TTC

Hegel streefde naar de ontwikkeling van één totaalconcept, waarin hij wetenschap, esthetica, godsdienst en filosofie wilde verenigen. Hij zag de werkelijkheid niet als statisch, maar als de uitkomst van een continu doorgaand proces, waarbij nieuwe tegenstellingen telkens worden opgeheven.

Isaac Asimov’s Foundation-reeks schetst een toekomst waarin een beschaving, bedreigd door haar eigen neergang, een groot plan opzet om kennis en technologie veilig te stellen. Deze invloed is goed zichtbaar in Musk’s visie. Hij beschouwt ruimte-exploratie en kolonisatie als een noodzaak om de mensheid te beschermen tegen mogelijke rampen op aarde, zoals klimaatverandering, overbevolking, en andere dreigingen die het voortbestaan in gevaar kunnen brengen.

Ockhams scheermes, ook bekend als de wet van de spaarzaamheid, is de stelling dat wanneer er verschillende hypotheses zijn die een verschijnsel in nagenoeg dezelfde mate kunnen verklaren, die hypothese gekozen moet worden die de minste aannames bevat. Het is een principe uit de kennistheorie dat wordt toegeschreven aan de 14e-eeuwse Engelse filosoof Willem van Ockham, een franciscaner monnik.

De dartelende, onvoorspelbare vlucht van vlinders lijkt inderdaad speels en vrij, en misschien draagt juist die grilligheid bij aan de magie van hun beweging. Toch zit er ook een praktisch aspect achter hun vluchtpatroon, het is deels een overlevingsstrategie. Door niet recht vooruit te vliegen, maken ze het voor roofdieren moeilijker om ze te vangen. Een rechte vluchtlijn zou hun route voorspelbaar maken, terwijl een zigzaggende vlucht roofdieren verwart en ze moeilijker doelwit maakt.

Ja, en hoe meer neologismen we kunnen bedenken, hoe minder makkelijk de communicatie verloopt. En dat in hoeverre we al interesse tonen om er überhaupt iets van te willen begrijpen, de wereld draait ondertussen voort.

Ja, gaat bliksemsnel, met daarop allerhande responsen zodat een stelsel van halve waarheden de normaal wordt.

Het element van utopische gespletenheid indachtig kan er wellicht ook wel wat onenigheid bestaan, vooral over wat nu precies het doel is.

En armen, handen, benen en voeten, bedacht om van punt A naar punt B te bewegen.

Ja, daar was de basis nog gewoon de basis, zodat het ook makkelijker wordt om te zien wat er vergeten wordt.

Ja, we zitten al op het niveau van de basisschool, heeft eigenlijk maar weinig met obscure geesten te maken.

Dat ze hun plan trekken met hun onnozel vragen over logica, we houden ons in veiligheid en verbondenheid liever bezig met het idee van een fluweelzachte paradigmashift.

Ja, de verschillen tussen de rechter- en linkerhersenhelften worden in populaire psychologie vaak te ver doorgetrokken. Terwijl het klopt dat bepaalde functies meer gelateraliseerd zijn, zoals taalvaardigheden meestal in de linkerhersenhelft en visueel-ruimtelijke vaardigheden meer in de rechterhersenhelft, werken beide helften in werkelijkheid zeer nauw samen.

Exact, het voordeel van in alle rust en sereniteit andere paden te kunnen verkennen, wordt dan ook vaak onderschat. Beter is misschien zeggen dat we niet kunnen onderschatten wat we niet weten, en in alle gebeurlijke heisa ook niet zullen opmerken. Een nog niet opgelost probleem is hoe en waar in de hersenen waarneming van objecten tot stand komt, het bindingsprobleem. Hoe zijn de hersenen bijvoorbeeld in staat de elementaire kenmerken van een gezicht of een tafel zoals vorm en kleur samen te voegen tot een geheel?

Exact, het voordeel van in alle rust en sereniteit andere paden te kunnen verkennen, wordt dan ook vaak onderschat. Beter is misschien zeggen dat we niet kunnen onderschatten wat we niet weten, en in alle gebeurlijke heisa ook niet zullen opmerken.

Geen idee eigenlijk, heb enkel vernomen dat Trump verkozen is. Later onderzoek heeft deze theorie verder verfijnd;. Andere modellen, zoals die van Anne Treisman, stelden dat de filterfunctie niet absoluut is, maar dat sommige prikkels gedeeltelijk worden doorgelaten. Broadbent’s idee was echter een cruciale basis voor het begrip van selectieve aandacht en vormt nog steeds een referentiepunt in cognitief onderzoek naar hoe wij informatie selecteren en verwerken in complexe omgevingen.

De filtertheorie van selectieve aandacht is bedacht door Donald Broadbent in 1958. In de oorspronkelijk versie stelt deze theorie dat alle prikkels uit de omgeving parallel in een soort sensorisch buffer worden verwerkt.

Ja, daarom misschien dat simpele vragen buiten het aandachtsveld vallen, omwille van te alledaags.

Door een 'Fermiparadox' vraag te stellen, toetsen we vaak niet alleen ons begrip van het onderwerp, maar ook van onze eigen perspectieven en beperkingen. Het vormt een venster op het mysterie van onze waarnemingen, die bij nadere beschouwing bijna altijd openstaan voor interpretatie. En die onopgeloste vragen blijven een bron van zowel wetenschappelijke als filosofische reflectie, een bewijs van de diepte en complexiteit van ons bestaan.

In het land der paradoxen heerst nu eenmaal een andere logica, waarin de vruchtbare pogingen van gisteren vandaag alweer verstrikt raken in nieuwe tegenstrijdigheden. De vruchten die zich ontvouwen, tonen vaak enkel een glimp van het beoogde doel, of brengen verrassende uitkomsten voort die nauwelijks in lijn zijn met de oorspronkelijke intentie. Daar lijkt elk antwoord een nieuwe vraag te genereren, en elke doorbraak slechts een verdere verkenning van een eindeloze lus.

Er staat paradoxen, niet keuzeloosheid.

In het land der paradoxen hebben de probeerselen hun vruchten afgeworpen, maar het mocht niet baten.

Er zijn veel methoden, dat is het probleem niet.

Kunnen niet anders dan afwachten hoe die koude oorlog verder evolueert, zelfs wanneer middels simulatiemodellen heel andere dingen kunnen getoond worden. Ondertussen kunnen we nog wat mediteren of iets dergelijks, voor een goed gevoel.

Ja, de synthese is van onpersoonlijke origine, in simulaties vrij te gebruiken. Als er al interesse voor bestaat, twee verschillende dingen.

Ja, de synthese is onveranderlijk, dat weten we onderhand wel.