Desid

Voor individuen zou wat mij betreft gelden dat christen is wie zich als christen beschouwd (stap 1). En welbeschouwd zegt dat nog niets, want er zijn christenen die er vreselijke opvattingen en praktijken op na houden, terwijl niet-christenen bijv erg op Jezus kunnen lijken in doen en laten.
Christen-zijn roept wel een bepaalde normativiteit op (stap 2): als je je zo noemt, wil je je kennelijk positief verhouden tot Christus, en kan je daarop aangesproken worden. Het gesprek dient zich dus wat mij betreft niet te richten op de vraag of x wel een 'ware christen' is, maar of x zich op zijn/haar christen-zijn op een open wijze laat aanspreken.
Voor instituties geldt dan weer een hogere eis, mijns inziens (stap 3). Dan moet er immers zorgvuldig over nagedacht zijn. Een christelijke organisatie is dan christelijk, wanneer ervan wordt uitgegaan dat Jezus Christus de Zoon van God is en de Levende.

Voor individuen zou wat mij betreft gelden dat christen is wie zich als christen beschouwd (stap 1). En welbeschouwd zegt dat nog niets, want er zijn christenen die er vreselijke opvattingen en praktijken op na houden, terwijl niet-christenen bijv erg op Jezus kunnen lijken in doen en laten.
Christen-zijn roept wel een bepaalde normativiteit op (stap 2): als je je zo noemt, wil je je kennelijk positief verhouden tot Christus, en kan je daarop aangesproken worden. Het gesprek dient zich dus wat mij betreft niet te richten op de vraag of x wel een 'ware christen' is, maar of x zich op zijn/haar christen-zijn op een open wijze laat aanspreken.
Voor instituties geldt dan weer een hogere eis, mijns inziens (stap 3). Dan moet er immers zorgvuldig over nagedacht zijn. Een christelijke organisatie is dan christelijk, wanneer ervan wordt uitgegaan dat Jezus Christus de Zoon van God is en de Levende.

@Dolce Vita je zegt: "Die logos is helemaal niet van Jezus". Zeg ik dat dan? Ik kan verder geen touw vastknopen aan je reactie, dus ik laat het hierbij.

Sorry, maar wat jij plompverloren als stelling poneert (de evangelisten zijn ooggetuigenverslagen) is geen onomstreden visie in het vakgebied, eufemistisch gezegd. Dus wat je zegt klopt niet. Je moet toevoegen: mijns inziens/volgens de wetenschappers die ik volg.
Bij bijbelwetenschap moet je natuurlijk alle wetenschappers die aan een instituut werken waar ze geen academische vrijheid hebben, niet meetellen. Dus wetenschappers aan de GKv-Unie in Kampen (TUK) bijvoorbeeld. Als de hoogleraar NT opeens gaat zeggen dat Jezus waarschijnlijk niet in Betlehem is geboren, krijgt hij meteen allerlei procedures aan z'n broek. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dit soort wetenschappers niet soms zinnige bijdragen kunnen leveren, maar mijn regel is nee, tenzij. Als je dit soort mensen niet meetelt, ontstaat er een tamelijk helder beeld: haast geen bijbelwetenschapper zal zeggen dat de evangeliën ooggetuigenverslagen zijn. Ze zullen je ook een beetje raar aankijken, omdat 'ooggetuigenverslagen' eigenlijk alleen in apologetische kringen van belang is en geschiedkundig veel minder.
Ik acht het ook niet uitgesloten of zelfs een goede mogelijkheid dat Petrus de/een bron is achter Marcus, maar als Marcus het opschrijft is het geen ooggetuigenverslag meer. Als ik de verhalen van m'n oma over de oorlog opschrijf die ze me jaren geleden verteld heeft, is mijn verslag geen ooggetuigenverslag, en is bovendien wat ik herinnerde van wat m'n oma zich herinnerde niet automatisch waar.
Natuurlijk kan Johannes op een of andere manier de bron zijn achter het vierde evangelie, maar dat maakt dat evangelie nog niet tot ooggetuigenverslag.
Vele geleerden denken inderdaad dat een zekere Lucas de auteur van Lucas-Handelingen is. Maar schiet je weinig mee op.
Waar wél nagenoeg volledige consensus over is, is dat in de evangeliën herinneringen zijn bewaard waarvan het daadwerkelijke historische optreden van Jezus de uiteindelijke oorsprong is. Maar dat is iets anders dan ooggetuigenverslagen.
Nee, het probleem is dat ze vanwege dat motief de historische methode niet consequent toepassen.

