Desid

Dat klopt niet. Als het Woord God is dan is God nog niet het Woord. Er staat namelijk óók: het Woord was bij God. Als God en het Woord hetzelfde zijn, kan het Woord niet bij God zijn. Dus het Woord maakt wel deel uit van God, maar God is meer dan het Woord.

De eerste tekst die je citeert bevat een overschrijffout. De oorspronkelijke lezing is niet 'God', maar 'die'. Uit de andere tekst kun je hoogstens concluderen dat God in een bepaald opzicht mens is geworden, namelijk via zijn Woord, dat een soort 'verlengstuk' van God is.

Maar dat laatste kun je niet uit deze teksten afleiden.

Ja, als je veronderstelt wat je wilt concluderen kun je dat stellen. Maar als je zou vragen of de stelling louter uit deze teksten volgt, is dat niet zo. De bedoeling van deze teksten is ook te zeggen dat Jezus echt mens is geweest. Je gebruikt ze dus precies andersom ten opzichte van waarvoor ze bedoeld zijn.

Zolang je duidelijk maakt dat dit jouw uitleg is en je de bijbeltekst niet aanpast is er volgens mij niets aan de hand. Misschien zou je van jou kant ook willen erkennen dat anderen het anders kunnen zien. Het gestampvoet van 'maar mijn uitleg is anders' komt ook niet echt volwassen over.

Koeterwaals en nonsens.

Ja ik ken je dictaten inmiddels. Volstrekt niet interessant als je halsstarrig blijft als altijd. Neem nu Dan. 9:25. Jij zegt 7 weken en ook 62 weken. Maar als je in het Hebreeuws kijkt, zie je dat er staat 7 weken en dan een harde scheiding, 'en 62 weken...'. Dus de 62 weken horen bij de tweede helft van het vers. De Nieuwe Bijbelvertaling vertaalt hier heel goed: ... tot het tijdstip waarop een gezalfde vorst verschijnt, zullen zeven weken verstrijken; en het herstel en de wederopbouw van de stad, met pleinen en wallen en al, zal tweeënzestig weken duren, en het zal een tijd van ve

Die website biedt niet meer dan amateuristisch geleuter, bovendien volstrekt niet uit wetenschappelijk perspectief. Natuurlijk zijn er veel fundamentalistische of naar fundamentalisme neigende christenen die Daniël 9 op Jezus Christus willen laten uitkomen. Je zult echter veel moeite moeten doen om een oudtestamenticus aan een toonaangevende universiteit te vinden die dat ook vindt. Geloof is bij mij in dezen irrelevant, en de verklaring voor de overeenkomst is de gezamenlijke behoefte bij fundamentalisten om Daniël op Jezus Christus te laten slaan. Die uitleg kan zich beroepen op e

Op dit forum heb ik al verschillende keren uitgelegd dat dit niet kan kloppen. 1. Ten eerste staat in Dan. 9:25 niet 'de' Messias, maar een gezalfde vorst. Dat kan dus een willekeurige koning zijn, al zal het natuurlijk een relatief belangrijk figuur zijn. 2. Het woord dat Jeruzalem herbouwd zou worden was niet uitgegaan in 455 vChr, want dat was alleen maar een bevestiging van het woord dat was uitgegaan in 538 vC (rond de tijd van dit visioen!). 3. De 62 weken moet je bij de tweede helft van het vers nemen (dat kun je zien in het Hebreeuws). Dus de wederopbouw van de stad (de

Dan ben ik wel benieuwd naar die oudste Griekse bronteksten. Want het oudste Griekse handschrift met Hand 8:37 is de codex Laudensis uit de 6e eeuw. Er zijn veel oudere manuscripten waarin dit vers altijd ontbreekt.

Maar als je nu naar dit woord kijkt in Matteüs 12:38-42 en Lucas 11:29-32, dan kun je volgens mij duidelijk zien dat het onwaarschijnlijk is dat Lucas Matteüs heeft gebruikt. Want als Mt Lc heeft gebruikt, dan heeft hij Lc thematisch geordend door alles over Jona en Nineve bij elkaar te zetten en Lc uitgebreid door de uitleg van het teken (zoals Jona.. zo de Mensenzoon) 'zwaarder' te maken en te betrekken op het verblijf in de vis/het graf. Maar als Lc Mt heeft gebruikt, dan heeft hij de thematische groepering van Mt door de war geschopt door het woord over de koningin van het Zuide

Ok, dat is dus een andere verklaring, namelijk een literaire verklaring (zonder dat dit inspiratie uitsluit overigens). Als we daarop doorgaan, dan is de zeer grote en verregaande overeenkomst tussen Lc en Mt in het geval van de woorden die in dit topic centraal staan op drie manieren te verklaren: - Mt > Lc - Mt < Lc - ? > Mt en Lc Veel wetenschappers zeggen dat het laatste het geval is, omdat het onwaarschijnlijk is dat Matteüs Lucas gebruikt heeft of andersom. Dus moeten ze een gezamenlijke bron hebben gehad. De evangelietekst die de moderne kritische ed

Het gaat mij niet om wel of niet geïnspireerd. Het gaat erom welke conclusies je daaruit trekt. Dus de evangelisten hebben wel ieder hun eigen perceptie, uiteraard, maar waarom komen sommige gedeelten in de evangeliën dan zo letterlijk overeen? Als je zegt: inspiratie, dan is de volgende vraag: zijn de gedeelten die verschillen of elkaar zelfs (ogenschijnlijk) tegenspreken niet geïnspireerd? Indien wel, dan geef je dezelfde verklaring voor de verschillen als voor de letterlijke overeenkomsten. Met andere woorden, je ziet geen tegenstelling tussen verschillen tussen de evangeliën vanwege e

Maar volgens de door jou voorgestane benadering (letterlijke overeenkomst = inspiratie; verschillen = inspiratie) is er geen literaire verklaring voor de overeenkomsten en de verschillen. Met als gevolg dat je ook niet kunt weten welk evangelie ouder of jonger is dan de anderen.

