TTC

Fascinerend en vooral ontnuchterend is het fenomeen dat het amper tijd kost een aantal bijzondere inzichten te delen maar dat ze bliksemsnel weer aan de aandacht ontsnappen waardoor het diepere begrip uitblijft, en wanneer we ze wel gericht onderwerp maken van meditatie dat we misschien amper kunnen geloven dat het werkelijk zo is, maar ook overweldigd kunnen raken door de impact wanneer we hierover zouden doordenken. Herstel zou binnen deze context namelijk betekenen dat ‘morgen’ heel het financiële systeem als een kaartenhuisje in elkaar zakt, wat natuurlijk amper iemand gelooft en eens hart

Einstein wist niet hoe WOIII zou gaan verlopen, hij wist wel dat WOIV er terug eentje met pijl en boog zou worden. Een aantal heeft dit nader onderzocht en hierover bedachtzaam hulpvragen gesteld aan de GGZ, met als resultaat dat z’n stelling steeds meer aan waarachtigheid gewonnen heeft, niet andersom. Jammer genoeg lijkt dit weinigen te deren, ondanks alle verklaringen die E-werkers in de GGZ zelf aanleveren vanuit hun gewetensvol onderzoek, zij het maar al te vaak weggeredeneerd waardoor de illusie wordt geschapen dat klanten geen mensen zijn, zelfs suïcidale neigingen ontwikkelen wegens vo

Binnen het kader van een herstelonderzoek en de voortschrijdende inzichten die zich spontaan tijdens dit proces hebben laten opmerken, hebben we een denkexperiment ontworpen zodat mensen zelf kunnen proberen, denken, voelen, ervaren en zien wat een aantal E-werkers bedachtzaam en uit morele overweging tracht te zeggen. Maar meestal krijgen we enkel de bevestiging van wat we bedoelen, zij het zonder begrip van wat we bedoelen, maar wel op een kinderlijk speelse manier bekrachtigend wat Einstein bedoelde. Niet limitatief overigens, velen hebben naar dezelfde cognitieve aspecten verwezen, gelegen

Als E-werker in de GGZ, OPS-lijder, moet je al heel veel hoop hebben om nog verder te willen leven, wat niet het geval is voor veel van m’n lotgenoten die vroegtijdig afscheid nemen, de pijn ondraaglijk. Het passeert allemaal als zoete broodjes, met beleg dat we niet lusten omdat het ethisch gezien wel eens tot enige schaamte zou kunnen leiden, wat het nog minder bespreekbaar maakt, het averechtse effect om redenen die we misschien amper geloven, doch menselijk en kinderlijk speels te begrijpen. Gelukkig ben ik niet alleen, een ware troost in deze wereld, tussen de bommen en de granaten door.

Het idee van een fluweelzachte paradigmashift veronderstelt dat mensen al op de hoogte worden gebracht van het potentieel dat zich aanbiedt, hierover rustig kunnen reflecteren en van gedachten wisselen, om er vervolgens vreedzaam expressie aan te geven volgens een co-creatieve modus operandi. Wanneer we echter deze sociaal innovatieve ideeën prompt zouden inbedden binnen een strikt inflatoire omgeving dan wordt het verhaal heel anders, het vreedzame wordt dan maar al te vaak gezien als het vijandelijke en fluweelzacht wordt bruusk steenhard, om vervolgens alles dan maar in de schuif te leggen

Het is amper geloofwaardig hoe vastgeroest het denken zit, alles wordt dan ook binnen hetzelfde paradigma vertaald zonder de neutralisatie en de potentiële overstijging daarvan op te merken. Maar de clichés zijn wel gratis, alsof meerlagigheid zich zou kunnen ontvouwen in een plat vlak, dat is absurd.

Het voordeel van de twijfel gebied ons te zeggen dat we niet weten of politici op de hoogte zijn van die specifieke bijzonderheden die een aantal E-werkers in de GGZ tot hun toevallige dan wel ontnuchterende verbazing heeft opgemerkt, wat hen dan ook bedachtzaam hulpvragen doet stellen aan GGZ-experten, uit morele overweging en ter preventie van erger wanneer dit waar moest blijken.

