TTC

Het voordeel van de klassiekers is dat ze tijdloos zijn, de rest is geduld koesteren.

Van alle mogelijke strekkingen valt misschien nog iets te maken dat op een geheel lijkt, niet volledig met je eens dus.

In volledige tegenstelling tot hun hoopvolle binnenpretjes en maar al te vaak aparte humor, zijn idealisten vooral domme mensen.

Of astraal reizen?

Er getuige van zijn induceert vaak ook een gevoel van machteloosheid, het zegt nog niets over verworven kennis met betrekking tot een gegeven probleem.

Zeker weten, zo zouden we tegelijk ook alle mogelijke referentiekaders kunnen opsommen om het geheel volledig te maken. Wellicht hebben we dan ook reïncarnatie nodig, quasi onmogelijk.

Stigma bestaat niet langer, het noemt nu interferentieverschijnselen die zich spontaan opwerpen bij wisselende referentiekaders die mogelijks cognitieve dissonantie in de hand werken, sterkte.

Ik weet alleen dat de dyade getallen baart, wat er dan gebeurt is koffiedik kijken.

Helikoptergeld, zien het zo gebeuren.

Zeggen net dat het gratis is, maar zouden we het dan ook willen?

Stel dat we geld kunnen recycleren, zouden we het dan ook willen?

Door dat ene stukje op te helderen ontstaat er mogelijks een cascade aan gevolgtrekkingen die toch weer een heel ander licht werpt op een toestand die niet strookt met je innerlijke beleving of aspiraties, dat is het goede nieuws. Aandachtspunt is het element van de omgekeerde effectiviteit, wanneer je er spontaan vanuit gaat dat goed nieuws wel zal gehonoreerd worden wanneer je hierover in alle bedachtzaamheid ook hulpvragen stelt. Als een domper van jewelste, ondanks alle hoop verlammend, de ervaring van machteloosheid en vereenzaming, haast ondraaglijk, pijnlijk.

Wacht even, zeer benieuwd naar je bevliegingen.

Verschillende invalshoeken zijn interessant, misschien kom ik eens kijken.

De bevindingen van Bachelard en Bateson konden wellicht maar pas beter begrepen worden nadat ze ook aan een grondiger onderzoek zouden onderworpen worden, in die zin zou de relevantie tot actuele toestanden dan ook als betekenisloos gepercipieerd kunnen worden.

Ja, het zijn hartverwarmende prentjes die we kunnen verzamelen, niet moeilijk dat het klimaat zo opwarmt.

Ambivalentie uitlokkend blijft een systeem waarbij ggz-experten adviezen aanbevelen om dan kwetsbare mensen definitief buitenspel te zetten, alsof je jezelf werkgelegenheid wil verschaffen door mensen de stuipen op het lijf te jagen. En wat nu precies het goede of het slechte nieuws is, verwarring en twijfel alom.

Compleet gestoord is zeggen dat we om te kunnen herstellen ook een heel nieuwe wereld nodig hebben. Tenzij goed voor een in liefde en verbondenheid ingebed filmscenario niet meer dan de reinste nonsens, dat is evident.

Wellicht verdwijnen we op een dag en niemand zal opgemerkt hebben dat we een hulpvraag hebben gesteld. De rest staat in de handboeken van de ggz, handig om weten voor wie het interesseren kan, hoopvol.

Generaliserende oriëntaties zeggen niets over hoe we een en ander ten individuele titel ervaren, ze kunnen te goeder trouw slechts faciliteren om als kwetsbare mensen samen sterker te staan jegens stigma.

Herstel is als wakker worden in een droom die vanaf dan tot een nachtmerrie kan verworden, maar dat hoeft niet persé.

Ja, zoiets mag je niet vertellen, het zou te simpel kunnen worden.

Hoe vervelend is niet een hulpvraag die niet meer verandert?

Zeg dat wel, het is als bij de mindfulness wanneer de zon begint te schijnen, om je dan de vraag te stellen waar nu al die wolken toch telkens weer vandaan komen.

Voor het overige zal het precies zijn zoals in de boekjes staat, maar dat wisten we gisteren ook al.