TTC

Klopt, zelfs een telraam helpt niet, gewoon af te lezen in de boekjes hoe dat komt.

De optelsom van alle zielen noemen ze de wereldziel, en die parels zijn tijdloos. En straks komen we met een telraam om het uit te leggen, hoe moeilijk kan het zijn.

Ik denk dat we het over iets anders hebben, vreemd.

Nu is het te laat, maar je kan nog altijd terugscrollen, zelfs duizenden jaren terug als je wil.

Misschien toch eens overwegen, het gaat gewoon over dingen die een kind van zes begrijpen kan. Maar sowieso, het vereist een minimale inspanning van het verstand, met onze excuses voor het eventuele ongemak.

Niet elke therapie is succesvol, dat is geweten. Het resultaat is wat we zien, wachten op godot.

Ja, misschien weet je dat nog niet, wat Einstein stelt is eigenlijk even met je ogen knipperen. Over dat trage verstand hoef je ons niets te vertellen, je mag er ook vijf minuten over doen, misschien lukt het dan. Dat van die draaideur volgt zo meteen, je zal wel zien.

Het blijft apart dat we nog steeds hetzelfde referentiekader kunnen gebruiken van eeuwen geleden om vandaag een aantal parels in het co-creatieve speelveld te betrekken, alsof de wereldziel in z’n totaliteit zou kunnen heropleven en een harmonieuzer samenleving vanonder het stof gehaald wordt. Niet dat we dit plots zouden verzinnen in een vlaag van zinsverbijstering, het wordt allemaal netjes gedocumenteerd in hartverwarmend en deskundig studiewerk. Positief denkend is er dus gigantisch veel hoop te koesteren maar hoe komen we dat nu te weten? De rest van het verhaal is inmiddels gekend, integ

Gaat over die draaideuren, niets voor jou.

Die van die parels, enigszins verbazingwekkend dat mensen dat allemaal niet weten, hoe zouden ze hierover dan een mening kunnen vormen?

Interessant misschien, kwantumdenkers hebben een verhoogd gevoel voor drama en emotie door hun aparte kijk op de samenleving. Het ijveren voor een fluweelzachte paradigmashift is hier niet vreemd aan zoals gesuggereerd wil worden door het AB-perspectief, het potentieel dat een ethische upgrade impliceert maar zonder garantie op succes. Soms zijn ze quasi onnavolgbaar omdat ze met sprekend gemak hoppen tussen de twee paradigma’s, wat wordt mogelijk gemaakt door de integratie van derde orde impulsen. In metaforische zin zaadjes die parels zijn geworden en vrij gedeeld worden, dat wat de nieuwe G

Je bent expert, ken ik allemaal niets van. Ik gebruik dat enkel voort heel eenvoudige oefeningen waarin tijdloze attractors verweven zitten.

Heb geen idee waar je het over hebt, een hyperlink in een tabel?

Ken ik niks van, we zijn nu bezig met systematische theologie en het wordt steeds beter, heel bijzonder.

Na het volgen van het E-pad hebben mensen misschien volstrekt geen idee meer waar je het nu over hebt en je krijgt het met geen stokken uitgelegd, wat wel duidelijker wordt is het correlaat met diverse psychische aandoeningen waar lotgenoten mee kampen. Wat rest is een haast ongeloofwaardig en maar al te vaak onbegrepen moreel dilemma, met de indringende vraag hoe je vanaf hier nu verder moet. Geen pretje, ook niet voor GGZ-experten die dit op hun bord krijgen, vaag en mysterieus maar toch kristalhelder voor wie zich over deze materie ontfermt, zeldzaam zijn de kandidaturen.

Het gaat zelfs nog verder dan dat, in essentie zou er helemaal geen probleem zijn. Op die manier kan systematische theologie in alle richtingen uitgaan, en zo staat in alles niets centraal.

Ja, daarom dat we die parels hebben, geen vuiltje aan de lucht. Als bliksems bij heldere hemel laten ze heel andere dingen opmerken, kristalhelder.

Er bestaan zelfs visualisaties van, zelfs zoveel dat je zou denken dat een aantal geslapen heeft. Dit geeft een paradoxaal wereldbeeld, alsof er strikt theoretisch geen probleem is, en toch blijven we die problemen cultiveren of geloof aan hechten. Systematische theologie, toch net iets anders dan een wees gegroetje.

Finaal gaat het gewoon om een paar parels, misschien dat we die simpelweg vergeten zijn. Zo zou Einstein dan toch wel eens gelijk kunnen hebben, geen verheldering mogelijk zonder dat we ook bereid zijn het verstand te gebruiken.

Een herstelonderzoek mag dan misschien wel z’n hoopvolle vruchten afwerpen, het wil beslist niet zeggen dat die hoop ooit tot realisatie komt, wat een averechtse impact kan hebben. In relatie tot het inhoudelijk beter begrijpen van het OPS-lijderschap is dit beslist geen zaak om te onderschatten, eigenlijk zeggend dat goedbedoelde GGZ-richtlijnen een en ander in positieve zin kunnen cultiveren waarna het individuele zelf mogelijks eenzaam en verlaten met zijn/haar gecultiveerde maar verdrongen hoop achterblijft, tot suïcide aan toe.

Systeemwetenschappers noemen dat vlindereffecten, toch heel wat anders dan het globalisme dat jij zo verdedigt.

Parels voor de zwijnen, er zijn heel veel termen die hiermee in verband gebracht kunnen worden, ontnuchterend is het.

Een pionier is iemand die als een van de eersten een bepaald gebied betreedt, zodat hij daar zijn weg moet vinden zonder gebruik te kunnen maken van de ervaring van anderen. Kenmerkend voor het werk van een pionier zijn de ontberingen die men ondergaat en de grote inspanning die men zich moet getroosten omdat allerlei voorzieningen nog ontbreken.

Ik zou daar vooral mee beginnen, de inhoud is je nog niet duidelijk geworden. Maar wie weet, volgende keer.

De oorzaken zijn overweldigend, samengevat op een A4'tje. Maar dan kennen we de inhoud van die parels nog niet, heel vreemd is het.