Modestus

 Helse geluid van onder de aarde.

Echt geluid gemeten door een diagnosesysteem in een oliebron. Diepte - 12 262 meter onder de grond. (Voor het eerst gepubliceerd in de Finse krant Ammenusastia). In de jaren 80 werkte een groep geologische wetenschappers in de voormalige Sovjet-Unie aan een project voor het boren van een ultra-diepe put. 

De projectmanager Azzakov zegt: "Als communist geloof ik niet in de hemel of de Bijbel, maar als wetenschapper geloof ik nu in de hel. We hoeven niet te zeggen dat we echt geschokt waren toen we zo'n ontdekking deden. We hebben een microfoon in de put neergelaten om het geluid van lithosferische plaatbewegingen op te nemen. Maar in plaats daarvan, hoorden we een schreeuwende menselijke stem waarin de pijn klonk. In eerste instantie dachten we dat het geluid afkomstig was van onze eigen boorapparatuur. Maar toen de apparatuur opnieuw werd aangepast, werden onze ergste vermoedens bevestigd. Het geschreeuw, gegil en gekrijs waren niet van één persoon, maar van miljoenen mensen". 
Het is nog onbekend of dit een hoax is of niet.Tegelijkertijd zei David Mironovich Huberman, een van de initiatiefnemers van het project, onder wier leiding en directe deelname de Kola-put werd geboord: "Als ze me vragen naar dit mysterieuze verhaal, weet ik niet wat ik moet zeggen. Aan de ene kant zijn verhalen over de "demon" onzin. Aan de andere kant kan ik als eerlijke wetenschapper niet zeggen dat ik precies weet wat er is gebeurd. Er werd echt een heel vreemd geluid opgenomen, daarna was er een explosie... Enkele dagen daarna werd er op diezelfde diepte niets soortgelijks waargenomen.”

Voor de uitleg over de hel en alle vragen daaromtrent, luister naar Bill Wiese. Er zijn enkele video's van hem ook met Nederlandse ondertiteling.

Op 4-7-2020 om 14:27 zei Koenraad:

Hij was egocentrisch en leedt mogelijk aan grootheidswaanzin.

Godslastering. ?

Water is een materieel middel waardoor een persoon de genade van de Heilige Geest ontvangt, die hem van binnenuit transformeert naar een nieuwe mens in Christus met zijn medewerking in de loop van zijn leven. God heeft water daartoe bestemd, maar in het ergste geval als er geen water is en de persoon ligt te sterven, dan kan er ook zand worden gebruikt als doopmiddel en de doop kan worden ten uitvoer gebracht door de leek.

Εen Russisch-Japanse christelijke film 'De biecht van de samurai' met de Hollywood-ster Cary-Hiroyuki Tagawa als hoofdrolspeler. De film heeft Engelse ondertiteling (druk op de knop 'ondertiteling' als zij niet vanzelf verschijnt). Deze film was zo succesvol op YouTube dat zelfs een andere Hollywood acteur Chuck Norris heeft zijn reactie geplaatst. Nadat Tagawa in deze film gespeeld heeft, besloot hij om zich tot Christus te bekeren en werd hij gedoopt als dienaar Gods Panteléimon. Als je vraagt om een interessante filmscene, bekijk dan een actiescene vanaf 9:00.

Een goede christelijke speelfilm over de christenen in de eindtijd en de antichrist.

@Kllv9, het kan zijn dat die man een gave van helderziendheid had van God; maar ook demonen kunnen deze privé informatie weten en ze kunnen ook verschijnen in een menselijke gedaante. In beide gevallen het is een goede aanleiding voor jou om je tot Jezus te bekeren.

@Queenfan, niet elke gelovige vrouw is net zo gelovig als jij het van haar verwacht. Om de juiste vrome gelovigheid in een vrouw te herkennen, moet je zelf gelovig worden. Dan kan in theorie niet alleen zij jou blij maken, maar ook jij haar met jouw gelovigheid.

