TTC

Tot op zekere hoogte maken alle theorieën over mythologie gebruik van vergelijking, maar onderzoekers op het gebied van mythologie kunnen ruwweg worden verdeeld in wetenschappers die de nadruk leggen op de verschillen en wetenschappers die de nadruk leggen op overeenkomsten. De eersten vinden overeenkomsten vaak vaag en oppervlakkig.

Met religie in de zin van meer harmonie en menselijke verbondenheid heb ik op zich niet zozeer een probleem, maar die kwestie of god dan transcendent of immanent zou zijn, begrijp ik niet alleen voor geen meter maar het brengt me ook telkens in verwarring.

Wie binnen het kader van z’n herstelonderzoek een specifiek onderwerp tot diepe meditatie neemt, komt mogelijks voor de rest van z'n leven bedrogen uit.

Zoals uw gebruikelijke gedachten zijn, zo zal ook het karakter van uw geest zijn, want de ziel is geverfd door de gedachten.

Hoe doe jij die meditatie precies, beide kanten?

Bij de transcendente meditatie gaat het over iets meer dan als een juten zak te denken dat het om meditatie gaat, misschien dat je het straks ervaart. De tegenpool van selectieve perceptie kunnen we ons niet meer herinneren, maar we kunnen wel doen alsof.

Tussen wonder en magie binnen een stereotiepe 3D-wereld had een aantal E-werkers slechts een enkel woord nodig dat ons deed herinneren aan de basis, het was ooit de eenvoud zelve en kinderlijk speels voor wie het aandacht zou schenken, in vrijheid van keuze. Het ongeloof getart in het verlengde, in verbijstering en verschrikking bleven ze achter, in verdrongen hoop, het innerlijke kind gedood, en niemand begreep waarom.

Waar werkelijk geen enkel normaal denkend E-werker tegenop kan is de dominerende stelling dat deflatie niet kan omdat het tot inflatie zou kunnen leiden, daar heb je een stropdas voor nodig. En toch is het allemaal de normaalste zaak van de wereld, niet enkel sluiten we hiermee a priori basiskennis uit maar in het verlengde versmachten we elke vorm van logisch redeneren en er is niet eens een dialoog geweest. Mooie woorden zijn het, onbewust linguistische realiteit, kwestie van fatsoen wellicht.

Denk onderhand op elk wit blad in deze wereld, het is moeite doen om het niet te willen zien.

Het is een simpele rekensom. Ieder mens komt in zijn leven in contact met ongeveer 1.000 kennissen en vrienden. En al die kennissen en vrienden hebben ook weer per persoon 1.000 kennissen en vrienden. Via 4 personen ben je dus in contact met 1.000 x 1.000 x 1.000 x 1.000 = 10 miljard mensen. Dat is de hele planeet.

De inductieve herkadering is het tegenovergestelde van de wetenschappelijke, deductieve aanpak. Bij inductie kijk je out of the box, en ga je ervan uit dat het de volgende keer totaal anders kan zijn, ook al is het altijd hetzelfde geweest.

Gaat beter middels meditatie, dan verdwijnt die ik spontaan, maar soms ook niet. Maar zo slagen ze telkens wel weer in hun opzet, wat het doel is. Maar los daarvan, het is ook een weerspiegeling die ons verder brengt, tot het waarachtige zich ontvouwt.

Het zijn wellicht occulte signalen, satanisch, denk je niet?

Het is bizar om zien hoe steeds meer mensen weten waar het dan precies over gaat, wat objectmeditatie plots veel aantrekkelijker maakt. Het begint wel echt de spuigaten uit te lopen, laat ons hopen dat het goed komt. Alleen in de hemel vliegen de gebraden kippen door de lucht, nu het trillingsniveau nog even opkrikken.