Sorry, maar wat jij plompverloren als stelling poneert (de evangelisten zijn ooggetuigenverslagen) is geen onomstreden visie in het vakgebied, eufemistisch gezegd. Dus wat je zegt klopt niet. Je moet toevoegen: mijns inziens/volgens de wetenschappers die ik volg.
Bij bijbelwetenschap moet je natuurlijk alle wetenschappers die aan een instituut werken waar ze geen academische vrijheid hebben, niet meetellen. Dus wetenschappers aan de GKv-Unie in Kampen (TUK) bijvoorbeeld. Als de hoogleraar NT opeens gaat zeggen dat Jezus waarschijnlijk niet in Betlehem is geboren, krijgt hij meteen allerlei procedures aan z'n broek. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dit soort wetenschappers niet soms zinnige bijdragen kunnen leveren, maar mijn regel is nee, tenzij. Als je dit soort mensen niet meetelt, ontstaat er een tamelijk helder beeld: haast geen bijbelwetenschapper zal zeggen dat de evangeliën ooggetuigenverslagen zijn. Ze zullen je ook een beetje raar aankijken, omdat 'ooggetuigenverslagen' eigenlijk alleen in apologetische kringen van belang is en geschiedkundig veel minder.
Ik acht het ook niet uitgesloten of zelfs een goede mogelijkheid dat Petrus de/een bron is achter Marcus, maar als Marcus het opschrijft is het geen ooggetuigenverslag meer. Als ik de verhalen van m'n oma over de oorlog opschrijf die ze me jaren geleden verteld heeft, is mijn verslag geen ooggetuigenverslag, en is bovendien wat ik herinnerde van wat m'n oma zich herinnerde niet automatisch waar.
Natuurlijk kan Johannes op een of andere manier de bron zijn achter het vierde evangelie, maar dat maakt dat evangelie nog niet tot ooggetuigenverslag.
Vele geleerden denken inderdaad dat een zekere Lucas de auteur van Lucas-Handelingen is. Maar schiet je weinig mee op.
Waar wél nagenoeg volledige consensus over is, is dat in de evangeliën herinneringen zijn bewaard waarvan het daadwerkelijke historische optreden van Jezus de uiteindelijke oorsprong is. Maar dat is iets anders dan ooggetuigenverslagen.
Nee, het probleem is dat ze vanwege dat motief de historische methode niet consequent toepassen.

Je suggereert steeds dat Q-theologen aan jouw kant staan. Dat is een leugen. Ongetwijfeld zul je gebruik hebben gemaakt van de studies van nieuwtestamentici, maar voor de specifieke visie die jij volgt heb je tot tot nu toe alleen naar de nieuwtestamenticus Burton Mack verwezen. En als ik het goed heb, volg je die ook niet voor 100%.
Het specifieke punt waar ik bezwaar tegen maak, is dat je generaliserend van Q-theologen spreekt, terwijl je in feite alleen voor kleine onderdelen van jouw visie steun kunt vinden bij Q-theologen.
Die woorden van mij waren gericht op een heel ander punt.
Ik ben perfect op de hoogte van de variëteit van het Q-onderzoek. Jij suggereert echter met je Q-theologen dat dat niet zo is. Als je dat niet zo bedoelt, spreek dan niet zo generaliserend.
Het feit dat je geen wetenschapper bent betekent niet dat je geen kritiek kunt krijgen. Of bedoel je dat jouw visie slechts propaganda is en dat je dus niet in staat bent het te onderbouwen? Want daar lijkt het wel op namelijk.
 
