Tomega

Wat ik me herinner van Frans Horsthuis, deed hij dat ook niet. Het principe dat hij ontdekte is dat hij méér aan geld en materie gehecht was dan hij wilde toegeven, en daarom een principiële keuze maakte om er bewust tégen te kiezen: ga met Christus zonder ballast. En dat schept een totaal ander leven en een totaal andere omgang met alles. Belangrijk is dat hij door zijn veranderde levensinstelling ook totaal andere ervaringen opdeed, en nog belangrijker is dat hij ontdekte dat hij dagelijks moest bidden om Gods hulp en ook dagelijks moest zien wat God zou doen en plaatsen op zijn weg, het gaf

Sorry, het is niet mijn bedoeling om praatjes te verkopen. Ik wijs alleen op een insteek die afwijkend is van het oppervlakkige doen wat wordt gevraagd. Bijna heel het zendelingenwerk is zoetjesaan een zaak van wereldwijde armenondersteuning geworden. Dat is nooit de bedoeling van het evangelie geweest. Integendeel: wie gaat geloven, die heeft niet meer nodig dan dat, maar kan met minder af: hij krijgt ruimte doordat hij anders in het leven gaat staan.

Dat is goed en barmhartig van je. Maar ondertussen is jouw taak en roeping méér om de geestelijke nood te lenigen die niet wordt gewenst, dan om het vlees te vervullen. Er is geen concrete nood, tenzij het vriest dat het kraakt. Elke vervulling van het vlees, schept afstand tot de geestelijke norm. En inderdaad: wie dat dan zegt en doet vanuit hebzucht en onwil om te delen, die spiegelt zijn eigen geestelijke ellende, en is beter af de boodschap aan zichzelf op te leggen. Dit soort voorbeelden scheppen een soort van papieren realiteit, waar de praktijk nogal van verwijderd kan komen.

De zaak is niet om harteloos te zijn. De zaak is niet om met papieren voorbeeldjes de weerbarstige praktijk te duiden en te reguleren. Elke daad is een getuigenis van wat er in je hart leeft. De zaak is om je bewust te zijn van het perspectief: je kunt onderdak geven voor een nacht, terwijl je weet dat je dat niet je leven gaat volhouden, en door de mand vallen dat je niet gaat bieden wat de man nodig heeft en dat je inderdaad die man niet liefhebt als jezelf; of je kunt een villa in de hemel bieden, die de man zelfs niet meer begerig doet zijn naar aardse rijkdom. En wat de liefde aan

Dat neemt het argument niet weg dat het voor de armen beter is, dan voor kostbare olie. Zo is ook het willen helpen van anderen om verschil te maken een verkeerd motief. Niemand blijft eeuwig leven. Armoede, ellende, lijden en dood zijn niet afgeschaft. Maar wat afgeschaft is, dat is de heerschappij van die zaken over het vlees. Elke gerichtheid op die zaken aanwakkeren of behartigen, werkt geestelijk averechts. Stel dat christenen hun geld aan de armen geven. Dat is eenmalig. Hoe zouden zij dan nog nut hebben voor armoede bestrijding? Ze worden nutteloos. Maar wat de leer is, is dat

Misschien kan je ons beter inlichten over welke specifieke obstakels het nu juist gaat, Ik jou inlichten? Over wat dan? Het sabbatsjaar is niet mijn onderwerp, maar jouw onderwerp.

Dat is schijn. Een ieder blijve in de roeping waarin hij is. Maar wat het verschil maakt is je hart en je gebed. En op die manier gaat alles een glans krijgen totdat zichtbaar wordt dat God is in alles in allen. Dat is alles wat er is met een heerlijker glans. Maar hoewel het goed is om heel je dag in het zweet te werken voor het goede, is het niet nodig. Toen Judas het geld aan de armen wilde geven, zei Christus: armen zullen er altijd zijn. Het gaat er dus niet om dat we een hemel gaan bouwen van menselijkheden, Maar het gaat erom dat wij het sterven en het lijden ingaan op een zodanig

Bespaar me de vakkundigheden van gesloten vragen en antwoorden, als jij zelf er niet in slaagt om er in open bewoordingen over te spreken. Vertel eens iets wat je zelf vind van bezit en verdeling en systemen tot beheersing van bezit en verdeling. Wat ik van je krijg is vage kretologie over "Het sabbatsjaar".

