Tomega

Brachiosaurus Zie nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb nevens u; hij eet hooi, gelijk een rund. Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks. Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten. Zijn beenderen zijn als vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen. Hij is een hoofdstuk der wegen Gods; Die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard aangehecht. Omdat de bergen hem voeder voortbrengen, daarom spelen al de dieren des velds aldaar. Onder schaduwachtige bomen ligt hij neder, in een schuilpl

Mythisch is als er handelingen of gebeurtenissen worden toegeschreven die verder gaan dan de normaliter toegerekende eigenschappen en hoedanigheden. Van de leviathan is een uiterst precieze beschrijving gevonden. Hoe ouder, hoe meer kans dat er iets niet gevonden is, wat er wel was. De draak en de brachiosaurus worden beiden tot in detail naast elkaar genoemd in het boek van de geschiedenis van de mensheid. Daar is niets mythisch aan. Hoogstens ongeloof van de mens die van zichzelf zegt dat hij als wezen zelf toen nog niet bestaan kon hebben.

Het maakt verschil of je regels kent en benoemt, of dat je ze toepast. En inzicht wat dan wanneer aan de orde is, is nog weer heel wat anders. Het oog kijkt van zich af, en zal wat hij ziet niet herkennen als van hem. Toch is de les die dieper gaat, dat je oogst wat je zaait, terwijl de oogst van wat je wilt zaaien, niet is en niet beantwoordt aan wat je ziet. De Brachiosaurus is een mythisch dier. Het heeft nooit bestaan.

Windowdressing en onheilige doelen te dienen Dat is de makke met hogere doelen: het is een begerig kijken naar wat niet was gegeven om te begeren, en een zoeken te vergaderen wat God niet gaf om te vergaderen, en de buik vol hebben van waarmee God letterlijk in de maag splitst. Taak is niet leuk maken voor wie buiten zijn; maar werkbaar voor wat binnen is. God drijft toch immers Zelf in of uit? Christus vergadert toch zelf z'n kerk? Een markt is wat er aangeboden wordt. Dat veronderstelt acceptatie ook van het mindere. Zodat wat goed is genoodzaakt is zichzelf te dw

Als God zegt in Jezus onder de mensen te willen wonen, spreekt Hij dan iets onmogelijks? Of als God zich onder de mensen als gelijke zou willen begeven; is dat dan onmogelijk? Of als de satan God tegenwerpt dat Hij als God nooit of te nimmer kinderen kan hebben, omdat die kinderen net als Hij ontbranden kunnen in botsende liefde of toorn, heeft hij dan gelijk? Of anders: wat heeft God gezegd, dat je tussen Hem en Jezus Christus in kunt staan met een maat en een volheid, dat het tot een bepaald punt gaat en niet verder? Is het schepsel de Maker de maat geworden? Als God zegt d

Niet ik, maar jij zegt: Wanneer de mens de reiniging van water heeft ondergaan, en het bloed het Leven heeft van de Zoon, zal de Geest Hem tonen. Niet ik, maar jij betrekt de opstanding der doden en de terugkomst van Christus op een wederopstanding van Christus in het vlees in het hier en het nu. De Joden begeren God in een teken, en de Grieken begeren God in wijsheid. Maar wij prediken Christus, de Gekruisigde, die is de kracht en een teken Gods, en de wijsheid Gods, die voor de Joden ergernis is, en voor de Grieken dwaasheid. Is het dwaas om een toekomstige opstandi

Waarom zou het mensenbloed het leven hebben van de Zoon? Waarom grijpen naar het vlees? Hoe toont de Geest van God aan ons (die in het vlees zijn), Hem (Christus, die niet in het vlees is)? Waarom zo onnodig pseudo diepzinnig? Christus doopt met vuur; dat is gewoon met de geest van geloof. - En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. - Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden, door de innerlijke bewegingen der

Jij hebt een capita selecta van de bijbel heersend gemaakt over het geheel. Maar principieel is dat niet een aannemen van Christus, maar het verwerpen van Hem. Ik stel me in die zin dus diametraal tegenover jou. God heeft gecommuniceerd op twee manieren, ten eerste door de natuur, en ten tweede door Zijn eigen volk en de wet en de profeten. Dat wat via de natuur komt is geen Woord en kun je zo ook niet noemen: het is de natuur en het Licht dat God gaf aan de wereld. Maar dat God een belofte deed en een plan in werking zette met een weg en een waarheid en het leven, dat is niet door het li

Wat je zegt. Wat ik heb gezegd. Wat bij jou zo groot IS, heeft geen eigen ziel meer; het is God. De identiteit van de ziel is weg. Het kind is God geworden. God is zichzelf geworden, en het kind is dood. Dat is in werkelijkheid: het kind heeft zichzelf aan God gelijk gemaakt, en het oorspronkelijke paradijselijke gezag, opnieuw verworpen.

