Hermanos2

Het woord wandel nam ik te letterlijk. Maar misschien moet ik het ook wel letterlijk nemen. Wandelen met God. Fijn idee. 

John MacArthur 
Volgens mij oprecht. Voor zover ik dat op afstand kan beoordelen. 
Veel bijbelkennis. 
Predikt al tientallen jaren Gods boodschap. 
Neemt geen blad voor de mond. 
Hieronder een interview na 1,5 minuut commercial 
 

Hier zingen veel grootheden mee. Leuk zoekplaatje en geweldig nummer. 

Bad zeep a
Haar naam heeft onze taal wel verrijkt. 
Flauwe grapjes in corona tijd. Zucht! 

Lees op de website over de coronamaatregelen tijdens de Middagen van Genezing:
'Als u lichte ziekte verschijnselen hebt, verzoeken wij u om u af te melden en niet te komen.'
Je zou toch zeggen dat dát nu juist dan niet het probleem zou moeten zijn... 🤔

En dat zal zo blijven totdat Jezus zich vanuit de hemel openbaart. Dus troost, Hermanos2:
2 Corinthe 4:16-18 (NBG1951) Daarom verliezen wij de moed niet, maar al vervalt ook onze uiterlijke mens, nochtans wordt de innerlijke van dag tot dag vernieuwd. Want de lichte last der verdrukking van een ogenblik bewerkt voor ons een alles verre te boven gaand eeuwig gewicht van heerlijkheid, daar wij niet zien op het zichtbare, maar op het onzichtbare; want het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig. Aan alle vergankelijkheid komt een einde. Ook aan het krakkemikkige lichaam:
2 Corinthe 5:1-5 (NBG1951) Want wij weten, dat, indien de aardse tent, waarin wij wonen, wordt afgebroken, wij een gebouw van God hebben, in de hemelen, niet met handen gemaakt, een eeuwig huis. Want hierom zuchten wij: wij haken ernaar met onze woonstede uit de hemel overkleed te worden, als wij maar bekleed, en niet naakt, zullen bevonden worden. Want wij, die nog in een tent wonen, zuchten bezwaard, omdat wij niet ontkleed, doch overkleed willen worden, opdat het sterfelijke door het leven worde verslonden. God is het, die ons juist dáártoe bereid heeft en die ons de Geest tot onderpand gegeven heeft. Let vooral op de laatste opmerking: De Geest is een onderpand, oftewel de kwitantie dat God doet wat Hij belooft. Het betekent dat je nu, ondanks de krakkemikkige toestand van het hele leven al uitzicht hebt op hoe het zal worden, Je hebt daarvan al een voorproefje in het onderpand (de Geest) dat je nu al hebt ontvangen.
 

Wel, wel, nog een loochenaar van een fysieke opstanding in ons midden?
Hoe onderscheid je dat die velen, van de waarheid wijken? Hoe ontsnap je aan je eigen inzicht dat ook jij mogelijk niet weet wat de bijbel leert, maar gewoon je eigen overleggingen en waarheden in de Schrift terug projecteert?
Heb je daarvoor een zuivere norm en een betrouwbare maatstaf?

Wat is zieleslaap? Als je daarmee bedoeld wat ik beschrijf dan moet ik je tegenspreken. Want dat is wel wat de bijbel leert. 
Ik citeer boven een stukje van jouw tekst. Bedoel je daarmee dat iedereen door de geschiedenis heen een eigen opstanding gekend heeft? Die plaatsvindt op het moment dat het individu ervoor klaar is? Dan hoeft er dus geen gezamenlijke opstanding en oordeel plaats te vinden zoals die in Openbaring beschreven wordt?

Wat de Godheid van Jezus betreft, zie ik het zo dat God de Vader en Jezus de Zoon zo in éénheid met elkaar besmolten zijn en alles als één vuist doen, dat je van Eén God kan spreken, waar Jezus deel van uit maakt. Zoals een getrouwde man en vrouw samen één zijn voor God.
 
