan. Wat doet een beeldhouwer eigenlijk? Een beeldhouwer houwt stukken steen weg en dan komt het 'verborgen beeld' wat er altijd al in zat tevoorschijn. Als wij naar Gods evenbeeld geschapen zijn, dan moeten we ons mss wel van het niet-goddelijke ontdoen. Dan was Gods evenbeeld al die tijd al in ons verborgen, maar we wisten het niet! Feitelijk staat dit ook in Joh 14:11. Ik gaf er alleen even een eigen interpretatie aan om indruk te maken (grapje). Het lijkt alsof er een muur is tussen God en ons, in feite zijn we zelf die muur. De muur is dan datge

Nog een argument tegen de vraagstelling an sich is te vinden in de woorden van Jezus zelf: "Niemand komt tot de Vader, dan door Mij.". Waren die woorden een leugen soms? En nu ga je de Vader alvast maar verklaren zonder Jezus er bij te betrekken? Van mij mag het allemaal, vrijheid blijheid. Daarnaast is 'God' een ander woord dan 'Vader'. Waarom zou Jezus dat woord gebruikt hebben? Dat valt niet te weten, de enige optie die we hebben is om Jezus te volgen in het Licht, zoals hij vraagt. En gezien dat Jezus zich niet onder de 8 miljard stervelingen bevindt moet dat wel een innerlijke

Wat hier feitelijk gebeurd is vergelijken. Stel je eens een moslim en een christen voor die gaan bekvechten over Allah resp de christelijke 3-enige God. In dat vergelijken scheppen zoals de christen als de moslim een 'eigen' God. Als je twee Goden gaat vergelijken moet er altijd een oordeel geveld worden over wie 'de ware' God is. Met een dergelijke geesteshouding keer je je (als moslim of christen zijnde) al af van God. In je geest schep je betreffende God een tweeheid en dat kan nooit monotheïsme zijn. Met een dergelijke geesteshouding wil je God bezitten. Dat lijkt me een slecht i

De topic vraag op zich is al verkeerd. Wie gaat vergelijken gaat al uit van een gedachte/bedachte God. Zo'n vraag is alleen interessant voor geïnstitutionaliseerde gelovigen. En waarom mag de topicvraag niet beantwoord worden? Wie zich God in zijn denken voorstelt, denkt zelf zichzelf een God in en pleegt daarmee blasfemie. Immers, dan is God afhankelijk van het denken van een bepaald individu. Serieus, zou er ook maar één forumdeelnemer zijn die denkt dat God afhankelijk is van zijn denkvermogen? Wie uitgaat van een wezenlijke Vader begrijpt vanuit die wezenlijkheid al dat de

Laten we dat doen.

Alleen in het nu zien we helder. Wat onzuiverheid veroorzaakt is de reflectie (spiegeling) van 'de wereld'. Dat is het 'kijken door middel van een spiegel'. Hetgeen ook het valse ik-beeld schept. (De gedachte/bedachte ik). Dat valse ik gaat na de dood helemaal nergens naar toe, want het is een spiegeling. Net zoals jouw spiegelbeeld in een gewone spiegel nergens naar toe gaat als je weg loopt. Ik sta er precies eender in. We verbeiden hier de tijd, ik heb geen behoefte aan leerlingen, ik heb ook geen evangelisatiedrang. Vers 8 sluit er mooi op aan: "De wind blaast, waarh

1. Ik was jaren niet op de hoogte van negatieve theologie, onderwijl was ik er al mee bezig. Het is de wijze waarop God en mens samen werken en er geen plan is van God. (Dat was het oorspronkelijke meningsverschil met Hetairos) 2. De vraag of zaken letterlijk gebeurd zijn vervalt i.m.o. bij de allegorische uitleg. Op veel fora en andere plaatsen wordt er getwist of Jezus daadwerkelijk bestaan heeft en of de gebeurtenissen zoals beschreven ook gebeurd zijn. Dergelijke twistgesprekken kun je tot je laatste dag volhouden, je schiet er niks mee op. Maar in dergelijke twistgesprekken ve

Dat kan een selffulfilling prophecy zijn, net zoals de gedachte dat er wel een 'iemand' moet zijn die dit leven leidt. De zelfbedachte/gedachte ik.

Visualisatie is nu net het probleem, maar dat is bekend.

Ik citeer teksten van een ander, daaronder staat mijn eigen commentaar. Bedoeld om je bekend te maken met de negatieve theologie. Of je -zoals jij dat noemt- Bijbels spreekt in negatie of op bekennende wijze is een wereld van verschil. Maar in feite is de moeite mijnerzijds tevergeefs geweest. Je reageert op mijn wijze van reageren (met te veel citaten) niet op de negatieve theologie an sich. Verder ben ik het met je eens, doorgaans is een boek interessanter dan de mening van iemand op een forum. Of ik becommentarieer een proefschrift wat op internet staat. Meestal zijn dat Hopper

Ik kan dat niet weten, ik ben nooit in Moskou geweest en spreek ook geen Russisch. De moraal: op hypothetische stellingen ingaan is zinloos. Iedere ideologie is in feite een hypothetische stelling. Daarom doe ik niet aan ideologie.