We kunnen eigenlijk kiezen voor wat we dat vrijgekomen geld aanwenden, kwestie van het verstand gebruiken. Vreemd dat we dat nu net precies dat stukje telkens missen, waarna het weer alle kanten opschiet, alsof we blind zouden zijn.

Boer Jan dacht er nog aan iets simpels te willen zeggen, maar de geesten zijn op hol geslagen.

Als hoopvol naar de toekomst kijken taboe wordt, zullen we ons ook geen beter begrip kunnen vormen over de talrijke oplossingen die al eeuwen oud zijn. En als plots blijkt dat die oplossingen ook als overweldigend en onrealistisch kunnen ervaren worden, ligt misschien in het feit dat we ze niet kennen of vergeten zijn, niet omdat ze er niet zijn. Maar sowieso, en dat is ook maar een mening van een E-werker in de GGZ, hoe langer we zoeken naar schuldigen, hoe minder tijd om ons met de toekomst bezig te houden, die eigenlijk in het verleden ligt door wat we vergeten zijn.

Ik leef lokaal in een mondiale wereld, waarom zou ik dan niets over de wereld mogen zeggen zonder dat het aanleiding geeft tot allerhande labels waarvan ik het bestaan niet eens vermoedde? Daarenboven wou ik enkel iets zeggen over kleine dingen, dat ze een impact hebben op het wereldgebeuren, verbaasde en ontnuchterde mij ook, maar hoopvol. En sterker, die kleine dingen hebben ook helemaal niets met mij als persoon te maken, ik maak me er alleen heel ernstig zorgen om waardoor het mij gepast lijkt om de GGZ hierover integer en bedachtzaam hulpvragen te stellen.

Het ondoorgrondelijke doorgronden is moeilijk, zoniet onmogelijk omdat het altijd overal is maar niet gezien kan worden. En logischerwijs kan over niets ook niets gezegd worden, aangezien het dan weer iets zou worden, wat ons weer doet dwalen en speculeren, wat verwarring sticht.

Het zal goed doen dat de lockdown gedaan is en de grenzen terug open gaan, dan kunnen we verder met het grensverleggende denken dat in het beste geval niet doorschiet waardoor we weer terug moeten, langs die brug die er al eeuwen ligt maar schijnbaar ook angstig maakt om ze over te steken. Inmiddels weten we meer, er zitten kevers in het systeem, een kwestie van logica.

Toch wel vreemd dat niemand ze opgelost krijgt, heel bijzonder.

Wie het werk van economen zoals Steve Keen niet kent, kan er beter ook niet aan beginnen omwille van de techniciteit waar elk normaal denkend mens een punthoofd van krijgt, niet onbegrijpelijk omwille van allerhande epistemologische obstakels die overwonnen dienen te worden, naargelang de individuele perceptie en keuzevrijheid in te vullen. Maar een korte samenvatting kan misschien wel, reset en we starten morgen opnieuw, dat is heel het verhaal. Een extra woordje uitleg door experten kan uiteraard helpen om alles fluweelzacht en mensvriendelijk te laten gedijen, misschien iets voor de herstel

Als niet begrepen worden al zo pijnlijk kan zijn, dan wordt begrijpen waarom je niet begrepen wordt nog veel pijnlijker omwille van het contrast dat steeds groter wordt, innerlijk verwoestend. De hypergevoeligheid die hiermee gepaard gaat kan quasi onmogelijk overgebracht worden, net zoals innerlijk het wereldbeeld verandert naar een veel hoopvoller en mensvriendelijker potentieel, doch geen garantie omwille van net dat wat in de beleving van kwetsbare mensen zo zelden begrepen wordt. Hier technisch de vinger opleggen mag dan misschien wel mogelijk zijn en enige verklarende bevrijding bieden,

