TTC

Deze definitie vind ik wel wat hebben: “Creativiteit is het vermogen om vanuit eigen bagage, op eigen wijze en onderzoekend te komen tot niet vanzelfsprekende ideeën, oplossingen en resultaten.” Het zou zomaar de synthese van al m’n stoornissen kunnen zijn, al zal het logischerwijs niet vanzelfsprekend zijn om dat snel verkocht te krijgen, ondanks vanzelfsprekend.

Het is een interessante gedachte, om eerst vrede op aarde te creëren en dan nieuwe duivels te verzinnen die vanuit de ruimte komen. Vandaag lijkt alles wel mogelijk, aan kennis en verbeeldingskracht geen gebrek, een aantal kan dat zelfs niet eens bevatten.

Het lijkt logisch om te veronderstellen dat tijdloos tot niets leidt, ook ruimte zou dan wegvallen. Maar wat dit nu nog te maken heeft met de realiteit van alledag, ontgaat niet onbegrijpelijk wellicht velen. Maar uiteindelijk, het heeft er alles mee te maken, wanneer we een en ander pragmatischer gaan beschouwen, wat dan weer schokkend kan zijn en de emoties beroeren, dan wordt het praktische filosofie, allerminst dode letters.

Hoe komen mensen die tijdloze concepten te weten? Is daar wel ruimte voor?

Toegegeven, ik begrijp er nog maar weinig van maar intuïtief voel ik aan dat het wel logisch is, als steeds meer mensen zich vereenzelvigen met tijdloze concepten dan komen we collectief misschien los van het verleden, om zodoende de toekomst te scheppen. En ja, zo krijgt het OPS-lijderschap steeds meer inhoud die door iedereen begrepen kan worden, net zoals het E-pad deze conclusies eenvoudig toelaat. Althans, zo ervaar ik het toch, al doende voortschrijdend.

Hadden het over systematische theologie, synchroniciteit valt hier moeilijk uit weg te redeneren.

Het spel van Zijn, de variaties vrijwel oneindig.

Praten over synchroniciteit is een ding, het ten gronde begrijpen nog een ander.

Vorige keer was niet anders, de volgende reeks vonden we eeuwen geleden al terug.

Het heeft eigenlijk wel iets van een tragische grap, wie zich vereenzelvigt met tijdloze concepten kan steeds hetzelfde blijven zeggen zonder begrepen te worden. Het enige wat dan nog gebeurt is dat je telkens dezelfde neveneffecten op je bord krijgt, waar je de tijdloze concepten als remedie voor in de plaats stelt.

Ga je de oerknal simuleren misschien? Misschien kan je even je licht opsteken bij al die anderen die hiermee bezig zijn. Wie als leek gezonde interesse toont in de GGZ raakt misschien overweldigd door de overvloed aan verklarende modellen, conflicterende meningen en adviezen, om finaal nog wat domme vragen te stellen en onherstelbare stoornissen te ontwikkelen. Parels worden knikkers en zaadjes bakstenen, slikken en verdringen, ongehoord en onbegrepen, hoop in schuiven, monddood.

Van wat precies? Weerbarstig mythisch lidmaatschap of die inzichten?

Misschien is het probleem dat het oneindig doorgaat?

Is dat geen evidentie? Het is toch maar hoe we dit interpreteren, even verzaken aan deze wereld kan op verschillende manieren omschreven worden, meen ik.

Is er finaal ook een conclusie van praktisch nut?

Een aantal denkt zelfs dat Einstein een Jehova-getuige was, wat ze misschien zelf nog niet zo goed begrepen.

Om het brein al even op te warmen, er zitten een aantal bijzonderheden in verweven.

Finaal

Weet het niet zeker, hoe ervaar jij al die rupsen die straks jouw leefwereld om zeep helpen?

Ik denk dat voortschrijdend inzicht werkelijk geen pretje is, zeker niet wanneer nog eens achterom gekeken wordt.

Synchroniciteit zijn kleine wondertjes, anonieme geschenken van het universum. Ze komen als een aangename verrassing, als wonderlijke schakels die ons leven van het ene op het andere moment kunnen veranderen. Ze bieden spannende, nieuwe mogelijkheden die tot groei en inzicht leiden. Dit bracht me in het verlengde tot het Elaboration Likelihood Model, wat niet anders zegt dan dat aandacht en de bereidheid tot diepgaander reflectie een wereld van verschil kan betekenen, sterk afhankelijk van welk inzicht gedeeld wil worden. In praktijk zijn er veel voorbeelden te vinden, in termen van religie zo

Heel eenvoudig dus, het bloedvergieten zit dus niet in de oplossingen maar in de reacties daarop, dat is onwetendheid.

Voor leken zijn synchroniciteiten mysterieuze dingen, voor systeemdenkers vanzelfsprekend. Zo zouden we vandaag deze pandemie kunnen koppelen aan het idee van een monetaire reset, een tijdloos concept. Anderen zeggen daarover dat we dan nog enkel een mail aan politici dienen te sturen, om enkel dat begrip monetaire reset in herinnering te brengen zodat ze hierover kunnen nadenken binnen het kader van de heropstart. Het zijn natuurlijk ook maar ideeën, van dromers die zich gevangen voelen in de utopische gespletenheid van het menszijn, of wording.

Eureka, alle christenen begrijpen perfect wat dat wil zeggen, ze hebben er dan ook aandacht voor.

Op een christelijk forum zijn de synchroniciteiten gratis, iedereen pikt deze onmiddellijk op. Beetje als dat Jubeljaar en iedereen roept EUREKA! Of hoor je dat niet misschien?