Daarbij staat in Johannes 1 dat Het Licht in de wereld kwam die door Hem geschapen is. Omdat Jezus schiep (in Godskracht) is Hij toch de schepper God.
Maar kijk ook naar Psalm 82, waarin staat dat God ons zelfs goden noemt, allen zonen van de allerhoogste God. Naar deze Psalm verwijst Jezus wanneer joodse geestelijken Hem ervan beschuldigen aan Godslastering te doen, door zichzelf de Zoon van God te noemen.
Geloof laat zich niet dwingen. Hij gaat heus jouw overtuiging niet aanhangen, als je hem dat oplegt.
Vriend, je hebt een mooi geloof. Een ding wil ik je mee geven, dat als je ontvankelijk wilt zijn voor de Ruach, Hij jou gebruiken zal. Hij zal je de gelegenheden geven, is mijn ervaring.

Wat is dan de boodschap die jij uit de bijbel haalt? Het goede nieuws moet over de hele aarde gepredikt worden. Ik kan daar geen andere draai aan geven. 
De manier van prediking van het WTG vind ik niet in de bijbel terug. 
Maar een afwachtende houding aannemen, dat staat ook nergens. 

Dat is dan toch prima! Jij kent die persoon goed genoeg om te weten wat je moet doen. Belangrijkste is dat je je laat leiden door de Heilige Geest, en niet op jezelf gaat vertrouwen.

Dit betoog is enkel geschreven om je evangelie van gezondheid en welvaart overeind te houden, maar is volgens mij compleet uit zijn context gerukt. Ik ben van mening dat Job God kende en diende, hij geloofde! Dat Job, ook al was hij gelovig, toch zichzelf niet kende en een groot vertrouwen had in zijn eigen gerechtigheid, moge duidelijk zijn, zeker na enige hoofdstukken verder te zijn. Dat vertrouwen op zijn eigen gerechtigheid, het vlees, moest God verbreken. En dat lukt. Job is hierbij niet bekeerd tot God, maar heeft een beter besef van wie God is.