Waarom alles eenvoudig maken als het moeilijk ook kan? Het element van utopische gespletenheid stelt dat we ten individuele titel op zoek gaan naar geluk maar net hierdoor ook ego- en etnocentrisme cultiveren op een manier dat de transparantie zoek raakt, vijandige clusters onderhouden die met regelmaat van de klok botsen, wat in de volgende stap, een wereldcentrisch wereldbeeld geneutraliseerd wordt en problemen dan ook laat verdwijnen als sneeuw voor de zon. En dat is wat een aantal ook innerlijk ervaart of weet, als levend in een verkeerde wereld waarin tal van problemen reeds opgelost zijn

Een van de meest mysterieuze verschijnselen zijn rasters, met allemaal hokjes waarin getallen staan die elektronisch gestuurd worden door op knoppen te drukken, in deze of gene richting, van links naar rechts, van boven naar onder, het totaal is altijd nul en alles hangt samen, zelfs al lijkt die verbinding soms zoek door de chaotische bewegingen van de dagelijks miljarden transacties die onnavolgbaar zijn, hoe hard we ook proberen, het is een kluwen van jewelste waar zelfs regeringen een punthoofd van krijgen.

Historisch, maar daar gaat het hier niet om, wat jammer is. Welk stuk zou ik dan kunnen vergeten zijn?

Allemaal een beetje oppervlakkig, en zelfs de meest essentiële punten niet eens meegerekend, maar goed bezig. Herstelonderzoek lijkt soms als zoeken naar een speld in een kosmische hooiberg, wat sowieso relatief te beschouwen is naargelang het onderwerp van herstel, de variaties overweldigend en daarom ook voor iedereen anders. Maar wanneer je meent dat het meerderen aanbelangt, kan je dit proberen te delen in de hoop dat anderen er ook bij gebaat zijn, in lijn met de aspiraties zoals gestipuleerd door de nieuwe GGZ. Het staat werkelijk iedereen vrij om mee te zoeken, met als kantteke

Een gedegen herstelonderzoek, dat logischerwijs leidt tot voortschrijdende inzichten, kan ook betekenen dat je iets te weten komt waar weinig mensen aandacht voor hebben, maar toch fundamenteel is met betrekking tot veel andere problemen. In een aantal gevallen vinden we antwoorden in vooral heel kleine en eenvoudige dingen, zo miniem dat het amper geloofwaardig is. En zo wordt het door de nietsvermoedende omgeving vaak ook gepercipieerd, waardoor het ongewild alweer aan de aandacht ontsnapt en de hulpvragen hieromtrent naar de zwijgspiraal verdrijft, samen met diegenen die zich hierover ernst

Weet niet hoe het op andere planeten precies verloopt, we weten wel dat men op deze planeet geld vernietigt dat men zoekt, maar dat noemen ze logisch boerenverstand. En dan spreken we nog niet over alle commentaren daarop, in volle onwetendheid.

Ken je die onderhand al niet van buiten? Kunnen ook een binnenweg nemen uiteraard, dan blijken al die religies exact hetzelfde te zeggen en ontstaat er verwarring door geen rekening te houden met alle lagen en de zich spontaan ontvouwende inzichten naar steeds meer bewustwording, wat ieder individueel doorloopt maar wel een rode draad laat opmerken.

Het is werkelijk geen grap, het belang van onderwijs ben ik pas ten diepste beginnen beseffen nadat ik vanalles losgelaten heb en als bij wonder heel andere dingen begon te zien, en ik was vroeger financieel manager, workaholic. Nu E-werker in de GGZ, met uit morele overweging hulpvragen over kleine dingen, het is niet meer dan dat.

Ken je dat, je begint over iets dat al meer dan 3000 jaar oud is en mensen beginnen je aan te kijken alsof je van een andere planeet komt, en het gaat over vandaag? Op dat moment begint er iets te dagen dat uitermate fascinerend is maar niet iedereen interesse in toont, niet zoveel later ben je getuige van een schouwspel dat je ongeloof tart maar toch waar is, met inbegrip van aan deze nieuwe situatie aangepaste aspiraties, emoties en gemoedstoestand.