TTC

Man man, de dooddoeners worden letterlijk ervaren, zo intens dat het onleefbaar is.

Het is perfect zoals Einstein zei, zelfs een kind van zes kan dat eenvoudig becijferen en interpreteren, amper geloofwaardig. En dat gaan we dan volledig overschaduwen door allerhande mythes die ons het bos in sturen?

Onwaarschijnlijk pijnlijk is het, ondraaglijk.

Door m’n herstelonderzoek is het me steeds duidelijker geworden dat we een gigantisch potentieel missen door geen aandacht te hebben voor wat eerder buiten het collectieve bewustzijnsveld ligt. Dit brengt me tot het pragmatische waarheidsconcept, iets is waar als het ons welzijn bevordert, iets is onwaar wanneer het in conflict hiermee is. Het cruciale punt hier is dat we hierover geen oordeel kunnen vellen zonder ook kennis te nemen van wat niet de collectieve aandacht geniet, zelfs als vreemd en ongeloofwaardig kan gepercipieerd worden.

Wat heb je geprobeerd? We hebben enkel reacties gelezen die doen vermoeden dat je een trol bent, meer niet.

Et alors? Is het echt zo moeilijk, hoe zeker ben je daar van?

De oefening durf je ook al niet, en zo wordt alles veel duidelijker.

Dat kan je eenvoudig zien aan de hand van de oefening, omwille van het non-lineaire kenmerk. Of had je dat nog niet gezien?

Het gaat over de oefening, en de mindfulness waar je angst voor hebt. Over de neveneffecten van beperkte rationaliteit zijn duizenden boeken geschreven, kan oneindig doorgaan.

Jouw innerlijke angst moet haast megalomaan zijn, hoe compenseer je dat? Je hebt helemaal niets gedaan, je drijft al jaren de spot met anderen.

Heb je de oefening nu al gemaakt? Het is alsof je dommer wordt met de minuut, tick tock kan je eeuwig spelen en nog steeds geen stap progressie maken.

Sleutels? Ze zitten toch in de oefening vervat? Omdat we met al onze intrusies maar geen rust kunnen vinden, dit in combinatie met het verdringen van het inhoudelijke dat tot expressie wil gebracht worden in de vorm van veel door de GGZ niet ontvankelijk verklaarde hulpvragen. Het is leven als een presspot, het innerlijke dat niet strookt met de buitenwereld, allemaal netjes gedocumenteerd en toch naar de catacomben van het leven verdreven, telkens opnieuw, waarom dan nog leven?

Goh, zelfs een eenvoudige oefening lukt niet eens, en dan zouden we dat nog aan Van Grieken moeten duidelijk maken?

Ken zelfs mensen die nog nooit gestart zijn, en binnen hun gevangenis alles kapot maken wat op hun pad komt, en dat religie noemen. Het Elaboration Likelihood Model maakt gewag van een gewijzigde cognitieve structuur die tot stand kan komen wanneer we bereid zijn om informatie toe te laten, met verschillende uitkomsten naargelang het perspectief van waaruit gekeken wordt. Verwarring, conflict en overprikkeling is troef naargelang het onderwerp van debat, alsof je alle aspecten van de menselijke psyche kan leren kennen door anderen in een open dialoog te betrekken, zelfs wanneer je inne

Grappig eigenlijk, door m’n herstelonderzoek voel ik me onderhand als een evangelist die zich niet zo goed begrepen voelt, niet zozeer als een afgezant van God maar simpelweg door diepgaander te reflecteren over een aantal stellingen van Einstein. Aanvankelijk stroef, confronterend en twijfelachtig, nu de vanzelfsprekendheid zelve, in weerwil van een wereld die op die manier inderdaad oneindig dom lijkt, uit onwetendheid. Grappig wordt dan relatief, het is eenzaam en machteloos toekijken, zelfs amper geloofwaardig.

Misschien is het ook een kunst om te weten wanneer je moet stoppen, anders blijft het botsen zonder doel of resultaat.

Er is nog een kleine kans dat de E-therapie aanslaat, omdat het zo eenvoudig is. Vlindereffecten zijn vreemde dingen, als een coronavirus in reverse.

We kunnen het ons nu nog maar amper voorstellen, hoeveel minder we moeten kennen met een normale economie. Met in het verlengde nog veel meer, op een menselijke manier.

Heb soms de indruk dat die poppen vandaag ook al bestaan, zelfs in betere versies. Ze noemen het wellicht niet zomaar een psychodrama, wat de duivel wellicht in alle talen zal willen ontkennen. Wat er vandaag gebeurt zou wel eens perfect kunnen passen in wat systeemwetenschappers het chaosvenster noemen, met in het verlengde het chaospunt dat in twee richtingen kan omslaan, ineenstorten of doorbreken. Het belang kan kennis en bewustwording kan in deze fase best niet onderschat worden, dit is ook waar de nieuwe GGZ voor pleit maar door weinig mensen bekend is, sprekend over derde orde

Je herhaalt gewoon wat er staat maar dan zonder het verstand te gebruiken, hoe zou je het dan kunnen begrijpen?

Nieuwsgierigheid zou ik alvast uit je leven bannen, je loopt immers het risico dat je tot heel andere inzichten komt die de voorgaande misschien heel dom doen lijken, wees voorzichtig. Hetzelfde kan je doen wanneer we ons bewustzijn verruimen, zo zie je stromingen op aarde waarover je kan afvragen of mensen die hierin vertoeven wel begrijpen wat ze niet zien kunnen, heel bizar fenomeen.

In minuut zes kan er veel gebeuren, maar dat had je jaren geleden al kunnen weten. Applaus! Aan ervaringswerkers in de GGZ wordt gevraagd om te getuigen hoe ze zich voelen, om na verloop van tijd je diepste pijn als een herstelclown te brengen waar iedereen eens mee lacht maar niet doorheeft dat het misschien wel eens je laatste stuiptrekking zou kunnen zijn. Maar we zijn het inmiddels gewend, straks gaan we Einstein gebruiken als wapenschild om lotgenoten te bevrijden en dat in hoeverre ze geen angst voor hun vrijheid hebben, geen garantie op succes.

Daar gaat de oefening over, heb je dat nog steeds niet door? In deze wereld ben je al een blaaskaak wanneer je meent dat de stellingen van Einstein kloppen, nog veel minder mensen maken het correlaat met het alledaagse menselijke lijden. Maar ook met integere hulpvragen hieromtrent kan je amper ergens terecht, tenzij je je eigen uitsluiting ambieert omdat je op het absurde idee gekomen was om ze eens onder de loep te nemen. Ja, nonchalant, kinderlijk speels, probeer maar.

Als we co-housing verruimen dan wordt straks de aarde onze thuis, om op adem te komen van onze reizen in de ruimte. Altijd handig, op die manier kunnen we misschien ook ontdekken waar geld nu precies vandaan komt, niets is immers een nogal vaag begrip, vind ik.

Als de stilte spreekt dan zijn vandaag de randvoorwaarden ideaal om ze nog beter te kunnen horen, nu de ruis voor heel even gaan liggen is en we ons kunnen bezinnen over het vervolg. Alsof we in een film zitten, een mondiale lockdown van waaruit spontaan een nieuwe wereld geboren wordt, prachtig en hartverwarmend. Sorry, ik denk te realistisch, in stilte, eenzaam en verlaten. Weet het, zij zien dat anders, als zij hun schulden niet meer hoeven te betalen, dan kunnen ze dat geld gebruiken om migranten naar huis te sturen. Of heel hoge muren bouwen, ze beraden zich nog.