Ik denk dat er maar één basis-zonde is, waaruit alle het andere ontsproten is, namelijk om méér in het licht te zijn, dan je al bent.
Iemand die goed doet in eigen beheer is in het licht en doet het licht uitwerken. Maar iemand die in eigen beheer méér in het licht is en méér licht brengt en werkt, die krijgt méér genade en aandacht en beantwoording. Dat is precies wat gebeurde met de offers van Kaïn en Abel. 
De begeerte wordt geboren bij het zien van méér genade, terwijl jij minder hebt.
Dat is inderdaad zoals jij al zegt: begeren met jaloezie als gevolg.
Adam en Eva werden ook verleid door de begeerte en door de jaloezie naar zichzelf (wat ze niet hebben):
ze kunnen verstandiger worden en méér kennis krijgen van de heerlijkheid van God..
Liefde maakt dat je de wettiger wilt zijn en heiliger; het is een goede begeerte.
Maar de begeerte gevoegd bij de kennis dat je er niet volkomen bent,
creëert een basis, die je kan doen zondigen, zie Gen 4: Kaïn moet heersen over de begeerte:
En de HEERE zeide tot Kain: Waarom zijt gij ontstoken, en waarom is uw aangezicht vervallen?
Is er niet, indien gij weldoet, verhoging? en zo gij niet weldoet, de zonde ligt aan de deur. 
Zijn begeerte is toch tot u, en gij zult over hem heersen.
Want Abel kreeg meer genade, terwijl Kaïn als eerstgeborene er meer recht op had.
Zo moesten Adam en Eva heersen over hun begeerte om dichter bij God te komen.
Zo moest het volk bij de berg en Abraham, en Jozef, en Mozes en David en Christus, en Paulus heersen over de tijd tot God hen riep,
dat is over de begeerte om het zelf te gaan zitten doen en verwachten van het zichtbare en het haalbare,
maar om te blijven in geloof en in trouw en in volharding tot Gods beloften en geboden. 
Zo denk ik dat er engelen zijn die gehoorzamen en trouw bleven,
en engelen die niet zuiver bleven in hun begeerte om dichter bij God te komen, 
en door Gods lankmoedigheid daarvoor de ruimte kregen.
Dat zou verklaren dat ook de satan nog bij God kon komen,
en nog niet uitgeworpen was uit de hemelen.
Want dit is, denk ik, het verschil met de mens,
dat de engelen geen eenheid met elkaar vormen, althans niet op de wijze
zoals een vader en een zoon wel een eenheid vormen,
waardoor hun ongerechtigheid meer een relatieve ongerechtigheid was:
dat wil zeggen zonder schade voor anderen, behalve God.
Maar zo niet de mens; die een heel andere bestemming had,
en gemaakt was om één te kunnen worden met God;
om in een geestelijke eenheid met God te zijn.
Dat verklaart dat de mens onder de engelen is gesteld,
maar alsdan zal regeren over de engelen.
Toegegeven, dit is een eigen inschatting op basis van wat ik zie.
Maar er is wel een mooi beeld overgeleverd van hoe het voor God is en werkt,
als het gaat om met liefde en lankmoedigheid en gerechtigheid.
Het is een voorbeeld van Het Gezag van de heilige Geest,
samen met MAN/VROUW in het ambt 
Namelijk, er is een gelovige met het gezag van het eigen individu onder leiding van de Geest,
en er is een gelovige met het gezag van de leer, de stoel van Mozes,
en er is God, die dat allemaal moet aanzien:
ik heb het over Mirjam, Aäron en Mozes.
Dat is het verhaal van Mozes, die door God werd gered,
uit de benauwdheid waarin Aäron en Mirjam hem brachten, in Numeri 12.
Mozes was voor Aäron namelijk als een God.
En Mozes was de meest lankmoedige man op aarde.
Dat had als gevolg dat hoewel hij sterk in de liefde was, hij in zijn lankmoedigheid werd overheerst; (dat zie je trouwens ook weer terug in de scheidbrief).
Ten eerste door Aäron die het wettige gezag van God vertegenwoordigde.
En ten tweede door Mirjam die als een van de drie kinderen met de heilige Geest (als profetes),
meende niet onder te doen voor Aäron, die op de stoel van Mozes zat,
en ook niet voor Mozes die op de stoel van God zat (doordat Aäron door Mozes' onwilligheid op Mozes' stoel kwam te zitten).
Merk hier vier bijzonderheden op:
1. Lankmoedigheid werkt corrumperend voor anderen, hoezeer het ook getuigt en vol is van liefde.
2. Vrijmoedigheid in oprechtheid werkt corrumperend voor jezelf. Hoezeer het ook getuigt van liefde.
3. Het als een God zijn, zie ik ook terug in de relatie: Mozes liet Aäron zijn gang gaan, omdat hij liefdevol en barmhartig was, en alleen als het erop aan komt, greep hij in. Daardoor had Aäron veel vrijheid en kracht van God (via Mozes) en ruimte om zelf naar eigen inzichten iets te zeggen, maar tegelijk moest hij van tijd tot tijd verantwoording afleggen bij Mozes wat soms echt niet grappig was. Het gouden kalf is een voorbeeld hoe Aäron bij afwezigheid van de Leiding, ging dwalen. En de zonen van Aäron werden door God verbrand, omdat zij nog veel meer vrijheden namen dan Aäron, die aan Mozes rapporteerde.
Exodus 4:14-16 Toen ontstak de toorn des HEEREN over Mozes, en Hij zeide: is niet Aäron, de Leviet, uw broeder? Ik weet, dat hij zeer wel spreken zal, en ook, zie, hij zal uitgaan u tegemoet; wanneer hij u ziet, zo zal hij in zijn hart verblijd zijn. Gij dan zult tot hem spreken, en de woorden in zijn mond leggen; en Ik zal met uw mond, en met zijn mond zijn; en Ik zal ulieden leren, wat gij doen zult. En hij zal voor u tot het volk spreken; en het zal geschieden, dat hij u tot een mond zal zijn, en gij zult hem tot een god zijn.
Numeri 12:1-9 Mirjam nu sprak, en Aäron, tegen Mozes, ter oorzake der vrouw, der Cuschietische, die hij genomen had;
want hij had een Cuschietische ter vrouw genomen. En zij zeiden: Heeft dan de HEERE maar alleen door Mozes gesproken?
Heeft Hij ook niet door ons gesproken? En de HEERE hoorde het!
Doch de man Mozes was zeer zachtmoedig, meer dan alle mensen, die op den aardbodem waren.
Toen sprak de HEERE haastelijk tot Mozes, en tot Aäron, en tot Mirjam: Gij drie, komt uit tot de tent der samenkomst! En zij drie kwamen uit.
Toen kwam de HEERE af in de wolkkolom, en stond aan de deur der tent; daarna riep Hij Aäron en Mirjam; en zij beiden kwamen uit.