Het komt er nu op aan. Hij gebruikt een is-gelijk-teken. Hij vervangt de ziel door Christus. Maar de genoemde her-verbinding (ow) met God, neemt Christus (lv) niet weg, en ook zijn positie niet, en ook zijn plaats niet. En ook de eigen plaats van de ziel niet, als kind van God, en als burger van het Koninkrijk met Christus als Koning.

O.K. wat je zelf als klein voorstelt, is niet klein omdat het zich (of jij) zo voorstelt. Het is wat het is, inclusief wat jij als inductie ziet, en daarmee heb jij het te doen. Daarom, al wat gij in de duisternis gezegd hebt, zal in het licht gehoord worden; en wat gij in het oor gesproken hebt, in de binnenkamers, zal op de daken gepredikt worden. (Luc.12) Twee zullen op den akker zijn; de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden. En zij antwoordden en zeiden tot Hem: Waar, Heere? En Hij zeide tot hen: Waar het lichaam is, aldaar zullen de arenden vergaderd worde

Voor hoogte en laagte, komt een nieuwe dimensie van orde en gezag in geestelijke zin. Dat God alles is in allen, wil niet zeggen dat alles God is, of dat God alles is, want dat is alles niet en God was dat wel toen dat alles nog niet gemaakt was. Maar wel dat alles zich heeft geordend naar wie God is: licht en duisternis en vast en onvast en eer en oneer hebben hun nieuwe plaatsen ingenomen, die we daarom geestelijk noemen en waarvan we zeggen dat we die geestelijk verstaan. Wat alsdan natuurlijk in zichzelf betekenisloos is, want God is dan al in alles in allen. Hoog en laag

Ik zeg, dat dat niet waar is. Christus aannemen, is Hem erkennen als Persoon en als Middelaar en als Hogepriester en als Koning. De ware religie, erkent wat God daarover heeft gezegd. De ware religie erkent dat God spreekt; dat God spreekt, en zijn woord houdt. Jij bouwt op Gods woorden, maar erkent niet wat Hij heeft gezegd. Niet het gezag, en niet de rol, en zelfs niet het daadwerkelijk gesproken zijn. Je neemt van God, zijn Woord af, en neemt zijn plaats en positie in, en wat echt als Woord is geopenbaard, werp je overboord. Bedankt voor je bijdrage; die gaat veel

Kerken verkopen het en zielen zoeken het en jijzelf lijkt er soms wars van de zijn, maar David leert ons om alleen in God ons heil te zoeken. De zoeker wordt geroepen om leverancier te zijn, maar dan zonder vergoeding in het vlees. Dat wordt dan een schat in de hemel genoemd, en dat is het ook - tenzij de ziel hunkert naar wat het (dus) niet heeft. Ach; wie kennis krijgt aan enige kennis, die heeft ook iets om aan vast te houden, en zal maar zo niet van de berg afrollen, maar eerder zich vastklampen aan wat hij heeft, in een verzet tegen de val en in een tastend zoeken waarheen hij zal

Wat je aanneemt, is vanaf dat moment aangenomen. Christus aannemen is voor Christus niet nodig. Dat bewijst dat er twee personen zijn; en niet één. godenzonen zijn vele, dat is niet één. Leert de natuur je niet dat een beest een kop heeft en ledematen die afzonderlijk bewegen en reageren kunnen? God is Geest, en die heeft een Hoofd, dat is zijn Woord en zijn levengevende Kracht. Ik zeg, het Hoofd van God is Christus. Christus zegt; het hoofd van mijn lichaam, dat ben Ik. Het lichaam bestaat uit vele individualiseerbare ledematen, die worden aangestuurd door het Ho

Jawel; net zoals jij iets groots (bijbehorende transformatie) plakt op een set van concrete maatregelen. Transformatie kan op verschillende niveaus en wijzen worden voorgesteld; levert daarom intrinsieke spanning op. Ja; het is beter met heldere meningen te worstelen, dan met het niets in harmonie te zijn.

Waar de kracht van de reclame in de herhaling wordt gezien, daar treedt tegelijk haar ontwaarding en sleetswording op. ...een verzoening, door het geloof in Zijn bloed, tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden.. Rechtvaardigheid en verzoening en vergeving zijn niet van toepassing op Christus (lees: zijn niet benodigd voor Christus). Dat bewijst dat de mens niet Christus zelf is, en dat hij ook niet buiten zichzelf om kan. Hij moet persoonlijk genoegdoening krijgen. Christus behoeft dat niet.

