TTC

Wellicht waren de verwachtingen te hoog wanneer E-werkers hulp- en zorgvragen stelden naar de impact van epistemologische obstakels binnen het hedendaagse tijdsgewricht, maar ze kregen wel een gratis sessie mindfulness om ze op het spoor te komen, stop en start opnieuw, van harte.

De paradox lijkt vaak te zijn hoe God nu een systeem heeft weten te ontwikkelen waarvan Hij zowel de schepper als vernietiger is, van waaruit zou kunnen verklaard worden waarom het voor de ene overduidelijk is en voor de andere klinkklare nonsens, naar analogie niets mis mee, goed en kwaad.

Wie doorheen miljarden sterren en planeten reist en dan in de verte iets in het vizier krijgt dat de schijn geeft van een mooie thuis, en dan in laatste instantie toch nog struikelt over een paar molshoopjes, dat zou best wel eens de aarde kunnen zijn, amper geloofwaardig maar toch waar, van harte.

Whatever in deze wereld, alles moet kapot, stigma bestaat niet. Verder stellen we vast dat er nog nooit een boek geschreven werd, het is werkelijk een mysterie dat we ooit dachten van wel. Vandaag zitten ggz-experten met de handen in het haar dat ze ooit in dergelijke wanen hebben kunnen geloven, haast onwaarschijnlijk de ontnuchtering, dat we dat niet vroeger gezien hebben, een raadsel.

Hier is een lijst van alle oorlogen, of gaan we de geschiedenis nog eens herschrijven? Stel eens een andere vraag, hoeveel mensen nu effectief weten wat die Jubeljaren en Heilige Jaren betekenen, het is zowaar een taboe, om welke reden dan ook.

Hoeveel bewijzen we ook aanleveren, zelfs wanneer ze als tijdloos gepercipieerd kunnen worden door effectief gebruik te maken van bronkennis die voor iedereen beschikbaar is, ter getuigenis van onvoorwaardelijke liefde die ons nietig ikje natuurlijk ver overstijgt, het blijkt allemaal niet te volstaan. En dan spreken we enkel maar over een betere begripsvorming of verzoek tot onderzoek van preventieve aard, hoe verder ook gedefinieerd of gekaderd, het correlaat met het menselijke lijden beschouwend, mensen blijken niet meer dan negeerbare objecten, alsof elke vorm van normbesef ons vreemd is g

Voor hetzelfde geld hadden ze evengoed terrorist kunnen worden, maar de subsidies waren op.

Weet niet wat je precies bedoelt met dieper, of waar allerhande partijen hun mosterd halen, wanneer we een overzicht maken zoals het zich vandaag aan de oppervlakte manifesteert? Het is, omdat het quasi onmogelijk is om elk detail te gaan beschrijven, niet meer dan een visieschets, die eigenlijk alle kanten op kan.

Na diepgaander en weloverwogen beraad is het enige dat een aantal E-werkers nog hoopt, is dat ze de plank totaal misslaan.

Het mysterie van vanzelfsprekendheid is je wellicht niet ongekend, kristalhelder voor wie het ziet.

De meeste mensen, en dat is geen verwijt, weten niet wat epistemologische obstakels nu precies zijn, noch de context waarbinnen ze geopperd worden, herstel indachtig. Simpeler gezegd, ze maken dialoog in milde overreding quasi onmogelijk, de neveneffecten kunnen we ons wat bij voorstellen, angst, zorg en weerzinwekkend, zelfs nuchter doordacht.

Fascinerend is een wereld waarin waarheden niet welkom zijn, het is dan misschien beter te zeggen dat we kloven met bergen kunnen dichten zodat we die bruggen en ladders niet nodig hebben, om er zeker van te zijn dat niemand er wat van begrijpt, van harte.

Ze hebben toch gezegd dat het averechts zou werken, we zouden terug naar de toekomst gaan, kwestie van perceptie.

Doe niets en je ziet het kristalhelder, doe vanalles en het verdwijnt, geloof niets zomaar.

Prima idee, laat ons eens hulpvraag stellen op basis van wat iedereen zou kunnen weten, makkie.

Ze zeggen het, vergeten elementen kan je per definitie niet zelf verzinnen, maar of je dat nu grappig vindt of niet?

Zoals je het zegt, die utopische gespletenheid is ons precies niet zo goed bevallen, zullen we nog wat getallen baren?

Hebben ze allerhande schema's voor bedacht, wie begrijpt nu zoiets?

Wat de omstandigheden ook zijn, fase 0 blijft onveranderlijk.

God is dood, of mensen slapen, we zoeken het nog even uit, wat op wikipedia staat.

Lastig wordt het pas echt wanneer we abstractie gaan vervangen door fysieke entiteiten, want hoe maak je immers van minder knikkers meer knikkers?

Wat een aantal schijnbaar maar moeilijk kan bevatten is dat E-werkers nu een quasi perfect middel hebben gevonden om te bewijzen dat er amper aandacht is voor de klant, dit is vanzelfsprekend en logisch te begrijpen sterk afhankelijk van de inhoud van de hulpvraag. Geloof echter niets zomaar, het is dermate hoopvol dat het op een wonder begint te lijken, doch niet meer of niet minder dan kinderlijk speelse logica, normaal menselijk, wat eenvoud vermag.

Fase 6, bespaar jezelf veel energie en beperk je tot de essentie, je weet immers toch dat alles kapot moet en stigma niet bestaat, het is altijd hetzelfde.

Fase 5, probeer kalm te blijven wanneer blijkt dat alles kapot moet en stigma niet bestaat, einde leven.

Fase 1, toon aan hoe we geld kunnen recycleren van waaruit blijkt dat verschillende denksporen tot andere resultaten kunnen leiden. Fase 2, ventileer een praktische toepassing, in dit geval centraal het schuldencomplex in een vereenvoudigd model die de transparantie bevordert. Fase 3, observeer en verwonder jezelf, voor dummies, het verschil tussen nous en daianoia, haast kinderlijk, niet meer dan logica. Fase 4, bedenk willekeurig een aantal aforismen op basis van wat je waarneemt of stel ggz-experten preventief hulpvragen, einde leven.