@ABGodskind, als christen ben ik met je vrome regels mee eens, maar bedenk dat het West-Europa hier is en geen Armenië. Het is hier veel meer consumptiemaatschappij. We worden constant verleid en geprikkeld om niet alleen ons geld voor bepaalde producten uit te geven, maar ook om een bepaalde modieuze  levensstijl te leiden; en dat is begrijpelijk, want voor die levensstijl moet je immers ook regelmatig je geld uitgeven. Dus worden de mensen verleid om hun innerlijke leegte te vullen door veel te drinken, spullen en kledingstukken kopen, gezellig uitgaan, chatten, sms'en (waarvoor je ook moet veel uitgeven, in tegenstelling tot e-mailen), op leuke vakanties gaan, etc. Daarbij speelt de persoonlijke relatie (van hart tot hart, diep in de ogen kijken) tussen de echtparen een minder belangrijke rol dan gezellig met de 'progressieve' wereld mee te feesten. Voor een christelijke echtpaar is het dus een harde strijd om hun gezinsintegriteit te behouden te midden van al deze prikkels.

Op 7-10-2016 om 22:23 zei TheGuyWithANose:

Waar ik bang voor ben is dat als ik haar mee uit vraag, en het wordt wat, dat de relatie daar uiteindelijk op stuk zal lopen.

Die risico heb je wel. Deze film illustreert het heel goed.

Op 22-6-2020 om 21:22 zei Hermanos2:

In hoeverre mogen christenen zich bewapenen en geweld toepassen? 

In zoverre als het nodig is. Het gaat namelijk om dat je van het geweld geen gebruik maakt om te wreken, maar om jezelf te verdedigen. Als je jezelf kan beheersen, als je in staat bent niet geprovoceerd te worden door beledigingen, als je je emoties in bedwang kunt houden terwijl je eergevoel gekwetst wordt, als je jezelf kan weerhouden wraak te nemen terwijl je onverwachts een klap hebt gekregen, dan mag je ook wapens dragen en geweld toepassen in het ergste geval, waarbij er geen andere mogelijkheden zijn om te overleven of je geld niet kwijt te raken. Degene die met slechte bedoelingen aanvalt is dan ook bereid om dood te gaan door de zelfverdediging van zijn slachtoffer. Dat is mijn persoonlijke mening.  

Citaat

Met welke doel ben je op aarde?

@ABGodskind Leven in liefde en harmonie met God, zijn Weg volgen, om zo het eeuwige leven binnen te gaan. En in het eeuwige leven zul je zulke vragen nooit stellen en er zal geen reden of aanleiding voor je zijn om niet tevreden te zijn; je oprechte dankbaarheid voor de Schepper zal ook eeuwig zijn. Stel je voor: nooit ophouden te bestaan, zonder dat je daar moe van wordt. Het oneindelijke leven van God de Drie-eenheid zal ook jouw leven zijn door zijn genadegave. 

Op 26-5-2019 om 16:00 zei Ted1974:

Schijnt zelfs zo te zijn dat als de priester je het heeft vergeven, God je ook heeft vergeven.

Ben benieuwd naar jullie reacties.

De priester is de getuige van je biecht. Het is God die vergeeft.

Op 2-6-2019 om 09:16 zei Ted1974:

En hoe zit het met reincarnatie ?
Is dat een soort van herkansing ?
Wat lees dat iedereen meerdere levens krijgt .

Ben erg benieuwd .

De mens is gemaakt naar het beeld van God, dat wil zeggen hij is een persoonlijk wezen dat met rede en vrije wil is begiftigd, want de Schepper zelf heeft de rede en de vrije wil. De leer van de reïncarnatie van zielen vernedert een mens en maakt van hem een instrument van een onpersoonlijke wet, volgens welke hij niet alleen zijn unieke persoonlijkheid elke keer weer verliest, maar degradeert tot het niveau van het dierlijke en plantaardige bestaan.

Er is hier geen ondertiteling, maar alles spreekt voor zich. Vanaf 8:12 stopt de man zijn vreemde gemompel en begint te bidden, de priester stopt dan met exorcisme.