Bij wereldmodel-omdenken gaan we uit van het principe dat er geen echte waarheid is, iedereen heeft zijn eigen subjectieve beleving op de waarheid, geen uitzonderingen. Dit laat ons toe om op een volwassen manier, zelfs kinderlijk speels, de hedendaagse normaal in vraag te stellen, en als we een andere normaal kunnen visualiseren dan pas ontstaat het potentieel om nuchter doordacht te vergelijken, wat niet lukt zonder een beeld te hebben van wat die andere normaal dan moet voorstellen. Op deze manier krijgt een aantal E-werkers een heel ander beeld op diverse stoornissen, met dank aan de GGZ,

Het zijn getuigenissen, het zich ontworstelen uit wat een aantal de inflatoire 3D-stroom of energie noemt, gaat uiterst moeizaam omdat er een aantal specifieke elementen misschien niet zo helder zijn, zeker te weten dat die stroom ook als een neerwaartse zuigkracht kan ervaren worden, als een ware worsteling voor het zelf die op deze of gene manier kan geïnterpreteerd worden. De omgeving begrijpt dit doorgaans niet, simpelweg omdat schijnbaar alles goed gaat binnen die 3D-stroom waarin comfort gevonden kan worden, niet wetend van andere zaken waar E-werkers zich dan wel zorgen over maken.

Het is als een obstakel dat zichzelf in stand tracht te houden, smullend van het tumult maar smachtend naar de liefde die het middels meditatie tracht te vinden, alleen het sterven lukt zo goed niet, angstig.

Er zijn verschillende manifestaties met verschillende specificaties, waarvan velen onbewust zijn van hun rol, maar wel doen alsof. Staat in het artikel, lees je dat niet eerst dan? Het is geesten in het astrale niet toegestaan teveel hooi op hun vork te nemen, maar zij moeten geleidelijk groeien in wijsheid en liefde. Zij kunnen niet naar een trilling overgaan of een grens overgaan als zij daar niet klaar voor zijn. Er is rechtvaardigheid in waar zij eindigen bij hun dood. Er bestaat zeker een wet van karma. Zij belanden op die plaats waar zij thuishoren. Ze kunnen alleen voorui

Ik zou toch een beetje opletten met die meditatie, straks blijkt dat je niet eens bestaat, maar misschien kom je nog terug ook, en wat dan?

Je zal het onmiddellijk merken wanneer je middels je meditatie dieper gaat, wees maar voorzichtig.

Misschien dat het betert wanneer je mediteert, als de meditatie aanslaat tenminste.

Door ervaring kan iets vanzelfsprekend worden maar misschien niet altijd zo goed begrepen zonder ervaring, zo worden vandaag E-werkers overboord gekieperd door geen rekening te houden met het ‘geen leerling, geen meester’ principe, wat leidt tot het element van de omgekeerde effectiviteit dat niet enkel de klant diep in het hart treft maar mogelijks ook lotgenoten die nog maar aan het begin van dit proces staan. Of hoe open dialoog verwordt tot tragisch absurde en mensonterende psychische kwelling, je wenst het echt niemand toe en bijna ongeloofwaardig, maar toch gebeurt het. Niets nieuws onde

Overweldigend is een optelsom proberen te maken van alle mogelijke referentiekaders en meningen die we in het gezamenlijke wereldbrein kunnen terugvinden, en dan hierover in zuiverheid van intenties op een gerespecteerd christelijk forum eenvoudige vragen stellen, succes verzekerd.

Als rationaliseren een psychisch afweermechanisme is, dan duurt het echt niet zo lang of je hebt al snel vierhonderd verschillende referentiekaders nodig om uit te leggen waarom twee getallen optellen, aftrekken, delen of vermenigvuldigen eigenlijk niet zo moeilijk is, als kinderspel.

In deze wereld is het perfect mogelijk dat iemand heel z’n leven, hart en ziel wijdt aan een gewetensvol onderzoek met betrekking tot het maatschappelijke welzijn, hier in alle integriteit en uit extreme bezorgdheid hulpvragen stelt aan experten, en alles van de tafel geveegd wordt alsof er nooit een onderzoek of hulpvraag is geweest, met smoezen tot in de hemel.