En Hij zeide: Hoort nu Mijn woorden! Zo er een profeet onder u is, Ik, de HEERE,
zal door een gezicht Mij aan hem bekend maken, door een droom zal Ik met hem spreken.
Alzo is Mijn knecht Mozes niet, die in Mijn ganse huis getrouw is.
Van mond tot mond spreek Ik met hem, en door aanzien, en niet door duistere woorden;
en de gelijkenis des HEEREN aanschouwt hij; waarom dan hebt gijlieden niet gevreesd
tegen Mijn knecht, tegen Mozes, te spreken?
Zo ontstak des HEEREN toorn tegen hen, en Hij ging weg.
 
Exodus 32: 21-22, 31-33 En Mozes zeide tot Aäron: Wat heeft u dit volk gedaan, dat gij zulk een grote zonde over hetzelve gebracht hebt? 
Toen zeide Aäron: De toorn mijns heren ontsteke niet! gij kent dit volk, dat het in den boze ligt.
Zo keerde Mozes weder tot den HEERE, en zeide: Och, dit volk heeft een grote zonde gezondigd, dat zij zich gouden goden gemaakt hebben.
Nu dan, indien Gij hun zonden vergeven zult! doch zo niet, zo delg mij nu uit Uw boek, hetwelk Gij geschreven hebt. 
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Dien zou Ik uit Mijn boek delgen, die aan Mij zondigt.
Daarom denk ik persoonlijk dat:
- Als Satan een gevallen engel is, was hij dan ooit een goede engel? Jawel.
- Hoe kwam hij dan ten val? Onbekend, maar de bekende val is denk ik dat hij wist dat hij macht zou krijgen om over de mens macht uit te oefenen
   en hij wist dat hij altijd / duizend jaar over ze zou regeren. Ik denk persoonlijk, dat hij niet kon vallen (genade en macht was hem beloofd), omdat hij de overwinning kende,
   en wist dat geen mens tot God komt buiten hem om.
- Hoe kwam hij dan ten val? De satan weet veel en kan veel, en is in staat om elke belofte te dwarsbomen in het vlees,
   maar hij kan niet vrij in de toekomst kijken; dat kon zelfs Jezus niet. God deed het onverwachte: waar de mens zijn vlees verloor,  (Abraham offerde het in zijn zoon, en Christus in Zijn vlees, en in de kracht van de Geest sindsdien vele kinderen van God in kennis van en in navolging van Christus), daar gaf Hij zijn vlees, en ook stelde hij Christus Zijn Zoon (en daarmee de Macht over alles wat gemaakt is), onder de macht van de satan; wat de omgekeerde wereld was, die werkelijkheid kon worden door het verlies van tevoren in te bouwen en te omarmen als weg van overleving. Het enige blijvende belang en de enige blijvende redding van satan, is dus gelegen in het overreden of verleiden van Christus.
- Heeft hij mogelijk, net als Adam, een verkeerde keuze gemaakt? Ik denk persoonlijk dat hij geen zoon is van God, maar een engel, wat in mijn beleving een principieel verschil is, omdat we weten dat de mensen zelfs zullen heersen over de engelen, en ten tweede dat hij evenveel gezag over het vlees (de mens) kreeg als Christus het kreeg over de ziel van de mens. Omdat gezag door God zelf verordineerd is, kon de satan zijn gezag niet verliezen. Maar hij rekende buiten de waard toen God de mens ging leren om bewust het vlees te verloochenen en om de begeerte en het goede en het eigen vlees (jezelf en je vader en moeder en je broers en zussen) te haten, en om te rekenen met de kennis van de overwinning van goed en kwaad, namelijk dat het goede ook de kroon en de heerlijkheid en de genade deelachtig wordt van Gods eeuwig koninkrijk. God speelt geen vals spel en is rechtvaardig, en daarom moet hij dat doen in geloof alleen, want de mens is definitief uit zijn heerlijkheid geworpen. net zoals ook rechtvaardigheid gebiedt dat elk wonder dat met vleselijke kracht is gewerkt, ook zoveel wonderkracht geeft aan de satan. Dit weet ik niet zeker, maar gelet op Openbaringen en de geestelijke natuurwetten die evenzeer gelden als de aardse natuurwetten, denk ik dat dit of zoiets toch geldig moet zijn. En om het geloof en de zekerheid en de eigen