Op 17-4-2018 om 12:08 zei Mullog:

Duiveluitdrijving in de 21e eeuw

Is dit nog van deze tijd? (bron)

Ja

@Bastiaan73 Dank je voor deze video. Als ik tijd vind, wil ik het ook bekijken. Wat de demonen betreft, hij heeft gelijk - het is niet een strijd waarbij we vertrouwen op onze krachten en wijsheid. De strijd tegen de demonen doen we door middel van het oprechte gebed tot God en de rest doet God. Het is daarom niet als een oorlog / strijd  tegen de mensen, maar een totaal andere. Wij blijven daarbij wel bewust van onze zwakheid en beperktheid. 

Op 5-3-2018 om 00:20 zei Olorin:

Stel je zou zou monnik of non worden (of voor mijn part een religieuze orde, maar wel eentje die lig iets klooster achtigs kent): Welke zou dat zijn? Waarom?

In de oosters-orthodoxe traditie worden de kloosters niet in ordes onderscheiden, maar er bestaan wel drie types van het kloosterleven: gemeenschappelijke (coenobitische klooster), solitaire (kluizenaars, heremieten, anachoreten) en de type die daartussenin is - skitische, als de monniken samen een klooster vormen, maar meer solitair van elkaar leven dan in een gemeenschappelijk klooster. Vroeger bestond ook de vierde type - lavrische, wanneer de solitaire monniken in aparte cellen naast elkaar woonden en een gemeenschappelijke kerk hadden. 

Het liefst zou ik kiezen voor de heremietische leven. ('Heremietisch' is afkomstig van het Griekse woord voor de woestijn - 'i érimos'). Maar ik besef dat ik daar te zwak voor ben, en daarom niet geroepen ben door God.

23 uur geleden zei Bastiaan73:

Ben je dan bang dat je de naam Jezus niet kan onthouden of zo?

Nou, als je werkelijk geïnteresseerd bent... 

Nee, het gaat om het leren bidden vanuit het hart. Mondelinge uitspraak is een hulpmiddel daarbij. Het is vooral de gebedspraktijk van de zogenaamde monniken-hesychasten, die door middel van stilte en mondelinge gebed het voortdurende gebed van het hart streven te verkrijgen om zo het bijbelse gebod te vervullen (1 Thessalonicenzen 5:17 'Bid zonder ophouden'; Mattheüs 26:41 'Waak en bid, opdat u niet in verzoeking komt').

Hesychasme is een mystieke traditie van contemplatief gebed in de Oosters-Orthodoxe Kerk. Gebaseerd op Jezus' gebod in het evangelie van Mattheüs 6:6 dat "wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden", hesychasme is het proces van innerlijk terugtrekken door te stoppen met het navolgen van de zintuiglijke prikkels, om een ervaringskennis van God te verkrijgen (zie Theoria). Bron (in het Engels).

Wanneer een monnik de wereld verlaat, gaat hij in een onzichtbare innerlijke strijd tegen de duivel; hij wordt gered van externe verleidingen in de wereld. Innerlijke verleidingen laten hem echter niet met rust. Dit zijn bijvoorbeeld herinneringen aan vrouwen, de valse verleiding om de gekozen manier van leven op te geven om op een andere manier de geboden van God beter te vervullen (want de demonen kunnen het zuivere gebed niet verdragen), veroordelende gedachten ("Wat zijn ze onwaardige mensen! Ik heb ze gevraagd één ding te doen, maar ze hebben alles verkeerd gedaan"), vraatzucht, verdriet, luiheid, nalatigheid, toorn, enzovoort. Het probleem hier is dat dit niet alleen gedachten zijn, maar gedachten gecombineerd met emoties die iemand ertoe aanzetten iets te doen of een schadelijke innerlijke stemming met zich meebrengen, een negatieve instelling van de ziel, die het gebed hindert. Om dit te voorkomen, moet je volgens het gebod van Jezus voortdurend bidden en waakzaam blijven. Om onophoudelijk te bidden, reciteerden de eerste monniken psalmen (4e-6e eeuw) tijdens het werk. Ze kenden deze psalmen van goddelijke diensten.

