Tomega

Jawel, inderdaad, de satan kwalificeert als een onreine geest in het Paradijs. En voordat je je verslikt in het onschuldig zijn van de slang: Ook de mens bepaalt naar eigen goeddunken welke beesten in zijn nabijheid wel of niet worden geduld, en omarmd of eenvoudig afgemaakt, en ook elk beest dat een mens doodt is naar de wet ten dode opgeschreven, en ook de natuur, c.q. de wet kent zowel reine als onreine beesten. En terwijl de beesten van de goddeloze stad Nineva door God worden gewaardeerd, wordt de vijgeboom die geen vruchten voortbrengt door Jezus Christus vervloekt. Dat is de schepping d

Een letterlijke slang? Dus een dier dat ? De ezel van Bileam spreekt hem aan. Varkens laten zich door boze geesten in een ravijn storten. De letterlijkheid verandert de werkelijkheid niet, en ook de bestemming van de beesten niet.

De boom diende een doel. Het mag niet, maar het kan wel, en dat zul je dan weten ook!

Wie niet eerst verloren is, hoeft niet gered te worden. Wie niets te verliezen heeft, kan niet verloren gaan. Een beest en een plant, kan niet verliezen, wat het nooit heeft gehad. Maar de mens heeft iets gekregen, waardoor hij besef heeft van winst en verlies, oftewel van goed en van kwaad. God zei: je mag het weten en je krijgt ook de macht om het te pakken, want Ik wil dat jullie als mijn kinderen zijn, en daarom wil Ik dat jullie ook kennis kunnen krijgen over de laag onder het leven, als je dat verkiest. God is geest. Maar niet alle geest is goddelijk. Geesten drijven zoals de beeste

Niet te snel s.v.p. Iets wordt niet esoterisch door jouw onbegrip alleen. Er is geen geheim en geen diepzinnigheden aan te pas gekomen. Geleuter is het ergens wel, want het punt is heel simpel: wat er is, is zichtbaar en stelt zichzelf onmiskenbaar onomstotelijk op. Daar heeft het geen inhoud van mensen voor nodig. Wel toelichtong, zoals uit je reactie blijkt.

Het geloof biedt een ankerplaats voor de ziel. Het is de ziel die zich vebindt met een macht of kracht of hoger zijn, dan zichzelf. Vanuit de aard van zelfgerichtheid van de ziel, zoekt de ziel in vrijheid naar wat hem het meeste past of behaagt. Pas als een ziel verstandiger wordt, identificeert de ziel algemene hogerheden en waarheden, die zich bij tijd en wijle ook tegen de ziel keren. En vanuit de aard van verlorenheid in afhankelijkheid laat de ziel zich nogal eens misbruiken door machten en krachten die de ziel verleiden of juist door schrik en beven onderwerpt. Een god is persoonli

Ze waren ruim 400 jaar in Egypte. Pas bij de laatste farao ging het mis. Dus God reageerde perfect op tijd. Exodus 2:5-10 En de dochter van Farao ging af, om zich te wassen in de rivier; en haar jonkvrouwen wandelden aan den kant der rivier; toen zij het kistje in het midden van de biezen zag, zo zond zij haar dienstmaagd heen, en liet het halen. Toen zij het open deed, zo zag zij dat knechtje; en ziet, het jongsken weende; en zij werd met barmhartigheid bewogen over hetzelve, en zij zeide: Dit is een van de knechtjes der Hebreën! Toen zeide zijn zuster tot Farao's dochter

Een overheid heeft macht, waarmee zij zich staande houdt en de bevolking klein houdt c.q. aanstuurt overeenkomstig haar beleid. Een overheid krijgt/heeft gezag, als het volk haar ook erkent, en begint te gehoorzamen en de instructies na te leven en zelfs actief inhoud te geven. De politie dient niet het volk, omdat zij geen dienaar is van het volk, maar een dienaar van het gezag. In een goed geoliede maatschappij is er eenheid van zinnen en "afgesproken" beleid, terwijl alle partijen zich vertegenwoordigd weten in het systeem van wet, gezag, en recht. Essentieel is hier dus het onderw

Pas dat dan ook bij jezelf toe. Je doet namelijk aan overcommunicatie. 1 Korintiërs 8: 2 Indien iemand zich inbeeldt enige kennis verworven te hebben, dan heeft hij nog niet leren kennen, zoals het behoort; 3 Maar heeft iemand God lief, dan is deze door Hem gekend. Je hebt helemaal gelijk, dat dat effect kan optreden. Zich inbeelden, dat is in zichzelf van zichzelf voor zichzelf, en voor anderen mogelijk niets anders dan tot aanstoot der opgeblazenheid. Door God gekend, dat is in hem tussen hem en God, en voor anderen mogelijk niets anders dan tot aanstoot der verm

Dank je.