Inderdaad. Dat is precies het verschil tussen de doe-het-zelvers en de gelovigen. Gelovigen denken dat ze kunnen bidden en dat ze verschil kunnen maken door een nacht bij Gods troon te verschijnen en te pleiten voor hetgeen hun bezig houdt. Doe-het-zelvers denken in termen van haalbaar en maakbaar en onderscheid willen maken. Dat zijn de Sauls die geloven, maar rekenen met de realiteit als echtere waarheid. Terwijl de gelovigen gevangen wordne geleid in boeien en tot martelingen, en dannog denken dat God de macht heeft en de regering instand houdt over alles. Waarom denk je dat we moeten

Het pad van ware liefde was nooit effen (Shakespeare) Waarheid doet pijn. (Perenshake)

jij informeert je gelukkig gewillig om alert te blijven voor de vele valkuilen en obstructies die zich ongetwijfeld zullen manifesteren tijdens je proces van bewustwording van de feilen van het systeem en van je mogelijkheden en middelen om daarvan gewag te doen. Ik hoef je geen drugsverslaafde te noemen, om je toe te wensen dat dit proces je iets brengt.

Er is geen andere jubel dan in Christus. De jubel in Christus leert geen welvaartsevangelie, maar leert een geestelijk koninkrijk waarin bezit van nul en gene waarde is, omdat immers God alles regeert en God alles laat medewerken ten goede aan zijn kinderen. Nu geloof ik direct dat weinig christenen zich veel aan de principes van christen zijn gelegen laten liggen. Maar dat neemt niet weg dat de normatieve boodschap is om het leven in te richten zoals bijvoorbeeld Frans Horsthuis deed. Wat jij leert is inhoudelijk een herverdeling van bezit en banen. Wat een hebzuchtig gedoe. Wat een mate

Er is maar een rechtmatige eigenaar en dat is God, dat is wat een Jubeljaar stelt. God is eigenaar van alles, nu en op elke dag. En namens God zijn er kerken en overheden die ook graag ontvangen om te beheren wat van God is, nu en elke dag.

Gewoon een politieke leer en een geloof. Het communisme is in die zin helderder en meer to the point.

Heb je daar wel enige kennis over? Ik gaf je redelijke punten van kenbaarheid. Die spreken voor zichzelf. Heb je daar dan geen enkel begrip van? Op basis van deze assumptie zou een volwassen dialoog moeten ontstaan, onmogelijk. Deze veronderstelling berust op niets, het is een manier van denken die slechts de malaise in de schijnwerpers zet. Als er twee personen zijn met een aanspraak op hetzelfde stukje grond dan zijn zij samen gerechtigden. Dan kan een derde persoon komen en zeggen, dat hij ook een aanspraak heeft. Wat wettigt dan die aanspraak van een derde?

De bijbelse beschrijving van de Behemoth spreekt voor zichzelf. En dat de wetenschap daar nu nog steeds een nijlpaard van wil maken spreekt boekdelen. Wil jij beweren dat mensen niet in de meeste gevallen het geloof van hun ouders hebben?  Goed opletten. De ouders hebben een cultureel pakket dat het kind meekrijgt. Dat heeft niets met geloof te maken. Geloof is een zodanig overtuigd zijn, dat je het vast en zeker weet. Een dergelijk gezag wordt niet aan de ouders of aan de bijbel toegekend omdat de ouders niet deskundig zijn en de bijbel wordt weggezet als geloofsb

Dat is apert onjuist. Wat een mens gelooft, wordt negen van de tien keer bepaald door de wetenschap. En wat ouders geloven, wordt door gebrek aan gezag en natuurlijke liefde, juist structureel niet geloofd.

