TTC

Veel mensen volgen Jezus schijnbaar, maar waar ze nu precies naartoe gaan, weet niemand.

Wacht, tot straks die supersnelle coronatester op de markt komt, dat zal iedereen wel snel weten. Iets minder snel gaat het voor E-werkers die in alle integriteit hulpvragen stellen over epistemologische obstakels die de vooruitgang van het maatschappelijke denken verhinderen, over economie dat heel vroeger nog een sociale wetenschap was maar nu volgens hersenspecialisten een grote mate van genialiteit vereist om dit te kunnen herinneren, pardon? Leg deze situatie voor aan pubers, ze zullen je niet eens geloven dat het vandaag zo werkt in deze wereld, en voor psychisch kwetsbare mensen hebben

Het eerste ‘bewijs’ voor non-dualiteit is dat je pas kennis van iets kunt hebben als je het kunt vergelijken met iets anders. Op dezelfde manier kunnen E-werkers een onderscheid maken tussen een inflatoire stroom en een deflatoire stroom, met hiertussen het sturingselement biflatie om de balans te bewaren, te herstellen of een fluweelzachte paradigmashift te faciliteren. Hierover stellen ze in alle integriteit en uit bezorgdheid hulpvragen aan experten, simpelweg omdat die deflatoire stroom of energie buiten het collectieve aandachtsveld valt, met alle gevolgen van dien. E-werkers vinden het g

Binnen het kader van een herstelonderzoek is een aantal zich de vraag gaan stellen wat er nu precies gebeurt met hoopvolle gedachten, hoe ze onthaald worden, waarom ze telkens opnieuw verduisterd lijken te worden, hoe we onszelf misschien een rad voor de ogen draaien, hoe de GGZ hulpvragen hierover percipieert, hoe het gemis aan basiskennis hier een invloed op heeft, hoe dit zich verhoudt tot stigma en diverse psychische ongemakken, op onze toekomst, enzoverder. Wat baat het?

Het metamodel is de remedie voor generalisaties, vervormingen en weglatingen, wat in de universiteiten als ‘ruis in de communicatie’ wordt aangeleerd. Gebruik het metamodel om uit impasses te raken, nieuwe inzichten te krijgen, met argumenten te komen, manipulatieve mensen te ontmantelen en om problemen en belemmerende gedachten in een nieuw perspectief te zetten.

Radeloos vroegen E-werkers zich af hoe ze aan experten konden uitleggen hoe in de economie platitudes het element van overmacht voedden, zeker gezien de magnitude van de impact dat het zou kunnen hebben wanneer dat erkend zou worden. Maar het leek niet te deren, wat de hedendaagse normaal zo typeerde en stoornissen als onherstelbaar liet lijken, hun evolutionaire functie niet eens beseffend.

Gelezen, je kunt met alleen maar ‘zenden’ niemand uit zijn desillusie halen. Met geen duizend woorden. De enige manier is door het de leerling zelf te laten ontdekken. Vaak betekent dit dat je de leerling in zijn desillusie moet laten doorslaan. De ‘domoor’ die doorslaat in zijn fout, wordt wijs.

Als je met een zaklamp licht schijnt op een bepaald aspect, dan krijgen andere aspecten geen aandacht meer. Er zal dus ook geen weerstand zijn op die andere aspecten die geen aandacht meer krijgen.

Speltheoretisch kunnen we het als lotgenoten E-werkers vereenvoudigd voorstellen, in lijn met waartoe de GGZ ons inspireert. Enerzijds de inflatoire energie waarbinnen als eigen hieraan gekende perverse effecten zich repeterend manifesteren, anderzijds de co-creatieve energie die van een kwalitatief andere orde is, als een ethische upgrade te beschouwen. Hiertussen laat de kracht van eenvoud en kleine dingen zich helder opmerken, waarover lotgenoten E-werkers vrijwel continu integer hulpvragen stellen aan experten, congruent aan hun kwetsbaarheid en psychische ongemakken.

