TTC

Ervaringsgerichte toetsing laat opmerken dat de reacties hierop een zeer herkenbaar patroon doorlopen, als een proces dat steeds eenvoudiger wordt omwille van de graduele bewustwording die hierin verweven zit. Kanttekening is net dat herstel- en/of groeiproces zelf, wat door het ontbreken van ‘cruciale’ informatie vaak tot een kluwen verwordt. Voorbij aan de twijfel vloeien hulpvragen spontaan, in een aanvangsfase misschien eerder onduidelijk omdat een aantal zaken nog niet zo helder of concreet zijn.

Apart is de bedenking dat wanneer een bewijs onpersoonlijk en tijdloos is, om deze reden in zekere zin kleurloos, het ook niet gezien kan worden, ondanks hoopgevend en eenvoudig.

Informatie is tijdloos, tot ieders vrije beschikking. Lijkt eenvoudig, het is de ervaring die het zal leren, haast onwaarschijnlijk.

Terecht, niet iedereen is op de hoogte van fluweelzachte scenario's, het volledig tegenovergestelde is even waarachtig. Hebben we geen filosofie voor nodig, ondanks alle hoop en verzamelde kennis, angst, zorg en weerzinwekkend. Paradoxaal genoeg, het antwoord vinden we in eenvoud en kleine dingen, van harte.

Daarom, contexten verwarren is nooit een goede zaak, horresco referens.

Contexten verwarren is nooit een goede zaak, net zoals zelfverwerkelijking een dubbel proces is dat ons met regelmatig confronteert met morele dilemma's die het menselijke hart diep beroeren. Verschillende mensen kunnen hier verschillend op reageren, naargelang doordachtheid en kennis, vaak ook een veel minder prettige gedachte.

Het is interessant om te zien dat, hoewel Jezus het heeft over de satan als “de overste van deze wereld” (Joh 14:30), Hij nooit verwijst naar de Satan als de andere meester tegenover God, die mensen kunnen kiezen om te dienen. Wanneer Jezus sprak van twee meesters die door mensen gediend kunnen worden, noemde Hij deze twee: God en de Mammon (Luk 16:13). In het christendom, over algemeen gesproken, hebben predikers de mensen altijd aangespoord te kiezen tussen God en de Satan. Jezus echter spoorde mensen aan te kiezen tussen God en de Mammon. Satan is een meesterintrigant. Hij weet dat als mens

Hoeft ook niet, het is alert maken voor wat er komt, andersom. En dat is tweeledig, het goede en het slechte nieuws.

Vergiftigd geschenk, als de doos van Pandora.

De gulden middenweg bestaat ook, maar misschien zien we dat niet, ondanks hoopvol.

Geen impact of een tragische absurditeit?

Ja, stel je voor dat we het over non-lineaire attractors gaan hebben die tijdloos zijn, dan wordt het misschien bibberen en beven. Natuurlijk staat de bewustzijnsevolutie, wanneer ze als verklarend principe gebruikt wordt, voor een aantal zwaarwegende moeilijkheden. Daarom hebben we een aantal basisprincipes nodig die zowel vooruitgang als terugval kunnen verklaren, het goede en het slechte nieuws, de positieve en de negatieve kanten van een evolutionaire stuwkracht die niettemin in mensen actief is als in de rest van de Kosmos. Anders worden we geconfronteerd met de extreem bizarre si

Je bent dan ook een slang zeg je.

Ja, het is zinloos om het telkens over niets te hebben, tenzij je dat voor de eerste keer tegenkomt, of bewust van wordt.

Beter wegblijven van de onderwereld, geef je geen ongelijk. Ignorante portum, nullus ventus secundus

Ook slangen kunnen zich vergeten elementen in herinnering brengen, wat hierna volgt tekent de slang zelf.

Omdat het niets met mystiek te maken heeft, is het gewoon simpel om dat te weten te komen, een voordeel.

Tijd brengt raad, en donkere nachten van de ziel kunnen pijnlijk zijn. Brengt ons misschien terug tot het profane, alwaar illusies in stand gehouden kunnen worden die slechts kunnen bestaan door de manier hoe over iets gedacht wordt. In die zin kunnen we ook onszelf voor de gek houden, door niet-weten.

Lijkt meer op de Zeno-paradox, op weg naar een mystiek huwelijk misschien?

Begrijpelijk is het onbegrijpelijke, ergens diep van binnen. Merk plots dat je op de vlucht bent, of begrijp ik je verkeerd?

En dan hebben we het nog niet gehad over Gordiaanse knopen waarin de geest zich kan verwikkelen, zo landen we pardoes misschien terug in dit topic. Ook alvast benieuwd naar de volgende reis, ondanks alle hoop die we mogen koesteren.

Net zoals een mens uit 30.000 miljard cellen bestaat, heel gewicht om te sjouwen.

Stenen bewegen, zit veel leven in.

Geest in rust, en geest in actie, zo men zegt.

Geest?