Tomega

Het doel van het kruiswerk van Jezus is toch echt vergeving van zonden nadat je tot besef bent gekomen dat je eigen wil steeds zondigt. Daarna volgt het heiligingsproces en is het sterven aan wat ik wil en op zoek naar wat God wil. Tja, misschien is het een geval van hetzelfde bedoelen, met een andere insteek. Bekering tot vergeving der zonden 1- Johannes de Doper: "Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering." 2- Als nu Jezus gehoord had, dat Johannes overgeleverd was, is Hij wedergekeerd naar Galilea; (...) Van toen aan heeft Jezus begonne

Niks ervan. Jij hebt een probleem als jij je niet beroept op het offer van Jezus Christus. Ergens anders een beroep op doen is zelf werken aan je eigen heil en gedoemd om genadeloos te mislukken. Mattheüs 7:22-23 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt! Het doel van Christus offer, is om te bewerken dat de wil kwalificeert als volkomen

Het probleem van de meeste christenen (en volgens mij nog immer) is dat ze gerechtigheid verwachten als ze zich maar beroepen op Christus' offer. Maar dat is het doel van Christus' offer niet. Christus volbrengt de wet, zodat de wet geen greep meer heeft op de kinderen van God. De kinderen van God zijn geheel vrij van de sanctie, van de prikkel, van de veroordeling, van de dodelijke werking van de wet. Maar nooit komen de kinderen onder de normatieve werking van de wet vandaan. En dat willen zij ook niet en dat begeren zij ook niet. Want ze weten van de wet dat die goed is en alle

Fijn van Freud. In het Vaticaan inderdaad.. toen Maria naast Christus als middel van mediatie werd ingebracht. Christus is de enige wettige mediator tot God.

Je gaat er als vanzelf vanuit dat de geldhoeveelheid wordt gelimiteerd door de geldhoeveelheid. Maar geldhoeveelheid is een daadwerkelijk bezit, vanaf het moment dat het gaat gelden als wettig betaalmiddel. Creëer je naast dat daadwerkelijke geld, een schuld, dan verhoog je de geldhoeveelheid met de hoogte van de schuld, hoewel dat geld er niet was. Door het creëren van de schuld ontstaat een verplichting in de toekomst (arbeid van 30 jaren) en met die toekomstige verplichting wordt in het hier en nu de geldvoorraad daadwerkelijk vergroot. Dat vergroten doet dus niets substantieels. Maar wel h

Ja inderdaad. Jammer. Ik had het wel fijn gevonden als je alle elementen op een rijtje had.

Elk woord spiegelt zijn zender. Ik luister.

dat een schuld wordt gecrëeerd uit niets (terugbetelen met toekomstig te leveren werk) ten laste van het aanwezige iets (wat je er nu mee koopt), wil geenszins zeggen dat de gecreëerde schuld kwalificeert als onwerkelijk. Bundel de schulden en verkoop ze aan een externe macht, en je zult zien dat elke schuld tot op de laatste cent reëel en uitwinbaar en onderdrukkingbewerkend is, en daadwerkelijk kan leiden tot slavernij.

Helder. Grijp je kans, en beschrijf hoe jouw perspectief uitpakt ten aanzien van hoe het christendom staat tegenover meditatie of wat daaronder wordt verstaan. Anders blijft wat je erkent als waarheid, een blinde vlek waar ik me niet eens bewust van kan zijn, zolang jij met boogjes blijft praten. Vooralsnog is de blinde vlek iets wat jij inbrengt, en daarom naar aard en verschijning vooralsnog vooral jouw eigen zelf gedefinieerde/voorgestelde blinde vlek. Waarom zou je dat willen? Mistig meanderend murmureren met metadiscussionele machteloosheid is meestal het strijdmiddel van diegenen die de

Ik 'kick' niet op mezelf, en stel het daarom buitengewoon op prijs als je je enqueteformulieren even opzij legt. Mijn en jouw wereldbeeld zeggen niets over de wereld, maar over onze beperkte en behinderde beeldvorming. Zou jij meer waarde hechten aan een geprezen of aangehangen beeld, hoezeer die ook wordt geëerd en algemeen erkend, dan aan de werkelijkheid?

