TTC

Hoeven het daar principieel niet meer over te hebben, in tegenwoordigheid van geest speelt dat immers geen belang.

Hoe diep de malaise zit ervaren we elke dag aan den lijve, en elke poging om aan te geven dat een aantal platitudes ten grondslag liggen aan oppervlakkig haast kunstmatig in stand gehouden perverse effecten wordt simpelweg onder de mat geveegd.

Er is niets in het niets, noch problemen, noch oplossingen.

Er is alleen leegte, zielen bestaan niet.

Ja, die hebben grote problemen, en oplossingen bestaan niet binnen de dualiteit, onzichtbaar. Dat is inderdaad wat mensen altijd vergeten, in de eeuwigheid hebben we dat probleem gelukkig niet.

Nee, er is nooit een probleem, die bedenken we om de illusie te wekken dat ze oplosbaar zijn.

Het is ook geen verplichting om mee te spelen, dat is wat Petra ook al trachtte te zeggen.

Dan zal het wellicht anders werken, kunnen er pas iets zinnigs over zeggen wanneer die informatie ook toegelaten wordt en verwerkt op die niveaus waarop het van toepassing is. In die zin is het perfect mogelijk om die context volledig buiten te sluiten, maar dan krijg je het soort eeuwigheid waarvan gezegd wordt dat ze leeg is en hiermee elke manifestatie wegredeneert. En zo kan het weer eindeloos verder gaan, de dialoog over niets.

Redelijk inderdaad, anders hadden we ook niet naar geschriften van duizenden jaren geleden kunnen verwijzen om vandaag hetzelfde te zeggen. Katalysatoren kunnen we ahw uit de lucht plukken, net zoals informatie tijdloos beschikbaar is.

Hetzelfde geldt voor non-lineaire katalysatoren, het zou dus zomaar eens kunnen dat achter die berg problemen voor die berg niet bestaan.

Er zit dan ook een kloof tussen die onoverbrugbaar lijkt, zelfs wanneer die brug er ligt.

Het AB-perspectief veronderstelt een kloof die soms moeilijk overbrugbaar lijkt, maar misschien dat er van de inhoud een berg gemaakt werd. Ja, alles is kristalhelder, uitgezonderd boerenlogica naar het schijnt.

Veel vaker is het makkelijker om iets helder te verduisteren dan andersom, maar ik verzin nog snel een cryptomunt om van al die anderen vanaf te komen.

We kunnen niet honderd keer hetzelfde helder maken, dat zou immers betekenen dat het niet helder is. In deze zin kunnen we spreken over het klimmende en dalende pad, en dat heeft betrekking op de pragmatische waarheid binnen de dualiteit. Die 'andere wereld' op aards niveau vinden we terug in verschillende studiewerken, dat is het probleem dus niet.

Het is sowieso al een hele worsteling om het voor onszelf helder te krijgen, in hoeverre dat überhaupt lukt. In die zin kunnen allerhande lijstjes met hypergevoelige nuances misschien wel helpen, maar dat wordt finaal zo subtiel dat er amper dialoog in milde overreding over mogelijk is. Maar boeiende materie, dat spreekt denkelijk voor zich, voor het zoekende zelf verhelderend. Wellicht bedoel je met dat tijdloze het niets, zonder problemen heb je ook geen oplossingen nodig. Maar kunnen we met niets dan wel iets oplossen?

Kunnen dat simpel proberen te houden, generaliserend. er is een probleem er is een oplossing voor dat probleem dat probleem doet zich pas voor wanneer het individu hiermee in aanraking komt het individu kent op dat moment de oplossing niet een oplossing voor dat specifieke probleem is er wel Non-lineair verwijst naar de tijdloze beschikbaarheid van een oplossing, katalysator naar het versnellen van dat proces.

Dat chronische lijden kan ook met stigma te maken hebben, de ervaren weerstand binnen wat mallemolen noemt. En zo kunnen we over elke manifestatie of fenomeen een heel boek schrijven waarover de meningen altijd verdeeld zullen zijn, ambivalentie troef.

Andere interpretatie wellicht, er zijn mensen die zeggen dat er geen weg naar die universele bron is. Hoe zou dat kunnen? Grappig eigenlijk, zand in de ogen strooien betekent misleiden, geraken we dan ooit wel uit die woestijn? 😏

Er zijn ook mensen die zeggen dat er helemaal geen weg is, hoe verklaren we dat?

Van praktische filosofie hoef je niets te begrijpen om het interessant te kunnen vinden, in het andere geval zouden we geboren worden en niets meer te leren hebben. Het zou je in de eerste plaats al moeten interesseren, de meeste mensen zijn helemaal niet bezig met deze of gene Bron. En dat is nu eenmaal het leven, geen verplichting met alle mogelijke perverse effecten incluis.

Gradueel voortschrijdend komt het ons toe dat er toch verschillende schuitjes blijken te zijn, dan wel in hetzelfde bad.

Dat is wat Einstein suggereerde, hou het simpel.

Wees welkom in het rijk der lijstjes en andere hypergevoeligheden die tot nog veel meer verwarring en bijhorend misverstand kunnen leiden, zodat we misschien iets heel anders klakkeloos over het hoofd zien.

Lijkt meer op dat fenomeen bodhisattva, als een soort van brugfunctie als ik dat een beetje goed begrepen heb.

Of het nu vijf jaar onveranderlijk veranderlijk noemt, of honderd jaar, of duizend en meer, dat is irrelevant.