In feite is er dus geen enkele nieuwtestamenticus waar je je voor jouw totale visie op kunt beroepen. Je plakt wat ideeën aan elkaar, gooit er wat eigen fantasie tegenaan, en hoppa, de absolute waarheid is geboren.
Je hoeft mij niets uit te leggen over drogredenen. Mijn punt is dat jij suggereert dat iets wetenschappelijk verantwoord is omdat Q-theologen het ook zeggen. Daarop wijs ik erop dat die opvattingen een zeer kleine minderheid zijn. Daarmee zijn ze niet per se fout, uiteraard. Het punt is dat jij niet de wetenschap moet claimen wanneer je slechts met één teen op wetenschappelijke bevindingen steunt. 
Het is wel zo dat in de geesteswetenschap is het zo dat wetenschappers aan de lopende band ideeën en theorieën de wereld ingooien. Het feit dat er één wetenschapper is die iets beweert over een uitgebreid onderzocht onderwerp, zegt dus erg weinig als deze geen steun krijgt in het vakgebied.
Kortom, ik zeg niet dat een minderheidsargument minder waar is, maar dat je eerlijk moet aangeven dat jouw visie een extreem minderheidsstandpunt vertegenwoordigd (voor zover ik weet ben je de enige vertegenwoordiger van jouw visie).
Q is niet echt controversieel: de grootste groep nt-ici neemt aan dat Q heeft bestaan.
Meerdere Q-redacties is wel controversieel en wordt maar door een paar nt-ici voorgestaan. Het is begrijpelijk dat dit een minderheidsstandpunt is, omdat er methodische problemen zitten aan het reconstrueren van een geschiedenis van een hypothetisch document.
De tantrische Q die zendeling hier voorstaat, heeft in zijn totaal geen enkele steun in het vakgebied, voor zover ik weet.
Dat eerste is dus onjuist, zoals ik hierboven heb uitgelegd. 
Ik wist niet dat Abraham zich al bezighield met orthodoxie, haha.
Ten slotte, hierboven zijn door mij en anderen vele argumenten gegeven waar je helemaal niet op bent ingegaan. Je kunt ons daarom niet verwijten dat wij 'op onredelijke gronden' jouw visie verwerpen. Zolang jij die argumenten niet weerlegt en ons overtuigt op basis van argumenten, hebben wij daar het volste recht toe. 

Je suggereert steeds dat Q-theologen aan jouw kant staan. Dat is een leugen. Ongetwijfeld zul je gebruik hebben gemaakt van de studies van nieuwtestamentici, maar voor de specifieke visie die jij volgt heb je tot tot nu toe alleen naar de nieuwtestamenticus Burton Mack verwezen. En als ik het goed heb, volg je die ook niet voor 100%.
Het specifieke punt waar ik bezwaar tegen maak, is dat je generaliserend van Q-theologen spreekt, terwijl je in feite alleen voor kleine onderdelen van jouw visie steun kunt vinden bij Q-theologen.
Die woorden van mij waren gericht op een heel ander punt.
Ik ben perfect op de hoogte van de variëteit van het Q-onderzoek. Jij suggereert echter met je Q-theologen dat dat niet zo is. Als je dat niet zo bedoelt, spreek dan niet zo generaliserend.
Het feit dat je geen wetenschapper bent betekent niet dat je geen kritiek kunt krijgen. Of bedoel je dat jouw visie slechts propaganda is en dat je dus niet in staat bent het te onderbouwen? Want daar lijkt het wel op namelijk.
 
In feite is er dus geen enkele nieuwtestamenticus waar je je voor jouw totale visie op kunt beroepen. Je plakt wat ideeën aan elkaar, gooit er wat eigen fantasie tegenaan, en hoppa, de absolute waarheid is geboren.
Je hoeft mij niets uit te leggen over drogredenen. Mijn punt is dat jij suggereert dat iets wetenschappelijk verantwoord is omdat Q-theologen het ook zeggen. Daarop wijs ik erop dat die opvattingen een zeer kleine minderheid zijn. Daarmee zijn ze niet per se fout, uiteraard. Het punt is dat jij niet de wetenschap moet claimen wanneer je slechts met één teen op wetenschappelijke bevindingen steunt. 
Het is wel zo dat in de geesteswetenschap is het zo dat wetenschappers aan de lopende band ideeën en theorieën de wereld ingooien. Het feit dat er één wetenschapper is die iets beweert over een uitgebreid onderzocht onderwerp, zegt dus erg weinig als deze geen steun krijgt in het vakgebied.
Kortom, ik zeg niet dat een minderheidsargument minder waar is, maar dat je eerlijk moet aangeven dat jouw visie een extreem minderheidsstandpunt vertegenwoordigd (voor zover ik weet ben je de enige vertegenwoordiger van jouw visie).
Q is niet echt controversieel: de grootste groep nt-ici neemt aan dat Q heeft bestaan.
Meerdere Q-redacties is wel controversieel en wordt maar door een paar nt-ici voorgestaan. Het is begrijpelijk dat dit een minderheidsstandpunt is, omdat er methodische problemen zitten aan het reconstrueren van een geschiedenis van een hypothetisch document.
De tantrische Q die zendeling hier voorstaat, heeft in zijn totaal geen enkele steun in het vakgebied, voor zover ik weet.
Dat eerste is dus onjuist, zoals ik hierboven heb uitgelegd. 
Ik wist niet dat Abraham zich al bezighield met orthodoxie, haha.
Ten slotte, hierboven zijn door mij en anderen vele argumenten gegeven waar je helemaal niet op bent ingegaan. Je kunt ons daarom niet verwijten dat wij 'op onredelijke gronden' jouw visie verwerpen. Zolang jij die argumenten niet weerlegt en ons overtuigt op basis van argumenten, hebben wij daar het volste recht toe. 