Ik moet helemaal niks Tomega. In een topic is het gebruik van vette letters functioneel, en verkrijgt het vet gedrukte een lading van overschreeuwen van wat gewoon wordt gezegd, terwijl de lezer in een vraag van wat die vette letters nu willen zeggen, geneigd zal zijn de vette spreker kritisch na te lopen. Het resultaat levert iets op waar je iets mee moet doen. Om dat na te laten, staat de vette spreker natuurlijk vrij, mits hij daarin geen tekenen van toon en taal heeft gebruikt ten nadele van het onderwerp of van andere sprekers. Dan past herstel van goede orde en toestand. Maar i

Je zegt hier eigenlijk mee: "Mijn eigen geest zegt dit: de verwarring ligt altijd aan jullie, nooit aan mij." Als er minstens drie mensen zijn die op de één of andere manier aangeven dat jouw teksten onbegrijpelijk zijn (dus niet eenvoudig), dan zou je je af kunnen vragen of wat jij zelf 'de heilige Geest' noemt, niet gewoon je eigen gedachtegang (en daaruit voortkomend jouw eigen manier van spreken/typen) is. Ik denk dat jij de denkfout maakt dat jouw eigen gedachtegang (en daaruit voortkomend jouw eigen manier van spreken/typen) hetzelfde is als namens of door de heilig

Een juiste conclusie; een 'eenduidig belijden' kan niet voor zoveel verwarring zorgen. De heilige Geest leert dit: de verwarring is altijd in het horen. Nooit in het spreken. En het eenduidig belijden staat je vrij om te doen, zoals de schrift ook doet. 1Corinthiërs 15:3-4 Want ik heb ulieden ten eerste overgegeven, hetgeen ik ook ontvangen heb, dat Christus gestorven is voor onze zonden, naar de Schriften; En dat Hij is begraven, en dat Hij is opgewekt ten derden dage, naar de Schriften;

Het is ontstellend teleurstellend hoe flinterdun in jouw leer dat laagje van dieper begrijpen onder de letterlijkheid is. Als iemand met een geloof of leer die uitgaat van meer begrip en diepere lagen van wat het oog niet ziet, niet verder komt dat een oppervlakkige omgang met een intrinsiek samenhangend plaatje, dan is hij slechter af dan iemand die alleen op emotie gelooft. Want hij mist het instrumentarium waarop zijn geloof steunt. Het gezegde gaat over evidente balken die er zijn, maar worden genegeerd. En jouw woorden spreken daarbij niet over de balk die er is, maar die jij ziet

Dat komt doordat je als vanzelfsprekend spreekt van mondelinge overlevering alsof je Wikipedia naspreekt, en kennelijk nog nooit hebt nagedacht hoe dat in het echt had moeten uitwerken in situaties waar een koning of een machthebber regeert en een heel volk moest luisteren. Wat ik zeg, valt je daardoor rauw op je lijf. B. Wel, jij gaat er dus van uit dat God instructies geeft en ook niet vrij laat. Je hebt het hier over de jaloerse ijverzuchtige godheid. Is het je opgevallen dat Jezus weliswaar de wetten vervulde, maar dat ook geleerd werd dat je ofwel aan de wet moest voldoen ofwe

Nee, ik sprak van een eenduidig belijden van de eenheid van woord en schrift en geest.  Je schreef; ''Geen enkele schriftgeleerde, of vrijzinnige, of schriftloze, bedoelt met schriften iets omlijnds te weergeven buiten welke teksten God niet werkt.'' Ik kan hier niets mee. Wat bedoel je nu? Geen enkele -wie dan ook- bedoelt met schriften iets restrictiefs weer te geven, buiten welke (teksten) God niet werkt. Dat is: zelfs de meest verstokte schriftgeleerde erkent dat God ook werkt buiten de schriften. Er is daarom geen enkele reden om 'het w

Nee, ik sprak van een eenduidig belijden van de eenheid van woord en schrift en geest.