betrokkenheid en het bewijs dat de ziel echt die kant op gaat kracht bij te zetten, deed God het wonder gebeuren dat God de mens zelf gelijk werd. Dat veroorzaakte een nieuw speelveld en een nieuw krachtenveld, waardoor de satan nog voordat zijn rijk begint, al verloren heeft en mee afgerekend is. Christus zegt als de wonderlijke genezingen door heel Israël gebeuren: "Ik zag een lichtflits waarin de satan buitengeworpen werd uit de hemelen op de aarde." Maar wel moet de geschiedenis nog door de fase heen, waarom de satan eens gevallen is in zonde: hij zal regeren. Het beest dat het gezag verwierp, heeft niet één hoofd, maar vele koppen, en die zal uit de zee komen, en op heel de aarde aanbeden worden. Het meerkoppige beest is dus een anomalie al in het paradijs; maar in het paradijs presenteerde hij zich nog als de listigste der dieren. Listig, dat is alle beperkte kennis (Eva dacht dat ze dood neer zou vallen) aanwenden om de meerdere kennis in een ander daglicht te stellen (Nee, je valt zeker niet dood neer, maar je zult wel Gods kennis krijgen), zodat de hogere kennis verborgen blijft ( Je wordt uit Mijn genade geworpen en Je zult vanaf nu sterven en langzaam dood gaan en terugkeren tot het stof).
Het meerkoppige beest zal dus op heel de aarde aanbeden worden. En wonderen doen. Wie durft te zeggen dat dat niet in Jeruzalem zal zijn? Wie zal niet zeggen dat het beloofde duizendjarige rijk aan de Joden, evenals het Koningschap van Salomo, niet eerst een vleselijke belofte inhoudt (met de knoet in harde rechtvaardigheid door het beest), voordat de geestelijke belofte in werking treedt (in liefde door Christus)? En wie zal bepalen of daarbij het beest niet een tijd in rechtvaardigheid gebonden wordt of dat het beest die tijd buitengesloten wordt en het Christus zelf is die regeert? De bijbel spreekt 100% waarheid. Iedereen die hier méér waarheid claimt te hebben die daarvan afwijkt (of ook die daaraan voldoet), zal worden misleid door tegenkrachten die sterker zijn. Wat leerde Christus ons als Hij wordt gevangengenomen? "De overste van deze wereld heeft aan Mij niets meer". Dus er is steeds een belang van de satan waarom iets goeds nog mag gebeuren: de discipelen werden zonder Christus overgeleverd aan dwalingen en machten en ellende. Daarom werd de heilige Geest uitgestort niet als lakei van de nieuwe koningen en priesters, maar als Trooster om bij te staan bij de strijd naar het vlees voor de mens die niet naar het vlees is, maar uitsluitend geestelijk gestreden mag worden. Want het kwaad zal komen als een engel, en claimen uit God zelf te zijn. Het geeft te denken over alle geestelijke werken en instituten op deze aarde die zichzelf naar het vlees in stand menen te moeten houden op gezag van God.  
Dit alles kan ik je veilig zeggen, want mensen bij de rosenkruisers en oosterse godsdiensten hebben een zelfbedachte redding met geloofsverhaal en mensen als JG hebben een eigen engelenverhaal, en mensen als de art.31 hebben hun eigen afgrondelijke diepten om in te storten, en de verlijers in de Geest, zullen elk waarachtig door God gesproken woord eerst onderwerpen aan hun eigen mengeling van bloed en water dat ontspruit uit hun geest en buik. Hun doet niets iets. En jijzelf was het ook die me verzekerde dat je aan de bijbel genoeg hebt. Dat is zo. Dat heb je, en dat is ook het enige dat gezag mag hebben. Al het meerdere kan in de Geest worden gespiegeld en bevonden,
maar zal NOOIT de eenheid met God verbreken, en dus ALTIJD het Woord van God ERKENNEN van God Zelf te zijn gegeven.
Dat geeft dus een veilige bandbreedte. Met kennelijke instemming van de overste van deze wereld, die kennelijk aan hetzelfde tegelijk ook voldoende struikelkracht met voldoende struikelingen ontleent. Dat je er maar op bedacht bent!

