TTC

Meer dan interessante vragen, wat zeggen de calvinisten daar zelf over? Zo gezien zou God de volledige regie in handen hebben, en mensen zijn als poppetjes die Hij op deze of gene manier programmeert? Ja, dit is bedenkelijk, we kunnen ons evengoed de vraag stellen wat God bezield heeft om heel deze schepping in het leven te roepen. Toegegeven, het is wonderbaarlijk bedacht maar in zekere zin ook absurd, wat bijvoorbeeld na de hel? Om eerlijk te zijn, ik begrijp deze zin niet zo goed. Kan je dat op een andere manier verwoorden?

Herinner ik me nog, zouden we het nog over gaan hebben. Eerste vraag is dan natuurlijk, wat bedoel je daar precies mee? Een louter mechanische God?

Ja, we hoeven niet ver te zoeken waar dat vandaan komt, de geldduivel zit in het spel. Hoe ziet perfect er dan uit, het blijft bij vage uitspraken zonder dat we ons daar een beeld van kunnen vormen. En uiteindelijk komt er niets van waardoor velen dat verhaal aan zich voorbij laten gaan en simplistisch - zij het zelfs willens nillens - conformeren aan wat gangbaar is. Maar met die uitverkorenen zijn calvinisten dan weer als JG en vele anderen, niet? Ja, zo kunnen we eeuwig blijven puzzelen en we zijn allen voorbestemd om te sterven, het is stilaan een ervaring om naar uit te kijken. En ja, we

Zeer vervelend is het, alsof je gedwongen wordt om naar een film te kijken die je al duizend maal gezien hebt. Hoe gaat dat zogeheten nieuwe er dan uitzien?

Met liefde weliswaar, geen garantie op succes. Hoe dan ook, het is een pijnlijk tragisch leven, amper geloofwaardig dat we ons hier anno 2017 nog steeds mee moeten bezighouden.

Blijkbaar laat je je wel meesleuren, telkens opnieuw reageer je erop.

Ja, en slapen honden wakker maken is gevaarlijk, ze laten slapen nog gevaarlijker. Waarom heeft God ons zo diep laten zakken, ik vraag het me af.

Ja, dat is het risico bij paradigmaverschuivingen van deze aard, het zijn dynamismen die vakkundig beschreven worden maar dat wil duidelijk niet zeggen dat iedereen hiervan op de hoogte is. Een goede voorlichting en bewustzijnscampagnes kunnen hierbij helpen, gedragen door een politiek die dit bijzonder proces begeleid. Het idee van een wereldregering komt dan spontaan aan de oppervlakte, opijzend vanuit het niets. Ja, de mengelmoes kan leiden tot taferelen die we echt niet willen maar misschien wel onvermijdelijk zijn. Uiteindelijk is het natuurlijk een absurd schouwspel, als een levensecht p

Helemaal geen onzin, jouw verzet zal haast onmetelijk zijn. Een paradigmaverschuiving (of revolutie in de wetenschap), is volgens Thomas Kuhn een ontwikkeling in de wetenschap die leidt tot een dramatisch ander beeld van de werkelijkheid. Vaak ontstaat bij zo'n ontwikkeling een grote tegenstelling tussen de voor- en tegenstanders van het nieuwe paradigma. Een doorbraak naar het nieuwe paradigma wordt doorgaans afgedwongen doordat bepaalde nieuwe wetenschappelijke inzichten steeds opnieuw en door steeds meer wetenschappers proefondervindelijk worden gestaafd. De nieuwe proefondervindelijke

Bedoel je die oorlog geestelijk of fysiek? Of een mengelmoes daarvan?

In feite zeg je hier een beetje wat ik in het begin wou zeggen over die dunne scheidslijn, elke kerkgemeente/organisatievorm kan gekaapt worden door ego- en etnocentrisme waardoor vaak het gelijk- en rechtvaardigheidsbeginsel naar de achtergrond gedrukt wordt. En met de bijbel in de hand kunnen mensen gelokt worden en zich daar initieel misschien wel goed bij voelen, pas veel later komen de misleidende praktijken aan het licht waardoor verzet zich ontwikkelt. Van hieruit ontspringen vaak nieuwe spirituele bewegingen die - vroeg of laat - aan hetzelfde lot onderhevig zijn, als een sluipend gif

Lastige zin, in welke kerkgenootschap is dit niet het geval? Het is ijdele hoop maar op zich bevestigt het wel wat in veel geschriften staat, een schrale troost die resulteert in machteloosheid jegens dat wat velen wellicht het spel van satan willen noemen. Het verhaal van satan vangen blijft dan ook maar een verhaal, als een zoethoudertje voor het volk dat geen waarachtigheid herbergt. Ja, we kunnen niets anders dan wachten tot andere machten ons komen helpen, dit in absolute tegenstelling tot wat we voorheen dachten.

Dit is nogal een nuanceverschil, met je eens. Mogen we vanaf hier ook Luther en de zijnen in de kast van de sekten plaatsen? Als we dit volhouden dan moeten we logischerwijs uitkomen bij de enige echte en ware godsdienst, welke is dat volgens jou? Stel me ook wel vragen bij die lichte last, dit leven is - zeker gezien het evolutionaire pad van verschrikking - loodzwaar, en het blijkt nog lang niet ten einde. Mijn hoop op beterschap slaat om in bittere wanhoop en angst voor wat nog komen gaat, alsof ik terecht ben gekomen in een derderangs leven waar mensen geen mensen meer zijn. Ja, vroeger g

Het lijkt nu alsof je zegt dat er - in hoeverre dat dat begrepen wordt - iets mis is met Christelijke maatstaven. Voor Luther een gelijkaardig verhaal? De bijhorende oorlogen liegen er natuurlijk niet om, dat is het punt niet. Ook interessante stelling is de nog enigmatischer God, voor later wellicht. Vanuit jouw perspectief kunnen we dus best de calvinisten negeren, voor in de kast bij de rest van de sekten? Wat doe je dan als ze zich nog steeds beroeren in deze wereld?