De schriftgeleerde bedoelt met het woord, de schriften van God. De schriftgeleerde kan ook bedoelen, de rondom de schrift ontstane uitleg of traditioneel gevormde inzichten. De vrijzinnige bedoelt met het woord, de schriften die door mensen iets pogen te spiegelen van hun ervaringen met God. De schriftlozen bedoelen met het woord, een meer metafysisch iets, dat niets is van de schriften, maar wel in schriften kan worden genoemd. Geen enkele schriftgeleerde, of vrijzinnige, of schriftloze, bedoelt met schriften iets omlijnds te weergeven buiten welke teksten God niet werkt. En alleen

Vrijheid in het kindschap brengt je aan de voeten van de vader, om te luisteren naar zijn stem, en te doen wat hem behaagt. De geest die werkelijk van God komt, die is geen zichzelf uitleggende zelfdragende autonome kracht, (want dat zou hem aan God gelijk maken); maar een aansporend vuur om te drijven en te brengen tot de vader. Alle woorden die worden gesproken, en in het bijzonder die woorden die getuigen van Gods geest, die woorden behoeven beproeving en uitlegging in onderworpenheid aan alle schriften. Zonder gezaghebbende schrift, is ook de heilige geest waarvan die schriften getuigt,

Als een waarheid of een heftige gebeurtenis zich aandient, dan wordt daarvan melding gemaakt en een rapport opgesteld. Vanuit een verre toekomst aan die waarheid een gehalte gaan geven van volksvertelling ter feestopleukingen en hoorwaardigheidsvertoningen, miskent de origine van daarvoor: een gerapporteerd en vastgelegd feit van waarneming die door een heel volk wordt erkend gerapporteerd en vastgelegd te zijn. Jouw benadering schuift verhaaltjes, mythes, en geschiedschrijving op één grote hoop, zonder ook maar enige onderscheidingsvermogende beoordeling. God laat de mens zeker niet vrij

De biologische vader van het kind, is niet naar wat het kind roept, maar naar wat van de vader in het kind wordt. Een kind wordt gekenmerkt door het beeld van de vader in hem: hij lijkt van nature op God en tegelijk op het stof waaruit hij is. Een kind wordt vervolgens gekenmerkt door zijn volgen van zijn vader. Dat is identificatie in de geest. En niet wat je zegt dat bepaalt wie je vader is, maar wat je doet. Geesten zoeken openbaarheid, omdat zij zichzelf niet erkennen een tweede andere vader te hebben. Daarom is elk kind van vlees en van geest, zichzelf een vijand, en de wereld een tegenst

En econmische sancties de moeder. Aristotalloss

Handelingen 2:42-43 En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden. een vreze kwam over alle ziel; en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen. Dus: wonderen, en leer, en een niet-zelf doen. Hier nu de leer ontmantelen, en de wonderen niet meer behoeven, om er dan een zelfredzaamheidsreligie te zien van god in ons met hem, vraagt om een nadere bezinning op de strekking van de tekst, en hoe je mening daarin past.

Dat is denk ik de verkeerde vraag. Dat is hetzelfde als vragen of een gelovige het geloof kan verliezen en of een gelovige kan zondigen tegen de heilige Geest, en of de vermaningen tot bekering wel of niet nagevolgd hoeven te worden. Je krijgt dan een onderwerp als wat er nu eigenlijk precies moet worden verstaan onder een ware gelovige. Boeiende materie, maar die gaat niet over de rust al ingegaan zijn. Kan het volk Israël het beloofde land weer kwijt raken? Geen sprake van! Toch verliest Israël het wel. De vraag is niet of de rust verloren kan gaan, maar of de rust ook al de rust is d

Selecteren is niet hetzelfde als schrijven. Vertalen is niet hetzelfde als schrijven. Vervormen is niet hetzelfde als schrijven. Wat je zegt is daarom in mijn beleving niet zo onderscheidend voor je punt: jij gelooft niet dat God bedoelde iets opgeschreven te krijgen tot leer en prediking voor de joden en alle mensen. Dat is ook niet zo voor de hand liggend om te denken van die mensen die dat zeggen. De mensen waarvan die ik zou zeggen dat die denken dat de bijbel het woord van God is, die bedoelen ook precies te zeggen wat ze zeggen, en dat is dat het woord van God gewoon is wa