Het Hebreeuwse grondwoord voor genade is checed (H2617) en wordt volgens de Lexicon omschreven als:
1) goedheid, vriendelijkheid, getrouwheid
2) een verwijt, schande
Het Griekse grondwoord voor genade is charis (G5485) dat volgens de Lexicon wordt omschreven als:
1) genade
1a) dat wat blijdschap, vreugde, genot, charme, lieflijkheid schenkt: welwillend spreken
2) gunst, liefde, welgevallen
2a) van het genadig welgevallen waardoor God, door het uitoefenen van Zijn heilige invloed op de zielen, hen tot Christus wendt, behoudt, versterkt en hen in geloof, kennis en liefde doet groeien en hen prikkelt tot het uitoefenen van christelijke deugden
3) wat aan de genade te danken is
3a) de geestelijke toestand van iemand die door de macht van de goddelijke genade geregeerd wordt
3b) het teken of bewijs van de genade, voorrecht
3b1) een genadegave
3b2) gave, milddadigheid
4) dank, (voor gaven, diensten, gunsten), beloning
Genade heeft in het Grieks volgens het Nieuwe Testament een veel bredere omschrijving dan in het Hebreeuws (volgens het Oude Testament). De vraag is dan: "Wat is er op het gebied van genade veranderd, aangaande Nieuwe Testament, t.o.v. het Oude Testament?".
Johannes 1:16-17
16. Immers uit zijn volheid hebben wij allen ontvangen zelfs genade op genade;
17. want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid zijn door Jezus Christus gekomen.
De Bijbelvertalingen zijn afhankelijk van de interpretatie van de Bijbelvertalers. Eigenlijk had de vertaling van het Griekse grondwoord "charis" (G5485) dat eenvoudigweg vertaald is "genade" in feiten anders omschreven dienen te worden, aangezien het Griekse grondwoord voor genade een brede betekenis heeft.
Je conclusie dat Genade en Wet al vanaf het prille begin naast elkaar bestaan, daar ben ik het gedeeltelijk mee eens, omdat het volgens m.i. meer genuanceerd dient te worden. De Genade en de Wet kunnen naast elkaar bestaan, maar ze kunnen ook afzonderlijk van kracht zijn. Zo kunnen de heidenen die zich niet bekeren wél onder de wet zijn, maar kunnen ze de genade mislopen door hun ongehoorzaamheid en de verharding van hun harten. Voor de uitverkorenen van God en voor de Israëlieten die gehoorzaam waren aan God, bestonden de Genade en de Wet inderdaad naast elkaar.
Ook in het Nieuwe Testament kunnen de Genade en de Wet naast elkaar bestaan, aangezien Jezus Christus niet gekomen is om de wet of de profeten te ontbinden, maar om die te vervullen, alsmede dat voordat de hemel en de aarde vergaat, er niet één jota of één tittel zal vergaan van de wet, voordat alles geschied zal zijn (Matteüs 5:17-18).
Voor het ontvangen van Gods genade, zodat we naast de wet ook deel hebben aan Gods genade, dienen we immers wel in Christus Jezus te blijven, gelijk Hij in ons (Joh 15:1-6).