Nog wat gevonden ivm met die zegels, de zevende zegel zou reeds geopend zijn. Het is vervolgens een kwestie van afstemming, zo blijkt. Het zevende zegel is geopend In mei is het zevende zegel geopend. Ik had daarvoor het zegel van Salomon nodig. Ik zag vanuit het hart van de Aarde een diamant opstijgen die uiteen spatte en twaalf kleinere diamanten (dit zijn 12 heilige bergen) heeft “aangevonkt”. Het zevende zegel heeft het heiligdom binnen het heiligdom geopend. De oorspronkelijke diamantcode is vanuit de aarde vrijgegeven. Dit was een zeer zuivere energie die ontvangen is via de ru

Andere tekstjes zeggen dan weer anders, zo kunnen we eeuwig bezig blijven. Het is een ware kwelling om het lijden van de mensheid in ons hart te nemen, dan maar maar liever niet. Hoe dachten Luther en Calvijn over deze materie?

De wereld en mensheid lijkt je als een blok aan het been, het lijden dragen we in het hart. Het is een ware kwelling en niemand lijkt je te begrijpen, uiterst vervelend van waaruit een hartverscheurende innerlijke tweestrijd kan ontstaan. Ja, herkenbaar, zalig zijn de armen van geest, ze vragen zich af wat je bezielt maar kunnen jouw pijn niet peilen. In de verste verte niet, met deze wereld wil ik niets te maken hebben, waar kunnen we nog heen? Toch is er nog een lichtpuntje, zij het initieel vaag maar steeds helderder. Een keuze ja, geen garantie zoals de geschiedenis heeft geleerd. Laat ons

Interessant, ga je dan terugkomen om te helpen bij die 'reiniging' of ga je wachten tot anderen - wie dan ook - dat gedaan hebben? Duidelijk, visionairen hebben soms de neiging om tijdloos te denken, wat verwarrend kan zijn voor de lezer die dit niet doorheeft, zoals ik. Zo gezien lijkt het erop dat de mensheid een aantal opties aangeboden krijgt waar wel/niet geloof aan gehecht wordt.

Ja, ik zou er echt niet om treuren dat al die 'religieuze' twisten naar een hoger platform getrokken worden, daar waar de verschillen oplossen en meer samenhorigheid oprijst. Noem het zoals je wil en voel je ook niet verplicht om hieraan mee te werken, je bent vrij in deze keuze. Althans, dat wordt toch beweerd.

Je stelt 'kwamen', is dat rijk dan al voorbij?

Ik denk dat velen zich vergissen door aan te nemen dat Christus de familienaam van Jezus is, zoals je eerder al aangaf sterft het ego waardoor we terug onze ware aard herinneren. In sommige gevallen gebeurt dit tijdens het duale leven, het is eenieder gegund om tot heelheid te komen. Het is dan maar de vraag vanuit welk perspectief heropstanding bekeken wordt, de verwarring en onbegrip doorgaans groots. Ja, het mag de schijn geven van een wonder, toch is het doodnormaal. Stel dat je sterft en even in een inactieve toestand verkeert, zou je dan nog willen terugkomen naar deze aarde? Wel

Het valt onmiskenbaar op dat Jezus nog vele harten beroert, elke dag opnieuw. Voor velen is Jezus dan ook niet dood, heropstanding lijkt dan ook een subjectief te beschouwen proces.

Interessant stuk dat een duidelijk onderscheid maakt tussen verleden en toekomst, de stellingname lijkt me overeen te komen met wat je aangeeft/verzoekt. De vermelde 'tussenruimte' zou mi kunnen verwijzen naar de donkere nachten van de ziel, waarna heropstanding volgt begeleid en/of geïntroduceerd door het feest der bazuinen. Kortom, de grote verzoendag is nakend, het onheil voorbij. Laten we nu eerst even zien welke de zeven feesten des Heren zijn en Leviticus 23 opslaan. Daar hebben we het duidelijkste overzicht, hoewel er ook in Exodus, Numeri en Deuteronomium veel over deze feesten s

Interessante vraag, zou hij zich ook verenigd kunnen hebben met God waardoor elke plaatsbepaling wegvalt? Hij zou dan overal zijn, niet?

Dat er iemand met vuur aan het spelen is waardoor de maatschappelijke spanning stijgt, het gaat finaal om atoomwapens en waterstofbommen. Het past nochtans mooi binnen het eindtijdverhaal waarbij het helemaal niet zo zeker is wie nu die vermaledijde Satan vertegenwoordigt, maar dat is het natuurlijk nooit wanneer puerilisme de norm is. Op basis van ook andere conflicthaarden zijn er mensen die de noodtoestand afkondigen, dit in de (misschien ijdele) hoop dat een aantal wakker wordt. Het letterlijk nemen van de bijbel werkt hier mi niet in het voordeel, dit zou immers kunnen leiden tot de omgek