Het was altijd al een bijzonder forum mijn inziens, en altijd al met vlagen flinke polarisatie. Het leuke was toen dat de groep normalo's wel een stuk groter was en er werd een stuk actiever gemodereerd volgens mij.

Aha, en de beleving van een paar gekkies met een anti-kerk-complex is historisch bewijs?

Q-lite interesseert mij niet, omdat het een hersenspinsel van jou is.
Onder Q versta ik Mt = Lc # Mc. Dat is het uitgangspunt van de meeste wetenschappers. En dan kom je teksten als deze tegen:
Q 3:7-9: "7Johannes zei tegen de mensen die massaal uitliepen om zich door hem te laten dopen: ‘Addergebroed, wie heeft jullie wijsgemaakt dat je veilig bent voor het komende oordeel? 8Breng vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn, en zeg niet meteen bij jezelf: Wij hebben Abraham als vader. Want ik zeg jullie: God kan uit deze stenen kinderen van Abraham verwekken! 9Ja, de bijl ligt al aan de wortel van de boom: iedere boom die geen goede vruchten draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen.’"
Dit is zo apocalyptisch als je maar krijgen kunt.
De verdere insinuatie laat ik voor jouw rekening. Jammer dat je je gelijk wilt halen door op de persoon te spelen in plaats van in te gaan op inhoudelijke argumenten die hierboven al vele malen genoemd zijn. Lachwekkend dat je mij een religieuze manier van denken aanwrijft.
Dat is een leugen. Er zijn een paar nieuwtestamentici die twee of drie fasen van Q onderscheiden. De meesten doen dat, op zeer goede gronden, niet, behalve dat zij doorgaans een onderscheid maken tussen Q-traditie en Q-redactie (net zoals bij bijv Marcus).
Ik heb voor mijn antwoord de wetenschappelijke literatuur geraadpleegd. Wat jij hier doet is een black box creëren waar je je eigen fantasie op kan projecteren. Maar zo werkt het natuurlijk niet.
 
Wat een denigrerende visie op vrouwen.

Dat is best wel mogelijk, zij het dat Q een hypothese blijft, maar ook dan kun je er conclusies aan verbinden, als dat maar methodisch correct gebeurt.