Maar dan gelden normale verklaringen opeens niet meer?

Als je voor de zeer sterke verwantschap in de perikoop die ter discussie staat een beroep doet op inspiratie, hoe verklaar je dan de verschillen? Ook inspiratie? Maar dat is dan geen verklaring meer om de sterke verwantschap te verklaren. Het verklaart immers alles.

Hoe denk jij aan de verhouding tussen het teken van Jona volgens Lucas en het teken van Jona volgens Matteüs? In de nieuwe synopsis "Het leven van Jezus Christus. De vier evangeliën naast elkaar" (2018) Kun je precies de overeenkomsten en verschillen zien. De overeenkomsten gaan heel ver, dus ze moeten op de een of andere manier literair verwant zijn. Mt = Lc: geen teken dan dat van Jona Mt: zoals Jona drie dagen en drie nachten ... <> Lc: zoals Jona een teken was voor Ninevieten Mt: Op de dag van het oordeel zullen de Ninevieten opstaan ... de koninging van het Zuide

Volgens Lucas slaat het teken op de prediking van Jona en de goede reactie van de Ninevieten daarop. Dat is een teken voor de generatie van Jezus. Bij Matteüs is dat ook zo, maar daar komt er iets bij, namelijk dat het verblijf in de vis voorafschaduwing wordt van het verblijf in het graf. En net als bij Matteüs kun je de parallel nog verder invullen, maar daarbij zou ik wel bedenken dat dit een literair spelletje is.

Ik begrijp niet zo goed hoe ik daaraan voorbij ga of waarom het relevant is dat ik daar niet aan voorbij ga.

Als het gaat om de vergelijking tussen het boek Jona en het woord in Matteüs 12 over het teken van Jona, is er geen sprake van een allusie maar van een vergelijking waarin het lot van Jona voorspellende waarde krijgt voor het lot van Jezus. Zoals ik al heb uitgelegd is dit een secundaire toevoeging aan een ouder woord dat het teken van Jona alleen zag in diens optreden en de reactie van de Ninevieten daarop.

Maar in het andere verhaal verblijft men niet drie dagen en drie nachten in een grot. Dus is er geen allusie (toespeling). Dat patroon is ook helemaal niet duidelijk in de evangeliën. Die hebben een heel ander plot.

Dat kan inderdaad, alle kanten op interpreteren, maar juist om dat in te perken dien je een methodiek toe te passen. En wat mij betreft houdt dat in dat bedoelde verbanden met het OT van een stevig positief bewijs moeten worden voorzien...

Bij het algemene literaire verschijnsel volgt een verhaal al dan niet bewust een bepaald bekend patroon. Vaak komt dat model dan uit beroemde literatuur. Een goed voorbeeld is het verhaal over de storm op het meer, waarin enkele duidelijke (woordelijke) allusies op het Jonaverhaal zitten. Bij het punt van vergelijking van het verblijf in de vis en het verblijf in de aarde is er in de verhalen zelf over de begrafenis en opstanding geen enkele verwijzing naar Jona. Ook het 'na drie dagen/op de derde dag'-schema is anders dan 'drie dagen en drie nachten'. Het is dus uitgesloten dat het Jonav

Maar ook daar staat niet dat Jona is opgestaan na drie dagen. Appels met peren. Een algemeen literair verschijnsel impliceert niet dat álles met dat verschijnsel te verklaren is. Mijn opmerkingen over dit verschijnsel waren steeds bedoeld richting Mullogs inbreng over de opvatting dat veel verhalen in de evangeliën op het OT geënt zijn. Maar in dit woord over Jona in Matteüs ligt het anders. Natuurlijk worden die dagen genoemd in Jona. Het punt is, dat het elders in het NT altijd gaat over 'op de derde dag' of 'na drie dagen'. Nooit drie dagen en drie nachten, die a

Welke verhaaltechnische logica dan? Ik laat toch juist zien dat een positieve of verontschuldigende verwijzing problematisch is? Merk je dat je aanname op aanname stapelt? Namelijk dat Marcus de boel uit zijn verband rukt en slordig is in zijn citaat. Ja zo lust ik er nog wel een paar, want zo kun je bij elk verhaal wel een tekst uit het OT vinden waarin één woord overeen komt en er verder wat vage verbanden zijn. Dan is het einde zoek. Ik voel wel wat voor de symbolische uitleg op het literaire niveau van Marcus. Het linnen komt namelijk terug bij Jezus' begrafenis, de jongeman en zijn g