Natuurlijk niet alle monniken kenden het hele psalter uit hun hoofd. Daarom was het ook gebruikelijk om voortdurend het volgende vers van Psalm 70:2 te herhalen 'Haast U, o God, om mij te redden; HEERE, kom mij spoedig te hulp.' Later begonnen ze op deze manier te bidden: "Heer, Jezus Christus, ontferm u over mij, zondaar." Dit wordt het Jezus-gebed genoemd. Het helpt om de geest gefocust te houden, om niet verstrooid te worden door de gedachten, herinneringen, emoties en suggesties van de vijand (demonen). Dankzij dit onophoudelijke gebed beseft de christen voortdurend dat hij als gevallen mens altijd verloren gaat en daarom altijd Christus nodig heeft om gered te worden en niet verloren te gaan. Natuurlijk kun je dat ook bidden met een kortere gebed, bijvoorbeeld: "Heer ontferm u" (Kyrië eléison), "Heer red mij."  Dit kan ook worden beschouwd als een Jezusgebed.

Ik kan je veel meer daarover vertellen, als je hier meer over wilt weten. Maar misschien wil je iets ook uit andere bronnen lezen:

https://www.zinrijk.nl/hesychasme (Nederlandstalig)

Of:

https://yadi.sk/i/QcLKJge2eo0XjQ (Zie hoofdstuk 36. 'The Jesus prayer' en verder)

Laat me weten als je iets niet begrijpt.

Citaat

Wel of niet lid van christelijke verenigingen

Christelijke verenigingen is een goed idee, maar aan de andere moet het geen religieuze Apartheid (Zuid-Afrikaanse racistische verdeeldheidsysteem) worden. Iedere christen moet een beetje apostel zijn voor de goddeloze wereld om ons heen, hij moet in de geest van liefde en openheid kunnen getuigen van de waarheid waarvan hij zeker is, van zijn hoop op het eeuwige leven, die hij wil ook aan een ander geven. Daarom moet hij zich niet afsluiten in zijn hokje van de rest van de wereld, maar de hele wereld geestelijk omarmen. 

Op 20-11-2017 om 11:11 zei Flash Gordon:

Een extreem simpel mantra is het "Jezusgebed" uit de oosters-orthodoxe traditie. In haar meest simpele vorm bestaat het uit niets anders dan het constant herhalen in woord of gedachte van "Jezus". Maar dan wel 24 uur per dag, 7 dagen per week, zonder onderbreking.

Toen ik als een novice in een klooster op de monniken-republiek Athos woonde, was er één andere novice (Nikólaos) die dat constant hardop herhaalde. Ik deed het later ook toen ik daar 6 uur per dag in de klussenwerkplaats als helpende werkte. Ik vroeg aan een monnik (Koekoezélis) of ik het goed deed. Hij zei dat het gaat erom dat je het vanbinnen doet. Zo verschilt zich de praktijk van de theoretische informatie uit de geestelijke leerboeken.

Op 4-7-2017 om 10:01 zei Thorgrem:

Zijn er hier mensen die daar ervaring mee hebben en dat willen delen?

Voor mij de kerkdienst bijwonen kost ongeveer één uur en een kwartier fietsen. Heen en terug fietsen kost dus twee en half uur op zondag. Het is namelijk een orthodox klooster op het platteland in de gemeente Asten. Dan moet ik vanaf 5:00 uur 's ochtends vertrekken om voor 6:30 te arriveren. De dienst zelf (middernachtdienst, metten, eerste uur, liturgie) duurt tot 10:00, inclusief gezamenlijke maaltijd daarna. Maar nu zijn ze helaas gesloten vanwege dat corona-gedoe. 

Zijn die Amish 'wannabe' Joden?

Op 23-10-2017 om 20:19 zei Naeva:

Gewoon benieuwd.... Hoe kijken jullie aan tegen Halloween? Liefst inclusief wat onderbouwing.

