TTC

Hoe zou het duister kunnen zijn wanneer je Jezus volgt? Finaal is de essentie steeds hetzelfde, wat logisch is.

Een paradigmashift impliceert een verandering van hoe we naar de wereld kijken, wat doet vermoeden dat we dingen te zien krijgen die we eerder niet zagen en onze verbazing kunnen wekken, zelfs dermate overweldigen dat we misschien ook geneigd zullen zijn om aan het oude vast te klampen waardoor een fluweelzachte transformatie bemoeilijkt wordt. Heel bizarre situatie is het, alsof er nu al twee verschillende werelden bestaan, wat louter een kwestie van perceptie, kennis, educatie en training is. Maar of de fluweelzachte, en daarom ook mensvriendelijker en verzoenende, ambities ook realiteit zul

Je weet dit toch ook?

Ga gewoon in jezelf en je zal het merken, of wordt het weer eeuwen rond de pot draaien?

Door Jezus te volgen, het is de weg van involutie door in jezelf te gaan kijken, niet in een boek en dat navertellen.

Het is niet omdat ik er niets van begrijp dat ik het niet interessant kan vinden, zelfs al heb ik geen flauw idee of het ook van praktisch nut kan zijn. Zo kwam ik nog maar net te weten dat er ook transcendente getallen bestaan, iets waar ik me in volle vrijheid van m’n maar al te beperkte denken niets bij kan voorstellen. Maar het bestaat, in een wereld waar nog niemand ooit een getal heeft zien voorbij lopen, tenzij je hierop per toeval een uitzondering zou zijn.

Alwaar het achtvoudige pad me meer inzicht geeft in de samenhang der dingen, zegt het niet dat ik er ook vrolijk van wordt, integendeel. Dit brengt me tot de symptomen zoals ik ze ook terugvind in nogal wat psychische ongemakken of overgevoeligheden, met inbegrip van een verinnerlijkt weten dat me onomkeerbaar op een ander traject heeft gebracht met aangepaste aspiraties. Hulpvragen blijven stromen, steeds indringender en ethisch gevoeliger, over het contrast tussen wat is en wat zou kunnen zijn.

Gaat dat niet over wat Jezus zei, over de dis-identificatie van het zogeheten valse zelf waardoor het waarachtiger zelf zich in de derde persoon enkelvoud kan uitdrukken?

Een zwaluw brengt ons de lente, het zijn de volgelingen die er een hittegolf van maken.

De nieuw geboren christenen zijn in opmars. Jezus leerde dat zelfs niet in bedekte bewoordingen, het is wat hij zei.

Het achtvoudige pad in combinatie met de drie guna’s geeft ons, mits daar interesse voor bestaat, inzage in een aantal bijzonderheden die we tot het cognitieve domein kunnen of mogen rekenen. Deze bijzonderheden zijn echter van dien aard dat participatie van de GGZ gewenst is, in een sfeer van vertrouwen, veiligheid en hoop, in de eerste plaats ter verificatie om ze vervolgens in een kader te zetten zodat we hiermee kunnen leren omgaan. Althans, als daartoe de nodige ontvankelijkheid voor gevonden kan worden, alsof we iets banaals vergeten zijn, en meer ook niet.

Keuzestress is een relatief begrip en wordt op de spits gedreven wanneer men je vraagt op welke planeet je zou willen terecht komen na dit leven, de keuze blijft echter wel beperkt tussen miljarden sterrenstelsels die elk uit miljarden sterren bestaan, verhoogd met een gemiddeld aan planeten rondom elke ster. Het is echter koffiedik kijken of er ook zijn met begrotingstekorten zoals we hier gewend zijn, maar je weet maar nooit.

Ahum, ervaringskennis kan uiteraard nooit kwaad, maar zie maar.

Inductie is een manier van abductief redeneren waarbij er op grond van een aantal specifieke waarnemingen tot een algemene regel, generalisatie geheten, wordt gekomen. Binnen het kader van een herstelonderzoek kunnen deze specifieke waarnemingen leiden tot meer bewustwording maar ook de psychische draagkracht van de gelovige ver overstijgen, met in het logisch verlengde dat hiervoor hulp ingeroepen wordt maar zonder garantie dat hiervoor ook aandacht voor gevonden kan worden. Hierdoor wordt heel wat ervaringskennis opgebouwd die de trouwe gelovige misschien ook buitenspel plaatst, en de kerk i

In de melancholische diepte van m’n hoop voel ik de pijn van het collectieve verdriet, wat zich aan de oppervlakte laat opmerken als een angstschreeuwerige oerkreet die niemand hoort, in stilte, in liefde en verbondenheid, in eenvoud.

Beschouwend de kosmos, de miljarden sterren en planeten, de zon die ons elke dag van warmte voorziet, de bloemen die bloeien, de regen die valt, de buurvrouw die ik wel leuk vind, de tot zielsverrukking leidende muziek die me spontaan sociaal vreemd laat bewegen, vind ik het redelijk fascinerend dat experten de eenvoudige hulpvragen van een aantal E-werkers in de GGZ niet lijkt te begrijpen, maar dat noemt een obsessie.

De nieuwste onderzoeksvraag is, wat is het verband tussen het politieke debat en diverse economische epistemologische obstakels waarover een aantal psychisch kwetsbare E-werkers in de GGZ integer hulpvragen stelt aan kerkgeleerden?

Het grote voordeel van arm zijn is dat je veel makkelijker kan onthechten van allerhande begeerten. Begeerten lijken het ook mogelijk te maken om systemen te bedenken waarin de logica dubieus kan genoemd worden, en wanneer zich dat als norm doorzet dan krijgen we logischerwijs een vertekend, of in ieder geval onvolledig, beeld op de werkelijkheid. Binnen deze context betekent herstel het corrigeren van die dubieuze logica waardoor een andere kijk op de wereld, en daarmee ook op het menselijke lijden, mogelijk wordt.

Grappig, ik wou beginnen aan het achtvoudige pad en raakte al onmiddellijk in verwarring en vertwijfeling, ik welke richting kan je dan best vertrekken?

Eeuwen gaat het door, God kan geen concept zijn.

Het enige dat we weten is dat vandaag de situatie amper nog geloofwaardig is, zelfs heel eenvoudig te toetsen maar dan blijkt het christendom toch iets heel anders te zijn dan wat velen beweren, heel bijzonder is het.

De Dalai Lama zei nog dat er in elke religie slechte mensen zitten, maar ook dat zijn manifestaties van dat Ene.

Ja, geef ze eens een oefening, alsof we van Mars zouden komen.

Daar gaat het niet om, hoe is het mogelijk dat tijdloze concepten niet eens opgemerkt worden maar toch moeten we in God geloven, waar komen ze anders vandaan?

Het is hetzelfde als de kerk, amper geloofwaardig is het vandaag.