Jij zegt dat we het hier hebben over verschillende wereldbeelden. De grootste gemene deler daarvan wordt door slechts weinigen als waarheid gezien. Niemand bepaalt het zwaartepunt van de waarheid. Dat zwaartepunt is er. Als je zoekt, is het ook te vinden. De aspiratie van zwaartelijnvormend te zijn, hangt niet af van de volgers van die waarheid, die er immers ook hun ziel aan hebben verbonden, maar van de bewezen juistheid en betrouwbaarheid van de zender. Dat is dus geen aspiratie, maar een claim, welke claim ook tot jouw aspiratie is.

Het zwaartepunt wordt bepaald door de mate waarin een bepaalde lading actief is. Beide zaken zijn afhankelijk van een inbreng door iets of iemand. Het zwaartepunt is daarna de feitelijke resultante van een en ander. Waar waar is dat iemand zich daaraan kan willen conformeren, confronteert de realiteit hem ermee dat iets of iemand niet het zwaartepunt kan verleggen. Hoe meer een iemand het zwaartepunt zoekt te verleggen, hoe meer daartegen tegenwicht komt. En het is pas een andere tijd en vanuit een ander dimensie, of/dat een verschuiving van een zwaartepunt bepaalbaar wordt. Wat gevuld is zal

Jezus spreekt er echter wel over in marc 16 :17 over de toekomstige gelovigen: in Mijn Naam zullen zij demonen uitdrijven... Dat wat er kan zijn, dat is een boze geest. Maar de menselijke verbeelding en bijgeloof roept meer op dan dat. En ook de perceptie van wat er is, is in een volk en een tijd dat er een concrete voorstelling van is, méér dan in een tijd en een volk dat wars is van allerlei toverfiguurtjes. Als de wet consequent het aanroepen van de voorvaderen verbiedt, vallen op een gegeven moment de voorvaderen stil. Als de leer consequent de gelovigen voorhoudt niet te vrezen

1. Een mens kan worden aangesproken en die mens kan die woorden aannemen, en met zijn eigen ziel zich onderwerpen aan dat woord van gezag, en met gezag gaan heersen over de geesten die in hem zijn. Niettemin kunnen die woorden zelf woorden van waarheid, of van leugen of van misleiding of van elke soort van gezindheid zijn. In zichzelf zijn ook de uitdrijvingen, uitingen van mensen die heersen willen over de geesten die er zijn. Principieel is je laten aanspreken en drijven met woorden van gezag zelfs sektarisch, aangezien je immers op dat moment het gezag van een ander volgt en aanneemt als jo

Geloof, dat is de harde waarheid erkennen dat alles tijdelijk is, behalve van alles datgene wat onmiskenbaar eeuwigheidswaarde heeft. Geloof is samenwerking van de geesten die in ons zijn, en de ziel die zich los van de geesten die komen en gaan, zich verbindt of zich geraakt weet door een of meerdere van die geesten. In deze zin is geloof per definitie zwak en voortdurend onderhevig aan invloeden. Saul, de eerste door God gezalfde koning van Israël, is een mooi voorbeeld van iemand die openstaat voor de Geest van God, zodat hij daadwerkelijk tot de profeten werd gerekend, maar evengoed

Je snapt het concept van de reformatie niet. De praktijk toonde verfoelijke ketterijen en goddeloosheden, doordat vlees en geest met elkaar vermengden zoals wol en linnen in één kledingstuk mengen. Dat gaat niet. Jawel, het gaat prima en is prachtig, tot het moment dat iemand zegt dat het zo niet hoort. En tot eer van God, werd alle pracht en praal overboord gegooid buiten de kerkdienst, Omdat men besefte dat alléén de heilige Geest telt. Is de heilige Geest er, dan is God er ook. De rest is niet tot nut. En wat rest is kennis van God. Meer is het niet. Meer nut ook niet. Me