Nee hoor, want in het nog niet gevonden stuk van Q-lite staat, hoewel indirecter omschreven, wel degelijk dat Jezus' dood de mens ten goede kwam, dat Hij door de dood wel degelijk heel het menselijk leven heel maakte en zo de mens verbond met het Rijk Gods, dat zowel in hem als om hem heen is.
Er staat wel degelijk dat de mens overwint door te sterven aan zichzelf, door zich met Christus te verbinden, zowel innerlijk als uiterlijk, en door hetgeen te geven wat hij zelf wil ontvangen. En dat alles in diepe verbondenheid met zijn medereizigers, die met hem optrekken en wiens banden tijd en ruimte overstijgen.
En als je meent dat ik onzin spreek, bewijs mij dat dan maar door in de ontbrekende stukken van Q precies aan te wijzen waar ik dan fout zit. Toon ons het volle origineel van Q en laat ons daarin zien waarom jouw uitleg de enige juiste kan zijn. Want zolang je dat niet kunt, is alles wat je over Q zegt slechts speculatie.
Zolang je geen originele kopie hebt, kun je niet aantonen wat bij Q hoort en wat niet. Je kunt zelfs niet aantonen of Q wel zo eenduidig is in haar leer. Misschien was het wel een broddelwerk vol inconsistenties en hebben de evangelieën die inconsistenties juist gladgetrokken en of verklaard. Zonder origineel kan het allebei waar zijn.
Ik bedoel, stel dat ik schrijf dat je altijd vegetariër dient te zijn, behalve tijdens het eten, en later wordt dit schrijfsel van mij slechts gedeeltelijk teruggevonden, waarbij "behalve tijdens het eten" verdwenen en onbekend is geraakt, ben ik dan meteen een oprechte vegetariër?
Volgens jou blijkbaar wel en als dat stukje schrijven vervolgens terechtkomt in een stuk waar men het eten van vlees promoot, dan meen jij dat dat stuk mijn ideeën gecorrumpeerd en vervalst heeft. Terwijl dat stuk dan natuurlijk meer harmonieert met mijn ideeën dan jouw reconstructie.
Maar dat weet jij niet, omdat je niet mijn hele schrijven hebt en jouw reconstructie van mijn hele schrijven enkel hetgeen aanhaalt waarin het vegetarisme gepromoot lijkt te worden. En vervolgens hen die het eten van vlees promoten vals beschuldigt van corruptie...

Het is nogal een vreemde methode om een tekst te nemen, daaruit een stuk te selecteren en vervolgens te zeggen dat de auteur daar de auteur niet van kan zijn. We kennen Q alleen via Matteüs en Lucas; we kunnen niet 'achter' hen kijken. 
 
Wat je hier doet is dat je tegenargumenten met een drogreden van tafel veegt. De belangrijkste argumenten die tegen je worden ingebracht zijn echter historisch-literair. Daar weiger je steeds op in te gaan.

Het is nogal een vreemde methode om een tekst te nemen, daaruit een stuk te selecteren en vervolgens te zeggen dat de auteur daar de auteur niet van kan zijn. We kennen Q alleen via Matteüs en Lucas; we kunnen niet 'achter' hen kijken. 
 
Wat je hier doet is dat je tegenargumenten met een drogreden van tafel veegt. De belangrijkste argumenten die tegen je worden ingebracht zijn echter historisch-literair. Daar weiger je steeds op in te gaan.

Tegen het gebazel van zendeling heb ik in het verleden al vele keren geargumenteerd. Ook hier blijkt weer dat hij zijn propagandapraatjes blijft herhalen zonder in staat te zijn de eigen uitgangspunten te onderbouwen.
Wat betreft Q:
Als je ervan uitgaat dat de evangelisten Mt en Lc niet heel anders met Q zijn omgesprongen dan met Marcus, dan hebben we zicht op het grootste deel van Q.
Q (Lc = Mt # Mc) is een hypothese, maar wel een die de eenvoudigste verklaring geeft voor het synoptische probleem. (Ik kan hypotheses waarin Lc van Mt gebruik heeft gemaakt of andersom niet overtuigend vinden.) Daarom is de aanname dat Q heeft bestaan een gerechtvaardigde aanname. Ook zijn er weliswaar verschillende (niet talloze) wetenschappelijke reconstructies van Q gemaakt, maar deze verschillen doorgaans slechts in minder belangrijke details. Daarnaast valt in het Q-materiaal wel degelijk compositie en een eigen theologisch profiel te ontwaren.
Ook al is Q incompleet, toch is Q van groot belang voor de studie van de historische Jezus. Want in de reconstructie van gebeurtenissen is het niet nodig dat een bron compleet is om een onderdeel ervan te gebruiken. Als Marcus en Q op een bepaald punt overeenstemmen (bijvoorbeeld over dat Jezus duivelen uitwierp, of over het koninkrijk van God sprak), dan kun je concluderen dat dit een oudere overlevering is.

Het is nogal een vreemde methode om een tekst te nemen, daaruit een stuk te selecteren en vervolgens te zeggen dat de auteur daar de auteur niet van kan zijn. We kennen Q alleen via Matteüs en Lucas; we kunnen niet 'achter' hen kijken. 
 
