TTC

Is het debat lastiger wanneer het praktisch wordt? Wat doe je met die informatie, verwerpen? Wat bedoel je dan met wetenschappelijke methode?

Waarom zouden we het kind met het badwater weggooien, dat zegt toch niemand? Het morele handelt vandaag over het niet volwaardig in rekening brengen van beschikbare sociale alternatieven, het betekent bijvoorbeeld allerhande besparingen binnen de zorgsector die niet nodig zijn. Maar je weet niet waar die alternatieven over gaan, je kan dan ook geen verschil maken en/of daar een oordeel over vellen. Ja, zo lijkt het al snel dat je in een andere wereld leeft, dit alles wordt door wetenschap onderbouwd nochtans. Hier hebben we God niet voor nodig, wel de bereidheid tot studie, overdenking en vera

Nee, dat doen we niet, in het andere geval zouden de sociale alternatieven al lang tot uitvoering zijn gebracht. Onderzoek wijst uit dat een dergelijk proces toch iets moeizamer verloopt dan de theorie laat vermoeden, vooral wanneer je zou gaan kijken naar het psychotechnische aspect daarvan. Ook hier kan kennis helpen, net zoals ervaring leert.

Dacht dat je nu net dat behartigde, vooral door de religieuze invulling.

Jij draagt daar geen verantwoordelijkheid voor, je gaf zelf al aan dat je je daarvan distantieert.

Die lijst is veel te lang, tenzij je moeite wil doen om het niet te zien.

Dat is gekende materie, de perverse effecten komen doorgaans veel later aan het licht.

Appie B heeft al aangegeven dat hij de alternatieven niet kent, het is dan ook onmogelijk om daar een conclusie aan vast te knopen. Maar dat heeft met kennis te maken, dit vereist a priori ontvankelijkheid en degelijke integratie/diepgaander beschouwing.

Volgens het onderstaande concept? Iets is pas waar als het onze belangen dient, als gemeenschap in z'n totaliteit. Een derde concept is de ‘pragmatische waarheid’. Volgens dit concept is een ervaring ‘waar’ als deze ervaring het individu helpt om een probleem op te lossen of om een situatie meester te worden. Ervaringen of overtuigingen worden beschouwd als handelingen zoals alle andere handelingen, en ware ervaringen en overtuigingen zijn die ervaringen en overtuigingen die positieve consequenties hebben. Pragmatisten hebben kritiek op het correspondentieconcept van waarheid, omdat ze vi

Fijn te horen, moraliteit blijkt dan toch subjectief te zijn.

Lukt het?

Eén van de twee honden toch? Dat is toch een hele massa wanneer je de lijn doortrekt?

Dat is de onverschilligheid waarover men spreekt, iedereen kan doodvallen maar we gaan het wel over moraliteit hebben. Het is een vreemde combinatie. Zo gebeurt dat inderdaad, het zijn bijzondere fenomenen.

Wellicht iets te maken met die innerlijke tweestrijd waar je mee kampt, zoals je eerder al aangaf.

Denk soms dat je de onderbouwingen blijft wegduwen, heb je daar een verklaring voor?

Ja, op die manier blijven die Bijbelse teksten als dode letter, dat je daar moedeloos van wordt kan ik me wel voorstellen.

Lijkt me pijnlijk, zeker in deze immorele wereld.

Dan zou De Ander God zijn, zo had ik het nog niet bekeken. Lijkt het dan niet alsof je leeft in een wereld met alleen maar duivelse vijanden? Dit sluit mi aan met je voorliefde voor het existentialisme/absurdisme, hoe ga je daar als individu mee om? Niet prettig lijkt me.

Daar gaan die alternatieven over, is simpelweg een kwestie van monetair beleid. Strikt gesproken leveren we arbeid tot onze laatste adem, hedendaagse statistieken houden daar geen rekening mee omdat ze opgetrokken werden binnen een volledig geldgedreven context. Maar zoals je eerder al zei, je kent de alternatieven niet waardoor je er ook geen conclusie/afweging kan over maken.

Waarom zou je daar God bij willen betrekken, het gaat over intermenselijke relaties en inlevingsvermogen.

Jij ziet bijvoorbeeld geen grote mistoestanden in Nederland, anderen zien dat anders wanneer ze de sociale alternatieven in rekening brengen. Hierdoor wordt de situatie zelfs weerzinwekkend, toch blijk je dit alles moreel en/of normaal te vinden. Dat is een subjectieve beleving die gradueel kan verschuiven naarmate we ons daar ook bewust van worden. Wetenschap kan op een objectieve manier verschillende scenario's voorleggen, als we de mens centraal stellen dan wordt dat anders dan wanneer geld centraal staat. De alternatieven laten een heel ander scenario toe dan wat heden gangbaar is, vooral

Waarom niet?

Levinas heeft iets gebiedend en uitnodigend, inspelend op een schuldbesef en verantwoordelijkheid die we misschien liever wegduwen? De kwetsbaarheid en de weerloosheid van De Ander roepen ons rechtstreeks op. De mens in nood is imperatief en treft ons als een bevel, uit de hoogte. Het naakte Gelaat is geen opwekking van medelijden, maar komt mij tegemoet als een gebod, als een eis tot rechtvaardigheid. De machteloosheid zelf is een bevel tot hulpverlening. Zo legt De Ander beslag op mijn vrijheid en grijpt mij in de kern van mijn zelfontplooiing. Geconfronteerd met de nood en de weerloosh

Zoals je mooi en congruent aangeeft, door gebrek een kennis kunnen we denken moreel bezig te zijn, wat in werkelijkheid niet altijd zo is. Dit wordt duidelijker wanneer we kennis en/of sociale alternatieven toelaten tot onze manier van denken/handelen, dit is vaak een woelig proces waarin verschillende afweermechanismen zich kunnen manifesteren. Wat dat betreft is de wetenschappelijke methode zeer bruikbaar, tegelijkertijd wordt duidelijk hoe subjectief moraliteit is.

Lees ik nu ook, met je eens.