(Mijn visie op Halloween)

Velen kennen de spirituele wortels en geschiedenis van Halloween niet en waarom het in tegenspraak is met de leer van de Kerk. Het feest van Halloween begon in de voorchristelijke tijd onder de Keltische volkeren van Groot-Brittannië, Ierland en Noord-Frankrijk. Deze heidense mensen geloofden dat het leven uit de dood werd geboren. Daarom vierden ze het begin van het "nieuwe jaar" in de herfst (vanaf de vooravond op 31 oktober tot en met de dag van 1 november) toen, zoals ze dachten, het seizoen van de kou, duisternis, verderf en de dood begon. Een zekere godheid die ze Samhain noemden, werd door de Kelten beschouwd als de Vorst van de Dood en hij was het die ze eerden op hun nieuwjaarsfeest.

Vanuit orthodox-christelijk oogpunt kunnen we veel duivelse geloofsovertuigingen en praktijken zien die verband houden met dit feest, dat tot op heden is blijven bestaan. Aan de vooravond van het nieuwjaarsfeest (31 oktober) gaven de druïden, die de priesters van de Keltische cultus waren, hun volk de opdracht alle haardvuren en lichten te doven. Op de avond van het feest werd er een enorm vreugdevuur ontstoken van eiken takken (eik werd door de Kelten als sacraal beschouwd). Op dit vuur werden offersgaven gebracht als een offer om Samhain, de Vorst van de Dood, te sussen en te kalmeren. Er werd ook aangenomen dat Samhain, verheugd over het aanbod, de zielen van de doden toestond om op deze dag naar hun huizen terug te keren voor een feestelijk bezoek. Vanuit deze overtuiging ontstond de praktijk van ronddwalen in het donker, gekleed in kostuums die geesten, heksen, kobolden, feeën enz. imiteerden. De levenden traden in gemeenschap en communie met de doden door wat was en nog steeds is een rituele daad van imitatie door klederdracht en de activiteit van ronddwalen in het donker van de nacht, zoals de zielen van de doden zouden ronddolen.

De dialoog van 'truc of traktatie' (trick or treat) is ook een integraal onderdeel daarvan. Er werd aangenomen dat de zielen van de doden die de wereld van duisternis, verderf en dood waren binnengegaan, (en daarom in totale gemeenschap met en onderwerping aan Samhain), droegen de ellende van de honger tijdens hun feestelijk bezoek. Hieruit groeide de praktijk van bedelen, wat ook een rituele uitvoering en imitatie was van wat de Kelten dachten te zijn de activiteiten van de zielen van de doden tijdens hun feestelijke bezoek. Hieraan verbonden is de nog verdere implicatie dat als de zielen van de doden en hun navolgers niet tevreden waren gesteld met "traktaties", d.w.z. offergaven, de toorn en woede van Samhain zouden worden losgelaten door een systeem van "trucs", d.w.z. vloeken. Dit is de ware betekenis van dit heidense feest.

Het is dan duidelijk dat een christelijke deelname op welk niveau dan ook onmogelijk en afgodisch is, wat resulteert in een verraad aan God en de Kerk. Als we deelnemen aan de rituele activiteit van het imiteren van de doden en ronddwalen in het donker om traktaties te vragen of ze aan kinderen aan te bieden, dan hebben we opzettelijk gemeenschap gezocht met de doden, wiens Heer niet Samhain is, maar Satan. Het is dan aan Satan dat deze lekkernijen worden aangeboden, niet aan kinderen.

Er zijn andere praktijken die verband houden met Halloween waarvan we ver weg moeten blijven, zoals tovenarij, waarzeggerij, voorspelling, kansspellen, hekserij en het snijden van een lelijk gezicht op een pompoen en vervolgens een brandende kaars erin plaatsen om er de beruchte Jack O'Lantern van te maken. De pompoen (vroeger werden andere groenten gebruikt) werd door de Kelten gesneden als imitatie van de doden en gebruikt om het nieuwe licht (van het heilige eikenvuur) over te brengen naar het huis waar hij de hele nacht bleef branden. Deze "heilige lantaarn" is niets meer dan een imitatie van het werkelijk heilige votieflicht (lampada) dat wordt aangeboden voor de icoon van Christus en de heiligen. Zelfs het gebruik en de vertoning van de Jack O'Lantern impliceert deelname aan dit "doods" -festival ter ere van Satan.