Je zit lekker onder de plak van de propagandamachine. Knap hoor!

Hopelijk wordt hij herkozen!

Ik herken niet wat je knipt. Maar het lijkt me dat de schepping die zucht, weinig moeite heeft om zich ver van Gods heerlijkheid af te weten. En dat is ook beschreven met twee cherubs met vlammende zwaarden.
Straks zal de schepping en de heerlijkheid met de mensen van Gods welbehagen zijn. Die mensen geven aan God de eer, en ook alles getuigt van Gods eer, en God is alles in allen, zodat de scheiding tussen de heerlijkheid van God en het andere wegvalt. Gelukkig is er nog kennis en een hel, zodat de heerlijkheid niet verbleekt, en ook niet toegeeigend wordt door de zielen die er deel van mogen uitmaken, terwijl tegelijk al die zielen ook precies weten dat God wel bestaat - wat opnieuw lastig wordt omdat nu niet God in alles weg lijkt, maar in alles al aanwezig is. Wat in alles is, verliest de eigen identiteit en andere oorsprong.
En dat laatste (het wel blijven onderscheiden dat God de Maker de Enige is) is wat we wel echt nodig hebben, want God heeft gezegd dat Hij temidden van zijn volk komt wonen.
Ja grapjas, maar als iets een eigen plek krijgt in tijd of plaats of bewustzijn, dan is dat toch echt in z'n eigen element alleen, en dus nergens anders. En of er dan dwarsstraten zijn en waar, is een kwestie van hoe het is gemaakt. Zoals de appel niet ver van de boom valt, hoewel wij wel weten dat dat soms toch heel ver is.

De bijbel leert dat de ziel die zondigt zal sterven. 
Adam en Eva hadden eeuwig leven zolang ze in God's nabijheid waren. Ze waren niet onsterfelijk. 
Na Christus' wederkomst in de herschepping worden gelovigen als onsterfelijke schepsels wedergeboren. Dan hebben wij onze bestemming bereikt. 
Jezus geeft ook hier weer het voorbeeld. Hij had na Zijn opstanding een lichaam met andere kwaliteiten dan het onze. Dat is ook voor ons weggelegd. 

Peace in the valley. 

Lees eens een paar van die kleine profeten. Korte boeken met een boodschap die je niet onberoerd kan laten, zo krachtig. God spreekt! 
 

Kies wijs, liefde komt dan vanzelf. Niet te verwarren met lust. 

De Bijbel is duidelijk: NIEMAND is goed, dan God. Alleen God (Jezus) is goed. Door HEM zullen we de hemel binnengaan. Door HEM mogen wij ons rechtvaardig noemen, niet uit eigen verdienste, maar door Gods (Jezus') perfecte Werk aan het Kruis!

Ik denk dat dit niet de algemeen christelijke manier van denken is!

Neem de tijd om elkaar goed te leren kennen. Geen haast werk! 
Als jullie spijt hebben van seks voor het huwelijk dan vraag je in gebed om vergeving. En zorg ervoor dat je jezelf niet in een situatie brengt waar je opnieuw je zelfbeheersing verliest. 
God ziet dwars door jou heen en ziet jouw oprechtheid in gebed. Hij is genadig en vergevingsgezind. Dus daar moet je niet van wakker liggen. Kijk naar de toekomst. 

@Jurriën Sr.
Ik zeg hier geen Amen. 
Jurriën zegt het beter is om een afwijkende naaste als naaste te accepteren. 
Dit klinkt mij vreemd in de oren, want wij zijn allemaal op een of andere manier die afwijkende naaste. Niemand van ons is volmaakt, zolang Christus niet is wedergekomen en de herschepping is voltooid. 
Tot dan kunnen wij door de doop onze zonden op Christus' offer leggen, Hem verzoeken om een rein geweten en door gedrag (vruchten van de Geest) schatten in de hemel verzamelen.