TTC

Is het gelukt?

Fascinerend is een wereld waarin je een tijdloze attractor kan presenteren en iedereen je probeert duidelijk te maken dat het allemaal niet kan, terwijl die attractor nu net aantoont dat alle opties mogelijk zijn naargelang de manier hoe we daarover denken, op voorwaarde dat a priori ook alle opties gekend zouden zijn.

Volmaakt is ook iets maken en mensen keuzevrijheid geven waardoor nu net alles in het honderd kan lopen, zo is alles perfect gemaakt. En als we je een tijdloze attractor geven, zal je zelf kunnen zien wat het is, wanneer deze ook toegelaten wordt tot het denken, wat veel moeilijker zal blijken dan de theorie doet vermoeden. Je kan dat zelf toetsen middels het begrip biflatie, volmaakt op zich. De vraag is dan wat je er zelf mee doet, het is bronkennis.

Iets kan volmaakt of welgevallig zijn, het zegt nog niet dat het op die manier ook begrepen wordt, er gaat een proces aan vooraf. Het is op deze manier dat we kunnen zien hoe licht telkens verduisterd wordt, terwijl dat 'iets' tijdloos is, in die zin volmaakt omdat het eeuwig toepasbaar is voor hetzelfde probleem.

Innerlijke kennis stelt gewoon dat heel die schuldenberg een product is van het denken, door buitenspel te plaatsen wat gegeven is bij aanvang, wat volmaakt is maar door de gegeven vrije wil kan gemanipuleerd worden. De toestand van de wereld is onze schuld aan God, omdat het niet meer beantwoordt aan de harmonie en samenhorigheid waar het concept God naar verwijst. En dat lost zichzelf niet op door alles complexer te maken dan nodig, het is in de eenvoud der dingen dat we een en ander terugvinden, een kwestie van aandacht die in onze eigen kracht te vinden is. Dat is wat je denkt, of

Denk dat je hier het kwantumgeheugen bij kan betrekken, waarin alle informatie van elke manifestatie wordt bijgehouden. Wetenschap en religie liggen niet zover van elkaar, wat dat betreft.

Misschien dat we wetenschap onderschatten, steeds meer beginnen ze een aantal universele waarheden te onderschrijven en respecteren, wat finaal alles verbindt. Heel bijzonder, ook veel onwaarheden worden hiermee aan het licht gebracht, wellicht noodzakelijk om waarheden te kunnen achterhalen, als een soort van ingebakken logica die op deze of gene manier kan geïnterpreteerd worden.

Jezus had wellicht een hoog trillingsgetal waardoor 'uit de dood opwekken' niet letterlijk dient genomen te worden, kaderend binnen het proces van bewustwording dat zich in verschillende lagen laat opmerken, op aards niveau.

Vraag is waarom je het niet zou kunnen in het licht van je vorige post, innerlijke kennis en praktische realisatie zijn twee verschillende dingen, het gaat hier om het eerste. Een conclusie over goed en/of volmaakt kan pas later beoordeeld worden.

En als we nu aantonen dat heel die mondiale schuldenberg morgen weg kan zijn, is dat niet iets dat we zelf kunnen? Naargelang het eigen bewustzijnsniveau, wat veralgemenen vaak ook een beperking oplegt, waar het om gaat wellicht.

Met 'deze' wereld bedoel je wellicht die we normaal met onze zintuigen waarnemen, de kwestie God lijkt me in deze irrelevant omdat God in alles werkzaam is, in alle mogelijke werelden. Anders zou God niet de bron van alles kunnen zijn, zoals de wet van eenheid stelt.

Over welke kracht heb je het dan?

Dat kan enkel als je een andere God in het leven roept, en hiermee voor jezelf een beperkte weergave onderhoudt.

Dan zou God een spelletje spelen met zichzelf en het individuele zelf in het leven geroepen om dat mogelijk te maken, zo gezien nooit echt geboren tenzij als een illusie binnen tijd en ruimte, fascinerend is het.

Dan heb je het over het etherische lichaam wellicht, is dat de ziel of onze ware essentie? Verwarring alom, zoals steeds wanneer we niet de gehele olifant kennen, wat uiteraard dan weer subjectief ingekleurd wordt naargelang deze of gene mythe, wat het leven finaal misschien wel is, een mythe, prachtig is het.

Dat weet iedereen, dat over de essentie niets verteld kan worden, maar dan gaat het over iets anders, over dis-identificatie.

Uiteraard niet, de vraag stelt zich hoe lang we het kunnen volhouden om niet tot de essentie te komen, het collectieve trauma amper om aan te zien. Het is als een debat over de oerknaltheorie en kwantumverstrengeling, Adam de pineut.

Misschien bedoel je dat velen de schuld op iemand anders willen afschuiven om er vandaag mee weg te komen?

Waar gaat dat stukje God dan naartoe? Naar de hel kan niet, sterven is nu eenmaal sterven, niet?

Racisme zou zich ook in verticale zin laten opmerken, op zielsniveau dus. Maar of het dan eenvoudiger wordt, weet ik niet.

Correct, principieel hoeven we dan maar de synthese te lezen van al die verhalen, zoals een aantal netjes heeft bestudeerd, en gebundeld op een paar velletjes.

Het idee van een tijdloze reset is daarom nog niet zo'n gek idee, dat kunnen we namelijk herhalen naar hartenlust. Er tussenin kunnen we dan steeds dezelfde debatten herhalen, tot weer iemand zich herinnert waar het over ging. Geen relevantie, tenzij hij daar inspiratie vond, als tijdruimtelijke manifestatie althans.

Was het lichaam niet gewoon een holografische projectie?

We kunnen het ons amper inbeelden hoe verrijkend het is, ook binnen wetenschappelijke kringen overigens.

Naarmate we die universele wetten diepgaander beschouwen, valt op dat er ook heel weerstanden en obstructies zich in het geheel kunnen manifesteren, dit is een bijzonder aandachtspunt.