Jurriën Sr.

En daarom is zeggen dat je God MOET liefhebben een contradictie. Dat is het altijd, ook als het niet om God gaat. Moeten gaat volkomen in tegen het karakter van liefhebben zelf. Maar let op: Ook het uitwerken van liefde, kan alleen maar als als het hart zich daar vrijwillig aan overgeeft. Hetzelfde geldt als je zegt: Je moet vrijwillig .... (vul maar in).

Wettisch is voor mij dat je in het dienen van God iets hebt ingebracht dat je in eigen kracht doet. Ik bedoel dus niet de Mozaïsche wet. Daarbij geloof ik dat de gedachte dat de wet van Mozes per definitie ook voor de heiden geldt, een misverstand is. De wet van Mozes is niet afgeschaft, maar overbodig. Als je tenminste een alternatief (verkeerd woord) hebt. Ik denk dat Jezus Christus dat alternatief vertegenwoordigt. Als je op Hem vertrouwt en je Zijn Geest ontvangt, dan is Hij degene die je op het rechte spoor houdt en heb je de wet niet (meer, als je Jood bent) nodig. Ja, God i

Zou het ook de wet kunnen zijn? Het is echter een misverstand dat God boos is en jou niet wil zien. Ik denk dan ook dat je de troostende hand van de Heer voelt, die je weer terug op weg helpt. Maar, beste Gaitema, heeft jouw geloof dan niet nog teveel kenmerken van het oude verbond, dat toch wel met name werd gekenmerkt door vallen en opstaan? Dan is het toch beter een nieuw verbond met God aan te gaan? Dat is sinds Jezus Christus mogelijk. Het enige dat je daarvoor hoeft te doen, is vragen of Hij met Zijn Geest in jouw woning wil maken. Dan kun je al het willen en werken aan He

Je maakt het veel te complex, Thom. En ik kan het blijkbaar niet voor je vereenvoudigen. Misschien tracht je het gewoon teveel in je eigen verstand onder te brengen. Geloof is toch in eerste instantie gewoon maar aanvaarden, zonder het teveel in je verstand te willen onderbrengen? Immers: Romeinen 12:1-3 (HSV) Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezi

Als het opbouwt in het dienen van de Heer, dan zou ik zeggen: doe je voordeel ermee. Mij is wel overkomen, dat in een gemeente een 'woord' werd uitgesproken, dat bedoeld was om mij de mond te snoeren. Soms kan de autoriteit van de Heer ook worden misbruikt om iets 'van en andere geest' te oreren. Daarom staat er ook dat er getoetst moet worden. Mijn devies is: als de Heer iets tot mij te zeggen heeft, dan zal Hij dat toch in eerste instantie aan mij zelf duidelijk maken. Of anders gezegd: als de Geest van de Heer in mij leeft, dan zou ik het vreemd vinden van een ander te horen,

Dat blijkt wel uit het afgescheiden denken; de drie-eenheid.. en ik. Maar is dat wat die tekst schrijft? Blijkt dat uit de tekst, dat wij met Hem moeten omgaan alsof het van mij is? Of schrijft de Schrift juist dat wij Hem lief moeten hebben en NIETS daarbuiten. Dat van het 'afgescheiden denken', begrijp ik niet. De tekst (Galaten 2:20) zegt mij dat ik niet meer leef, maar dat Hij leeft in mij. Daarnaast spreekt de tekst niet over het liefhebben van ons, maar wel over de liefde in Christus. Wat jij uit de tekst haalt, zit er niet in, maar wordt er door jou ingelezen. Waar

Kijk je nu in de spiegel, TTC? Ik denk dat het probleem is wat de meeste mensen hier op dit forum met je hebben, is dat jouw reacties altijd een vorm van, bij tijd en wijle, onbegrijpelijk commentaar betreft; Je mengt je in feite nooit in het gesprek zelf. Ik heb al eens eerder gezegd dat je fungeert als een katalysator: je beïnvloedt het proces wel, maar maakt er geen deel van uit. (zie vooral jouw eigen opmerking, hierboven). Nu vind ik jouw opmerkingen (soms) wel het lezen waard, maar in feite voegen ze aan het topic nooit wat toe en zijn daardoor enkel maar afleidend en mak

En als je simpelweg vertrouwt en dán je navel gaat zitten bekijken? 😉 Dat klinkt mij toch naar een wettisch leven als 'gelovige': Waar roept Jezus op tot de doop? Welke doop is dat dan? Die van Johannes? Je slaat een essentieel onderdeel over, denk ik. Het bewijs leveren. Dat doe je dan toch zelf? Hoe kun jij een bewijs leveren, als de vrucht van de Geest is? De Geest levert dan toch het bewijs? En hoe 'doe je de werken van het vlees van je af'? Die vrucht draag je vanzelf, als het goed is. Waarin moet je dan volharden? Nee, een beloning ontvangen

Waarom leeft bij jouw het idee dat je ervoor moet zwoegen? En waarvoor? Voor je zaligheid? Voor het geloof?