Wat je hier doet is dat je tegenargumenten met een drogreden van tafel veegt. De belangrijkste argumenten die tegen je worden ingebracht zijn echter historisch-literair. Daar weiger je steeds op in te gaan.

Het is nogal een vreemde methode om een tekst te nemen, daaruit een stuk te selecteren en vervolgens te zeggen dat de auteur daar de auteur niet van kan zijn. We kennen Q alleen via Matteüs en Lucas; we kunnen niet 'achter' hen kijken. 
 
Wat je hier doet is dat je tegenargumenten met een drogreden van tafel veegt. De belangrijkste argumenten die tegen je worden ingebracht zijn echter historisch-literair. Daar weiger je steeds op in te gaan.

Het is nogal een vreemde methode om een tekst te nemen, daaruit een stuk te selecteren en vervolgens te zeggen dat de auteur daar de auteur niet van kan zijn. We kennen Q alleen via Matteüs en Lucas; we kunnen niet 'achter' hen kijken. 
 
Wat je hier doet is dat je tegenargumenten met een drogreden van tafel veegt. De belangrijkste argumenten die tegen je worden ingebracht zijn echter historisch-literair. Daar weiger je steeds op in te gaan.

Tegen het gebazel van zendeling heb ik in het verleden al vele keren geargumenteerd. Ook hier blijkt weer dat hij zijn propagandapraatjes blijft herhalen zonder in staat te zijn de eigen uitgangspunten te onderbouwen.
Wat betreft Q:
Als je ervan uitgaat dat de evangelisten Mt en Lc niet heel anders met Q zijn omgesprongen dan met Marcus, dan hebben we zicht op het grootste deel van Q.
Q (Lc = Mt # Mc) is een hypothese, maar wel een die de eenvoudigste verklaring geeft voor het synoptische probleem. (Ik kan hypotheses waarin Lc van Mt gebruik heeft gemaakt of andersom niet overtuigend vinden.) Daarom is de aanname dat Q heeft bestaan een gerechtvaardigde aanname. Ook zijn er weliswaar verschillende (niet talloze) wetenschappelijke reconstructies van Q gemaakt, maar deze verschillen doorgaans slechts in minder belangrijke details. Daarnaast valt in het Q-materiaal wel degelijk compositie en een eigen theologisch profiel te ontwaren.
Ook al is Q incompleet, toch is Q van groot belang voor de studie van de historische Jezus. Want in de reconstructie van gebeurtenissen is het niet nodig dat een bron compleet is om een onderdeel ervan te gebruiken. Als Marcus en Q op een bepaald punt overeenstemmen (bijvoorbeeld over dat Jezus duivelen uitwierp, of over het koninkrijk van God sprak), dan kun je concluderen dat dit een oudere overlevering is.