Alles is flauwekul, lees ik net bij jou. Mij is duidelijk dat jouw non-lineaire katalysatoren zich voordoen in de gekende wereld. En net zoals ik Moskou nooit gezien heb en niet ken, zal dat met die die non-lineaire katalysatoren ook wel zo zijn. Ik kan daar wel mee leven denk ik.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Solipsisme Een paar tellen lezen leert al dat solipsisme flauwekul is. Dat is het voordeel van voortschrijdend inzicht: je verwerft het vermogen om flauwekul terzijde te werpen.

Rutten denkt te veel na, als (gelovig) filosoof wil hij te graag God bewijzen. (De Godsargumenten). Zie dit stukje: Wie beweert dat God bestaat (En dit valt me toch echt tegen van Rutten) doet alsof er slechts 1 realiteit is van 'bestaan'. Ondanks zijn scherpzinnigheid speelt dan toch de behoefte om God te bewijzen weer op. Dat kan juist wijzen op onzekerheid in het denken van Rutten.

Het ik-perspectief kan alleen geweten en begrepen worden vanuit het niet-ik-perspectief. Wie alleen 'ik' kent , kent niet eens de halve waarheid.

https://religievandeliefde.wordpress.com/2021/06/04/duisternis-en-licht-ps-dionysius-de-areopagiet/ Het licht waar Johannes over verhaalt vindt plaats in de (eenzame) duisternis. Het verdrijft niet de duisternis, maar schijnt in de duisternis. Het steeds wederkerende probleem met gesprekken is dat mensen alleen bronnen als de zon of lampen kennen en die verdrijven idd de duisternis. Johannes is dan ook een geheel ander type Evangelische schrijver dan de andere 3 (of 4 als je Thomas meerekent). Maar ook Johannes lees ik op ontkennende wijze. Zou ik Johannes op kennende wijze

@Hetairos, we praten weer volledig langs elkaar heen. https://debezieling.nl/het-andere-weten-van-de-negatieve-theologie/ Negatieve theologie wil niet zeggen dat je iets negatiefs over God gaat zeggen of dat God onbereikbaar is. Negatieve theologie wil zeggen dat er alleen op ontkennende wijze over God gesproken kan worden. In de positieve theologie ben ik 'hier' en is God 'daar' (ergens in de hemel of zo). In het niet-weten (wat niet hetzelfde is als agnosticisme of ietsisme) laat men aan God zelf over wat hij/zij/het is. De mens is dan vrij van iedere verwachting o

Dit gaat volledig over de uiterlijke, conceptuele wereld. Uiteraard kan daar een paradigmaverschuiving in voordoen (en dat doet het ook). Maar ik kan niet zeggen dat ik het boeiend vindt De uiterlijke, conceptuele wereld an sich is i.m.o. niet eens werkelijk. Dus dan heb je het over een ander beeld van dat wat niet eens werkelijk is.

Een paradigmashift staat volgens mij voor een andere wijze van kijken. De wijze van kijken kan je verarmen of verrijken. Eens?

De 2 naturen werken in de mens, maar blijven toch gescheiden van elkaar. Je zou ook kunnen zeggen dat de éne natuur aan de andere natuur leert. Zonder dat je weet wat dan die 'éne' natuur is. Jij hebt het zo graag over katalysatoren. Dat wat onveranderlijk is, is een katalysator voor de mens die alleen maar zijn veranderlijke natuur kent. Niet omdat het onveranderlijke iets 'doet', nee juist omdat het onveranderlijke niet-doet. Dan speelt er zich vóór mijn ogen een schouwspel af waar 'het eigene' niet bij betrokken is. Wat de kerkleiding van de 2 naturen leer vindt kan me op z

Volgens mij had jij daar indertijd een draadje over gemaakt op GG. https://nl.wikipedia.org/wiki/Procestheologie Het vergt prudent formuleren, want volgens mij is God onveranderlijk en is het de zintuigelijk waarneembare wereld die veranderlijk is. Met een veranderlijke God valt volgens mij geen theologie te formuleren. Toch is God als de Zoon (het licht der wereld) in zijn onveranderlijkheid dichterbij dan de mens kan vermoeden. Het is juist de onveranderlijkheid van de Zoon welke 'werkt' in de veranderlijke mens. God werkt juist middels zijn onveranderlijkheid! Vandaar

Ik ben streng in de leer, tussen de 2 naturen ligt een onoverbrugbare kloof. Zij blijven gescheiden van elkaar. Dat schrijf je hier feitelijk zelf ook. (Nou ja, wiki schreef het)

De Vader welke één is kan niet buiten zichzelf treden, er is geen andere mogelijkheid dan dat de mens naar de Vader toekomt. (Ik en de Vader zijn één). In dit aspect kan God de mens niet dwingen. Waar de mens zichzelf aan God schenkt (Niet mijn wil geschiede), schenkt God zich aan de mens, in dat wederzijdse schenken worden God en mens één. Dat staat volkomen diametraal op een God die planmatig te werk gaat. Ik moet mijn commentaar op punt 5 wel een beetje nuanceren. De (zonden)val ligt al in Gods Schepping besloten. God kan niet 'veel' scheppen zonder dat het de zonde daar in sluip