Het systeem kan helemaal geen sabbatsjaar verwerken, als het systeem zelf geen fundamenten heeft. Dat was al eerder genoemd. 1. Een lening is toestemming tot een aanspraak op bestaand bezit van anderen, die wordt gefinancierd met geld dat er helemaal niet is, en met een waarborg van arbeid die niet in het heden is. Technisch is dat de verpanding en exploitatie van de toekomst van een bestaand mensenleven. 2. Een markt zorgt voor het verdelen van de overschotten met degenen die deelnemen. Marktwerking zorgt ervoor dat de eigen deelname aan de eigen kringloop wordt ontgaan en misbru

Leraar, onderwijs jezelf. Jouw lessen leren dat het zien en weten niet afdoende helpt. De enige grond waarop jij staat, is dat je verder kunt zien, en weet dat je dat uit kunt leggen. Wat maakt jou dat verschillend van een gelovige met een leer? De waarheid wordt alleen gezocht en gediend door haar kinderen, terwijl de geesten van de tijd veel meer en veel machtiger zijn. De paradox is dat de veronderstelde kinderen van waarheid, gerechtigheid en vrede, niet hun doel najagen in strijd en moeite om hun vaders te dienen; maar zij zoeken rust en vrede. Het zijn sabbatsovertreder

Zeker. Maar jij moet als geen ander weten dat een omwenteling de systemen niet verandert. Waar het hart niet verandert, verandert een revolutie ook niets. Maar belangrijker: wie meent de systemen en machten van deze wereld te moeten beïnvloeden, die krijgt inderdaad plaats en ruimte en macht; want hij wordt de nieuwe misleider met een systeem. En de vraag is dan of jij het systeem wilt hervormen, of bewustzijn van de realiteit, dat alles wat het vlees zoekt, intrinsiek waardeloos is en bij voorbaat verloren heeft. Inzicht brengt afstand tot het vlees. Nuchterheid en erkenni

Jij zegt het. Het geluk is dat elke spreker alleen getuigt van wat in de spreker is. En wat van buiten is, komt van buiten. Sturend spreken in bedekte termen is misleidender dan domweg botweg zeggen wat je standpunten, drijfveren of gevoelens zijn. Want je schept daarmee een door jouzelf beheerst perspectief. Precies als die systemen en die orden die jij onderscheidt. Wie spreekt vanuit verdekt opgestelde betere inzichten, daalt af tot wie zich schikt naar wil en gril van de verhevene. Het onderwerp is gelijkheid en rechtvaardigheid. Waarom kan dat volgens jou niet in openheid? I

Op deze manier wordt het ook mogelijk om onderwerpen naar de zwijgspiraal te verdrijven, simpelweg door andere teksten tussen te voegen. Dat lijkt waar, maar het is onzin, Wie gevoed wordt, zwijgt niet op argumenten van buiten. Beproeft wordt of een geest uit God is, die de bijbel van binnenuit doorvorst en vat, of dat de geest zijn houvast niet in God en de schrift vindt, en zich dan graag laat leiden door mensen die het weten. Wijsheid volgt beiden, en laat zich niettemin door de schrift alleen leiden.

Er is een geestelijk failliet en een ander failliet; waarom begrijpt jou de keuze niet, zodat een ander dat ook ziet?

Met of zonder slagroom? Beee yourself. Wie alleen slaagt met zijde, maakt slagzij. Wie vraagt om stromen van zegen, krijgt slagregen als zegen. Wie harde slagen zoekt af te romen, is roomser dan de paus. De tuchtmeester brengt geen room, maar slagen.

Zien dat jij uitmunt in navolgbaarheid. Een zware last en een hard juk?