Dus door te sterven heeft Jezus een gebod van God ontbonden? En wat heeft Zijn sterven met de sabbat te maken? Stel eens heel even rein-theoretisch dat hij toch meer voor onze zonden gestorven zou zijn, wat toch iets anders is dan om ons te bevrijden van de sabbat. Maakt dat dan ook dat we nu kunnen zondigen? En hoe rijm je dat met de dan kennelijke idioterie dat zelfs de gedachte aan zonde dodelijk is, terwijl Jezus voor de feitelijke zonde gestorven zou zijn?? Ergens een onderbouwing bekend? Hmm. Als dan de instructies van Paulus gezag hebben als vervangers van de Wet, wa

Sorry, die is er niet, als die er niet wordt ingelegd. De sabbat is in heel het Romeinse rijk gaan gelden als iets van ingeburgerde traditie. Alle geschiedschrijvers en oudste kerkschrijvers getuigen ervan. Dus het is een absolute leugen dat de zondag is ingevoerd zonder dat er een sabbat was. En waar het een absolute zekerheid is dat zowel sabbat als zondag iets van viering en rituelen kenden, is het een totale leugen om 2.000 jaar later te zeggen dat de zondag niet een gebod is, omdat we immers óók geen sabbat houden. Er was een sabbat en er waren gelovige joden. Dat dwingt tot e

Ik kan geen instelling vinden in het NT van een verbod om te doden. Wel vind ik een instelling van het wekelijks bijeen komen. Dat zijn wel heel erg lege woorden als je elke dag gewoon werkt, een baas dient, en van alles doet wat je vlees gewoon graag wil of nuttig vindt om te doen. Maar als je het ècht doet, dat elke dag rusten bedoel ik, dan heb ik goed nieuws voor je: 6 dagen in de week mag je doen wat jezelf prettig en nuttig vindt. Maar elke dag die je nog méér besteed aan God is inderdaad wel degelijk nuttig en eerbaar en rustgevend: denk aan de monniken die inderdaad die co

Een plotse invasie van judaïsten, waar zou dat toch vandaan komen? De Wet van Mozes geeft een haarscherpe spiegel. Scherper dan sommigen lief is. De werkelijkheid in Christus heeft geen nieuwe spiegels nodig, want er zijn voldoende, maar die kijkt via de spiegels om de werkelijkheid niet te zien in in geestelijke vrijheid, maar in een spiegel van God, die als een scherp tweesnijdend zwaard, vraagt om het geestelijke erachter te doorgronden en toe te passen. Mattheüs 5 laat zien hoe zo elke wet scherper wordt en dieper en indringender, met strafbaarheid tot op het alle

herstel: citaat in de vorige post is niet van Bastiaan73, maar van sjako op 20-3-2019 om 13:55 uur.

Het is eerst zinvol om eens eerst uit te zoeken of je wel het juiste evangelie predikt. Wetenschappelijk is er geen één bewijs dat geloof nog van deze tijd is.

Hoezo? Als jij de dood van een dierbare voorkomt door de dader dood te schieten, dan is dat toch een daad van liefde? Bewijs me tegendeel. Ik voorkom 95% van de geweldsmisdrijven door iedereen op te sluiten. Ik voorkom 95% van alle verkeersslachtoffers, door een landelijk gemotoriseerdloos jaar in te voeren. Maar ik vroeg je concreet of je werkelijk bedoelde: "Het lijkt me sterk dat recht in eigen handen nemen veelal door liefde gemotiveerd wordt." Want je zegt met die woorden: ik geloof niet dat het recht in eigen handen nemen veelal door liefde gemotiveerd wordt.

het lijkt me sterk, of ik maak me sterk.. ?

Dat is incorrect. Vergeving is uitsluitend op bekering van de zonde; de prediking van Johannes de Doper. Jezus kwam om alle zonden te bestraffen, en dat deed hij door die straf zelf te dragen. En dat precies geeft hem het recht om alle zondaren en alle zonden te bestraffen op de jongste dag. Hij heeft de mens gekocht, met Zijn bloed. Maar wel alléén die mens die zich daarmee niet bekocht weet. Die krijgt een nieuwe start en een nieuwe bestemming. Maar niet om zonde en onrecht en liefdeloosheid te bewerken ! Er is dus steeds een voorwaarde en een eis, om te kiezen voor de