Wat is jouw definitie van GELOOF dan, Hermanos? En waarin moet dat geloof blijken? Waarin moet je precies volharden? Tot welk einde?

We blijven mij echter teveel hangen in de beeldspraak. Niet erg, hoor. Maar ik heb nu even behoefte me weer even bezig te houden met de realiteit. Bij het voortdurend gebruiken van beeldspraak voel ik me in toenemende mate als een 'outsider looking in'. En daar krijg ik heimwee van. Net alsof ik iets aan het kwijtraken ben. We spreken elkaar een volgende keer wel weer. Eerst even bijtanken.

Ja, dat ben ik met je eens, maar leg mij dat dan eens uit? En dan vooral aan de hand van Handelingen 19:1-6? Ik zie in alles wat je noemt het proces dat sinds de uitstorting van de Heilige Geest wordt uitgevoerd. Als het Koninkrijk van God beeld is van de heerschappij van de Geest, dan is 'alle koninkrijken van de aarde' een beeld van de heerschappij van de menselijke geest. Het Koninkrijk van God is één; de koninkrijken van de aarde zijn vele. Het eerste komt vanuit de hemel, totdat het tweede van de aarde is verdwenen. Dat alles is een groeiproces dat tot nu toe plaatsvindt. Want:

Heb ik wel eerder gehoord. Maar het punt is dat er bij een pop-lichaam iets natuurlijks transformeert in iets anders dat toch weer natuurlijk is. Je geeft in het beeld niet aan hoe het overgaat van natuurlijk in geest. In mijn 'marinade' voorbeeld is het alles geestelijk; het doelt op de werking van de Heilige Geest in relatie tot de geest van de mens. Het hart, weet je wel. De Bijbel zegt dat de inwendige mens door de zonde dood is en dat die dode inwendige mens pas tot leven komt door (de Geest van) Christus. En op geen enkele andere wijze. Het uiteindelijke verheerlijkte lichaam i

Galaten 2:20 (HSV) Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven. Je hebt iets gekregen dat van oorsprong niet van jou was; nu je het hebt gekregen mag je er mee omgaan alsof het van jou is. Romeinen 8:38-39 (HSV) Want ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch krachten, noch tegenwoordige, noch toekomstige dingen, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander sc

Wat Jezus zei is dat je jezelf moet onderzoeken, juist omdat je 'het' niet in jezelf kunt vinden. Ik schrijf overigens: En ik bedoeld daar niet mee, dat 'de mens het in objectiviteiten buiten het zelf' moet zoeken. Daarnaast weet jij heel goed wat ik denk van jouw begrip van wat authentieke leringen van Jezus zijn; ze leveren voor mij geen geldige argumenten op, maar geven 'slechts' inzicht in jouw wijze van denken. Op zichzelf interessant (daarom ben ik met je in gesprek), maar niet waardevol. Tja, ik was even in de veronderstelling dat je me op iets zou wijzen dat klip e

Het 'hart' is datgene waar zich de diepste motivatie en het ultieme verlangen van de mens bevindt. Een hart van steen betekent dat de motivatie en verlangen, die de mens in beweging brengt en stuurt, uiteindelijk alleen op zichzelf gericht is. Een nieuw hart betekent dat de motivatie (dat wat de mens in beweging brengt) en het verlangen (waar de mens naar streeft), synchroon gaat lopen met de motivatie en het verlangen die in het hart van Jezus is. Als je dus van God een nieuw hart krijgt, wil dat zeggen dat Hij zijn motivatie en verlangen in jouw hart geeft; Hij stort zijn Liefde in

De doop in water in de naam van Jezus. Handelingen 19:5 Nadat ze dat hadden gehoord, lieten ze zich in de naam van de Heer Jezus dopen. Dat vraag ik me nu juist af (dat het een doop in water betreft). Uit de context blijkt dat niet direct. Het zou ook de doop in de Geest kunnen zijn. Laten we daar eens verder over praten? PS: Ik heb hier zelf nooit bewust bij stilgestaan; het is de opmerking van Hermanos die me aan het denken zette. Wel heb ik me wel een afgevraagd welke doop Jezus überhaupt bedoelt, als Hij zegt: Doopt hen in de naam van de Vader ... enz. Ik geloof echter niet