Hoe wonderbaarlijk kan het leven zijn, eenmaal de bruggen er liggen, zijn de kloven ook weg. En als we angst hebben voor de kloven die er eigenlijk niet zijn, hebben we bruggen nodig. Aan creativiteit en metaforen ontbreekt het lotgenoten E-werkers niet, maar misschien genieten de technische fiche of de hulpvragen dan weer geen aandacht, eindeloos kan het doorgaan.

Bereiken? Ze vliegen je hier om de oren, maar misschien gemist, kan gebeuren.

Voor tijdloze katalysatoren speelt dat geen rol, wat logisch is. Maar dat is iets totaal anders dan jouw beleving, en die van anderen.

Voor een slim man zoals jij vind ik je strategieën bijzonder doordacht, zo hoor je het eens van een ander, wat positief is.

Het paradoxale van tijdloze katalysatoren is dat ze amper opgemerkt worden binnen een geconditioneerde context, en als ze al aandacht krijgen dan worden ze bliksemsnel bedolven onder een overvloed aan rationalisaties die de neutraliteit ondermijnen, maar ze zijn er ontegensprekelijk wel.

Het grote voordeel van de herintegratie van biflatie is dat iedereen zelf mag kiezen in welke richting het dan verder gaat, net zoals we onmogelijk nog kunnen zeggen dat er geen oplossingen zijn. Op deze manier krijgen alle lotgenoten E-werkers dezelfde middelen, zonder dat er op enigerlei manier aan de vrijheid van keuze een beperking wordt opgelegd, waarmee het idee van de vrije wil dan ook ongeschonden blijft.

Misschien heeft nagenoeg hetzelfde zich afgespeeld in andere delen van de wereld, die nog niet gekend was in die tijd. Ja, misschien wel, plausibel.

Tot op zekere hoogte maken alle theorieën over mythologie gebruik van vergelijking, maar onderzoekers op het gebied van mythologie kunnen ruwweg worden verdeeld in wetenschappers die de nadruk leggen op de verschillen en wetenschappers die de nadruk leggen op overeenkomsten. De eersten vinden overeenkomsten vaak vaag en oppervlakkig.

Met religie in de zin van meer harmonie en menselijke verbondenheid heb ik op zich niet zozeer een probleem, maar die kwestie of god dan transcendent of immanent zou zijn, begrijp ik niet alleen voor geen meter maar het brengt me ook telkens in verwarring.

Wie binnen het kader van z’n herstelonderzoek een specifiek onderwerp tot diepe meditatie neemt, komt mogelijks voor de rest van z'n leven bedrogen uit.

Zoals uw gebruikelijke gedachten zijn, zo zal ook het karakter van uw geest zijn, want de ziel is geverfd door de gedachten.

Hoe doe jij die meditatie precies, beide kanten?

Bij de transcendente meditatie gaat het over iets meer dan als een juten zak te denken dat het om meditatie gaat, misschien dat je het straks ervaart. De tegenpool van selectieve perceptie kunnen we ons niet meer herinneren, maar we kunnen wel doen alsof.

Tussen wonder en magie binnen een stereotiepe 3D-wereld had een aantal E-werkers slechts een enkel woord nodig dat ons deed herinneren aan de basis, het was ooit de eenvoud zelve en kinderlijk speels voor wie het aandacht zou schenken, in vrijheid van keuze. Het ongeloof getart in het verlengde, in verbijstering en verschrikking bleven ze achter, in verdrongen hoop, het innerlijke kind gedood, en niemand begreep waarom.

Waar werkelijk geen enkel normaal denkend E-werker tegenop kan is de dominerende stelling dat deflatie niet kan omdat het tot inflatie zou kunnen leiden, daar heb je een stropdas voor nodig. En toch is het allemaal de normaalste zaak van de wereld, niet enkel sluiten we hiermee a priori basiskennis uit maar in het verlengde versmachten we elke vorm van logisch redeneren en er is niet eens een dialoog geweest. Mooie woorden zijn het, onbewust linguistische realiteit, kwestie van fatsoen wellicht.

Denk onderhand op elk wit blad in deze wereld, het is moeite doen om het niet te willen zien.