TTC

Wie geen respect heeft voor de waarheid in kleine dingen, kan niet vertrouwd worden met belangrijke zaken. Het is weer zo een indringende stelling van Einstein die een aantal E-werkers diep in het hart treft, de pijn en de innerlijke beleving haast onmogelijk om tot expressie te brengen, niet omdat het niet zou begrepen kunnen worden maar veel vaker omwille van een kennis- en/of bewustzijnskloof die vrijwel spontaan ontstaat wanneer E-werkers de goedbedoelde richtlijnen van de GGZ opvolgen. Lees hierin een paradox die zelfs GGZ-experten maar zelden begrijpen, een GGZ die richtlijnen vordert di

Wie ernstig beschouwt, lacht zich een breuk, tot je de pijn van anderen voelt.

Psychodrama opent een toegang tot percepties, fantasieën, sensaties en associaties die anders niet gezegd of gevoeld kunnen worden, een spelvorm die je best buiten het bereik van christenen kan houden, of zij die zeggen dat te zijn.

De bal is kwijt, het wordt weer zoeken.

Nu dat weer, alsof je voor tijdloze inzichten een hoog IQ moet hebben, het is kinderlijk eenvoudig, doe liever je oogjes open.

De arts ziet de mens in zijn ganse zwakheid, de advocaat in zijn ganse slechtheid, de theoloog in zijn ganse domheid. Een christelijk forum dat lijkt op een slangenkuil, en niemand die dat zou kunnen zien? Apart, en ze spartelden verder, zo lief.

Straks krijgen we nog medelijden, het is natuurlijk wel heel erg, maar sterkte man.

Misschien dat ze straks niet meer kunnen volgen, gabbertjes.

Ze hebben weer wat geroken, het wordt weer smullen.

Apart is de gedachte, als diverse inzichten tijdloos en onveranderlijk zijn dan vliegen ze ons eigenlijk rond de oren zonder ze misschien op te merken.

Het onwaarschijnlijke doet zich voor wanneer het zich aanbiedt, maar de betrokkene heeft zelf veel vaker niet eens door in een stolp te leven, wat het voor anderen glashelder maakt. Onherstelbaar is al gebleken, maar misschien staat er morgen weer iets anders in solden, tot jolijt van velen.

Je hebt je roeping gemist man, je moet psychiater worden.

Als de zoeker het gezochte is, wie is er dan die Jezus zou kunnen volgen, of Bastiaan? Het element van de omgekeerde effectiviteit laat zich spontaan opmerken wanneer het niet meer begrepen wordt, wat slechts bevestigt wat we al enige tijd vermoedden, van harte.

Is de choco op?

Die Oosterse invloeden doen je precies geen goed, alsof je überhaupt al zou begrepen hebben dat we het niet over tribalisme hebben wanneer het daarover gaat. Flinke jongen ben je toch, alsof de trollen telkens zichzelf tegenkomen, hilarisch.

Zit wat in, en de onbewogen beweger raakt verstrikt in het bedachte, en er bewoog niets, tenzij het bedachte om de verwarring in stand te houden.

Wil je dat telraam nog eens zien? Christen zijn betekent niet hoeveel keer je kan herhalen dat je Jezus volgt, het is de vraag hoe lang je dat kan volhouden zonder dat effectief te doen.

Als bewustzijnsgroei tot het menselijke groeipotentieel behoort, dan kunnen we ons daar verschillende vragen bij stellen. Maar grosso modo, enerzijds tot waar die groei dan mogelijk is en/of waar die ergens zou stoppen, anderzijds of het ook enig praktisch nut heeft tot het leven van alledag. Het praktische nut is dat je beter begrijpt wat stigma betekent, wat volstrekt nutteloos is om weten waardoor je ook niet meer wenst te leven, en hiermee de eerste vraag irrelevant maakt. Maar sterkte, de GGZ slaagt er netjes in om mensen steeds verder uit te hollen door ze te conformeren aan referentieka

Wie eenvoud moet proberen uit te leggen met steeds moeilijker woorden, kan misschien beter de eer aan zichzelf laten en voor euthanasie tekenen. Het is als proberen te bewijzen waarom groen geel is, voor je het weet heb je alle hoeken van de kamer gezien en de eenvoud weg, en waar het nu inhoudelijk om gaat, weet niemand, zelfs niet wanneer je een telraam zou gebruiken.

God is een narcist van de ergste soort, er bestaat immers niets anders. En naar Gods evenbeeld, is de mens gemaakt. God bestaat per definitie niet, wat niet per definitie wil zeggen dat God niet bestaat.

Als een God deze wereld gemaakt heeft, dan zou ik niet die God willen zijn, haar ellende zou me het hart uiteenrijten.

Wie al eens een regeltje van drie grondiger bestudeerd heeft, zal helder begrijpen wat Einstein nu precies bedoelde.

Volgens een aantal kan het oneindig doorgaan, met periodieke correcties die vanuit onze betrokkenheid binnen het spel als een wonder ervaren kunnen worden. Wonder is hier subjectief naargelang de beoordeling van diegene die het interpreteert, en dat in hoeverre de bereidheid al gevonden wordt om er ook aandacht aan te besteden. Maar verder deert het niemand, de mallemolen draait rustig verder, niets aan de hand.

Wie het B-perspectief niet kent, kan er onmogelijk een oordeel over vellen. Dit suggereert een leerproces dat nooit kan lukken zonder aandacht en ontvankelijkheid, zo gaat het nu eenmaal wanneer de GGZ derde orde impulsen promoot, op zichzelf de eenvoud zelve. En dan komt het, een aantal E-werkers verlaat sneller het kamp dan dat ze in blijde verwachting zijn toegetreden, alsof de GGZ een nieuw middel gevonden heeft om klanten extra te pijnigen, verwoestend is het, mensonterend. En dan lees je het in vakliteratuur, wanneer we oude kennis integreren binnen een hedendaagse context, dan zouden we

Alles moet kapot, niets is mogelijk.