Welke bijbelvertaling je kiest te gebruiken is afhankelijk van je doel en je voorkeuren. Het beste is natuurlijk om verschillende vertalingen naast elkaar te gebruiken.
Toegankelijk
Als je een goed toegankelijke vertaling zoekt, waarvoor je niet al te veel voorkennis moet hebben of goed belezen moet zijn, dan is de Bijbel in Gewone Taal een aanrader. Deze verdient de voorkeur boven Het Boek, dat ten eerste geen vertaling is, ten tweede al weer best verouderd, en ten derde nogal theologisch gekleurd is. De Bijbel in Gewone Taal is een professionele vertaling. De vertalers hebben hierbij wel vergaande keuzes gemaakt, zodat de lezer meteen naar de betekenis kan gaan en niet eerst een cursus begrijpend lezen hoeft te volgen. Dat heeft natuurlijk ook nadelen, maar de voordelen zijn  gigantisch omdat de drempel naar de Bijbel zo verlaagd wordt. (Het betekent ook dat onaangename dingen in de Bijbel ook onversluierd en in heldere taal worden gezegd...) Ik zelf gebruik de BGT naast andere vertalingen om een frisse kijk op een passage mee te krijgen.
Betrouwbaar
Als je zoekt naar een betrouwbare vertaling die alle registers van het Nederlands gebruikt, dan kun je goed terecht bij de NBV of de Willibrordvertaling. De NBV is een standaardvertaling voor het Nederlandse taalgebied die tot stand is gekomen dank zij de inspanningen van tientallen oudtestamentici en nieuwtestamentici, vertaalwetenschappers, neerlandici en literatoren. Het resultaat is een wetenschappelijk gedegen vertaling in goed leesbaar Nederlands. Deze vertaling wordt ook 'onderhouden': de eerste grote herziening komt over een paar jaar uit. De NBV is óók een kerkbijbel, maar heeft een breder publiek op het oog, bijv literair geïnteresseerden.
De Willibrordvertaling ken ik minder goed, maar deze is ook vaktechnisch goed verantwoord. Ten opzichte van de NBV is de Willibrord wat conservatiever en kerkelijker in woordkeus. Sommige mensen vinden de Willibrord wat 'warmer' dan de NBV.
Als je aan een wat ouderwetser taal de voorkeur geeft, is de Nieuwe Vertaling van het NBG uit 1951 een aanrader. Dit is ook een degelijke vertaling, maar lijkt nog steeds erg op de Statenvertaling en is tamelijk kerkelijk.
Af te raden
De volgende vertalingen zijn in mijn visie af te raden:
- Vertalingen van een bepaald kerkgenootschap of sekte, zoals de nieuwe wereldvertaling van de Jehovah's.
- De (Herziene) Statenvertaling. Deze is gebaseerd op verouderde wetenschappelijke kennis. De gedachte dat je hierdoor beter zicht krijgt op de grondtekst is misleidend: ten eerste krijg je slechts zicht op een grondtekst waarvan je niet op aan kan dat deze de betrouwbaarste is. Ten tweede kun je daar geen echt oordeel over vormen als je geen Hebreeuws of Grieks kent. Dan denk je bijvoorbeeld dat een bepaalde constructie heel betekenisvol is, terwijl iemand die Grieks of Hebreeuws kent dat louter als idiomatisch zal bestempelen.
- De Naardense Bijbelvertaling. Ook deze vertaling is niet gebaseerd op de meest betrouwbare bronteksten. Bovendien is het een eenmansproject, waardoor eigenaardigheden van één theoloog de doorslag konden geven. Bovendien is de vertaalkundige grondslag non-existent: niemand zou zo Plato of Cicero gaan vertalen, omdat het simpelweg onzinnig is. Ik verdenk fans van deze vertaling de bijbel te gebruiken als Rorschachtest: je krijgt een onbegrijpelijke woordenbrij aangeboden, waarop je dan projecteert wat je wilt horen.
 

Nee dat is een denkfout. De latere codex kan heel goed een kopie zijn van een nog veel oudere codex dan die andere. Dus is de datering van een handschrift geen doorslaggevend argument, omdat het altijd gaat om de ouderdom van de tekst en niet de ouderdom van het handschrift.
De NBV is ook niet gebaseerd op één codex, maar wat het NT betreft op een tekst die gebaseerd is op alle beschikbare handschriften.

Het lijkt me dat vertalingen proberen te vertalen wat in de bronteksten staat, en niet de teksten een bepaalde kant op willen buigen.

Wat een hoop aannames die werkelijk geen of slechts zijdelings voedingsbodem in de realiteit hebben. Interresant dat er groeperingen zijn die denken nog zo’n vijandsbeeld nodig te hebben om hun rol betekenis te geven. Een beetje alsof we eeuwen terug gaan in de teletijdmachine van professor Barabas. 