Wie raakt er nu geïrriteerd? Ook jij leest niet goed. De laatste keer had ik het over mezelf, want ik schreef: Ik schreef dat omdat jij reageerde op een vraag die ik aan Sjako stelde. Als je alles op jezelf betrekt, maak je het voor mij wel moeilijk om met je te schrijven. De keer daarvoor was er ook al een dergelijk misverstand. Het probleem met jou is, dat je eerst een foutieve conclusie trekt (O jé, ik irriteer iemand) en daar vervolgens op uitweidt. Moet je niet doen, Hermanos. Leest desnoods een bericht drie keer en vraag je af of de strekking je wel duidelijk is. Het

Het sleutelwoord in jouw tekstgedeelte is "opdat". Wat Jezus hier uitspreekt is een gebed. Een wens of verlangen naar de Vader uitgesproken. Van de Geest In de discipelen was nog geen sprake, want Hij zat nog bij hen. Jezus zegt ook dat Hij eerst moet weggaan en dat Hij daarna pas de Trooster (de Heilige Geest) kan zenden. Daarnaast spreekt Jezus in het laatste gedeelte niet over zichzelf, maar over de liefde van God. Carl Jung was geen christen. Hij was analytisch psycholoog. Hij was oorspronkelijk medewerker van Freud, dus dan voel ik al aan waar het op uitloopt. Jung ontwikkelde de zog

Ik raak niet geïrriteerd, hoor. Ik vraag me wel af waarom je dat steeds denkt; de vorige keer had je het daar ook al over. Als ik het ergens niet mee eens ben (en ik vind het belangrijk genoeg) dan zeg ik het wel rechtstreeks en open. Er wordt al veel te veel gediscussieerd op dit forum via drogredenaties. Als ik ergens irritatie over voel dan ik het wel daarbij. Nee, dat is zo. Houd nu maar op over die irritatie, Hermanos. Ik denk helemaal niet dat je irriteert en zeker niet opzettelijk. Klaar. Volgende punt. Nee, want dan had ik dat wel gevraagd. Ik zal echter jouw re

Ik weet niet of ik het met jou eens ben, daar heb ik nog niet zo over nagedacht. Soms is dat niet zo belangrijk en ik vind het niet zo fatsoenlijk om een vraag niet rechtstreeks te stellen. Nee, de vraag was bedoeld voor Sjako. Maar ik wil 'm ook wel aan jouw stellen (als dan Sjako óók maar antwoordt): Dat verdiept het gesprek alleen maar. Je bezwaar tegen de zienswijze van Tom, die ook de mijne is, lijkt voort te komen uit een gebrekkig begrip van de spirituele filosofie, die ook Jezus in zijn leringen ondersteunt. Ik denk dat we geen twee gesprekken door el

Je leest niet goed. Wat jij schrijft is wat anders, dan wat ik schrijf.

Zoals gezegd; het hangt af van in Wie je werkelijk geïnteresseerd bent. Net zoals bij Carl Jung; hij zocht het blijkbaar daar, waar de ware Christus tóch niet te vinden is: Slecht hij die werkelijk bereid is buiten (zichzelf) te kijken, is in potentie bereid de Vervulling van z'n hart te vinden. Als ik die regels van Carl Jung had geschreven, had ik ze precies omgedraaid. Tot welke doop heeft Jezus zijn discipelen dan opgeroepen?

Ik ben toch wel benieuwd op welk gezegde je doelt. Als dit te vinden is op een andere plek dan in de Christelijke Bijbel dan ben ik niet geïnteresseerd. Wees zo vriendelijk en zoek de passage even voor me op. Dank je wel.

Ik ben zelf in het bezit van bijna elk apocrief geschrift dat bekend is. Zowel oud - als nieuw testamentisch. Ook apocrieven zijn getuigenissen. En nu kun je er over strijden welk getuigenis juister is en welk niet. Over het algemeen zijn de de NT-apocriefen echter getuigen van getuigen. Veel van wat ze bevatten is dan ook duidelijk meer het gevolg van interpretatie. Kun je er wat mee? Dat moet je gewoon zelf bepalen. Voor mij geldt dat de getuigen in de Bijbel mij compleet informeren; ik heb tot nu toe geen vraag gehad, die niet afdoende in de Bijbel wordt beantwoord. Daarbij zijn sommig