TTC

Volgens de definitie is biflatie een staat van de economie waarin zowel inflatie als deflatie gelijktijdig voorkomen, dit biedt een flexibiliteit die niet gebonden is aan welke systeemconfiguratie en/of geldstandaard dan ook. Biflatie laat dit volledig open waardoor alle opties beschikbaar blijven, dit geeft ons de vrijheid om tot sociale innovaties te komen.

Het nare probleem bij een neutraliserende katalysator zoals biflatie is dat we geconfronteerd worden met een aantal nogal weerbarstige epistemologische obstakels, waarover we dan hulpvragen kunnen stellen die net daarom ook zelden begrepen worden, pardoes weggemoffeld, nooit gezien, nooit gehoord.

Bizar soms, de minst begrepen hulpvragen gaan meestal over universele dingen, alleszins apart.

Getallen zijn abstracties, er is nog niemand die er eentje heeft zien voorbij wandelen, maar toch willen we er veel van hebben.

Mensen hoeven dat niet te geloven, de drie-eenheid inflatie-deflatie-biflatie is bronkennis waarmee ieder voor zich algoritmes kan schrijven in functie van deze of gene doelstelling, waarvan de uitkomst zal zijn datgene waar we geloof aan hechten. En wanneer dat geloof diep ingeburgerd raakt is dat de waarheid, terwijl het volstrekt nonsens kan zijn volgens een andere waarheid, dualistisch gezien. In beide gevallen is het geloof, verduisterend of verhelderend, de drie-eenheid inflatie-deflatie-biflatie blijft van kracht, op zichzelf onveranderlijk. Vanuit dat perspectief is verwarring en tumul

Wanneer we mensen obsessies aanpraten wanneer ze in alle bedachtzaamheid alsmaar hulpvragen blijven stellen over een aantal non-lineaire katalysatoren, hebben we eigenlijk geen flauw idee waar ze het over hebben, ondanks alle hoop die we hieruit kunnen ventileren.

Natuurlijk staat de bewustzijnsevolutie, wanneer ze als verklarend principe gebruikt wordt, voor een aantal zwaarwegende moeilijkheden. Daarom hebben we een aantal basisprincipes nodig die zowel vooruitgang als terugval kunnen verklaren, het goede en het slechte nieuws, de positieve en de negatieve kanten van een evolutionaire stuwkracht die niettemin in mensen actief is als in de rest van de Kosmos. Anders worden we geconfronteerd met de extreem bizarre situatie dat we een krachtige wig dwars door de Kosmos slaan – alles wat niet menselijk is, is aan evolutie onderhevig, alles wat menselijk i

Op de vraag waarom hoop ook zoveel pijn kan doen, is het antwoord ongeloofwaardig.

Je ziet het zo gebeuren, eerst zijn ze nukkig omdat je er niet aflatend hulpvragen over blijft stellen, achteraf omdat je dat niet vroeger gezegd hebt, menselijk. Maar eind goed, al goed.

Apart, in de drie-eenheid inflatie-deflatie-biflatie lezen we fluweelzachte paradigmashift, het paard en het water, bijzonder.

Een aantal oefent in eilandmodellen, zoals altijd met vrijheid van keuze omwille van tijdloos. Ze worden geïnspireerd door wat velen al eens gezegd hebben, maar misschien niet altijd de aandacht geniet omwille van 1000+1 andere redenen, zoals altijd zoals altijd.

Het is niet zozeer dat het niet gekend is maar misschien wel dat er niet lang genoeg over nagedacht wordt, twee verschillende dingen.

Zo gaat het ongeveer altijd, we kunnen vandaag perfect een verklaring geven waarom het gisteren WOIII is geweest. Weerstand is dan ook overbodig, we hebben immers een verklaring.

Zoals altijd ligt het probleem niet in de oplossing, maar de oplossing misschien wel in het probleem.

Leuk gezegd, beetje neigend naar zeggen dat nergens overal is, om dan de weg weer kwijt te raken, zoals altijd.

Nu je het zegt, kan geen toeval zijn, zelfs al begrijp ik er nog steeds geen jota van.

Lijkt zowaar op de Reis van de Held van Joseph Campbell, heel avontuur.

Paradoxaal alweer, het was niet omdat ze konden verklaren waarom het quasi onmogelijk zou zijn, dat ook begrepen werd waarom het quasi onmogelijk zou zijn, anders hadden ze wel iets anders gezegd, evident.

Zo je ziet, niet nieuws onder de zon, als denkgeest gebruik maakt van het bedachte, en op het profane niveau een deel van de drie-eenheid inflatie-deflatie-biflatie buitenspel wordt geplaatst, betekent dat een beperking van ons verstandelijke potentieel. En strikt gesproken gaat het amper over iets, wat sommigen misschien een wonder zullen noemen, maar het is simpele logica, hoe ongeloofwaardig ook.

De variaties en alternatieven zijn zo talrijk dat we het ene nog maar amper kunnen vergelijken met het andere, zelfs geldloos is perfect mogelijk. Als we zouden zeggen dat negatieve rente positief is, is er wellicht nog maar weinig communicatie mogelijk, heeft alles te maken met die drie-eenheid inflatie-deflatie-biflatie. Boeiende tijden, het potentieel voorhanden, altijd al geweest. In voorkomend geval heeft het inderdaad iets van terug naar school, toen we de synthese nog kenden. Kortom, indirect het bewijs dat het in het denken zit, als je dat eventjes zou kunnen uitleggen, feel fr

In het beste geval begrijp je er niets van, maar dat zijn we gewend, geen probleem hoor.

Of we dat nu een paradox willen noemen, belachelijk, nonsens, prietpraat, of met ronkende termen omfloersen die sowieso al niemand begrijpt omwille van haast onuitsprekelijk, het is meer dan begrijpelijk waarom het voor velen wellicht onbegrijpelijk is, ik had het immers ook niet meer dan belachelijk gevonden, wat ik nooit eerder aandacht gaf, en me nu verbaast en verwondert, hoopvol.

Aanvankelijk dachten we oprecht en welgemeend dat werken met een vereenvoudigd denkexperiment wel veel praktischer zou zijn, neutraler en faciliterend, vreedzaam herstel indachtig. De bewaarheid lijkt nu totaal averechts, alsof het een verschrikking zou zijn om geconfronteerd te worden met nuchtere feiten of voor iedereen beschikbare kennis, wordt het vluchten, ontwijken of bestrijden, ver weg van de vanzelfsprekendheid of kinderlijke logica die in het experiment verweven zit. Ergo, zo ervaren we het, als we simpelweg vragen naar een deskundig onderzoek door ggz-experten, lijkt het alsof dat o

Dijk van een vraag, dan zou je al aandacht moeten gehad hebben voor elke post in dit topic, wat zelden gebeurt.

Nuchter beschouwend, iedereen kan het gewoon opmerken mits rekening te houden met de drie-eenheid inflatie-deflatie-biflatie, door de inflatoire dominantie wordt deflatie uit het menselijke denken verbannen met als gevolg dat de gulden middenweg, de synthese biflatie, buitenspel geplaatst wordt, en de wereld in het duister vertoeft. Maar dan komt het, probeer hier in alle vreedzaamheid iets over te zeggen binnen het inflatoire domein, en je waant je misschien in fantasialand, niet dat mensen zo dom zouden zijn maar simpelweg door onwetendheid, het gemis aan tijd en aandacht, de bereidheid tot