Die vraag is over het algemeen niet relevant voor veel bewuste gelovigen. Het gaat er niet om of een idee het leven zin geeft of niet, maar of het idee juist is, ofwel het meest volledig verwoordt wat de mens voortdrijft. En met of zonder God, uiteindelijk weten ook veel gelovigen dat ze zelf iets van het leven moeten maken en het leven vanuit liefde en mededogen uiteindelijk het meeste geluk geeft.
Daarbij kan het idee van een liefhebbende God zowel aantrekkelijk als beangstigend zijn. Want als we zeggen dat God liefde is, dan bedoelen we wel het serieuze werk en dus niet dat wat kleffe gedoe op social media of die niet zelden nogal bizarre verhalen in romans. Nee, we bedoelen dan echte, allesdoordringende, zichzelf volledig opofferende, hartstochtelijke, zachtmoedige en volmaakt goede en zuivere liefde. Wie kan daar uiteindelijk werkelijk een echt passend antwoord tegenover zetten, wie durft zo'n liefde te na te volgen in alle consequenties?
Het idee van een bestaan zonder God kan daarbij ook heel aantrekkelijk zijn, maar is over het algemeen ook niet de reden waarom mensen niet in God geloven. Je levensovertuiging is uiteindelijk hetgeen waarvan je dus overtuigd bent en van waaruit je je leven vormgeeft. En dat kent altijd zijn mooie en zijn moeilijke kanten, dat kent altijd zowel innerlijke vrede als innerlijke strijd.
Ik kan je dus van harte aanraden om er vanuit te gaan dat gelovigen vanuit dezelfde motieven geloven als dat jij niet gelooft, namelijk ofwel vanuit overtuiging ofwel vanuit gewoonte. En dat gelovigen dus ook gewoon op eenzelfde wijze proberen een mooi en rechtvaardig leven te leiden als niet-gelovigen doen. Alleen zullen ze veel dingen anders verwoorden.
Daarbij doe je in deze alinea al veel onbewezen uitspraken en morele stellingen over een werkelijkheid die slechts een product is van jouw waarneming. Ook binnen het niet-gelovige domein zijn er al genoeg levensbeschouwingen die het genieten helemaal niet zo uitgesproken bovenaan stellen. En wat versta je onder bewijs? Enkel wat de wetenschap levert? Waar baseer je dat dan op?
Hiermee wil ik niet per se die hele discussie met je aangaan, maar enkel aangeven dat er méér levensbeschouwingen zijn dan die van jou, die net zo volwaardig en op zichzelfstaand trachten te verwoorden wat goed, juist en waar is.
Als je dus oprecht wil begrijpen waarom gelovigen geloven wat zij geloven, dan zul je zonder vooringenomen stellingen je vragen moeten stellen, vanuit het besef dat je echt niet de enige bent die serieus nadenkt over dit soort dingen en vanuit een vaste overtuiging de wereld beziet. Wij geloven niet enkel voor de lol, net zoals jij ook niet enkel voor de lol jouw levensbeschouwing aanhangt.

Als je gewoon leest wat er staat, is het als je de gebruikelijke datering neemt volkomen begrijpelijk.
In 40vC wordt Herodes op instigatie van Marcius Antonius door de senaat in Rome tot koning genoemd. Antionius en Herodes vieren daarna een feestje over het begin van het koningschap van Herodes.
Beiden gaan huns weegs. Herodes brengt een leger op de been en trekt richting Palestina om de macht over te nemen. Daarvoor moet hij her en der strijd voeren, en had hij te maken met omgekochte bondgenoten. Vandaar dat hij pas in 37 richting Jeruzalem zelf kan gaan. Vlak voor de inname van Jeruzalem ontmoet hij Antonius in Samosata om hem assistentie te vragen. Onderweg maakt Herodes zich geliefd door allerlei bandieten uit te roeien. Antonius beschouwde Herodes als een hem trouw gebleven bondgenoot en had gehoord van zijn successen. Daarom begroet hij hem hartelijk met alle égards. Daarbij laat hij ook zien dat het Antonius is die hem een kleine drie jaar terug tot koning had gemaakt. Dat is te begrijpen in het licht van het Romeinse patronaatsysteem. Door de populaire Herodes zo te ontvangen vergroot hij zijn autoriteit door zowel te laten zien dat hij Herodes eert als dat hij een treetje hoger dan hem staat. Daarbij hindert het natuurlijk niet dat hij de indruk wekt dat hij, Antonius, Herodus tot koning heeft gemaakt, terwijl het in werkelijkheid, formeel, de senaat was.
Dit is een geheel plausibel verhaal. Het woordje "onlangs" is een vaag begrip dat met gemak op iets van ruim twee jaar terug kan slaan. Volgens de wetenschappelijke methode moet je, als je een andere interpretatie wilt volgen, aantonen dat neoosti alleen op perioden korter dan 2 jaar kan slaan, en aantonen dat er een ander moment is waarop Antonius Herodes tot koning maakt. Maar dat laatste zou voortvloeien uit onbegrip van de politieke slimheid van Antonius.