De Heilige Vaders van het eerste millennium (een tijd waarin de Kerk één en strikt orthodox was) hebben dit Keltische heidense feest tegengegaan door het Feest van Allerheiligen te introduceren. Hieruit is de term Halloween ontstaan. Het woord Halloween heeft zijn wortels in het Oud-Engelse 'All Hallow E'en', d.w.z. de vooravond ter herdenking van al degenen die geheiligd werden. Helaas, ofwel vanwege een gebrek aan kennis of begrip, werd het Keltische heidense feest, - dat op dezelfde dag werd gevierd als het christelijke feest van Allerheiligen (in het westerse christendom), - bekend als Halloween.

De mensen die heidens en daarom antichristelijk bleven, reageerden op de poging van de Kerk om hun festival te verdringen door op deze avond met meer ijver het te vieren. Veel van deze praktijken omvatten ontheiliging en bespotting van de kerkelijke eerbied voor de heilige relieken. Heilige dingen, zoals kruisen en de gereserveerde sacramentele gaven, werden gestolen en op perverse en heiligschennende manieren misbruikt. De praktijk van bedelen werd een systeem van vervolging dat bedoeld was om christenen te kwellen die vanwege hun geloof niet konden deelnemen aan offergaven aan degenen die de Vorst van de Dood dienden.

In de hedendaagse westerse samenleving is te zien dat de poging van de Westerse Kerk om dit heidense feest te vervangen door een christelijk feest, is mislukt. Hoe kreeg zo iets dan zo'n acceptatie onder christelijke mensen?

Het antwoord is spirituele apathie en lusteloosheid, die de spirituele wortels zijn van atheïsme en het afkeren van God. De huidige samenleving dringt erop aan dat Halloween en andere dergelijke festiviteiten, ondanks hun schijnbare heidense en afgodische oorsprong, niettemin onschadelijk zijn en geen gevolgen hebben. Bij nader inzien zijn deze heidense feesten de bron van vernietiging van elk soort spiritueel fundament en leiden tot ongeloof en totale atheïsme.

Halloween ondermijnt de basis van de Kerk, die gebaseerd was op het bloed van martelaren die hadden geweigerd, door hun leven op te geven, deel te nemen aan welke vorm van afgoderij dan ook.

De heilige Kerk moet een krachtig standpunt innemen bij het tegengaan van dergelijke (heidense) evenementen. Christus leerde ons dat God de rechter is in al onze daden en intenties en dat we ofwel VOOR GOD ofwel TEGEN GOD zijn. Er is geen neutrale of middenweg benadering.

Vandaag zijn we getuige van een heropleving van satanistische cultussen; we horen van satanische diensten die op Halloween-avond worden gehouden. Kinderen worden door satanisten ontvoerd als hun rituele offers. Orthodoxe geestelijken worden ritualistisch vermoord, zoals meer dan eens in Californië is gebeurd. Overal strekt Satan zijn hand uit om zoveel mogelijk onschuldige mensen te verstrikken. De kiosken zijn gevuld met het materiaal over spiritualisme, bovennatuurlijke verschijnselen, seances, profetieën en allerlei demonisch geïnspireerde werken. Al deze werken dienen Satan, want ze zijn niet de vrucht van de Heilige Geest, maar de vrucht van de geest dezer wereld. 

Vertaalt uit het Engels met lichte verkortingen van http://www.fatheralexander.org/booklets/english/halloween_e.htm 

@Dat beloof ik Niet dat ik het opmerk.

Op 24-11-2016 om 23:34 zei Olorin:

Wat vind je het mooiste aan een kerkdienst?

Is het de preek, de muziek, de liturgie, sacramenten, contact met de mensen, de koffie, etc?

De stilte, devotie, concentratie, waarmee we bidden.