Toch wat kort door de bocht. Een reset bewerkt geen verandering, maar het opnieuw starten van hetzelfde.

De wet en de profeten leren ons dus hoe het is. Taal is een technisch analytisch instrument en kan verwarring scheppen. het is niet "Hij door Hem", maar "wij door Hem". Christus hoeft niet tot de vader te komen, Hij is daar al door Hem (Zichzelf of iets uit God). Maar wij moeten er nog komen door Hem (niet Hijzelf, maar wijzelf door iets uit Hem en/of uit God).

geef één de macht, en hij geeft je een volk terug richt een koningsgezinde partij op, en herstel gezag en koninklijke producten erken dat het geld toebehoort aan één economie die zichzelf bedruipt erken dat de omloopsnelheid van geld dood valt als je het ver weg investeert erken dat handelsbalansingrepen, niet balanceren, maar ontwaarding versnellen erken dat geld waardeloos is, zonder productiemiddelen erken dat markt en beurs gokhallen zijn, waar markt en beurs niet fysiek is erken dat arbeidsbescherming een leugen is, waar alle flexwerkers totaal zonder rechten zijn erken

- De VN handelt niet uit recht, maar uit beheersing van macht - Duivelse dictators blijken in eigen precaire hachelijkheid meer recht en samenhang te brengen, dan kathedralen van vrijheid en democratie. - Rechters spreken geen recht, maar haalbaarheidsoordelen. - Sterkte wordt bewezen aan de zwaksten, terwijl zwakte wordt bewezen aan de sterksten. - Politici bewaken zorgvuldig de eigen hooggeplaatste zetels. - Kerken zijn marketingorganisaties geworden van de steeds ruimer wordende genade van God. - Mensen met gezag en functie worden zelf voor rechters gesleept, terwijl gezags

Het zaadje en de kiem, is niet God en is niet vlees, maar is de mens met een eigen wil en een eigen keuzevrijheid. Het willen wordt gewerkt door God, en het zijn wordt verzegeld en gereinigd en verheerlijkt door Christus. Maar het zijn, is echt mens en echt niet-god-zelf. maar een aangenomen kind van God. ik zeg: Christus wordt niet wedergeboren in het vlees; maar de mens wordt wedergeboren in Christus' Geest. God ≠ de Christus ≠ de mens de mens ≠ de vonk, maar heeft hem kennelijk wel, als hij zich geestelijk betoont. de mens ≠ Christus, maar heeft wel de heilige Geest v

Alles in de wereld en in het leven draait om gezag. Ordening, kun je ook zeggen. Als zelfs een Nederlandse sekte door overreding en gezag de raarste zaken bijna geïnstitutionaliseerd kan krijgen, dan is het helder dat waar verstand in geloof zich verzamelt rondom gezag, er een vorm van stemmigheid optreedt als de afstemmende kakofonie die daarna wordt geleid door de dirigent, en er wonderen van verheerlijking van kunst en eenheid en harmonie gaan gebeuren. En soms is dat geen muziek, maar een wals. Want waar de zielen zich verenigen, daar verzamelen zich ook de machten van deze wereld.

Ik ben heeft een verschijning en een wil. Wie is, heeft een wil om te doen wat een ander wil en om te willen zijn wat de ander is. Dat hebben van een eigen wil, is identificerend en bewijst de een, niet tegelijk de ander te zijn. Het bewijst dat je jezelf niet kunt afsterven; en het leert ons dat het jezelf afsterven niet gaat over het individu an sich, maar over de vorm en verschijning. Die kennis brengt zicht, namelijk op de persoon die zich veranderd weet. De veranderde, is niet degene in wie hij zich veranderen wil; maar hij identificeert zich er wel mee; zoals een kind zich identificeert

Verschillen van voorkeur, voortzetting, voortborduren, vooropleiding, verwerkingsgraad, verleiding, volharding, volgzaamheid, verdraagzaamheid, volwassenheid. Er was een tijd, dat er zoveel gelijke vooropleiding was, dat hele volksstammen op dezelfde lijn en leest zaten, en je bij wijze van spreken kon spreken van een gemeenschappelijke leer of "school", zoals in de schilderkunst wordt gesproken van de Amsterdamse school, of de school van Rembrandt. De bijbel had het vermogen om dergelijke obstakels te overwinnen: het erkende gezag dwong de gedachten tot inkadering en een verstandelijke a